Σάββατο, Νοεμβρίου 28, 2009

Τῆς ζητοῦσα κάτι πράγματα πού τὰ εἴχομεν πράξει στοὺς πρώτους ἡμῶν καιρούς ἐκείνη ῥωτοῦσε μά τί ἔπαθες ξαφνικά, πταίουσιν τά ταβέρνια θαλαττινά; πάνω ἐκεῖ πού νόμιζα ὅτι θά τουμπαίρνετο καί θά τονμπαίρνετο, κατέληγε: Βγᾶλ’το ἀπό τό μυαλό σου ὄψιμε πριαπίδη, εἶμαι μάνα πλέον, οὔτε στεγνά!


Κι ἔστρεφα τό κεφάλι μπροστά, ξεφυσοῦσα κι ἀφοσιωνόμην ἄμπιεντ στήν ἄμμο, ἐδῶ χάμω φτιάχνοντας κάστρα κι ἀνθρωπάκια· μόνον έτσι ἔθυα στήν ποθουμένη ἀναπαραγωγική διαδικασία, ἔστω ὀλίγον παραφύσειον. Κάποιες αὗρες καρύδας μέ ἀποσποῦσαν· ξανακυττοῦσα παρακλητικῶς καί μέ τίκ στά φρύδια τήν ἀλειφομένη, εἰσέπραττα παγωμάρα κι ἐπιμονή καί ξαναγυρνοῦσα στά καθέκαστα.


Τοῦτο συνέβαινε γιά 480 εὐρώ· γιά ἔξι βράδια δῆλα δη, τόσο κόστιζαν ἔξ διανυκτερεύσεις στὸ ξενοδοχεῖο ἡμῶν, ἔξι ἡμέρες πᾶσα ἔκκλησις πρός ἀφροδίσιες ἀνορθοδοξιές ἔπιπτε στό τζίζ. Τό εἶχα πάρει ἀπόφαση καί τήν ἑβδόμη παρητήθην τοῦ καρεκλακίου θαλάσσης καί κάθησα ὁκλαδόν στήν ἄμμο. Ζεστάθηκα, ἵδρωσα ἀλλά δέν βούτηξα πείσμων, στὴν θάλαττα.


Κάτι ἀμούστακα κι ἄμαθα κορίτσια παῖζαν στα ῥηχά κάτι σάν βόλλεϋ, ἔσπευσα μεντορικῶς καί γρήγορα ἔγινα ἕνα μέ τήν ὁμήγυρι. Δέν κατέσχον ὅμως τό ἄθλημα καί καθὼς μουλωχτῶς καί παρελκυστικῶς τίς ἔφερα στά σχεδόν ἄπατα, προέβαλλα ἰδέα ἀλλαγῆς τοῦ προγράμματος ἀθλοπαιδιᾶς.


Λοιπόν; Τί λέτε, κορίτσια;


Τό ἴδιο βράδυ πάνω στό καθιερωμένο κλινῆρες τσιγάρο ἐνῷ μέ τυραννοῦσε τό σύνδρομο τοῦ νεκροῦ σπέρματος, ἰκανοποιημένος σ’ἄρρητο βαθμό γιά τήν κατάληξη αὐτή, κύτταζα πάνω τά συννεφάκια πού περιέβαλλον τίς σκέψεις μου, τήν ἐντύπωσή μου ἀκριβέστερον, γιά τήν τόσο ἄρδην ἀλλαγή - παραχώρηση τῆς ἑτερομησείας μου.


Τῆς ὁποίας ἕνα ἀκροβατικὸ τῶν σκελῶν της ἔσκασε τίς φουσκίτσες τῶν συλλογισμῶν μου καί μέ μάλωσε:


«Ἄρκτου παρούσης κι ἐσύ ψάχνεις γιά ἴχνη; Μὰ δὲν κατάλαβες;Ἦταν πολύ ξεσηκωτικό νά ζητᾷς στὴν θάλασσα ἀπό τά κοριτσάκια τό μεσημέρι νά παίξετε. Εἰδικά ἡ πρότασή σου γιὰ μακροβούτια κάτω ἀπό τά πόδια σου μήπως καί βροῦν τό κοχύλι, σοῦ κλείδωσε τό γραμμάτιο τῆς χαρᾶς γι’ἀπόψε».


Xσσσσίτ!

Ἠρνήθη νὰ ὑποβληθῇ σὲ δακτυλοσκόπηση; Δὲν ξέρεις τί χάνεις, μανδάμ! Μπορεῖ νὰ γαργαλιέσαι στὴν ἀρχή, ἀλλὰ μετά... Τί ξενέρωτη σουφραζέτα! Πατσαβοῦρες ποὺ καῖνε τὰ σουτιέν τους!

Κατὰ τ’ἄλλα, ἰσονομία καὶ ἄψογος λειτουργία τῶν θεσμῶν στὴν συνανταγωνιζόμενη σὲ διαφθορὰ τὶς Ταγκανίκα καὶ Ῥοδεσία, Ἑλλάδα.

Κι ὅλα τοῦτα ἀπὸ τὴν ἐκδότιδα τῆς ναυαρχίδος τῆς ἐπιστάτιδος τῆς τάξεως, τῆς τηρήσεως τῆς εὐνομίας, ἐπιφανοῦς μάλιστα στελέχους τοῦ δημοκρατικοῦ τύπου, τῆς πωποφυλλάδος ποὺ (βάσει Σ. Φ.) ζητοῦσε (δημοκρατικότατα) ἀπὸ τοῦς συντάκτες της: Γρᾶφτε ὑπὲρ οὕτινος θέλετε, πλὴν Βασιλιᾶ καὶ χούντας.

Παρασκευή, Νοεμβρίου 20, 2009

Yπογράψτε τώρα για την τιμωρία τών ενόχων του βασανισμού τού πακιστανού...

...ο οποίος δολοφονήθηκε βασανιζόμενος από τούς κωλόμπατσους!!

ΥΠΟΓΡΑΨΤΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ!



Ξεκινάμε καμπάνια υπογραφών για την άμεση τιμωρία των ενόχων του θανάτου του Μοχάμεντ Kαμράν μετά από βασανισμό στο ΑΤ Νίκαιας
Ο θάνατος του Πακιστανού οικοδόμου Μοχάμεντ Καμράν μετά τον βασανισμό του στο ΑΤ Νίκαιας είναι μια εγκληματική ενέργεια που δεν πρέπει να μείνει ατιμώρητη.Με την πτώση της κυβέρνησης της ΝΔ θέλουμε να ξηλωθεί και όχι να διαιωνιστεί με τη νέα κυβέρνηση η πολιτική τω ψεμάτων και του κουκουλώματος εγκληματικών ενεργειών της Αστυνομίας που κόστισαν ζωές μεταναστών, στέρησαν την ελευθερία με απαγωγές και φυλακίσεις, παραβίασαν το απόρρητο των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων.Σας καλούμε να υπογράψετε το παρακάτω ψήφισμα, να το προτείνετε για να υιοθετηθεί σε σωματεία εργαζόμενων, φοιτητικούς συλλόγους, τοπικές κινήσεις και συλλογικότητες.
ΥΠΟΓΡΑΨΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΤΙΜΩΡΗΘΟΥΝ ΟΙ ΕΝΟΧΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΜΟΧΑΜΕΝΤ ΚΑΜΡΑΝ
στέλνοντας email στο antiracismfascism@yahoo.gr (με ονοματεπώνυμο, ιδιότητα, τηλέφωνο) η στο http://www.petiononline.com/kamran09/petition.html
Eκτυπώστε από pdf το κείμενο, μαζέψτε υπογραφές και στείλτε τις στο email antiracismfascism@yahoo.gr (με ονοματεπώνυμο, ιδιότητα, τηλέφωνο για επικοινωνία).Ο θάνατος του Πακιστανού οικοδόμου Μοχάμεντ Καμράν μετά τον βασανισμό του στο ΑΤ Νίκαιας είναι μια εγκληματική ενέργεια που δεν πρέπει να μείνει ατιμώρητη.Με την πτώση της κυβέρνησης της ΝΔ θέλουμε να ξηλωθεί και όχι να διαιωνιστεί με τη νέα κυβέρνηση η πολιτική τω ψεμάτων και του κουκουλώματος εγκληματικών ενεργειών της Αστυνομίας που κόστισαν ζωές μεταναστών, στέρησαν την ελευθερία με απαγωγές και φυλακίσεις, παραβίασαν το απόρρητο των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων.Σας καλούμε να υπογράψετε το παρακάτω ψήφισμα, να το προτείνετε για να υιοθετηθεί σε σωματεία εργαζόμενων, φοιτητικούς συλλόγους, τοπικές κινήσεις και συλλογικότητες.
Δεν πρέπει να αφήσουμε κανένα περιθώριο ατιμωρησίας των ενόχων με κωλυσιεργίες στη διαλεύκανση της υπόθεσης από τους επίσημους μηχανισμούς του κράτους.Eκτυπώστε από pdf το κείμενο, μαζέψτε υπογραφές και στείλτε τις στο email antiracismfascism@yahoo.gr


Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από κακόβουλη χρήση. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την Javascript για να τη δείτε.


ΨΗΦΙΣΜΑ

ΑΜΕΣΗ ΤΙΜΩΡΙΑ ΤΩΝ ΕΝΟΧΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΜΟΧΑΜΕΝΤ ΚΑΜΡΑΝ
Καταγγέλλουμε τις δολοφονίες και τις ρατσιστικές επιθέσεις μεταναστών και προσφύγων. Ο Πακιστανός οικοδόμος Μοχάμεντ Καμράν που βασανίστηκε μέχρι θανάτου από αστυνομικούς στο ΑΤ Νίκαιας και οι 8 πνιγμένοι πρόσφυγες ανοικτά της Λέσβου είναι τα πιο πρόσφατα κρούσματα αυτής της ρατσιστικής βαρβαρότητας. Δεν θα ανεχτούμε άλλα!Η μαζική κινητοποίηση του αντιρατσιστικού κινήματος και της Πακιστανικής Κοινότητας ενάντια στην δολοφονία του Καμράν δεν επέτρεψε το κουκούλωμα αυτής της δολοφονίας και ανάγκασε την ίδια την κυβέρνηση να καταδικάσει το γεγονός.Παρόλα αυτά όμως, η προσπάθεια συγκάλυψης των ενόχων συνεχίζεται. Η Πακιστανική Κοινότητα καταγγέλλει ότι βασικοί μάρτυρες, ανάμεσα τους και ένας αυτόπτης συγκρατούμενος του Καμράν ο οποίος είδε να τον βασανίζουν μπροστά του, δεν έγιναν αποδεκτοί στην ανακριτική διαδικασία με την δικαιολογία ότι δεν έχουν έγγραφα!Απαιτούμε να σταματήσει η συγκάλυψη της δολοφονίας του Μοχάμεντ Καμράν και να τιμωρηθούν παραδειγματικά τόσο οι αστυνομικοί που τον βασάνισαν μέχρι θανάτου όσο και οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι. Είναι μια μάχη που πρέπει να δώσουμε μέχρι το τέλος, όλοι μαζί ενωμένοι ενάντια σε κάθε εμπόδιο που μπαίνει για να κλείσει στα γρήγορα αυτή η υπόθεση.Να ανοίξουμε έτσι το δρόμο ώστε να τιμωρηθούν οι ένοχοι και για όλα τα προηγούμενα ρατσιστικά εγκλήματα: από τις απαγωγές των 28 Πακιστανών το 2005 και τις δολοφονίες μεταναστών στην Π. Ράλλη πριν ένα χρόνο, μέχρι τις φασιστικές επιθέσεις σε γειτονιές όπως στον Άγιο Παντελεήμονα και τους βάρβαρους ξυλοδαρμούς από το Λιμενικό. Και να ξηλώσουμε ολόκληρη την ρατσιστική κληρονομιά της ΝΔ συνεχίζοντας την πάλη για νομιμοποίηση των μεταναστών, άσυλο και στέγη στους πρόσφυγες κι όχι στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Πέμπτη, Νοεμβρίου 19, 2009

Οι Μπάτσοι δολοφονούν!

Ἕνα τρελλό, μὲ δύσκαμπτο σουξὲ σούσουρο (καὶ) στὸ διαδίκτυο - πρὸ μηνὸς περίπου- τὰ διέθετε ὅλα.

  • Εὐδιάρθρωτο στόρυ, μ’ἀρχὴ καὶ τέλος. Τὸ τέλος μάλιστα φλοῦ.
  • Καλὸ casting.
  • Κοινωνικὸ ὀλιβεροτουιστισμό.
  • Ἐπικαιριτισμὸ ἄνευ πιθανότητος «ξεθωριάσματος»
  • Δράκο.
  • Εὑρὺ τάργκετ γκρούπ.
  • Δίπολο καλοῦ κακοῦ καὶ ἄσχημου.
  • Πολιτικὴ ὀρθότητα.

Ὁ δόκιμος ἀσκούμενος ἀνθυποβοηθὸς ἐπιστάτου καθαριότητος στὸ βουλκανιζατὲρ τῆς ὁδοῦ Χίου στὰ Καμίνια, Βρασίδας Ζιγκουάλας, τελειόφοιτος πρώτης λυκείου (τεχνικοῦ ἐπαγγελματικοῦ τοιούτου) μὲ μέτριο τσουτσούνι, παρθενία μέχρι τὰ 28 κι εὐστοχία σὲ θηλυκά ποσοστοῦ 9,2%, σμιχτοφρυδία, ὀρθοδοντικῶν ἀνωμαλιῶν, λαθροθήρας καὶ ἔμπορος καρδερινῶν καὶ σπίνων στὸ γιουσουροῦμ Σχιστοῦ, συνδρομητὴς περιοδικῶν σταυρολέξων ἀμερικανικοῦ τύπου, συνεχῶν συμμετοχῶν (φεῦ! ἄνευ διακρίσεων!) στὰ τουρνουὰ ταβλιοῦ τοῦ β΄ δημοτικοῦ διαμερίσματος τοῦ δήμου Ῥέντη καὶ μὲ χριστιανορθόδοξη κατήχηση κατὰ τὰ σχολικά του χρόνια, ἐπηρεασθεὶς κάργα ἀπὸ δηλητηριώδεις ξενοφοβικὲς ἀπόψεις ἀποκτᾷ ἀπέχθεια γιὰ τοῦς μετανάστες συλλήβδην κι ἐνδελεχῶς.

Συγκεκριμενοποιεῖ τὸν στόχο του σὲ ἕναν χαλκόχρωμο νέο ἄρτι ἀφιχθέντα ἐκ Wazirabad Πακιστὰν ὅστις κάποιο πρωινὸ χρησιμοποιεῖ τὸ ἀποχωρητήριο τοῦ βουλκανιζατὲρ ὀλίγον τί ἀνορθόδοξα.

Ἔκτοτε, δαιμονοποιεῖ τὸν δυστυχὴ οἰκονομικὸ μετανάστη καὶ ἐμμονοποιεῖ τὴν ἰδέα νὰ τὸν ἐκδικηθῇ μὲ τρόπο ὁ ὁποῖος.........................................δὲν ἀργεῖ νὰ ἐπινοηθῇ - ὅσο ἀπαιτοῦν 41 τελίτσες.

Σπεύδει στὸ ἀστυνομικὸ τμῆμα τῆς περιοχῆς του. Ὁ πύλαις φέρελπις ἀστυνόμος, γνωστός του ἀπὸ κατάστημα μὲ γοῦφερ στερεοφωνικῶν αὐτοκινήτων, τὸν κατευθύνει προθύμως. Εὐχαριστεῖ χαχόλικα καὶ χάνεται στὸ βάθος μὲ ἀτσαλάκωτο στρατοκαυλῖζον βῆμα. Σὲ περίπου 19 λεπτά, σ’ἀντίθετη κατεύθυνση, ὁ Βρασίδας, ἐξέρχεται τοῦ τεμένους τῆς προασπίσεως τῆς ἐννόμου τάξεως κορδωμένος τε καὶ σαρδονιομειδιαζόμενος.

* * *

* * *

* * *

Γδοῦποι, κρότοι μαζὺ μὲ κλάμματα μωρῶν, στριγγλιὲς παρθένων, οἰμωγὲς γεροντισσῶν. Σκότος τεμαχιζόμενο ἀπὸ πανικόβλητες στενὲς δέσμες φωτός αἵτινες, φωτίζουσαι παντοῦ ἀνάρχως κι ἐπιτείνουν τὸ χάος· ἀδύνατον νὰ γίνῃ ἀντιληπτὸ τί συμβαίνει. Οὔτε κι ὁ Βρασίδας καταλαβαίνει κάτι βεβαίως καθὼς στέκεται παρακολουθών, ὄπισθεν μιᾶς μουριᾶς, ἔξω στὸν δρόμο, ἐλαφρῶς ἀπομεμακρυσμένως τοῦ πεδίου τῆς ταραχῆς - ἐντὸς τῆς γειτονιᾶς ὡστόσο! Ἕνα παλαιὸ κτήριο, κατοικία οἰκονομικῶν μεταναστῶν, ἐργαστῆρι πολυπολιτισμοῦ, ταλαίπωρο μέρος, λῖκνο δυστυχίας, ἀγωνίας καὶ κατατρεχισμοῦ, λαχτάρας τὸ ἑφτὰ νομά.

Τρεῖς τζοῦρες μετά, τὸν βλέπει. Βγαίνει ἀπὸ τὴν κεντρικὴ εἴσοδο πισθάγκωνα δεμένος συνοδείᾳ τριῶν ἀστυνομικῶν οἱ ὁποῖοι μὲ χειραβροσύνες τοῦ ἐπιτείνουν τὴν ἀπορία. Μπαίνουν στὸ γαλάζιο ξαδελφάκι ἀσθενοφόρου καὶ ἀποχωροῦν καγκούρικα καθὼς ξεθαρρεύουν οἱ μισάνοιχτες πόρτες τῶν γειτονικῶν οἰκιῶν καὶ γίνονται πλέον ἀνοικτές, διαθέτουσες μάλιστα προχείρως ἐνδεδυμένους οἰκοκύρηδες μὲ ἀνήσυχο βλέμμα στὰ προσώπατά των.

Ὁ Βρασίδας Ζιγκουάλας δὲν ἔχει δεῖ κανέναν καὶ τίποτε ἀπὸ αὐτά· φεύγει ἀκριβῶς τὴν στιγμὴ τῆς ἀναχώρησης τοῦ καρακολίου, τὸ ἀκολουθεῖ μάλιστα κατὰ πόδας (σὶκ) γιὰ λίγο ὥστε νὰ βεβαιωθῇ ὅτι ὅλα τσούλησαν καλῶς, πὼς τὰ πάντα στὴν μηχανὴ ποὺ ἐξυφάνθη ἔσχον ζηλευτή κατάληξη. Στρίβει ἀριστερὰ στὴν ὁδὸ Μπελογιάννη καὶ σταματᾷ σὲ ἕνα ψητοπωλεῖο γιὰ τὸν κατόπιν τῶν θεαμάτων, ἄρτον. Παραγγέλλει μιὰν ἄμστελ καὶ δύο σουβλάκια μὲ ντονέρ ἀπ’ὅλα χωρὶς καθόλου τύψεις γενικῶς. Μετὰ ἀπὸ 13 λεπτὰ τελειώσας τὸ γεῦμα του δὲν φεύγει. Παραμένει βλέπων στὴν τηλοψία ἐκπομπὴ ἐπιδόξων τραγουδιστῶν καὶ βαρβαριστὶ προγκᾷ τοὺς κριτάς αὐτῶν. Στὴν ἀνάπαυλα ἀναχωρεῖ καὶ ἐλάχιστα μετά, οἴκοι, ἀναλαμβάνει δικαίου ὕπνον ἐξετελεσθείσης ἀποστολῆς.

Δὲν βλέπει τίποτε, δὲν μαθαίνει κάτι ἀπὸ ὅ,τι συμβαίνει κατόπιν. Οἱ ἀστυνομικοὶ στὸ μέγαρον τάξεως, τῇ ἐπιδράσει κυρίως τοῦ ὕψους τοῦ μισθοῦ των θωροῦν τὸν συκοφαντηθέντα ὡς αἴτιον τῆς μιζέριας των. Τὸν ξυλοφορτῶνουν ἐπειδὴ κάποιος κατήγγειλλε τὰ συνήθη ἐπιλήψιμα τὰ μεγεθυνόμενα ῥαγδαίως στοὺς οἰκονομικοὺς μετανάστες. Χρόνια μισθολογικῆς ἀναπηρίας διοχετεύονται βιαιοπραγικῶς στὸν συλληφθέντα ὁ ὁποῖος τὴν ἑπομένη μεταφέρεται καὶ αφήνεται στὴν ἑστία του ἀφοῦ δὲν προέκυψε κάτι βάσιμο ὥστε νὰ διωχθῇ. Ἡ κατάστασή του βεβαίως εἶναι τραγική. Οἱ ἀνησυχήσαντες γείτονες δὲν ἀντιλαμβάνονται τί λόγῳ κυρίως τοῦ φόβου τοῦ δαρθέντος νὰ δημοσιοποιήσῃ τὸ γεγονός, ξενάκι ὂν λέγω.

Οἱ βλάβες του εἶναι ἀνεπανόρθωτες. Ὁ Βρασίδας Ζιγκουάλας δὲν γνωρίζει ἀσφαλῶς τίποτε. Ὅπως καὶ οἱ γείτονες τοῦ οἰκονομικοῦ μετανάστη – μέχρι ποὺ αὐτὸς δυὸ τρεῖς ἑβδομάδες κατόπιν, ὑποκύπτει στὰ τραύματά του. Τότε εἶναι ποὺ μαθαίνονται τὰ πάντα. Οἱ στὰ πέριξ οἰκοκύρηδες, ἄνθρωποι κατηγορίας ἀγανακτισμένου πολίτη, ἀγανακτοῦν. Ἀγανακτοῦν μὲ τὴν ἀστυνομία ἡ ὁποία αὐθαιρετεῖ, δολοφονεῖ, βασανίζει, κακομεταχειρίζεται, σκοτώνει, κακομεταχειρίζεται, βασανίζει, δολοφονεῖ, αὐθαιρετεῖ, . Ἡ εἴδηση ἀποκρυπτομένη ἀπὸ τὰ μεγάλα δίκτυα, διοχετεύεται στοὺς ἀνεξάρτητους καὶ αὐτόνομους μικροὺς διαύλους ἐνημέρωσης ἀποτελέσματι τὴν ἀφύπνιση κάποιων ἀνθρωπιστικῶν καὶ ἀντιρατσιστικῶν ὀργανώσεων αἴτινες σπεύδουν. Συγκεντρώνονται στὴν γειτονιὰ τοῦ δολοφονηθέντος καὶ διοργανώνουν πορεία ὀργίλης διαμαρτυρίας κατὰ τοῦ ῥατσισμοῦ καὶ τῆς ἀστυνομίας.

Σύμπασα ἡ περιοχὴ συγκλονιζοταράσσεται. Γιαγιάδες ἐξέρχονται τῶν οἰκιῶν των ἀφήνοντας στὴν μέση τὰ ἀπογευματάδικα καὶ μέσα ἀπὸ τὰ (τεχνητὰ) δόντια τους ψιθυρίζουν κατάρες γιὰ τοὺς βασανιστές. Καταστηματάρχαι παρακολουθοῦν σιωπηλοὶ φοβούμενοι ὅτι αὐτοὶ ἴσως νἆναι οἱ ἑπομένοι στὰ πογκρὸμ τῶν μπάτσων σὲ συνεργασία μὲ φασιστικὲς ὁμάδες. Οἰκοκυραὶ ἀναλογίζονται τὴν ὠμὴ ἀστυνομικὴ βία ἐνόσῳ μεριμνοῦν γιὰ καλοψημένο γεῦμα. Μαθηταὶ δημιουργοῦν παρευξ...............

Ἡ πορεία ἀλληλεγγύης στοὺς μετανάστες-θύματα ῥατσιστικῶν ἐπιθέσεων μπορεῖ νὰ τελειώνῃ κάποια στιγμή, ὁ σπόρος ὅμως καὶ ἡ ζωοδότις δύναμις ποὺ θὰ τὸ ἀντριέψῃ μόλις τώρα ξεκίνησε… Ἡ νέμεσις ὡστόσο ἀλληθωρίζει. Κάποια ἔκτροπα φυσικῶς ἐκπορευθέντα τῆς ὀργῆς τοῦ διαδηλωμένου πλήθους ἑστιάζονται στὰ αὐτοκίνητα τῆς γειτονιᾶς. Παμπρὶζ σπᾶνε, πόρτες χαράσσονται, λάστιχα σκᾶνε.

Χαρᾶς εὐαγγέλια γιὰ τὸ βουλκανιζατέρ, μεγάλες πιένες ὁ γιατρὸς τῶν λαστίχων. Χαίρει μαζὺ κι ὁ Βρασίδας Ζιγκουάλας, ὁ δύστυχος! Λὲς καὶ αὐτὸς εἰσπράττει τὰ κέρδητα καὶ τὶς ὑπεραξίες! Ἄμαθος προσέτι σὲ αὐτά, μὲ λειψὴ κι ἀνύπαρκτη γὰρ ταξικὴ συνείδηση…

Θὰ πρέπῃ τὸ δίχως ἄλλο, οἱ καθ’ὕλην ἁρμόδιοι προλεταροπατέρες ὅπως μεριμνήσωσιν γιὰ τὴν διαφώτιση τῆς ἀμόρφου κι ἀδιαπλάστου μάζης, νὰ τῆς σενιάρουν μιὰ κάποια ἀκτιβιζιάρα, μάχιμη, ἀποφασιστικιὰ προλεταριακιὰ ἐπαναστατικιὰ συνείδηση. Ἀλλὰ ποῦ χρόνος γιὰ τέτοια ὅταν ὅλη τους τὴν ἐνέργεια καταναλώνουν γιὰ συσσωμικὲς ὑποεξεγέρσεις...

Καθ’ὅτι σύσσωμος ἡ μεταναστολαγνικὴ διανόησις ἐξεγείρεται περὶ τοῦ νεκροῦ κι ἀφήνει φλούφλικο τὸ στ’ἅρματα στ’ἅρματα τοῦ Βρασίδα... Ἐρώτηση τοῦ βουλευτοῦ τῆς Συριζᾶ, Κουράκη γιὰ τὸ ἐὰν διελευκανθῇ ἡ ὑπόθεση. Ἡ κίνηση «Ἐνωμένοι ἐνάντια στὸ ῥατσισμὸ καὶ τὴ φασιστικὴ ἀπειλὴ» ξεκινᾷ καμπάνια ὑπογραφῶν γιὰ τὴν ἄμεση τιμωρία τῶν ἐνόχων τοῦ θανάτου τοῦ.... Ὁ/Ἡ/Τὸ ΣΕΚ συνιστῶσα θαρρῶ τοῦ ἀντάρσυα, μπορεῖ καὶ τοῦ Σύριζα, μήπως καὶ τοῦ ΟΜΛΕ;, ἐνδεχομένως τοῦ ΟΚΔΕ, ὄσως τοῦ ΗΣΑΠ ἐὰν δὲν εἶναι τῆς ΕΥΔΑΠ, κάνει λόγο γιὰ «Στην προσφυγομάνα Κοκκινιά, του Μπλόκου και της Αντίστασης ένας μετανάστης δολοφονήθηκε βασανισμένος απάνθρωπα». Σὲ συνέντευξη τύπου ἔξωθεν τῆς οἰκίας τοῦ ἐκλιπόντος, Δρίτσας καὶ Λαφαζάνης, σημαίνοντα στελέχη τοῦ Σύριζα ζητοῦν δικαιοσύνη! Μιὰ κυρὰ ἀπὸ τὸ ἀνοιχτὸ σχολεῖο μεταναστῶν Πειραιᾶ ὑποθετοπαρομοιάζει: ««Ο ...... θα μπορούσε να είναι ένας μαθητής μας που αυτή τη στιγμή ετοιμάζεται για το σχολείο». Τὸ δημαρχεῖο Νικαίας καταλαμβάνεται ἀπὸ ὁμοεθνεῖς τοῦ δολοφονηθέντος μὲ «παράγοντες» τοῦ δήμου νὰ ἐμμεσολαμβάνουν θέση μὴ ἐπιτρέποντες στὴν ἀστυνομία νὰ ἐπέμβῃ. Τὸ κίνημα νέων τοῦ ΠΑΣΟΚ βάζει κι αὐτὸ ἕνα λιθαράκι στὸν καμπινέ: Ο θάνατός του ήταν αποτέλεσμα της κακομεταχείρισής και των βασανιστηρίων που υπέστη από τις δυνάμεις επιβολής της τάξης.

Σύσσωμος ἡ μεταναστολαγνικὴ διανόησις δρᾷ! Σὰν ἕνα τελευταῖο ζέσταμα πρὶν ἀπὸ τὴν δεκεμβριάτικη ἑπέτειο, ὁ νεκρὸς πακιστανὸς τίθεται δίπλα σὲ κάθε ἡρωικὴ προσωπικότητα τῆς Ἀριστερᾶς! Ὁ Μπουρούντι παραμερίζει μιὰ στάλα, ἡ Ῥόζα καθόλου ἐπηρμένη ἀναγνωρίζει τὰ νῦν, ὁ ἀνώνυμος παρτιζάνος κλίνει τὸ γόνυ, ὁ Μπελογιάννης μυρίζει τὸ γαρύφαλλο, ὁ Ἀγιέντε ξεφυσᾷ (σ)τὸ περίστροφό του, ὁ Κουφοντίνας χαμογελᾷ, ἡ Πασιονάρια ξαναφωνάζῃ τὸ νὸ πασαράν, ὁ Τσαουσέσκου χαιρετᾷ κυριλλικῶς τὰ πλήθη καὶ βεβαίως ὁ Τσὲ νοιώθει σὰν τὸν Πόντιο σὲ ἀνέκδοτο· δὲν θά μποροῦσε νὰ ἀπουσιάζῃ ἀπὸ τὸ κάδρο.

Σημαία τοῦ λεβέντικου ἀγῶνος γιὰ τὴν καθαγίαση τῆς μεταναστολαγνείας, ὁ ῥατσιστικῶς δολοφονηθεὶς ἀπὸ τοὺς κωλόμπατσους, ὁ νεκρός!

Τρίτη, Νοεμβρίου 17, 2009

Αιδώ πολυτεχνείο

Ὁ ἑορτασμὸς τῆς ἐπέτειος (σίκ) τῆς ἐξέγερσης τοῦ πολυτεχνείου τῆς 17ης Νοέμβρη τοῦ 1973 τοῦ μετὰ Χριστόν, ἐκτὸς ἀπὸ τὶς συνήθεις ἀρχιδιὲς γιὰ τὸ ὅτι ἔριξε τὴν χούντα, ἔριξε μιὰ γκόμενα καὶ ἔριξε τὸ καλὸ στὸ γυαλό, περιορίζεται πιὰ σὲ φολκλορικὲς γεροντοκορίστικες κινήσεις-τοῦτο βεβαίως ἐξωσχολικῶς, διότι ἐσωσχολικῶς τὰ παιδάκια ἀπὸ τὴν τρυφερὰ ἡλικία τῶν 5 ἐτῶν –καὶ γιὰ 12 συναπτὰ ἔτη- μαθαίνουν (πλυσοεγκεφαλικῶς) γιὰ ἑκατόμβες νεκρῶν καὶ τήξεις (σὶκ) σωμάτων ἀπὸ τὸ πούστικο τὸ τάνκ, τραυματιζόμενα (τὰ σχολιαρόπαιδα) ψυχικῶς βεβαίως!

Σὲ μιὰ πιὸ λάιτ, ὀλίγον τί παράπλευρη θεώρηση, ἡ πανήγυρις προσφέρει μιὰ ὡραία εὐκαιρία κραξίματος τοῦ ΚΚΕ γιὰ τὴν προδοτική του στάση τότε, ἐνώπιον μιᾶς ἡρωϊκῆς καὶ ἑλληναράδικης αὐθορμησιᾶς τοῦ λαοῦ. Τὸ τονίζουν συχνάκις οἱ μὴ μπολσεβίκοι ὅταν ἀτονῇ τὸ σύνδρομο ἐνοχῆς ποὺ νοιώθουν ἐνώπιον τοῦ Κόμματος...

Ἡ ἀπότισις τιμῆς συνεχίζεται καθὼς βολτάρουμε στὸ βεληνεκὲς τῆς σκέψεως τῶν ἐκφωνητῶν τοῦ Πολυτεχνείου... Ἀντιγράφω ἀπὸ τὸ «Γεγονότα 1965 – 1977» τοῦ Κωνσταντίνου Πλεύρη:

«Ὁ ῥαδιοφωνικὸς σταθμὸς «ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ» ἐκάλει συνεχῶς τὸν λαὸ τῆς Ἀθήνας «νὰ κατέβῃ στοὺς δρόμους» (δὲν ἔγινε), διεκήρυττε ὅτι εἶναι ἀποφασισμένοι «νὰ ἀγωνισθοῦμε μέχρι νὰ νικήσουμε» (δὲν ἔγινε), προέτρεπε τὸν λαὸ εἰς «γενικὴ κινητοποίηση» (δὲν ἔγινε), παρεκίνει τὸν λαὸ τῶν προαστείων, τοῦ Βύρωνος, τῆς Νικαίας, τῆς Κηφισίας, τοῦ Ἀμαρουσίου: «Κατέβα στὸ κέντρο τῆς Ἀθήνας» (δὲν ἔγινε), ἐβεβαίωνε ὅτι «ἀπόψε γίνεται ἡ λαϊκὴ καὶ κοινωνική μας ἀλλαγὴ» (δὲν ἔγινε), ἐδήλωνε ὅτι «δὲν θὰ ὑποχωρήσουμε» (δὲν ἔγινε), στὸ τέλος παρεκάλει «λαὲ τοῦ Ψυχικοῦ, λαὲ τῆς Φιλοθέης, κατέβα στὴν Ἀθήνα»! (Αὐτὸ δὲν ἔγινε, ποὺ δὲν ἔγινε). Πράγματι εἶναι ἄξιον ἀναλύσεως, ποὺ οἱ λαϊκοὶ ἐπαναστάται ἐχρειάζοντο τὴν πλουτοκρατία τοῦ Ψυχικοῦ καὶ τῆς Φιλοθέης. Πῶς ἐξέχασαν τὴν Ἐκάλην;»

Πέμπτη, Νοεμβρίου 12, 2009

ἀφαίρεση θρ. συμβόλων ἀπ’τὰ σχολειά. Μόνοοοο;

Διάβαζα σέ ἕνα βλόγ κάποιου θείτσου νά τονίζῃ ἀναδημοσιευόμενα ὅτι ἡ θέα τοῦ ἐσταυρωμένου Ἰησοῦ προκαλεῖ ἕνα κάτι ἄσχημο στoύς μαθητές, δημιουργεῖ ἄν ὄχι μιά ἄμεση φρίκη, ἔστω παρακαταθῆκες γιά φρῖκες στό μέλλον μέ ὅ,τι αὐτὸ συνεπάγεται. Ἡ εἰκόνα ἑνὸς βασανισμένου ἀνθρώπου πάνω σὲ ὄργανο θανατώσεως, ὅπως ὁ σταυρός, προκαλεῖ ἀρνητικές ἐπιπτώσεις στὴν ψυχὴ τοῦ παιδιοῦ, ἔτσι ἔγραφε!


Εἶμαι παθὸς ὀφείλω νὰ ὁμολογήσω. Ὄχι ὅτι μὲ ἐπηρέασε ἡ εἰκόνα τοῦ πονεμένου Χριστοῦ πάνω στὸν σταυρὸ -δὲν εἶχα τόσο ἀετίσια μάτια ὥστε νὰ διακρίνω τὴν πυορέουσα πληγὴ στὸν θώρακα καί τίς σιχαμένου χρώματος σταγόνες χολῆς· ἄλλωστε δὲν εἴχαμε ἐσταυρωμένο, τὴν προσωπογραφία του εἴχομεν ἀνηρτημένη – εἶμαι παθὸς ὅσον ἀφορᾷ συμπλέγματα καὶ κακεπιπτώσεις στὴν ψυχολογία μου ἀπὸ τὰ χρόνια τοῦ σχολείου μὲ ὅ,τι ἔβλεπα μπροστά μου ὅταν ἄραζα στὸ καρεκλάκι καί τό θλανίο.


Ἄχ! Διότι, τί καϋμοὺς προκαλεῖ νὰ βλέπῃς μπροστά σου στοιχισμένες κλίσεις ῥημάτων, κάποια ἀνάπτυξη τριτοβάθμιας ἐξίσωσης, ἕναν νεπέριο λογάριθμο νὰ παρεισφρύῃ σὲ τύπους διατήρησης τῆς ὁρμῆς…
Ἀπορῶ λοιπὸν πῶς οἱ τόσο νοιαζόμενοι γιὰ τὴν εὐδοκίμηση τῶν νῦν μαθητῶν, αὐριανῶν πολιτῶν δὲν ζητοῦν πλὴν τοῦ Ἰησοῦ νὰ ἀφαιρεθῇ καὶ ὁ πίνακας.
Γρήγορα! Αφαίρεση τῶν πινάκων ἀπὸ τὶς σχολικὲς αἴθουσες τώρα!

Τετάρτη, Νοεμβρίου 11, 2009

Προϊὸν Ὑποκλοπῆς

Ὅλα ἐν τάξει μὲ τὴν τριλογία - λίαν αἰσθαντικαὶ ταινίαι, ὅποτε τὶς βλέπω, νοιώθω ἕνα σούσουρο στὴν σπονδυλική μου στήλη, παντοῦ σὲ ὅλο μου τὸ σῶμα γαργαλητὸ καὶ ἐκεῖ χαμηλὰ πλημμυρίζω μὲ ἀνοιξιάτικους βαλέδες. Μὲ κατακυριεύει μιὰ ἰσχυρὰ θέλησις νὰ ἐρωτευτῶ καὶ ἐγὼ ποὺ εἶμαι συνεχῶς ἐρωτευμένος μὲ τὴν ζωή, τὰ λουλούδια καὶ τὰ πουλιά, παραμερίζω τὰ δύο πρῶτα καὶ πέφτω μὲ τὰ μοῦτρα στὰ τελευταῖα.

Βγαίνω ἔξω, κυκλοφορῶ, πηγαίνω σὲ δημοσίους κήπους, σὲ κρῆνες, σὲ λιμένας καὶ παρέα μὲ τὸ τσιμπουκάκι μου, κάθομαι στὸν πρῶτο εὔκαιρο ντόκο, κυττῶ μακρυά, υἱοθετῶ βλέμμα μελαγχολικὸ τὸ ὁποῖον συνδυάζεται μούρλια μὲ τὸ προφίλ μου (ὁλόσωμον τοιοῦτον παρακαλῶ) κυριαρχούμενο ἀπὸ μιὰν δυσανάλογον ὁροσειρὰ στὸ παντελόνι μου, στὸ μέρος τοῦ φερμουάρ· μιὰ κάλτσα τὴν ὁποίαν ἔχω θέσει ἀπὸ πρίν, προσπαθεῖ νὰ προσεκλύσῃ θαυμαστρίας.

Γυρίζοντας οἴκῳ τὰ ἀπογεύματα -σκοτεινὰ βεβαίως- ἐμπλουτισθεὶς μὲ ἐμπειρίας ἅστινας μόνον λοστρόμοι καὶ μοῦτσοι ἐν τῷ λιμένι, ἐπιδειξῖαι στοὺς κήπους καὶ πριαπισταὶ στὶς κρῆνες δύνανται νὰ προσφέρωσιν, ἀράζω καὶ ἁπλώνω ἡλιόσπορο σὲ μπῶλ καὶ μὲ βερμοῦτ διασκεδάζω τὸν πόνο μου παρακολουθώντας τὸ κυανοῦν, τὸ ἐρυθρὸν καὶ τὸ λευκόν. Δὲν περνᾶνε ἕνδεκα λεπτὰ καὶ ἤδη ἔχει θολώσει τὸ βλέμμα ἐνῷ πιὸ μετά, δάκρυα μπολιάζουν τὸ ποτό μου. Ὦ μὸν Ντιέ, γιατί νὰ εἶμαι τόσο εὐαίσθητος καὶ εὐσυγκίνητος; Μᾶλλον πταίουσιν αἱ ἐν λόγῳ ταινίαι αἵτινες τότε, ἐνοικιασθεῖσαι στὸ κλὰμπ τοῦ Ντεπὼ μὲ τὴν ὑγρασία στὸ 78% κι ἐσένα στὸ σπίτι, ἐν κουζίνι ποιοῦσα καυτερὰ μεξικάνικ

Δευτέρα, Νοεμβρίου 09, 2009

20 χρόνια...

Ἡ ἐκφρασοπλαστία τῶν κομμουνιστῶν ὅταν πρέπῃ νὰ δικαιολογήσουν τὰ ἀδικαιολόγητα εἶναι ζηλευτή. Ὁ ἡγέτης (sic) τῆς ἀνατολικῆς Γερμανίας δικαιολόγησε τὴν ἀνέγερση τοῦ τείχους ἀποκαλώντας τον : «φράκτη αντιφασιστικής προστασίας»

Προφανῶς, δὲν τοῦ ψιθύρισε κανεὶς ὅτι δὲν εἰσαγόταν «φασιστικὴ» νοοτροπία στοῦς πολίτες τῆς ἀν. Γερμανίας. Ἁπλούστατα, αὐτοὶ τὴν κάναν, ἐγκαταλείποντας τὸν παράδεισο τοῦ ὑπαρκτοῦ σοσιαλισμοῦ γιὰ τὴν κόλαση τοῦ καπιταλισμοῦ μὲ ἐλαφρὰ πηδηματάκια· νά, σὰν τὸν ὁπλίτη αὐτόν, στὴν συγκλονιστικὴ πράγματι φωτογραφία.




Σήμερα ἑορτάζεται τὸ εἰκοσάχρονο τῆς παραδοχῆς μιᾶς παρὰ φύσει κατάστασης. Πάλι καλά.

Ὡστόσο, ἡ γ.γ. τοῦ ΚΚΕ, Παπαρήγα ὑπεραμύνεται τῆς ἀναγκαιότητος τοῦ τείχους. Δὲν εἶναι περίεργο. Τὸ προϊόν της, ὡς καλὴ πωλήτρια, ὑπερασπίζεται. Ὁ πωλητὴς γιὰ νὰ πουλήσῃ ψυγεῖα σὲ ἐσκιμώους θὰ πῇ ἕνα κάρο μαλακίες – καὶ καλὰ θὰ κάνῃ. Τὸ περίεργο θἆναι ἐὰν ὑπάρξῃ μαλάκας ποὺ θὰ ἀγοράσῃ τέτοια συσκευή. Ἡ ὕπαρξη προθύμων ψηφοφόρων τοῦ ΚΚΕ οἱ ὁποῖοι ἄκρως δουλευταράδικα θὰ σπεύσουν νὰ γίνουν ἀπολογητὲς τειχῶν προκαλεῖ θυμηδία κυρίως ὅμως θυμίζει ὅτι οἱ πρωτιὲς τοῦ ἕλληνα συναντῶνται καὶ στὴν μαλακία.

Παρασκευή, Νοεμβρίου 06, 2009

Μεγάλη ἀγάπη ἡ sotis!

Πάει, χάλασε ὁ κόσμος! Νὰ μοχθῇς καιρὸ ἀτελείωτο, νὰ προκαλῇς, ν’ἀποδομῇς, νὰ χλευάζῃς κάθε τί εὑρέως παραδεκτὸ καὶ στὸ τέλος νὰ τὴν παθαίνῃς ἀπ΄τοὺς δικούς σου!

Τσάμπα πῆγαν στὸ βρόντο τόσες βαρύγδουπες κουβεντοῦλες…

Περὶ κατάθλιψης τὴν ὁποίαν τῆς προκαλεῖ ἡ Ἑλλάδα…

Γιά τήν ὑπόσταση τῆς ἐθνικῆς σημαίας ὡς ὑπόλειμμα τοῦ μιλιταρισμοῦ


Γιά τήν ἐξέλιξη συλλογικῶν αἰσθημάτων καί φαντασιώσεων, ὅπως εἶναι ὁ ἐθνικισμός

Γιά τήν συλλογική ἀπάτη τοῦ ἐθνικισμοῦ

Σὲ κάθε εὐκαιρία νὰ χολερίζῃς τὴν σημαία, τὸ ἔθνος, τὴν χώρα, ἕνας ἐθνοφοβισμὸς πρώτης καὶ τελικὰ ἀπὸ συγγενεῖς ἰδεολογικῶς ἑλληνόφοβους νὰ ἀντιμετωπίζεσαι οὐχὶ ὡς ταγός, οὐχὶ ὡς ἀβὰν γκάρντ ἀλλὰ ὡς σκεῦος μαγειρικῆς!

Μὴν σκᾷς sotis! Οὐδεὶς προφήτης στὸν τόπο του!

νιαμοῦ κονδυλοφέροντα.

Στό γελοῖο δίλημμα «πατριωτισμός ἤ ἐθνικισμός;» ὅπου τὸ μὲν εἶναι ἀγάπη, τὸ δὲ μῖσος καί στήν ὑπεραπλουστευμένη καθαγίαση τοῦ ἑνός, δαιμονοποίηση τοῦ ἄλλου, ἕνα –δυό ἐπιτοίχια συνθήματα βάζουν τά πράγματά στήν θέση τους:

Ξεφτίλες πατριώτες καί πατριῶτες, f16 νά εἶναι οἱ ὧρες σας.

Τέτοιες πατριδοφοβικές ἀπόψεις ὡστόσο δέν ἐντοπίζονται μόνον στήν ἄκρα πεζοδρομιακή ἀριστερά ἀλλά καί σέ στελέχη κοινοβουλευτικῶν κομμάτων.

Ὅπως πάντα, ὁ κομμουνισμός ἐπικαλεῖται τά χαμηλότερα ἔνστικτα τῆς μάζας γιά νά πουλήσῃ ὑφάκι: Κάποιος μέ ἄρχικά Ν.Θ. στέλεχος τοῦ ΣΥΝ καί τῆς ἀντιεθνικιστικῆς ὀλίγον ἀπό γιουβέτσι, σέ ἄρθρο του περί τῆς 28ης Ὀκτωβρίου, στήν Αὐγή, τήν παραμονή τῆς ἑπετείου, προσπαθεῖ ἀπό τό νά προβληματίσῃ μέχρι νά φρικάρῃ τόν μέσο ἕλληνα κάγκουρα. Σέ ὅλον αὐτόν τόν ὀρυμαγδό ἀποδόμησης κάθε τί ἐθνικοῦ τόν τελευταῖο καιρό, ἔρχεται νά προσθέσῃ τήν φωνή του.

Θέμα του τά παρελκόμενα τοῦ ΟΧΙ. Προτάσσει ἀπό τό ἔπος τοῦ 40, τίς ψεῖρες τῶν στρατιωτῶν τοῦ μετώπου, τήν γάγγραινα, τήν ἀσιτία… Οἱ κοσμοθεωριακές προτεραιότητές του εἶναι ξεκάθαρο ὅτι περιλαμβάνουν ἀψεγάδιαστη καθαριότητα τοῦ μαλλιοῦ, ἀπομάκρυνση μάλιστα τῆς ψαλίδας καί καθημερινή φροντίδα τοῦ τριχωτοῦ μέ κοντίσιονερ σαμποῦ οὐδετέρου πεχά. Θέτει στον ὄλυμπο τῶν ἰδανικῶν τό καθαρό κολάρο τοῦ φάνταρου, καί προχωρᾷ:

Κακῶς δέν δώσαμε κῶλο στοῦς ἰταλοῦς, ἰσχυρίζεται, δέν θά παθαίναμε δά καί τίποτε ἐάν αὐτοί κατελάμβαναν κάποια στρατηγικὰ σημεῖα τῆς χώρας ὅπως ἐζήτησαν. Τό ΟΧΙ ἦταν ἀποτέλεσμα ἐθνικιστικοῦ παροξυσμοῦ (προφανῶς θεωρεῖ ἀρνητικό τόν ἐθνικισμό - ἀκούσια βεβαίως στον ἀναγνώστη δημιουργεῖ τά ἀντίθετα ἀποτελέσματα πρός ἀπαξίωση τοῦ ἐθνικισμοῦ) κι ἄλλες παπαριές οἱ ὁποῖες ἀποδεικνύουν πόσο ξένες μέ τήν ἑλληνική κουλτούρα ἦσαν καί εἶναι οἱ δοξασίες τῶν κομμουνιστῶν.

Ὁ συντάκτης περί τής 28ης Ὀκτωβρίου ἄρθρου στήν Αὐγή, ἀγνοεῖ κάθε ἰδεαλιστικό περιεχόμενο μιᾶς ἔστω ἄσκοπης κίνησης (βραχυπρόθεσμα ἄσκοπης φυσικά) καί ἁπλά προσκολλᾶται σέ ζωώδη ἔνστικτα. Ἐπιστρατεύει παραδείγματα λίαν πιασάρικα σέ μανάδες ἀλλά σέ περιόδους κρίσης τέτοια στάση θεωρεῖται (ἴσως καί ἑσχάτη) προδοσία.

Ἀπό αὐτήν τήν ἄποψη τό ἀρθράκι τοῦ Ν.Θ, πρέπει νά θεωρῇται συλλεκτικό. Διότι κατά τ’ἄλλα, μερικές φορές κι ἐνίοτε, χαλιοῦνται πού τούς ἀποκαλοῦμε προδότες. Ἰδού ἕνα τεκμηριάκι.

μὴ μουρτζουφλᾷς!

... ὅταν δῆλα δη κάπως βαριεστημένα ἀναλαμβάνῃς τὸ θηκάριο τῇ προτάσει τῶν πρωίμων τοῦ Ἀλφρέδου ἢ τοῦ ὑψιπετοῦς Γεννήσεως ἑνὸς Ἔθνους!



Πορφυρογέννητη Γωνιὰ


Ἄρης ΑΕΚ 1-1 (Κλ. Βικελίδης) 25/10/2009

Πρωτάθλημα - 8η Ἀγωνιστικὴ

23 Σάχα, 2 Ἀραοῦχο, 15 Καράμπελας, 5 Μαϊστόροβιτς, 3 Χέρσι (57' Λεονάρντο), 8 Ἐνσαλίβα (70' 14 Μάκος), 12 Γιάχιτς, 1 Καφές, 18 Μπλάνκο (81' 11 Μαντούκα), 32 Σκόκκο, 29 Νέμεθ

Σκόρερ: 48΄ Σκόκκο

Κίτρινες: Σκόκκο, Γιάχιτς, Καφές, Μάκος

Διαιτητής: Κ. Παπασταμάτης


Θρασύβουλος ΑΕΚ 1-0 (Γήπεδον Φυλῆς) 29/10/2009

Κύπελλον Ἑλλάδος - Φάσις 4η

23 Σάχα, 2 Ἄραοῦχο, 31 Γεωργέας, 87 Ἄρτσε, 5 Μαϊστόροβιτς, 3 Χέρσι (53' 32 Σκόκκο), 14 Μάκος, 12 Γιάχιτς, 9 Λεονάρντο (91' Ἰορντάκε), Ταχτσίδης (74' 21 Παυλῆς), 18 Μπλάνκο

Σκόρερ: -

Κίτρινες: Μαϊστόροβιτς, Γεωργέας

Διαιτητής: Σ. Τριτσώνης




Ἐργοτέλης ΑΕΚ 2-2 (Παγκρήτιον) 1/11/2009

Πρωτάθλημα - 9η Ἀγωνιστικὴ

23 Σάχα, 2 Ἀραοῦχο, 15 Καράμπελας, 5 Μαϊστόροβιτς, 12 Γιάχιτς, 1 Καφές, 8 Ἐνσαλίβα (80' 16 Γκερέιρο), 29 Νέμεθ (86΄ 21 Παυλῆς), 18 Μπλάνκο, 32 Σκόκκο, 11 Μαντούκα (77' 3 Χέρσι)

Σκόρερ: 21΄ Μαντούκα 84΄ Μπλάνκο (πέν.)

Κίτρινες: Γιάχιτς
Διαιτητής: Καλόπουλος



ΑΕΚ Μπάτε 2-2 (ΟΑΚΑ) 5/11/2009

Europa league – 9ος ὅμιλος – 4ος Ἀγὼν

23 Σάχα, 31 Γεωργέας, 15 Καράμπελας, 12 Γιάχιτς, 8 Ἐνσαλίβα (67' 26 Γιαχάγια), 1 Καφές (83' 9 Λεονάρντο), 90 Γκέντζογλου, 11 Μαντούκα (69' 3 Χέρσι), 18 Μπλάνκο, 32 Σκόκκο, 29 Νέμεθ
Σκόρερς: 1' Μπλάνκο, 38' Μαντούκα

Κίτρινες: Γκέντσογλου, Ενσαλίβα, Γιαχάγια, Νέμεθ

Διαιτητής: Ἄλλον Γέφετ (Ἰσραήλ)







Δευτέρα, Νοεμβρίου 02, 2009

χωρισμός εκκλησίας κράτους πότε;


Κύττα χαρὰ τὸ carefree!
blog stats