200

Ἀπό τό 1453 ἕως τό 1808 ὑπῆρξαν συνεχεῖς ἐξεγέρσεις, στάσεις καί ἐπαναστάσεις ἐναντίον τοῦ ὀθωμανικοῦ ζυγοῦ.

1457 - 1472: Ἐξέγερση στή Μάνη ἀπό τόν Βησσαρίωνα

1466, Αὔγουστος: Ἐξέγερση στήν Πάτρα ὑπό τόν Mητροπολίτη Πατρῶν Νεόφυτο.

1479 - 1481: Ἑλληνική ἐπαναστατική ἀπόπειρα ἀπό τόν Κροκόδειλο Κλαδᾶ στή Μάνη καί Θεόδωρο Μπούα στό Ἄργος, καθώς καί στή Μακεδονία.

1492 - 1496: Ἑλληνική ἐπαναστατική ἀπόπειρα ἀπό τόν Ἀρχιεπίσκοπο Δυρραχίου, Ἀνδρέα Παλαιολόγο καί τόν Κωνσταντῖνο Ἀριανήτη στήν Ἤπειρο καί Θεσσαλία.

1501: Ἑλληνική ἐπαναστατική ἀπόπειρα Ἑλλήνων κατά Τούρκων.

1503: Ἑλληνική ἐπαναστατική ἀπόπειρα ἀπό τόν Μᾶρκο Μουσοῦρο.

1525: Ἑλληνική ἐπαναστατική ἀπόπειρα Ἑλλήνων κατά Τούρκων ἀπό τόν Ἰάννο Λάσκαρῃ.

1531: Ἀνακάλυψη τῆς ἐπαναστατικῆς ἀπόπειρας στή Ρόδο καί σφαγή τοῦ Μητροπολίτη Εὐθυμίου καί ἄλλων.

1532. Ἐπανάσταση στήν Πάτρα μέ τή βοήθεια τοῦ Ἱσπανικοῦ στόλου ὑπό τήν ἡγεσία τοῦ Ἀνδρέα Ντόρια.

1565: Ἑλληνική ἐπαναστατική ἀπόπειρα στήν Ἤπειρο.

1571: Μετά τή ναυμαχία τῆς Ναυπάκτου (7 Ὀκτ.), οἱ Ἕλληνες σέ πολλά μέρη ἔλαβαν θάρρος καί ἔκαναν ἐξεγέρσεις μέ τήν ὑποκίνηση καί τῶν δυτικῶν δυνάμεων. Οἱ δυτικοί ὅμως δέν πρόσφεραν οὐσιαστική βοήθεια καί οἱ ἐξεγέρσεις κατανικήθηκαν σέ λίγους μῆνες. Ἐξεγέρσεις ἔγιναν καί στήν Ἤπειρο, τή Μακεδονία (Χαλκιδική, Σέρρες, Θεσσαλονίκη, Ἀχρίδα, Μπλάτσι, Κατράνιτσα) καί στή νοτιοδυτική Πελοπόννησο ἀπό τούς Μελισσηνούς (: ὁ Μακάριος μητροπολίτης Μονεμβασίας καί ὁ ἀδελφός του Θεόδωρος). Ἀκολούθησαν σφαγές στήν Παρνασσίδα, Μακεδονία, Πελοπόννησο, τόν Ἄθω καί στά νησιά. Ἐπανάσταση ἔγινε καί στήν Πάτρα ὑπό τήν ἡγεσία τοῦ Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανοῦ Α΄' καί προκρίτων.

1583: Ἐξέγερση Βόνιτσας-Ξηρομέρου στήν Ἤπειρο, Αἰτωλία, Ἀκαρνανία ἀπό τούς Θεόδωρο Μπούα - Γρίβα, Πούλιο Δράκο, Μαλάμο.

1596: Ἐξέγερση στή Χειμάρρα μέ συμμετοχή τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀχρίδος Ἀθανάσιου.

1600: Ἐξέγερση τοῦ Μητροπολίτη Λαρίσης καί Τρίκκης Διονύσιου τοῦ Φιλοσόφου ὁ ὁποῖος ἐξεδάρη ζῶν καί ἀνασκολοπισμός τοῦ Μητροπολίτη Φαναρίου Ἁγίου Σεραφείμ.

1609: Ἑλληνική Ἐπαναστατική ἀπόπειρα στήν Κύπρο καί τή Μάνη.

1659. Ἐξέγερση τῆς Μεσσηνίας, Λακωνίας καί Ἀρκαδίας μέ τή βοήθεια τοῦ Ἑνετικοῦ στόλου ὑπό τόν Μοροζίνη. Στό δεύτερο ἥμισυ τοῦ Μαρτίου καταλαμβάνεται γιά λίγο ἡ Καλαμάτα.

1659 - 1667: Ἑλληνική ἐπαναστατική ἀπόπειρα στή Μάνη.

1684 - 1688: Ἕκτος Βενετοτουρκικός πόλεμος καί κατάληψη Αἰτωλοακαρνανίας,. Πελοποννήσου καί Ἀθηνῶν μέ ἀρχηγό τόν Φραντζέσκο Μοροζίνι. Στίς ἐχθροπραξίες συμμετεῖχαν Ἕλληνες ὁπλαρχηγοί, μέ κυριότερο τόν Μεϊντάνη στήν Ἀνατολική Στερά, Θεσσαλία καί Δυτική Μακεδονία.

1696 - 1699: Ἑλληνική ἐπαναστατική ἀπόπειρα ἀπό τόν Γερακάρη καί ἄλλους .

1705: Ἐξέγερση τῆς Ἠμαθίας ὑπό τόν ἀρματωλό Ζήση Καραδῆμο.

1716: Ἑλληνική ἐπαναστατική ἀπόπειρα στή Μακεδονία (Κοζάνη, Βόιο, Ἐορδαία, Κιλκίς κ.ἄ.) ὑπό τόν Mητροπολίτη Ζωσιμᾶ Ρούση.

1717: Ἑλληνική ἐπαναστατική ἀπόπειρα στήν Ἀκαρνανία ἀπό τόν Τσεκούρα.

1749: Ἑλληνική ἐπαναστατική ἀπόπειρα στή Μακεδονία καί τίς Βόρειες Σποράδες.

1766 - 1770: Ὀρλωφικά ἀπό τούς Γ. Παπάζωλη, Π. Μπενάκη, Α. Ψαρό, Ν. Φορτούνη, Σπ. καί Ι. Μεταξᾶ, Χρ. Γρίβα, Στ. Γεροδῆμο, Σουσμάνη, Κομνά Τράκα, Μητρομάρα, τούς Νοταράδες, Γ. Ζιάκα, Ἄκ. Χατζημάτη καί Ι. Φλῶρο.

1770 - 1771: Ἑλληνική ἐξέγερση στά Σφακιά τῆς Κρήτης ὑπό τόν Δασκαλογιάννη.

1788 - 1792: Ἑλληνική ἐπαναστατική ἀπόπειρα ἀπό τούς Λάμπρο Κατσῴνῃ καί Ἀνδρέα Ἀνδροῦτσο μέ ταυτόχρονη ἐξέγερση σέ Βορειοδυτική Μακεδονία (περιοχές Κορεστίων, Περιστερίου, Μοριχόβου).

1806 - 1807: Ἑλληνική ἐπαναστατική ἀπόπειρα ἀπό τούς Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, Νικοτσάρα, τούς Λαζαίους, Γεώργιο Τζαχίλα, Βασίλειο Ρομφέη καί τόν Νικόλα Τσάμη.

1808: Ἑλληνική ἐπαναστατική ἀπόπειρα ἀπό τούς πάπα-Εὐθύμιο Βλαχάβα, Θεόδωρο Βλαχάβα καί Δημήτριο Βλάχο, Νικοτσάρα, καί τούς Λαζαίους.