Δῶρο στὴν Ἀκροδεξιὰ

Ὁ κύριος Τζαβὲντ Ἀσλάμ, πρόεδρος τῶν ἐν Ἑλλάδι Πακιστανῶν, διαμαρτύρεται διότι ὑπάρχει κόσμος, τόοοοσα χρόνια στὴν χῶρα καὶ δὲν μπορεῖ νὰ λάβῃ ἰθαγένεια λόγῳ ἀργοκίνητου (καὶ προφανῶς ψιλορατσιστικοῦ) κρατικοῦ μηχανισμοῦ.

Πωπὼ ζημιάαααααα!

Δηλαδὴ ὁ κάθε μπιραλὰχ μούσης ταλιμπάν, ἐπίδοξος κόφτης τῆς κλειτορίδος τῆς κόρης σας, διαμαρτύρεται ἐπειδὴ δὲν κινεῖται ὅπως πρέπει ὁ κρατικὸς μηχανισμός. Δηλαδὴ ὁ πᾶσα ἕνας οἰκονομικὸς μετανάστης, ἀφοῦ ἔγραψε στ’ἀρχίδια του τοὺς νόμους ἑνὸς κράτους καὶ εἰσῆλθε παράνομα σὲ αὐτό, τώρα διαμαρτύρεται ἐπειδὴ δὲν λειτουργοῦν αὐτοί!

lol

Ἑστία - Κυριακάτικη Ἔκδοσις

count on me!

74,9

Στὸ σακούλι!

Λοιπὸν ἡ ΑΕΚ σπάει φέτος κάθε ῥεκόρ, μᾶλλον θὰ γίνουμε ἡ ὁμάδα ποὺ ἔπεσε μὲ τοὺς λιγότερους συγκομιδῆς βαθμούς, μὲ τὴν χειρότερη ἐπίδοση ἔβερ, ἀπὸ καταβολῆς ἐπαγγελματικοῦ πρωταθλήματος. 

Παρὰ ταῦτα, παρὰ τὸ γεγονὸς δηλαδὴ ὅτι ἡ δυναμικότης τῆς ὁμάδος εἶναι ὅμοια τοῦ τσικὸ τμήματος μιᾶς ἀντίστοιχης συμμετεχούσης στὴν ἄλφα πειραιῶς, φαίνεται διαιτητὲς νὰ συνεχίζουν νὰ ὑποβάλλουν τὰ διαπιστευτήριά τους στὴν 48 ἐμεῖς, 47 ὅλοι οἱ ἄλλοι λὲς καὶ ὑπῆρχε ἀνάγκη, λὲς καὶ μιὰ τεσσάρα/ἐξάρα δὲν ἦταν σίγουρη ἐν πάσῃ περιπτώσει.

Ἀκόμα καὶ τὰ λίγο οὐδέτερα, λίγο ἄχρωμα ἀθλητικὰ τοῦ in.gr, ἔκαναν ἔμμεσο λόγο (Ο Μήτρογλου έσωσε (και) τον... Σιδηρόπουλο στο ντέρμπι μιας ώρας με την ΑΕΚ) στὴν δυσωδία ποὺ προκαλεῖται ἀπὸ τὴν χημικὴ ἔνωση Ὀλυμπιακὸς καὶ Διαιτησία. Φυσικά, δὲν μπορεῖ νὰ πῇ κάποιος ὅτι ὁ ΟΣΦΠ ἔστησε τὸ μὰτς φοβούμενος. Ἁπλά, ὁ διαιτητὴς ἔκανε ὅ,τι κάνουν οἱ μὴ πιασμένοι, παίζοντες μὲ ὁμάδα, ἂς ποῦμε, καθεστωτική. Ἀκόμα κι ἀπρόκλητα, ἀναίτια, ὑποβάλλουν μὲ κάποια σφυρίγματα, τὰ σέβη τους στὴν «κραταιὰ» ὁμάδα ὥστε μνήσθητί μου πρόεδρα ὅταν πληρωθῆ ὁ χρόνος.

Τὸ γεγονὸς ὅμως ὅτι, ὁ ἄλλοτε συνομιλητὴς τοῦ Μπέου δὲν τηλεφώνησε στὴν ἀνάπαυλα, κάποιον ψηλὰ θεσμικῶς ἱστάμενο στὴν διαιτησία, νὰ ζητήσῃ/ἀπαιτήσῃ νὰ παιχτεῖ στὸ βοῦ ἡμίχρονο, προκλητικὰ 100-0 ὑπὲρ τῆς γηπεδούχου ὥστε νὰ μὴν ὑπάρξῃ τὸ παραμικρὸ ἄλλοθι, δείχνει, μαρτυρᾷ ἕνα κάτι ψυχοπαθολογικό στὴν προσωπικότητα τῶν ἀνθρώπων τοῦ Ὀλυμπιακοῦ.

Δὲν μπορεῖ νὰ ἐξηγηθῇ ἀλλιῶς.

Παίζεις μὲ ὁμάδα φάντασμα καὶ ἀνέχεσαι κάποιος περίεργος διαιτητὴς νὰ σοῦ ψιλοχαλάῃ αὐτὸ ποὺ δημιουργεῖται γιὰ τὸ φετινὸ πρωτάθλημα· τὸ πιὸ ξεκούραστο τρόπαιο.

Μόνο ἡ ὕπαρξη κάποιου ψυχοπαθολογικοῦ περιττώματος, στὰ ἀσυνείδητα, ὑποσυνείδητα, ὑπερσυνείδητα, τὰ ὑπερεγὼ καὶ ὅλα τὰ προθέματα στὶς προσωπικὲς ἀντωνυμίες μπορεῖ νὰ τὸ ἐξηγήσῃ.

Εἶσαι παραλής, εἶσαι σένιος μεγαλοαστός, στὰ σαλόνια τῆς καλῆς τῆς κοινωνίας κάνεις στράκες κι ὅλοι σὲ θαυμάζουν καὶ σὲ ζηλεύουν [οἱ γκόμενες σὲ γουστάρουν, οἱ βλάμηδες σὲ φθονοῦν] μὲ τὶς χουβαρδοσύνες σου, ~~~~ παρὰ ταῦτα, καυλώνεις ἄσχημα, δακρύζει ἡ τσουτσοῦ, ὅταν κλέβῃς ἕνα λιποζὰν ἀπὸ σοῦπερ μάρκετ, ἕνα στυλὸ πράσινου χρώματος ἀπὸ κάποιο χαρτοπωλεῖο, ἕνα κουτὶ χὸλλς ἀπὸ τὸ περίπτερο ὅταν ὁ περίπτερμαν μπαίνει στὸ κιόσκι γιὰ νὰ σοῦ κρατήσῃ καὶ δώκῃ ῥέστα στὰ μόλις τσιμπιδάκια. Αὐτὴ ἡ ἱκανοποίηση ὅταν κλέβουμε κάτι ἐλαχίστης, εὐτελοῦς ἀξίας. Ἀρκεῖ ποὺ τὸ κλέψαμε ῥὲ ἀλανιάρη.  

Μὰ καὶ ὄχι μόνον.

Οἱ ἄξιοι συνεχιστὲς τῆς μαγκιᾶς τοῦ Πειραιῶς, ποὺ μπόρεσαν καὶ τἄβαλαν μὲ τοὺς φλώρους τῶν Ἀθηνῶν, τοὺς καθεστωτικοὺς τοῦ ΠΑΟ ἢ ΠΟΑ, δὲν ἀρκοῦνται σ’αὐτό, στὶς μικροκλοπές. Εἶναι πολὺ ἀναπόδραστα πιθανό, βάσει αὐτῆς τῆς γλυκειᾶς ἀρρώστειας, ἀπὸ ὅλα αὐτὰ τὰ κλεπούμενα νὰ μὴν πετᾷν τίποτε, νὰ ἔχουν μαζέψει δηλαδὴς ὅλην τὴν σαβούρα, μιὰ διαταραχὴ παρασυσσώρευσης νὰ τοῦς γιομίζει (καὶ) τὰ σωθικὰ καὶ νὰ δίδουν ὑλικὸ (ὄχι μωρὲ ἀπὸ αὐτὸ ποὺ ἔχουν μαζέψει!) σὲ εἰδικοὺς νὰ ἀναρωτῶνται: 
  

Στὸ ἰδεοψυχαναγκαστικὸ φάσμα ἢ τζὰστ μιὰ διαταραχὴ τῆς παρόρμησης;

ἔξω αἱ ΗΠΑ

Ἡ Ἀντιπρύτανης τοῦ Πολυτεχνείου, Ταῦ Μωροπούλου, σχολιάζοντας δηλώσεις τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς γιὰ τοὺς νεκροὶ τοῦ Πολυτεχνείου, διατυπώνει κάτι πολὺ ἐπιστημονικό:

«Τὴν ἱστορία δὲν θὰ τὴν ξαναγράψῃ κανεὶς»

Παρὰ τὸν μεστὸ ἀφορισμό τῆς ἐπιστήμονος, καὶ ἐν ἀγνοίᾳ της φαντάζομαι, μιὰ ἔρευνα ἐν ἔτει 2012 τοῦ Ἐθνικοῦ Ἱδρύματος Ἐρευνῶν γιὰ τοὺς νεκροί, 39 χρόνια μετὰ ἀπὸ τὰ γεγονότα, βγῆκε στὴν δημοσιότητα.

Ἡ ἔρευνα ἔχει τίτλο αὐτοὶ εἶναι οἱ νεκροὶ τοῦ πολυτεχνείου, ἀναθεωρώντας, ξαναγράφοντας, συμπληρώνοντας, τὰ ὅσα ἔχουν γραφτεῖ, εἰπωθεῖ, θρηνευτεῖ ὅλα αὐτὰ τὰ ὄχι καὶ λίγα, χρόνια. Κυρία Μωροπούλου, δὲν εἶναι μόνον ἡ ΧΑ ποὺ τὰ ξαναγράφει!

Δὲν ξέρω πῶς ὁ Μιχαλολιάκος ἔθιξε τὸ θέμα τοῦ Πολυτεχνείου, ἀλλὰ ἡ ἄκρα Δεξιὰ ὅλα αὐτὰ τὰ χρόνια, δὲν ἀρνεῖται συλλήβδην τὸ θέμα νεκροί, οὔτε πιστεύει πὼς πανηγύρι τῆς Ἁγίας Βαρβάρας χῶρα ἔλαβε τότε στὴν Πατησίων. Ἀλλὰ στέκεται κριτικὰ ἀπέναντι στὶς μαλακεῖες περὶ ἑκατοντάδων νεκρῶν, περὶ λόγῳ ταραχῶν, πτώσης τῆς χούντας, περὶ νεκρῶν στὸν χῶρο ἐντὸς τοῦ Πολυτεχνείου κλπ.

Μὰ θὰ μὲ πῇς, ἔχει σημασία ἂν κάποιος σκοτώθηκε μέσα στὴν αὐλὴ τοῦ ἱδρύματος ἢ στὴν Μάρνη, στὴν τρίτης Σεπτεμβρίου ἢ ξέρω γὼ ποῦ ἀλλοῦ;

Προφανῶς δὲν ἔχει, ἀλλὰ ὅταν στὰ χρόνια τοῦ 80, στὰ σχολειὰ γινόταν μαζικὴ προπαγάνδα γιὰ τοὺς φοιτητὲς ποὺ μεταξὺ ἀπείρων ἄλλων πολτοποιήθηκαν ἀπὸ τὸ τὰνκ ποὺ ἔριξε τὴν πύλη (ὄχι ἀκριβῶς πολτοποιήθηκαν λοιπόν· πάθαν κάτι σὰν τὸ βραστὸ αὐγὸ ἀπὸ τὸ μεταλλικὸ ἐργαλεῖο στὰ σαντουιτσάδικα ποὺ ῥοδέλα γίνεται-ὄχι τὸ ἐργαλεῖο, τὸ αὐγὸ) ποὺ ὅταν ὀδυρμικὰ τραγουδιότανε στὰς σχολικὰ γιορτάς, τὸ ἐπέσατε θύματα ἀδέλφια ἐσεῖς ἔτσι σλώου ποὺ πάει Μπάρρυ Γουάιτ καὶ τὰ ῥέστα καὶ μηνγουάιλ ἀκουγόσαντε ὀνόματα νεκρῶν καὶ «νεκρῶν» καὶ ἐπὶ τρία καὶ τέσσερα λεπτὰ ἀκουγόντουσταν ὀνόματα, μὰ ποῦ χωρᾷ ὅλος αὐτὸς ὁ σακὴς ὀνομάτων – ἔ τότε δὲν γαμιέστε;

Ἁπλὰ ἁπλούστατα ἄλλη χάρη ἔχουν οἱ ξέρω γὼ 18 πόντοι κι ἄλλη, οἱ 8-9! Ὁπότε τυχὸν ὑπερβολὲς (ὅπως π.χ. κάτι φετινὰ τιτλάκια σὲ ἄρθρα γιὰ τὸν φωτορεπόρτερ ποὺ τράβηξε τὸ ἄρμα: «Ο άνθρωπος που απαθανάτισε τους ήρωες που νίκησαν τον φασισμό») εἶναι ξεκάθαρο γιατί συμβαίνουν, ἄλλωστε ποιός ξεχνᾷ τὸν χαβαλὲ μὲ τὴν Ἠλένια;

Πορφυρογέννητος Γωνιὰ

 

ΠΑΟΚ AÅÊ 1-0 (Γήπεδον Τούμπας) 20/10/2012

Πρωτάθλημα – 7^η Ἀγωνιστικὴ

99 Ἀραμπατζῆς, 77 Αρκούδας, 3 Γιάγκο, 91 Κουτρουμπῆς, 2 Κοντοές, 23 Φέτσης (82' 88 Κουρελλάς), 6 Κορδέρο, 37 Βλάχος, 8 Κατίδης (66΄ 11 Παυλῆς), 21 Φούντας (66' 20 Φουρτάδο), 19 Λαγὸς

Σκόρερ: –

Κίτρινες: Κοντοὲς Φέτσης Λαγὸς Γιάγκο

Διαιτητής: Θάνος

 
AÅÊ Πλατανιᾶς 1-0 (ΟΑΚΑ) 28/10/2012

Πρωτάθλημα – 8^η Ἀγωνιστικὴ

1 Κωνσταντόπουλος, 37 Βλάχος, 3 Γιάγκο, 91 Κουτρουμπῆς, 2 Κοντοές, 6 Κορδέρο, 23 Φέτσης, 21 Φούντας (84΄ 77 Αρκούδας), 19 Λαγός, 63 Παπαδημητρίου (59΄ 10 Γκερέιρο), 20 Φουρτάδο (78΄ 11 Παυλῆς)

Σκόρερ: 66΄ Φούντας

Κίτρινες: Βλάχος Φέτσης  

Διαιτητής: Ζαχαριάδης

 

ΠΑΟ AÅÊ 1-0 (ΟΑΚΑ) 4/11/2012

Πρωτάθλημα – 9^η Ἀγωνιστικὴ

1 Κωνσταντόπουλος, 37 Βλάχος, 2 Κοντοές, 3 Γιάγκο, 91 Κουτρουμπῆς, 6 Κορδέρο, 23 Φέτσης (70΄ 8 Κατίδης), 21 Φούντας (85΄ 63 Παπαδημητρίου), 20 Φουρτάδο, 10 Γκερέιρο (75΄ 13 Ῥίκκα), 19 Λαγὸς

Σκόρερ: –

Κίτρινες: Κοντοὲς Βλάχος Κορδέρο Φούντας

Διαιτητής: Κάκος

AÅÊ  ΟΣΦΠ 0-4 (ΟΑΚΑ) 11/11/2012

Πρωτάθλημα – 10^η Ἀγωνιστικὴ

1 Κωνσταντόπουλος (65΄ 99 Ἀραμπατζῆς), 37 Βλάχος, 19 Λαγός, 91 Κουτρουμπῆς, 3 Γιάγκο, 2 Κοντοές, 6 Κορδέρο, 23 Φέτσης, 7 Κατσικοκέρης (21 65΄ Φούντας), 10 Γκερέιρο (30΄ 47 Μπουγαΐδης), 8 Κατίδης

Σκόρερ: –

Κίτρινες: Βλάχος

Κόκκινες: Γιάγκο

Διαιτητής: Σιδηρόπουλος

δὲν πηγαίνω δὲν πηγαίνω δὲν πηγαίνω δὲν πηγαίνω

 

τουλίπαι - συνωστισμὸς

Ἦταν ὅ,τι εἶχα σηκωθῇ ἀπὸ τὴν κοκκυαλγία προκαλοῦσα καρεκλίτσα μου κινούμενος πρὸς τὴν πόρτα γιὰ νὰ γυρίσω τὴν καρτέλα σὲ KΛΕΙΣΤΟΝ. Μιὰ φοβιστερὴ ἀναδουλειὰ ἐκείνη τὴν ἡμέρα, παντέρημος ἐπίσης ἡ Σόλωνος, μέχρι κι ὁ σώσας τὴν ἑλληνικιὰ οἰκονομία ἐκ Ντάκα ὁρμώμενος πλύστης παμπριζῶνε (ἂχ μωρὲ τί θὰ ἀπογίνουμε ἂν φύγουν οἱ οἰκονομικοὶ μετανάσται;!) φαναρίῳ εἶχε σχολάσει, ἕνα κάτι σὰν δεκαπενταύγουστος! Καὶ πρὶν τὸ μπρουμυτιάσω, πρὶν κάνω τέως τὸ ΑΝΟΙΚΤΟΝ γιὰ νὰ σπεύσω, τὸ τσαμένο, στὸ παταράκι νὰ ῥίξω ἕναν ὑπνάκο, ἀποτόμως ἐνεφανίσθη αὐτὴ στὴν πόρτα, ἐπὶ τῆς θυρὸς δηλαδή, χουφτώνοντας δραχμικὰ τὴν πετούγια καὶ σχεδὸν σμπρώχνοντάς με, εἰσῆλθε.

Δυσανασχέτησα ἐπειδὴς ἐφαίνετο πὼς θὰ ἀνεβάλλετο ἡ μεσημβρινὴ σιέστα μου μὰ γρήγορα ἀπαλύνθηκε τὸ ἄλγος καθ’ὅσον ἡ ἄρτι εἰσηλθήσασα μανδὰμ εἶχε τὸ κατιτὶς πάνω της. Ὕψος γραικικό, κιλὰ ἐπίσης ρωμέικα, χρῶμα μεσόγειο. Μαλλὶ μακρύ, σκεπάζον τὸ 38% τοῦ γιακᾶ ἑνὸς ταγιὲρ καλύπτον πολυεστερικὸν μπλουζάκι προφυλάζον εὐμεγέθη τεκμήρια μητρότητος. Στενὴ φούστα τελείωνε στὰ γόνατα· ἢ ἄρχιζε ἐκεῖ; Στενὴ φούστα ἄρχιζε στὰ γόνατα καὶ κατέληγε ψηλὰ ὅπου ἀσφυκτιοῦσε (ἐνεργητικὴ φωνὴ) ζεῦγος καπουλιῶν τὰ ὁποῖα διέποντο ἀπὸ μιὰ ἀκατανίκητον φιλόμαθον διάθεσιν. Τὰ χείλη της σὲ χρῶμα ὅμοιον τοῦ κυμᾶ πρὶν νὰ τσιγαρισθῇ σὲ Δευτέρας τσίλι κὸν κάρνε καὶ ἔτσι καθὼς πλατάγιζαν τοὺς φθόγγοι τῆς αἰτίας οἵτινες τὴν εἶχαν φέρει ἐκεῖ/ἐδῶ μαζύ μου, νόμιζα πὼς τὴν ἑπομένη στιγμὴ θὰ μοῦ ἔδωνε, χωρὶς νὰ χρησιμοποιήσῃ χέρια, καμιὰ μπουκιὰ νὰ ὁμοῦ καοῦμε, νὰ γίνωμε ὡσὰν τὸν Σαμουὴλ στὸ Κούγκι ἔνα πρᾶγμα.

«Καὶ τυπώνετε συνθήματα, εἰκόνες, ὁτιδήποτε τέλος πάντων, σὲ μπλουζάκια ἔ;»

«Μάλιστα μαντάμ, αὐτὸ κάνομε. Σὲ τιμὲς λίαν συμφέρουσες· στὰ τρία μάλιστα, τὸ ἕνα δῶρο!»

«Πολὺ ὡραῖα! Πόσα θὰ μοῦ πάρετε, νὰ μοῦ τυπώσετε ἐδῶ - κι ἄνοιξε ἀποτόμως καὶ σειρηνίως καὶ σκυλίως χαρυβδίως καὶ σιλβιοκριστελείως καὶ λαϊδείως καὶ ἀναφτρίως τὸ ταγιέρ, φανερώνοντας ἕνα κολλητὸν μπλουζάκι ποὺ ἔφερε ἐκεῖ μαζύ μας ὅλους τοὺς διαβόλους τῆς κόλασης version 5 - τὸ μπακουνινικὸν τσιτάτο I swallow, not spit ;»

Κι ἐγὼ τῆς πῆρα περίπου 78 θερμίδες, στὸ παταράκι πάνω σὲ κάτι φελιζὸλ κι ἀφρολὲξ σιχτιρίζων ποὺ ὁ χρόνος δὲν ἔφτανε καὶ γιὰ ἕνα τρίτο δωρεάν. Περατώσαμε ὑγρασιακῶς, καπνίσαμε ἀπὸ ἕνα καρέλια καὶ τὴν ἔστειλα στὸ καλὸ τουμπαλιάζων φυσικὰ καὶ τὸ καρτελάκι, ἕνα ΑΝΟΙΚΤΟΝ πιὰ τὴν κυττοῦσε μέχρι ποὺ ἔστριψε στὴν Μπενάκη τὴν Ἐμμανουήλ.

Ἔκτοτε, κάθε ποὺ εἶχα διάλλειμα, ἐρχόταν, ἀνεβαίναμε μαζὺ στὸ παταράκι κι ἐλέγχαμε ὅλες τὶς καινούργιες μεθόδους ἠλεκτρονικοτυπίας. Πειραματιζόμασταν μάλιστα σὲ πρωτοπόρους τέτοιες οἱ ὁποῖες κἄναν τὰ φελιζαφρολὲξ νὰ ἀποστρέφουν μετὰ βδελυγμίας τὰ μάτια καταρώμενα τὸν ἐπινοητὴ τῆς φράσεως καμιὰ δουλειὰ δὲν εἶναι ντροπή. Τὸ ὅτι πιά, βρίσκαμε χρόνο καὶ τῆς ἔδωνα κι ἕνα τρίτο δῶρο τὰ ἔκανε νὰ δηλώσουν παραίτηση.

Βαθμηδὸν ἡ σχέσις ἡμῶν ἐξελίχθη καὶ χῶρες ἐλάμβανε καὶ σὲ ἄλλα μετερίζια. Τῆς ἔδειχνα κάθε νεωτερισμὸν ἐπὶ τοῦ ἐπιτηδεύματός μου σὲ ξενοδοχεῖα τῆς παραλιακῆς, στὴν οἰκίαν της ὅταν ἀπουσίαζον οἱ γονεῖς της στὸ Δήλεσι, σὲ παρκάκια χειμερινῆς ὥρας. Κι ὅταν τῆς πῆρα ἕνα κάποιο δῶρο, ἀπεφάσισα ὅτι τῷ ὄντι, κάτι ἔτρεχε μὲ τὴν μανδάμ. Ὄθεν, ἀρχίσαμε γιὰ τὰ καλὰ νὰ πράττωμε, ὅ,τι κάμνουν οἱ πῶς τὸ λέει μωρὲ ἡ Τζέην Ὤστιν; Ἄ, ναί, ὅ,τι κάμνουσιν οἱ ἐρωτευμένοι.

Βόλτες, συζητήσεις, περιπάτους, πρόβες τεκνοποιΐας, ταξίδια.

Τὴν πήγαινα στὸν Λυκαβηττὸ καὶ ἀράζαμε σὲ ὑπὸ εὐκαλύπτων σκοτεινὰ μέρη ὅπου προβάραμε τεκνοποιΐα, συζητούσαμε ἐπὶ παντὸς ἐπιστητοῦ ὅπου ὅταν μὲ ἀποστόμωνε τὴν κι ἐγώ, ἐκνευρισθείς, ἀποστόμωνα μὲ τὸ ὄργανόν μου τῆς τεκνοποιΐας, κυριακοπεριπατούσαμε σὲ τοποθεσίες φυσιολατρικὲς ἔνθα τσαλαπατούσαμε χαμομήλια καθὼς προβάραμε τεκνοποιΐα, ταξιδεύαμε στὰ ἐσωτερικὰ καὶ τὰ ἐξωτερικά, εἰδυλλιακὰ μέρη προσφερόμενα γιὰ πρόβες τεκνοποιΐας.

Μέχρι ποὺ πρὸ μηνός, μοῦ προέτεινε νὰ ὑπάγωμεν στὴν Ὁλλανδία, στὸ Ἀμστελλόδαμον. Κέφαρα κατ’ἀρχὰς διότι ἤθελον, ὅλως πειραματικῶς βεβαίως νὰ προβάρω τεκνοποιΐα σὲ συνθῆκες ὑγρασίας ἕνεκα τὰ ἐκεῖ πλεῖστα κανάλια, ἀλλὰ κατόπιν, θυμηθεὶς τὴν πολιτειακὴν κατάστασιν τῆς χώρας ταύτης, ἠρνήθην πεισματικῶς! Δὲν μποροῦσα ἐγώ, εἷς δημοκρατικὸς καὶ προοδευτικὸς πολίτης νὰ πάω ἐκεῖ καὶ νὰ ἀφήσω τὰ φράγκα μου σὲ κράτος βασιλευομένης δημοκρατίας, σὲ ὡς ἐκ τούτου ὀπισθοδρομικὸ καθεστώς, σχεδὸν μοναρχοφασιστικόν!

Κι ἔτσι, τὴν ἄφησα νὰ ὑπάγῃ μόνη της.

Καὶ πῆγε.

Καὶ γύρισε.

Μεσοδιαστηματίως, ὅπως μοῦ εἶπε, πέρασε καλῶς, λίαν καλῶς.

Ἐπεσκέφθη τὸ ἱστορικὸν μουσεῖον. Τὸ μουσεῖον τῆς πόλεως. Tὸ ῥέηκσμιουζεουμ. Τὸ ναυτικὸν μουσεῖον. Τὴν μπενχάιχοφ. Τὴν οἰκίαν τῆς Ἄννης Φράνκ. Δυὸ τρεῖς ἐκκλησίες, στὴν μάλιστα ἀρχαιοτέραν τοῦ ἄστεος, ὑφίστατο ἔκθεσις ὑποστηρίζουσα τὴν ἄποψιν ὅτι τὰ δύο φύλα ξεχωρίζουν ἕνεκα τῶν δημιουργηθεισῶν ἀστικῶν δομῶν. Τὸ βανχώχειον μουσεῖον. Τὸ ἑβραϊκόν. Τὴν μάγκερε μπρούγκ. Τὸ στεντελέηκ. Τὸ ἄμστελκρινγκ. Τὴν συναγωγὴν πορτογάλων σεφαραδιτῶν ἑβραίων. Τὸν οἶκον τοῦ Ῥέμπραντ. Ἕνα κόφφη σόπ.  Ἔκανε, ἐπίσης, βόλτα στὰ κανάλια μὲ ἕνα περίπου γρὶ γρί. Πῆγε καὶ στὶς πουτάνες. Καὶ τὸ ἔσχατον ἀπόγευμα, πάνω στὰ ὤνιά της, τῆς ἀγορᾶς τῆς πίπας περατωθείσης, κατηφορίζουσα, ἀφίχθη στήν… Μπλέμενμαρκτ!

Μπλέμενμαρκτ ἀγάπη μου, μὲ εἶπε. Δὲν ἤντεξε καὶ μὲ κάλεσε ὅταν γυρνοβόλαγε ἐκεῖ. Τί θέλεις νὰ σοῦ πάρω; Τσίμπα τὰ προβλεπόμενα, τῆς ἀπήντησα κι αὐτή, πόσο ἀθῶα: μὰ δὲν εἶσαι ἐδῶ! ἀπεκρίθη…

Τουλίπες ἐννοῶ, Φαιναρέτη! Τουλίπες! Πάρε βολβούς!

Καὶ μοῦ ἔφερε! Μὰ τί μαλάκω! Μόνον ἑπτὰ κομμάτια ἔφερε ἐνῷ θὰ ἤθελα πολλοὺς πολλοὺς πολλοὺς πολλοὺς πολλούς!

Καὶ σκέπτομαι νὰ τοὺς βάλω στὴν Σαλαμῖνα.

Στοὺς λάκκους τῶν δένδρων.

Τὸ θέμα εἶναι νὰ βάλω π.χ. ἀπὸ δύο βολβοὺς σὲ τρεῖς λάκκους ἢ σὲ ἕναν νὰ βάλω καὶ τοὺς ἑπτά; Στὸν ὁποῖον λάκκον ἔχω ἤδη δύο τουλίπακια· νομίζω ὅτι ἂν θέσω ἐκεῖ ὅσους ἔχω, 7+2=9 μπορεῖ νὰ γίνῃ πιὸ ὅμορφο.

Ἀλλὰ καὶ χμ… Τυχὸν ἐννέα βολβοὶ στὸ χῶμα, στὸν λάκκον μιᾶς μικρᾶς μηλίτσας, μήπως ἐπιβαρύνει τὴν φάσιν της καὶ τῆς κόψει δύναμη; Ὀψόμεθα καὶ ἴδωμεν.

count on me!

74,3

βαθειὰ πίστη στὴν ὀρθοδοξία

Οἱ συντελεσταὶ τοῦ λαμπροῦ ἔργου στὸ Χυτήριο, ἔργο τὸ ὁποῖον χάρη σὲ ψηφοθηρικὰ κίνητρα τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς καὶ κάποιους ζηλωτὲς (γιὰ τοὺς ὁποίους ὡστόσο δὲν ἔχω τὸ παραμικρὸ κακὸ λόγο νὰ πῶ) θεωρήθηκε ἔργο καὶ τέχνη, τὴν εἶδαν κάπως ἑλληναράδες, ὀλίγον ἀπὸ ἐθνίκια, στάνταρ ὅμως τείνοντες στὸν χριστιανοταλιμπανισμὸ καὶ ἀνεκοίνωσαν ὅτι παύουν τὶς παραστάσεις ὁρμώμενοι ἀπό...

ἐθνικὸ καθῆκον, πατριωτικὸ αἴσθημα, βαθειὰ πίστη στὴν ὀρθοδοξία!

Καλὲ ναί, βαθειὰ πίστη στὴν ὀρθοδοξία.

ἐδῶ

 

Καραλὸλ – μὰ ἐπιτέλους δὲν ὑπάρχει κάποιος παντελονάτος ἀντιχριστιανὸς νὰ βγῇ καὶ νὰ πῇ ἕνα γαμῶ τὴν πίστη σας κωλοχριστιανοί; Τί γλοιώδεις πίπες εἶναι αὐτές; Ὅπως ὁ πάτερ (sic) Παστίτσιος, ὁ ὁποῖος ὅμοιες πίπες ἔλεγε στὸν ΑΡΔ Βαξεβάνη…

απλι διελεφσι ενος αλυ φασιστικυ στρατυ

Δηλαδὴ τώρα, ἀκούγοντας ὁ μέσος ἕλληνας ψηφοφόρος μὲ τὰ ὅποια ἐφόδια καὶ χαρακτηριστικά, ἀπὸ τὴν μία τὸν Θεοδωρίδη τῆς Συριζᾶ κι ἀπὸ τὴν ἄλλη τὴν Χῖ Ἄλφα, τί θὰ ἐπιλέξῃ; Καὶ ὕστερις χαλάει χριστιανοδημοκράτες, ἀναρχοαυτόνομους, σοσιαλδημοκράτες, νεοφιλελεύθερους, κομμουνιστὲς ἡ ἄνοδος τοῦ Μιχαλολιάκου! Ἄχ, πόσες εὐχαριστίες πρέπουν στὸν Θ.!