μὰ βαλτὴ εἶσαι;!

Ἴσως νὰ μοῦ συνέβαινε ἐπειδὴ ἀνέκαθεν δὲν μποροῦσα νὰ τραβήξω, ὁ δόλιος, οὔτε μιὰν ἴσιαν γραμμήν! Nὰ φτιάξω τὸ κατιτίς μου, νὰ σχεδιάσω κἄτι, νὰ καταθέσω ἕνα κἄποιο, ἔστω κατ’ἐμέ, στοιχεῖο ὡραιότητος, βάσει τῶν δικῶν μου, κἄτι ὅμορφο - ὅλα τοῦτα, ποτὲ καὶ πουθενά! Καὶ θαύμαζα, ὡς ἐκ τούτου, τοὺς δυναμένους πράττειν κἄτι τὸ ἑλκυστικό! Δὲν ἤμουν καὶ τόσο ἐκλεκτικός, ὡστόσο. Θέλω νὰ πῶ πὼς δὲν τὴν ἔψαχνα ἐπισταμένως, νὰ μάθω τάσεις τῶν θεωμένων, διακρίσεις, κατηγορίες καὶ τὰ τοιαῦτα. Ἔβλεπα κἄτι θαμβωτικὸ καὶ τὸ ἐθαύμαζα – ἁπλῶς. Εἶχα χαμηλότερα, τοῦ συνήθους, πρότυπα· διέθετα δεκτικότητα ἰδιαιτέρως ἀνεπτυγμένη χωρὶς ἐκλεκτικισμοὺς συνεπῶς ὅλα ἦσαν εὔκολα, καλόβολα. Βάσει ὅλων αὐτῶν, τῶν ὄχι χαμηλῶν προσδοκιῶν ἀλλὰ μᾶλλον ἀνύπαρκτων τέτοιων, θὰ ἦταν ἐντελῶς φυσικὸ νὰ μὴν μὲ συνεπάρῃ τὸ κἄτι τὸ ὑπέρτατο, μιὰ κατάθεση ἀπαραμίλλου κάλλους δηλαδή. Παρὰ ταῦτα, ὅταν μοῦ συνέβη, βίωσα κατάσταση πρωτόγνωρη, μιὰ ἀποκάλυψη! Ἴσως μάλιστα νὰ τῆς πρέπει χαρακτηρισμὸς ῥηξικέλευθος, πρὸ ἐκείνου καὶ μετὰ αὐτό. Μοῦ εἶχε γίνει λίγο ἐμμονή, νὰ τὴν δῶ ἰδιωτικῶς, νὰ τὴν δῶ νὰ ἀποκαλύπτεται, νὰ μαρτυριέται. Ἀφαιρουμένων ὅλων τῶν λεπτομερειῶν ποὺ μᾶς ἔφεραν στὸ ἂς ποῦμε σημεῖο καμπῆς, τὴν εἶδα νὰ διώχνει κάθε ἐμπόδιο καὶ φάνηκε στὸ πεδίο μου αὐτό. Τὸ στῆθος της. Τὸ χρῶμα γαλακτερό, προσέδιδε φωτεινότητα ἡ ὁποία, τὸ δίχως ἄλλο, θὰ ἀναδεικνυόταν καὶ σὲ μὲρος σκοτεινό. Τὸ μέγεθος ἦταν ταιριαστὸ μὲ τὸ ὅλον δέμας. Οἱ συμμετρίες ἐπίσης. Ἡ θηλαία ἅλως στὸ δέον σημεῖο – ὄχι χαμηλὰ σὰν μιὰ παραίτηση, ἀλλὰ ὄχι καὶ ψηλότερα σὰν κἄτι τεχνητό. Ὄχι φυγόκεντρη ἔχουσα τάση ἀλλὰ οὔτε καὶ ἀλλήθωρα κεντρομόλα. Ἡ θηλὴ μεγαλοπρεπής, ἀκριβῶς στὸ μέσον τῆς ἅλω. Καὶ ὅλα αὐτά, ποριζόμενα μόνον ἀπὸ τὴν θέα. Καθὼς πλησίασα κι ἄλλο καὶ ἄγγιξα, μὲ συστολὴ καὶ αὐτοσυγκράτηση, τὰ μέρη ποὺ μὲ τσίγκλιζαν, παρατήρησα ὅτι καὶ ἄλλη αἴσθηση, ἡ ἀφή, δὲν ἄλλαζε ὅ,τι προηγουμένως εἶχα δεῖ. Δέρμα βελούδινο, θηλὴ εὔπλαστα σκληρὴ καὶ μαστὸς πλήρης, σὲ κάθε σημεῖο τῶν δακτύλων νὰ γίνεται αἰσθητὸ τὸ βάρος, ἡ παρουσία. Τὸ δὲ χρῶμα τῆς ἄλω, θύμιζε στεγνὴ ἄμμο σὲ παραλία ἢ ἀχνῖζον καρβέλι ψωμί. Κατάφερα μάλιστα, νὰ δῶ, νὰ ἀντιληφθῶ πὼς παντοῦ ὑπῆρχε ἡ χρυσῆ τομή, ὁ χρυσοῦς κανών! Ἂν ἄθροιζα τὴν διάμετρο τῆς ἄλω (α) μὲ αὐτὴν τῆς θηλῆς (β) καὶ διαιροῦσα μὲ τὴν δεύτερη θὰ εὕρισκα τιμὴ ἴδια μὲ τὸ πηλίκο τῆς διαμέτρου τῆς ἄλω καὶ τῆς θηλῆς. Δηλαδὴ α+β/α =α/β κἄτι ὁρισθὲν στὴν ἀρχαιότητα ἀλλὰ ὅ,τι ἔβλεπα ἦταν μᾶλλον ἀναγεννησιακό. Ὦ! Αὐτὸ τὸ στῆθος μὲ ἔκανε σπουδαῖο ἐπαΐοντα κριτικὸ τέχνης! Καθ’ὅσον ἦταν ἔργο τέχνης. Ἔργο τέχνης ἐκπορευόμενο καὶ ὁριζόμενο ἀπὸ ὁμοίου κάλλους σῶμα – δὲν ἦταν παράταιρο τὸ στῆθος σὲ ἕνα ἀδιάφορο κορμί.

 

 

εἰς πανάρχαια βλὸγς

Γυρνοβολοῦσα εἰς πανάρχαια βλόγς, τὰ ὁποῖα κἄποτε ἔσφυζαν ἀπὸ ζωὴ καὶ τώρα φυτοζωοῦν ἕνεκα ἀλλαχοῦ ὁ μέλης σήμερον, σβῆσον μὴν ἐκτεθοῦμε καὶ τρίτον ἕνα κἄποιο ἀπόρρητον γιὰ νὰ μένῃ κρυφίως ἡ ὑπέρτατος ἀλήθεια ἡ μὴ δέουσα εἰς τὴν πλέμπαν, ἀλήθεια ὅπως αὐτὴ ἐκφράζεται ἀπὸ φλώρους οἱ ὁποῖοι τὸ μπαίζουσιν καὶ πολὺ μαχίμια ὑπὸ τοῦ πρίσματος τῶν λέξεων. Στάθηκα σὲ ἔνα ποὺ παρ’ὀλίγον νὰ μὲ πιάσει τὸ καιομένο λάδι τὸ τσιγαρῖζον. Δὲν ὕπαρχε τίποτις νὰ δῶ καὶ θυμήθηκα τὰ φρέσκα του/της. Τὴν εἶδα λίγο φροϋδικά, ἂν μποροῦσα νὰ ἀποκαλύψω τὸ φύλον τοῦ/τῆς βλόγερ, θὰ ἔλεγον ὅτι διέθετε βυζάρες· παρατατικὸς δὲ καὶ οὐχὶ ἐνεστὼς διότι 16-17 χρόνια μετά, αἱ τυχὸν βυζάραι γίνονται ἄλλοθι καταφυγῆς εἰς αἱρετικὰς προτιμήσεις γενετησίων. 17 ἐτῶν προϊόντων λοιπόν, σπεύδουμε εἰς μίαν μεσσιανικὴν θεώρησιν τῶν πραγμάτων· αὐτὴ ἡ μέθοδος ἐκ μέρους τοῦ/τῆς (κάποτε) βλόγερ, ἔχει νὰ κάνει μὲ τὴν παιδεία, μὲ τὴν οὐσία τῆς (οὔπς, τὸ ἀπεκάλυψα;) μανδὰμ (εἶχε ἐπικαλεστεῖ προσφάτως τὸν Σταντὰλ γιὰ νὰ ἐμέσει φυματικὴ χολὴ ποὺ δὲν θὰ ξερνοῦσαν οὔτε πεταμένοι ῥεπουμπλικάνοι ἐπαναστάται τοῦ 1922, πρὸς τοῦτο καὶ ἠ χρῆσις τοῦ «μανδὰμ») γκαγκαρίνας μαγειρευούσης μὲ τὴν ταυτότητά της τέλος πάντων, ἡ ὁποία διατηρεῖ φῶτο προφὶλ 16ετίας (καὶ βάλε) λὲς καὶ ἀπὸ αὐτήν (τὴν χρῆση της, τὸν λόγο τῆς χρήσεώς της) θὰ ξετυλίξουμε μίτο καὶ πλοκὴ τὰ ὁποῖα παρατηροῦνται κάργα σὲ ἐφήβους οἱ ὁποῖοι ἔχουν τελειοποιήσει τὴν ἀβασάνιστη μέθοδο ἀνταλλαγῆς ντίκ, βατζάϊνα καὶ μποὺμπ πίκς.

 

ἀφαίρεσις

Ἀπὸ τὰ 200 χρόνια, τὰ ἑπτὰ ἦσαν ἀκόμα πνιγμένα στὴν μπαρούτη ἀλλὰ καὶ σὲ ἐμφύλια διαμάχη μεταξὺ νησιωτῶν, μωραϊτῶν, ῥουμελιωτῶν καὶ ὅ,τι ἄλλο ὑπῆρχε διαθέσιμο ἐνόσῳ ὁ Ἰμπραὴμ ξεπάτωνε τὸν Μωριᾶ. Τρία τέσσερα ὑπὸ τὸν Καποδίστρια σὲ μιὰ μᾶλλον αἰσυμνητεία. Ἓν ἔτος περίπου (τὸ 1864 - μεταβατικὸ μεταξὺ βαυαρῶν καὶ δανῶν ὁπότε ἕλληνες πολιτικοί, στρατιωτικοί, δημοσιογράφοι, ἔκαναν ὅ,τι μποροῦσαν γιὰ νὰ δείξουν πόσο τοὺς χρειαζόταν ξένος ἡγέτης, θέμα ἄσχετο ὡστόσο – οἱ λεπτομέρειες ἐκείνης τῆς περιόδου πάντως, τί μόντυ πάϊθονς καὶ τὰ ῥέστα!). Δώδεκα ἔτη ὅπου ἑβδομῆντα δύο χιλιάδες τετρακόσια εἴκοσι κινήματα, πραξικοπήματα καὶ ἐπαναστάσεις ἔλαβαν χῶρα, στὴν δεύτερη ἑλληνικὴ δημοκρατία - ἡ πρώτη ἦταν ἡ ἀρχαία ἀλλὰ δουλεύουμε τὸν Μεταξᾶ τὰ περὶ τρίτου ἐλληνικοῦ πολιτισμοῦ. Τέσσερα χρόνια τῆς κατοχῆς ὁπότε ὁ δοσίλογος πρωθυπουργὸς ὥρισε ὡς πολίτευμα τὴν «ἑλληνικὴ πολιτεία». Καὶ ἄλλα 45-50 τώρα, ἂν τὸ πιάσεις ἀπὸ τὸ 67, τὸ 73 ἢ τὸ 74. Τέλος πάντων, χονδρικῶς, ἐλεύθερο ἑλληνικὸ κράτος ὑπὸ Στέμματος, αὐτὰ τὰ 200 χρόνια, ἦταν τὰ 140. Καὶ ἡ μὴ πρόσκλησις τοῦ Βασιλέως Κωνσταντίνου στὶς ἐκδηλώσεις εἶναι ἀπολύτως δικαιολογημένη διότι τὰ 140 αὐτὰ ἔτη, οἱ ἑπτὰ βασιλεῖς, σὲ κάθε εὐκαιρία, βυσσοδομοῦσαν, ἀπρεποῦσαν ἐναντίον στὸ πνεῦμα τῆς Ἐπαναστάσεως.

 

Μπράβο στὴν ἑλληνικὴ δημοκρατία. Γνωρίζει, θυμᾶται, πράττει.

say tsiz

Ὦ τρισυπόστατε Θεούλη μου, τί βίντεο, τί ἀρχὴβίντεου, τί εἴσοδος (λαβὼν ὑπὸ μάλης κοῖλον, ἐδώλια, διαζώματα, κλίμακες, κερκίδες, παρόδους, θυμέλες) τοῦ  <3 ἀοιδοῦ <3 (τὸ δὲ πρόσωπόν του εἴπέρ ποτε κατηφὲς), τί βίντεον λέγω, πόσων yotta τόνων γαμιστερό· πολύτιμο ἀκόμη καὶ γιὰ τὸ πλέϋ τὸ μπάκ του. Θεὸς συγχωρέσοι τὸν Τάκη Μουσαφίρη! Γαῖαν ἔχοις ἐλαφρὰν τιτάνα, sit tibi terra levis κορυφαῖε τῆς σαφοῦς – plain ἑλληνιστὶ - λαϊκῆς σκηνῆς, τῆς στὸν ἀντίποδα τῆς φλούφλικης, τῆς πεισιθανάτου, τῆς φλώρικης ἐντέχνου!

200

Ἀπό τό 1453 ἕως τό 1808 ὑπῆρξαν συνεχεῖς ἐξεγέρσεις, στάσεις καί ἐπαναστάσεις ἐναντίον τοῦ ὀθωμανικοῦ ζυγοῦ.

1457 - 1472: Ἐξέγερση στή Μάνη ἀπό τόν Βησσαρίωνα

1466, Αὔγουστος: Ἐξέγερση στήν Πάτρα ὑπό τόν Mητροπολίτη Πατρῶν Νεόφυτο.

1479 - 1481: Ἑλληνική ἐπαναστατική ἀπόπειρα ἀπό τόν Κροκόδειλο Κλαδᾶ στή Μάνη καί Θεόδωρο Μπούα στό Ἄργος, καθώς καί στή Μακεδονία.

1492 - 1496: Ἑλληνική ἐπαναστατική ἀπόπειρα ἀπό τόν Ἀρχιεπίσκοπο Δυρραχίου, Ἀνδρέα Παλαιολόγο καί τόν Κωνσταντῖνο Ἀριανήτη στήν Ἤπειρο καί Θεσσαλία.

1501: Ἑλληνική ἐπαναστατική ἀπόπειρα Ἑλλήνων κατά Τούρκων.

1503: Ἑλληνική ἐπαναστατική ἀπόπειρα ἀπό τόν Μᾶρκο Μουσοῦρο.

1525: Ἑλληνική ἐπαναστατική ἀπόπειρα Ἑλλήνων κατά Τούρκων ἀπό τόν Ἰάννο Λάσκαρῃ.

1531: Ἀνακάλυψη τῆς ἐπαναστατικῆς ἀπόπειρας στή Ρόδο καί σφαγή τοῦ Μητροπολίτη Εὐθυμίου καί ἄλλων.

1532. Ἐπανάσταση στήν Πάτρα μέ τή βοήθεια τοῦ Ἱσπανικοῦ στόλου ὑπό τήν ἡγεσία τοῦ Ἀνδρέα Ντόρια.

1565: Ἑλληνική ἐπαναστατική ἀπόπειρα στήν Ἤπειρο.

1571: Μετά τή ναυμαχία τῆς Ναυπάκτου (7 Ὀκτ.), οἱ Ἕλληνες σέ πολλά μέρη ἔλαβαν θάρρος καί ἔκαναν ἐξεγέρσεις μέ τήν ὑποκίνηση καί τῶν δυτικῶν δυνάμεων. Οἱ δυτικοί ὅμως δέν πρόσφεραν οὐσιαστική βοήθεια καί οἱ ἐξεγέρσεις κατανικήθηκαν σέ λίγους μῆνες. Ἐξεγέρσεις ἔγιναν καί στήν Ἤπειρο, τή Μακεδονία (Χαλκιδική, Σέρρες, Θεσσαλονίκη, Ἀχρίδα, Μπλάτσι, Κατράνιτσα) καί στή νοτιοδυτική Πελοπόννησο ἀπό τούς Μελισσηνούς (: ὁ Μακάριος μητροπολίτης Μονεμβασίας καί ὁ ἀδελφός του Θεόδωρος). Ἀκολούθησαν σφαγές στήν Παρνασσίδα, Μακεδονία, Πελοπόννησο, τόν Ἄθω καί στά νησιά. Ἐπανάσταση ἔγινε καί στήν Πάτρα ὑπό τήν ἡγεσία τοῦ Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανοῦ Α΄' καί προκρίτων.

1583: Ἐξέγερση Βόνιτσας-Ξηρομέρου στήν Ἤπειρο, Αἰτωλία, Ἀκαρνανία ἀπό τούς Θεόδωρο Μπούα - Γρίβα, Πούλιο Δράκο, Μαλάμο.

1596: Ἐξέγερση στή Χειμάρρα μέ συμμετοχή τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀχρίδος Ἀθανάσιου.

1600: Ἐξέγερση τοῦ Μητροπολίτη Λαρίσης καί Τρίκκης Διονύσιου τοῦ Φιλοσόφου ὁ ὁποῖος ἐξεδάρη ζῶν καί ἀνασκολοπισμός τοῦ Μητροπολίτη Φαναρίου Ἁγίου Σεραφείμ.

1609: Ἑλληνική Ἐπαναστατική ἀπόπειρα στήν Κύπρο καί τή Μάνη.

1659. Ἐξέγερση τῆς Μεσσηνίας, Λακωνίας καί Ἀρκαδίας μέ τή βοήθεια τοῦ Ἑνετικοῦ στόλου ὑπό τόν Μοροζίνη. Στό δεύτερο ἥμισυ τοῦ Μαρτίου καταλαμβάνεται γιά λίγο ἡ Καλαμάτα.

1659 - 1667: Ἑλληνική ἐπαναστατική ἀπόπειρα στή Μάνη.

1684 - 1688: Ἕκτος Βενετοτουρκικός πόλεμος καί κατάληψη Αἰτωλοακαρνανίας,. Πελοποννήσου καί Ἀθηνῶν μέ ἀρχηγό τόν Φραντζέσκο Μοροζίνι. Στίς ἐχθροπραξίες συμμετεῖχαν Ἕλληνες ὁπλαρχηγοί, μέ κυριότερο τόν Μεϊντάνη στήν Ἀνατολική Στερά, Θεσσαλία καί Δυτική Μακεδονία.

1696 - 1699: Ἑλληνική ἐπαναστατική ἀπόπειρα ἀπό τόν Γερακάρη καί ἄλλους .

1705: Ἐξέγερση τῆς Ἠμαθίας ὑπό τόν ἀρματωλό Ζήση Καραδῆμο.

1716: Ἑλληνική ἐπαναστατική ἀπόπειρα στή Μακεδονία (Κοζάνη, Βόιο, Ἐορδαία, Κιλκίς κ.ἄ.) ὑπό τόν Mητροπολίτη Ζωσιμᾶ Ρούση.

1717: Ἑλληνική ἐπαναστατική ἀπόπειρα στήν Ἀκαρνανία ἀπό τόν Τσεκούρα.

1749: Ἑλληνική ἐπαναστατική ἀπόπειρα στή Μακεδονία καί τίς Βόρειες Σποράδες.

1766 - 1770: Ὀρλωφικά ἀπό τούς Γ. Παπάζωλη, Π. Μπενάκη, Α. Ψαρό, Ν. Φορτούνη, Σπ. καί Ι. Μεταξᾶ, Χρ. Γρίβα, Στ. Γεροδῆμο, Σουσμάνη, Κομνά Τράκα, Μητρομάρα, τούς Νοταράδες, Γ. Ζιάκα, Ἄκ. Χατζημάτη καί Ι. Φλῶρο.

1770 - 1771: Ἑλληνική ἐξέγερση στά Σφακιά τῆς Κρήτης ὑπό τόν Δασκαλογιάννη.

1788 - 1792: Ἑλληνική ἐπαναστατική ἀπόπειρα ἀπό τούς Λάμπρο Κατσῴνῃ καί Ἀνδρέα Ἀνδροῦτσο μέ ταυτόχρονη ἐξέγερση σέ Βορειοδυτική Μακεδονία (περιοχές Κορεστίων, Περιστερίου, Μοριχόβου).

1806 - 1807: Ἑλληνική ἐπαναστατική ἀπόπειρα ἀπό τούς Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, Νικοτσάρα, τούς Λαζαίους, Γεώργιο Τζαχίλα, Βασίλειο Ρομφέη καί τόν Νικόλα Τσάμη.

1808: Ἑλληνική ἐπαναστατική ἀπόπειρα ἀπό τούς πάπα-Εὐθύμιο Βλαχάβα, Θεόδωρο Βλαχάβα καί Δημήτριο Βλάχο, Νικοτσάρα, καί τούς Λαζαίους.

ἀπόκρεω

Σαφῶς καὶ ἀπομονώνει/ἀποβλακώνει/αἰθεροβαμοτίζει. Ἀφῆστε τὴν θεωρία καὶ πιάστε τὴν πράξη. Ἀπορρίψατε περιγραφὲς τρίτων γιὰ τὸν φλοῖσβο καὶ βουτῆξτε. Ἀγνοήσατε τὴν διαστολὴ τῶν μπιμπερώ σας ὅταν διαβάζετε κἄποιον ἐπιδειξία λυγρῶν σημάτων καὶ κλίνῃ ἀφεθῇτε στὸν πρῶτο διαθέσιμο. Παραμερίσατε στρατευμένους κομμουνιστὲς συγγραφεῖς καὶ λοβοτομηθῇτε – ἀκόμα καὶ ἀνασφάλιστοι ὄντες. Χλευᾶστε αὐνάνες (κυριολεκτικῶς) συγγραφεῖς οἱ ὁποῖοι περιγράφουν (ἐνδεχομένως μὲ πετυχεσιὰ) πάθια ζωῆς χωρὶς νὰ ἔχουν βγεῖ ἀπὸ τό, ἀποφορᾶς ἀποπατίλας καὶ σπέρματος, ὑπνοδωμάτιό των. Καὶ προπάντων, μὴν άκοῦτε τοὺς ἐπαγγελματιστὶ σχετιζόμενους μὲ πτώματα δένδρων, οἱ ὁποῖοι (βιβλιοπῶλαι, ἐκδόται κλπ κλπ) ἀναφέρουν καπνοσύριγγες περὶ ἀνοιγομένου κόσμου ὅταν διαβάζεις κἄτι. Κι ἐγὼ διαβάζω τὶς ὁδηγίες τοῦ σαμπουὰν ὅταν ἀφοδεύω ἀλλὰ παραμένω βρωμιάρης.

 

ἐπιδείνωσις μὴ ἐπιδεχομένη ἐπιστροφῆς

Ἀλήθεια, τί συμβαίνει, πῶς ἐξελίσσεται ἡ ἐπιδείνωσις τῆς ὑγίειας τοῦ Αὐθέντου ἡμῶν καὶ ἐξουσιοδοτηθέντος κάργα ἐπὶ παντὸς ἐπιστητοῦ; Μείζων σιωπὴ ἐκυρίευσε τὰ κατὰ τ’ἄλλα, ἀστικὰ μέσα ἐπικοινωνίας! Κἄτι ἀκούσαμε βεβαίως περὶ συναινέσεώς Του εἰς τὴν ἐνυδάτωσιν, μιὰ συγκεκαλυμμένη ἀναφορὰ ὅτι πάπαλα ἡ πείνης ἀπεργία! Διότι πῶς νὰ περάσῃς στὸν πᾶσα ἕνα πεταμένο ἄπλυτο, ζωδίου Σκορπιός, τὸ ὅτι ὁ ἀνένδοτος χῖ ἡμερῶν, ἐνυδατώνεται πλέον σὲ ῥυθμὸ δυναμικῆς ἐνεργείας (ἁλυσσιδωτοῦ ἐργαλείου) καζανακίου καὶ οἱ παρόλες γιὰ τὸ ἀνάλγητο ἀστικὸ καθεστὼς εἶναι πληθυντικὸς τσαποῦ ἑνὸς κακομαθημένου ἀνεπάγγελτου μὲ πάμπολλο χρόνο γιὰ νὰ φαντασιώνῃται 45αρίως τὴν ἀταξική, τὴν κομμουνιστικὴ κοινωνία τοῦ αὔριο. Ἔχει ὅμως κάθε δικαίωμα, εἶναι τόσο φυσιολογικὸ νὰ εἶναι κακομαθημένος.

 

Ἄλλως τε, μιὰ φορὰ κι ἕναν καιρό, παρέα ἀπὸ κἄτι (μὲ τὴν καλὴ ἔννοια) ἀργόσχολους νησιῶτες, υἱοὺς τοῦ μπαμπᾶ μαθηματικοὺς ἑτοιμασίας τεταρτοδεσμιτῶν, ἀέργους ἀνέργους ἀνεπαγγέλτους μελισσοκόμους ἔτσι γιὰ τὸ τσίρι μίρι, μουσικάντες, παρέα ἀπὸ κἄτι ψωλοβρόντηδων ἐν γένει, γίναν ζορό. Τὰ ἔβαλαν (=δολοφόνησαν) μὲ πολιτικούς, ἐφοπλιστές, στρατιωτικούς, τραπεζιτικούς, ἐκδότες, ἀστυνομικούς, βιομηχάνους – εἴτε ἕλληνες, εἴτε ξένους (ἄγγλοι, τοῦρκοι, ἀμερικανοί). Ἐπιτέθηκαν ἐπ’ἴσης, χωρὶς νὰ καταφέρουν νὰ δολοφονήσουν, ἐπετέθησαν μὲ ῥουκέτες, μὲ βόμβες κλπ κλπ.. Ὅλα τοῦτα, δημιούργησαν ἕνα πλαίσιο, ἕνα στόρυ τοῦ ἐκτοπίσματός των καθ’ὅσον παρέμεναν καθαροί.

 

Τοῦτο, ἡ πεποίθηση ὅτι κάναν ἁπλῶς καλὴ δουλειὰ καὶ γι’αὐτὸ παρέμεναν ἀσύλληφτοι, ὑφίστατο μέρες μονές. Τὶς ζυγές, ψύλλοι, στὰ αὐτιὰ καὶ δεύτερες σκέψεις προέκυπταν ὅπως π.χ. «ῥὲ δὲν μπορεῖ νὰ τὰ ἔχουμε βάλει μὲ ὅλον τὸν ντουνιά, μὲ κάποιους ἐξόχως ἀδίστακτους μάλιστα καὶ νὰ παραμένουμε κύριοι στὴν κοινωνία. Κἄτι ἄλλο μᾶλλον παίζει, ἴσως νὰ ἤμεθα μπροστινοὶ κἄποιων· ἴσως στὴν ἐπαναστατική μας ταντὰααν ταντάν, νὰ ῥίχνουμε νερὸ στὸν μύλο ἀγνώστων δακτύλων καὶ δὲν ξερωγὼ τί ἄλλο».  

 

Μὰ οἱ σκέψεις αὐτές, ἀποκτοῦσαν ἕναν κἄποιο μῖτο λογικῆς στῆς δώδεκα παρὰ ἕνα τὴν χάντρα! Συνεπῶς, ἕνα λεπτὸ μετά, πιάναμε ἡμέρα μονή, μέρα δῆλα δη ποὺ διέθεταν οἴηση γιὰ τὸ ἔργο τους, ὅταν σχεδὸν ἔδεφαν ἑαυτόν! Καὶ τί πιὸ φυσικὸ νὰ ἀποκτήσῃς ἕνα τουπὲ καὶ νὰ θὲς αὐτὸ τὸ μισερὸ ἀστικὸ κράτος, ποὺ θὰ σοῦ ἀγοράσει τὸ σκοινὶ νὰ τὸ κρεμάσεις, νὰ τὸ ἐκβιάσῃς λεοντείως. Λογικό! Πόσο λογικό!

 

Καὶ ἕνα κἄποιο ποὺ ἀλίευσα στὸ διαδίκτυο, μὲ μιὰ κἄποια ἐπιφύλαξη, παρατίθεται:

 

Πολύς λόγος γίνεται για την απόφαση μεταγωγής του Κουφοντίνα, την οποία δεν του την δίνουν ώστε να μπορέσει να την προσβάλει διοικητικά και να δικαιωθεί (δήθεν). Καταρχήν, η μεταγωγή έχει ήδη γίνει. Άρα, ο Κουφοντίνας βρίσκεται εν τοις πράγμασι στον Δομοκό και η Κυβέρνηση έχει παρανομήσει -ας το δεχτούμε προς χάριν της συζήτησης.

 

Η μια νομική οδός που έχει απέντι στην -υποτιθέμενη- παρανομία είναι η προσβολή δια προσφυγής στα διοικητικά δικαστήρια κατά της πράξης της διοίκησης που διέταξε την μεταγωγή του Αν κερδίσει, ο Κουφοντίνας επιστρέφει στο θέρετρο διακοπών που λέγεται «αγροτικές φυλακές» και η διαδικασία αρχίζει από την αρχή.

 

Οσο δεν του την δίνουν όμως, ωστε να λάβει γνώση των στοιχείων αυτής και του νομικού σκεπτικού , δεν μπορεί να την προσβάλει. Ο λόγος για τον οποίο δεν του την δίνουν είναι, σύμφωνα με την Γ.Γ. Αντεγκληματικής Πολιτικής, ο Κανονισμός Προσωπικών Δεδομένων (GDPR) καθότι στην Πράξη περιεχονται προσωπικά στοιχεία και άλλων μεταχθέντων σε άλλες φυλακές. Αυτό για κάποιους είναι πρόφαση, παρόλα αυτά ο GDPR είναι νόμος και δεσμεύει την Διοίκηση. Ομως δεν θα ασχοληθούμε περαιτέρω με αυτό. Θα δεχθούμε, προς χάριν της συζητησης, ότι η Κυβέρνηση είναι εκδικητική φασιστική και ό,τι άλλο γουστάρετε και παρανοεί και δεν του την δίνει Κάτι τέτοιο δεν ισχύει βεβαια, αλλά θα το δεχθούμε για να πάμε παρακάτω. Ο Κουφοντίνας λοιπόν, όπως κάθε άνθρωπος που Θεωρεί ότι) έχει δίκιο και θίγεται , πρέπει με κάποιο τρόπο να το βρει. Άλλη νομική οδός δεν υπάρχει; Φυσικά και υπάρχει

 

Λέγεται Κεντρική Επιτροπή Μεταγωγών και Δικαστήριο Εκτέλεσης Ποινών.

 

Από την στιγμή που η μεταγωγή έχει πραγματοποιηθεί και ο Κουφοντίνας είναι κρατούμενος των φυλακών Δομοκού, έχει την δυνατότητα να απευθυνθεί ΑΥΤΟΤΕΛΩΣ, χωρίς να έχει ανάγκη καμία Πράξη στα χέρια του, και να ζητήσει την κατά νόμον μεταγωγή του (στον Κορυδαλλό ή σε οποιαδήποτε άλλη φυλακή νομίζει ότι δικαιούται να πάει). Αν η KEM απορρίψει το αίτημά του δυο φορές, μπορεί να απευθυνθεί στο στο Δικαστήριο Εκτέλεσης Ποινών (άρθρο 9 παρ.4 Σωφρονιστικού Κώδικα). Αν μάλιστα ήθελε θεωρηθεί ότι η KEM έχει ήδη αποφανθεί μια φορά για την μεταγωγή του (αυτή που ήδη έγινε), τότε η επόμενη άρνησή της οδηγεί στον φυσικό δικαστή.

 

«ΕΝΩΠΙΟΝ κτλ .

 

ΑΙΤΗΣΗ

 

ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ ΤΟΥ κτλ

 

Με τον νόμο 4760/2020 έπαυσα να έχω τις προυποθέσεις παραμονής στις αγροτικές φυλακές. Ως εκ τούτου και σύμφωνα με την γραμματική ερμηνεία του νόμου, η οποία είναι εξαιρετικά σαφής, έπρεπε να μεταχθώ στις δικαστικέ φυλακές Κορυδαλλού, όπου ευρισκόμουν πριν την μεταγωγή μου στις αγροτικές φυλακές Κασσαβέτειας. Πλην όμως, εντελώς αιφνιδιαστικά και παρανόμως, μετήχθην στις φυλακές Δομοκού, στις οποίες παραμένω κρατούμενος και σε απεργία πείνας.

 

ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ

 

Και με ρητή επιφύλαξη παντός νομίμου δικαιώματός μου

 

ΑΙΤΟΥΜΑΙ

 

Να γίνει δεκτή η παρούσα αίτηση

 

Να διαταχθεί η κατά νόμον μεταγωγή μου από τις φυλακές Δομοκού στις φυλακές Κορυδαλλού.

 

Υπογραφή

 

Η πληρεξουσία δικηγόρος του αιτούντος»

 

Τόσο απλή είναι η αίτηση, για την οποία ΔΕΝ έχει ανάγκη KAMIA διοικητική πράξη να του επιδοθεί. Γιατί δεν το κάνει;

 

Διότι αφενός, θέλει να γίνει ήρωας στο εικονοστάσι της Αριστεράς .

 

Αφετέρου, διότι η ακύρωση της διοικητικής πράξης του επιστρέφει στις αγροτικές φυλακές και η διαδικασία ξεκινάει από την αρχή, σε αντίθεση με την διαδικασία αίτησης προς την KEM, η οποία μέχρι να κριθεί τον κρατάει στο Δομοκό.

 

Και διότι, την διοικητική πράξη θα την κρίνει ΕΝΑΣ διοικητικός δικαστής, που έχει μηδενική σχέση με τις ποινικές υποθέσεις, σε αντίθεση με το Δικαστήριο Εκτελεσης Ποινών που είναι Τριμελές και δικαστές με εμπειρία στα ποινικά τερτίπια. Ποιος από όλους λέτε ότι εκφοβίζεται και εκβιάζεται πιο εύκολα από τα συντρόφια όταν θα έρθει η ώρα να βγάλει απόφαση,

 

Η Δημοκρατία λοιπόν ούτε δολοφονεί, ούτε εκδικείται αλλά ούτε εκβίαζεται, ούτε και κορόιδο μπορεί να την πιάνει ο κάθε κατά συρροή δολοφόνος.

 

Στη φωτο, το παρ' ολίγον AirBnB αγροτόσπιτο που εξέτιε ποινή ένας αμετανόητος δολοφόνος 11 ανθρώπων. Αν υπήρξε ποτέ από κάποια Κυβέρνηση μια φωτογραφική διάταξη που να είχε σχέση με τον Κουφοντίνα, αυτή ήταν η διάταξη που του έδωσε το δικαίωμα να μεταφερθει στις φυλακές ημιελεύθερης διαμονής. Μια διάταξη, αποτέλεσμα συναλλαγής μεταξύ της Κυβέρνησης του Συριζα και των αναρχομπάχαλων με μεσολαβητή γνωστό ποιο λαμπρό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ. Η διάταξη που ψηφίστηκε τον Δεκεμβριο του 2020 δεν είναι φωτογραφική. Είναι η κατάργηση της σκανδαλώδους εκείνης ρύθμισης.

 

Ἄ! Ὁ Λουκᾶς μόλις ἀνεκοίνωσε ὅτι παύει τὴν ἀπεργία πείνης! Πουτάνα λαγάνα!