Στικεράκι.

Μήν σκαλώνεις, μήν χαλιέσαι καί (μού) μουτρώνεις παρασκευιάτικα. Δέν ξέρω νά σού πώ κάποιο τραγούδι, πρώην ινδικό, τέως καλδάρειο. Απλά, θυμάμαι, ναί.

Ε, αψούυυυυυυυ λέμε!

Βγήκε φέρμα ότι έν όψει χειμώνος, ίσως σκάσει πανδημία γρίπης. Γιά νά αντιμετωπισθή σωστά, πρέπει νά μάθουμε περισσότερα γι’αυτήν. Αιτία της, όχι μόνο η εμφάνιση νέου είδους ιού (ο οποίος διαφέρει τού κοινού) αλλά βάσει τού πρώτου σχολίου σέ e-roostersειο πόστ, η ύπαρξη εικόνας τού εσταυρωμένου στά δικαστήρια. Προσοχή λοιπόν. Μακρυά από δικαστήρια. Κυρίως τά παιδιά σας. Κι άν χρειαστή τελειωμένη ανάγκη νά καταφύγετε σέ κάποιο, πρός Φύσεως! Μήν κυττάξετε τήν εικόνα!

Πορφυρογέννητη Γωνιά.

ΑΕΚ – Άντερλεχτ 1-1 (ΟΑΚΑ) 26/9/2006
Τσάμπιονς Λήγκ - Όμιλος 8ος – 2o παιγνίδι

28 Σορεντίνο, 31 Γεωργέας, 4 Μόρας, 5 Τσιρίλο, 24 Ουντέζε, 7 Kυριακίδης, 88 Τόζερ, 56 Χετεμάι (69' 9 Ντελίμπασιτς), 19 Λαγός, 99 Σέζαρ (55' 23 Λάκης), 35 Καπετάνος (46' 33 Λυμπερόπουλος)

Σκόρερ: 28΄ Σέζαρ
Κίτρινες: Σέζαρ Τσιρίλο
Διαιτητής: Κλάους Μπο Λάρσεν

Πείσμα.

Ποιόν Έλληνα Μότζι εδώ καί 10 χρόνια δέν τόν έχει αγγίξει κανένας; Πέρα βρέχει γιά τό κράτος, τίς κυβερνήσεις καί τήν δικαιοσύνη.

Τά ιταλικά σούτ σημαδεύουν νεκροταφεία συνειδήσεων.



Άπό τήν εφημερίδα Score η οποία, σέ καθημερινή βάση, δημοσιεύει τό εδαφιάκι αυτό.

Γιά προχώρα το...

E ναί βρέ κόρες! Ενάμισυ χρόνο είχαν νά δούν χαρά τά σκέλια μου! Νά οξειδωθή η κλειτορίς μου! Νά εφιδρώσω χαμογελιάρικες κλείδωσεις μου! Νά γρασάρω τήν «στάξε με» κατάστασή μου! Στά ντουζένια μου είμαι κι εγώ, έχω ανάγκες! Τί πιστεύετε, γαμώ τόν μπελά μου;! Ακόμη κι άν ήθελα, βεβαίως, δέν θά μπορούσα νά τό παραβλέψω! Τί (μέ) νομίζατε; Γιά καμιά, λίγο πρίν από τό ορμονο-ΚΤΕΟ, γεροντοκόρη; Φφφφφφφφφ! Ναι, ακριβώς! Όπως τό φαντάζεσαι! Τζούφιος ο χχχχχχχχχ! Άσφαιρος! Ξεφόρτωτος! Μιά μαντάρα! Στίς καλλίτερες καί σκληρότερές του, φέτα πεπόνι μού θύμιζε ο αργαλειός του! Τό μέγεθος; Πώς είναι ο αρακάς πρίν τόν καθαρίσεις; Ε, κάτι τέτοιο! Πίκρα σάς λέω! Δέν ξέρω τί συνέβη καί μέ ξεγέλασε πρίν άπό τό στεφάνι! Ήτο σκότος, δέν έβλεπα! Αλλά δέν μπορώ πιά! Δέν αντέχω! Δέν άντεχα δηλαδή! Γι’αυτό καί έβαλα ένα τέλος οριστικό!

Timeo Danaos e donas ferentes.

Τελικώς, τά ανταλλασσόμενα μέηλς έχουν μιά κάποια χρησιμότητα:

Νέα Μέτρα!

Οδήγησις υπό τήν επήρεια αλκοόλ: 200-1200 έουρος (άπό 83-668 πού ισχύει στόν τωρινό Κ.Ο.Κ.), αφαίρεσις αδείας οδηγήσεως μέχρι 6 μήνες.

Παραβίασις STOP: 700 έουρος (άπό 167).

Παραβίασις ερυθρού σηματοδότου: 700 έουρος (άπό 167), άφαίρεσις αδείας οδηγήσεως γιά δύο μήνες.

Αφύλακτη σιδηροδρομική διάβασις: 700 έουρος (άπό 167) Μή χρήση ζώνης
ασφαλείας: 350 έουρος (άπό 83), άφαίρεσις αδείας οδηγήσεως γιά 10 ημέρες.

Μή χρήσις κράνους: 350 έουρος (άπό 83), άφαίρεσις αδείας οδηγήσεως γιά 10 ημέρες.

Χρήσις κινητού στήν διάρκεια τής οδηγήσεως: 100 έουρος (άπό 33), άφαίρεσις αδείας οδηγήσεως ως 30 ημέρες.

Άσκοπος χρήσις «μεγάλης» σκάλας φώτων: 20-700 έουρος (άπό 17-33).

Κίνησις στό αντίθετον ρεύμα: 200 έουρος (άπό 83).

Παραβίασις προτεραιότητος: 200 έουρος (άπό 83).

Στάθμευσις σέ χώρο γιά άτομα μέ ειδικές ανάγκες: 151 έουρος (άπό 61,5).

Ανάλυσις Κόστους Ωφελείας:

Εάν φύγης άπό τόν Βοτανικό σουρωμένος (1.200), μέ αναμμένους προβολείς (700) καί περάσεις ανέμελα τήν διασταύρωση Κων/πόλεως-Ιεράς Οδού (3x700=2.100+200), χωρίς νά φοράς ζώνη ή κράνος (350) καί μιλάς στό κινητό (100), παρκάρεις γιά τσιγάρα στό απέναντι περίπτερο (200), στήν θέση γιά άτομα μέ ειδικές ανάγκες μπροστά στήν τράπεζα (151) καί σέ σταματήσέι όργανο τής τάξεως, συμφέρει νά τόν σκοτώσης επιτόπου.

Η εξαγορά ποινής γιά ανθρωποκτονία είναι φθηνότερη.

Όσο νυχτώνει, ο Φίφης μας, μουτρώνει!

Μέ μπλαζέ ύφος Σωτηρακοπουλοδιακογιάννη, θά αφήσω νά διαρρεύση ότι γιά πρώτη φορά στό αλμανάκ αθλητιαρισμού μιά ομάδα κέρδισε μέ πεπραγμένα, μέ επιτευχθέντα ένα τρίτον ευκαιρίας (ούτε κάν μισής γαμώ τό χαρτί μου!). Ένα τρίτον ευκαιρίας λοιπόν γιά νά κερδίση - αλλά όχι νά βάλη γκόλ!. Διότι τό γκόλ προήλθε από τόν αντίπαλο...

Μέ 33% μιάς ευκαιρίας κερδίθηκε ένα ντερμπάκιον. Πώς λέμε πόλεμος κερδιθείς γιά ένα πέταλο αλόγατου; Ε, κάπως έτσι...

Όσο γιά τά περί διαιτησιών κλπ. κλπ. κλπ., τό αλμανάκ δέν έχει χώρο γιά κάτι τέτοια ποταπά. Εξάλλου η τιμημένη, η αξιοπρεπής, η αντρίκια ομάδα τού Πειραιά, πιστή στό πνεύμα τού Μουράτη, τών αφών Ανδριανόπουλοι καί αφών Λαμπρόπουλοι (notos.com) αλλά καί τού προσδιορισμού της ως «Θρύλος», (ένα παραμύθι πού ανάγεται στά χρόνια τής τουρκοκρατίας) αφήνει στόν τής συκοφαντίας βόρβορο τούς αισχρούς διαστρεβλωτές τής ψευδαισθήσεως.

Πορφυρογέννητη γωνιά.

ΟΣΦΠ - ΑΕΚ 1-0 (Στάδιο Καραϊτάβλι) 23/09/2006
Πρωτάθλημα - 5η Αγωνιστική
28 Σορεντίνο, 31 Γεωργέας (76΄ 35 Καπετάνος), 4 Μόρας, 5 Τσιρίλο, 24 Ουντέζε (58΄ 19 Λαγός), 16 Ζήκος, 25 Έμερσον (46΄ 17 Ίβιτς), 23 Λάκης, 33 Λυμπερόπουλος, 99 Σέζαρ, 9 Ντελίμπασιτς
Σκόρερ: -
Κίτρινες: Ζήκος, Σέζαρ, Λυμπερόπουλος, Ουντέζε, Χιώτης, Σορεντίνο, Λάκης, Ίβιτς
Διαιτητής: Βασσάρας

Δερβισοειδείς κύκλοι

Σέ ένα άπό τεταρτοπέμπτα κανάλια, κάποιο εντελώς βράδυ, οριακώς νύκτα, δέν ξέρω νά πώ γιατί στάθηκα. Δέν είχε τηλεμάρκετινγκ ή κλιπάκια κάποιων άπό φωνή μουνί κι άπό μουνί φωνάρα τραγουδιστριών. Έδειχνε έναν τόν πώγωνά του χαϊδεύοντα δερβίση σέ ένα καθαρά ανατολίτικο περιβάλλον νά λέη, νά εξηγή κάτι. Τό τί, θά μού μείνη εσαεί απορία, μιάς καί τό έν λόγω κανάλι δέν είχε μπεί στόν κόπο νά υποτιτλιάση. Μικρο τό κακο, εδώ πού τά λέμε δέν υπήρχε καί μεγάλη ανάγκη μεταφράσεως αφού τό μπλά μπλά ήταν ελάχιστο. Τήν μερίδα τού λέοντος στήν οθονη, είχε η επίδειξη τών ικανοτήτων τού δερβίσου. Ήταν απίστευτος, αθληταράς ρέ παιδί μου, όχι κεντεροειδώς, αλλά είχε κάτι τό αυθόρμητα καθαρό. Καί δώστου γύρα, καί φέρε στροφή καί ξανατράβα καί ξανασμπρώξε. Παίχτης ο δερβίσης!

Αυτό τό αέναο, ακριβώς τήν στιγμή πού τό βράδυ έδωσε τήν θέση του στήν νύκτα, μού έκανε κάτι... Δέν ξέρω έάν η φουσκωμένη, στρογγυλή φορεσιά τού δερβίση μού θύμιζε τίς καμπύλες τής νυκτός (λόγος συμπαθείας), έάν η στρογγυλάδα της ταίριαζε στίς δαντελίτσες τού ενδύματος. Η ευαρέσκεια αυτή δέν μπορούσε μέ τίποτε νά χαλάση, δέν σκότιζα καθόλου τόν νού μου μέ βδέλλες έννοιας τών εργασίμων ωρών, αρνήθηκα νά τυραννίσω εαυτόν μέ ίσως υπαρξιακές απορίες. Μόνο πού νά… Μέ έπιασε μιά μελαγχολία καθώς ταυτίστηκα μέ τόν επί τής οθόνης ήρωα, βιάστηκα νά επινοήσω καί δώσω απαντήσεις στό τί γίνεται όταν ο δερβίσης είναι οριακά συντάξιμος... Όταν ενδεχομένως ταλανίζεται άπό κάποιους ιλίγγους καί προσγειώνεται φαρδύς πλατύς στό υγρό μωσαϊκό… Ή όταν τό κοινό του ψοφά γιά ανανέωση τού ρεπερτορίου.

Εικόνες ησυχίας καί σκοτεινές σιωπές σέ ένα άλλο δωμάτιο. Μέ είδα νά ξυπνώ καί νά είμαι ξαπλωμένος ανάσκελα, μέ πίσω μου παραθυρόφυλλα επωμιζόμενα τήν συγκράτηση τού πρωινού. Απολάμβανα τίς πρώτες στιγμές χουζουρέματος, λίγο μετά άπό τήν οριστική απόφαση ότι μπούχτισα ύπνο. Μιά ανάσα περισσότερη τού κανονικού μέ σκούντησε, κύτταξα δίπλα μου, είδα τήν G. νά ευπαρουσιάζη κάποιες τσαλάκες στό πρόσωπόν της, μαρτύρι μεγαλοπρεπούς καί βαρέως ύπνου. Ήταν όμορφη· προσεγγίσας, τήν φίλησα πνίγοντας τό «καλημέρα» της, ακυρώσας πάσα πρόθεση πολυλογίας. Έπρεπε νά τήν καλοπιάσω, αφήνοντας τά χείλη της, (τά) σχολίασα μέ τό «Δροσοσταλίδα» αυτό πού ένοιωσα άπό τό καλοβαλμένο στόμα της. Εκείνη χαμογέλασε πρώτα καί μιά έκφραση απλοχεριάς διαδέχθηκε τήν κατσαροσύνη τών χειλέων της. Μέ κύτταξε καλλίτερα, εμβάθυνε στίς κόρες μου καί μέ ρώτησε έάν ήθελα (ακόμη έάν ήθελα) εκείνο τό τεύχος…

Τί καλά πού τό ημίφως, εκείνη τήν δεδομένη στιγμή, έκρυβε κι έκρυψε τήν έκφρασή μου. Διότι ντράπηκα, ντράπηκα πολύ. Θυμήθηκα εκείνες τίς άρρωστες νύχτες, τίς παράλογες μέρες, όλα τά σάπια μέσα μου, τίς φοβίες καί τά κόμπλεξ, τά έάν, τά πότε καί τά μάλλον. Ντράπηκα, ντράπηκα, ντράπηκα. Δέν μού άξιζε τέτοια συμπεριφορά. Τότε. Μηδενική ανοχή τό λένε.

Έν όψει τού σαββατιάτικου ντερμπακίου.

Δέν ξέρω έάν κερδίσωμε ή όχι, τρία χί καί μιά νίκη σέ τέσσερα μάτς είναι ενδεικτικό καταστάσεως, αλλά νά ακούς κάποιους γαύρους νά κάνουν λόγο γιά «Άρθρο 44» εννοώντας τήν ΑΕΚωνσταντινουπόλεως, είναι λίγο χάσιμο. Είναι χάσιμο διότι τό άρθρο 44 ψηφίστηκε στίς αρχές τής δεκαετίας τού 90, μπόλικες ανώνυμες εταιρείες άπό τότες έκαναν χρήση αυτού. Θέλω νά πώ ότι τό άρθρο 44 δέν ήταν μιά φωτογραφική διάταξη ή τροπολογία, ειδικά ψημένη γιά τήν ΑΕΚωνσταντινουπόλεως.

Τροπολογία είπα; Α ναί… Ναί. Είπα: «Τροπολογία φωτογραφική, ειδικά γιά εμάς». Τώρα έάν δέν γίνηται αντιληπτό τί μπορεί νά σημαίνη τροπολογία ειδική, φωτογραφική, άπό τήν παραγωγή στήν κατανάλωση, θά ήθελα νά εξηγήσω. Έάν υπάρχη όρεξη γιά κάποιον ενδιαφερόμενο, μπορεί νά εντρυφήση στά αρχεία τής Ελευθεροτυπίας:

Ημερομηνία : 27 Ιουλίου 1993.

ΘΡΥΛΙΚΗ ΡΥΘΜΙΣΗ ΧΡΕΩΝ ΑΠΟ ΜΑΝΟ
ΧΑΡΙΖΟΝΤΑΙ 3 ΔΙΣ ΠΑΓΩΝΟΥΝ 5,5 ΡΥΘΜΙΖΟΝΤΑΙ 2 - ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ

ΕΓΙΝΕ ΤΟΥ ...."ΘΡΥΛΟΥ"

"Ρύθμιση των χρεών, σύμφωνα με το γράμμα του… «Θρύλου», αποφάσισε χθες η κυβέρνηση, καταθέτοντας για ψήφιση στη Βουλή νόμο με τον οποίο δίνεται τέλος στο οικονομικό αδιέξοδο που αντιμετωπίζει τα τελευταία χρόνια η ομάδα του Πειραιά.
Ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας Στέφανος Μάνος έδωσε λίγο μετά το μεσημέρι στη δημοσιότητα την τροπολογία που κατέθεσε στη Βουλή και σύμφωνα με την οποία: Απαλλάσσεται η ΠΑΕ Ολυμπιακός από τις απαιτήσεις της Τράπεζας Κρήτης μέχρι του ποσού των 2,6 δισεκατομμυρίων δρχ., το οποίο θα καταβάλει το Δημόσιο, που ως γνωστόν, έχει εγγυηθεί σχετικά.
Διαγράφονται οι οφειλές της εταιρείας προς το Δημόσιο από φόρους δωρεάς ποδοσφαιριστών (υπόθεση Ντέταρι), ενώ ο Ολυμπιακός και άλλες ΠΑΕ που βρίσκονται στην ίδια μοίρα, καλούνται να καταβάλουν σε 120 μηνιαίες δόσεις τα μέχρι στιγμής βεβαιωμένα χρέη, τα οποία για τους «κόκκινους» ανέρχονται πλεόν στο ποσόν του 1.600.000.000 δρχ.
ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ
«Αισθάνομαι την ανάγκη να εκφράσω την απόλυτη ικανοποίησή μου για την τροπολογία που κατέθεσε στη Βουλή ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας Στέφανος Μάνος» τόνισε χθες το βράδυ σε έγγραφη δήλωσή του ο πρόεδρος …… (δυσανάγνωστο χωρίο)….
Ολυμπιακού», πρόσθεσε το αφεντικό των «ερυθρολεύκων», «δίνει πίστη και δύναμη σε όλους για να χαράξουμε η νέα πορεία ου Ολυμπιακού. Εκ μέρους όλων των φίλων και οπαδών του ιστορικού συλλόγου μας, κατέληξε ο κ. Κόκκαλης, επιθυμώ να ευχαριστήσω την κυβέρνηση και όλα τα πολιτικά κόμματα για τη θετική αντιμετώπιση των μεγάλων προβλημάτων που είχαν συσσωρευτεί στην τελευταία πενταετία στο μεγαλύτερο αθλητικό σύλλογο της χώρας». Από την πλευρά του ο κ . Μάνος υπογράμμισε ότι «με την τροπολογία αυτή αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά ένα σημαντικό πρόβλημα που ταλαιπώρησε αρκετές ΠΑΕ».
Με την εν λόγω ρύθμιση χαρίζονται στην ομάδα του Πειραιά, εκτός του ποσού των 2,6 δις. κι άλλα περίπου 500.000.000 δρχ, τα οποία αποτελούν ένα μέρος του φόρου δωρεάς για τη μεταγραφή του Λάγιος Ντέταρι.
Η ΠΑΕ Ολυμπιακός είναι συνεπώς υποχρεωμένη να πληρώσει (σε 120 δόσεις) περίπου 4,6 δις. από τα χρέη δύο δισεκατομμυρίων δρχ. που έχουν βεβαιωθεί συνολικά μέχρι στιγμής. (Ήδη έχουν δοθεί, με βάση την προηγούμενη ρύθμιση, κάπου 400.000.000 δρχ., ενώ στο εξής η μηνιαία δόση θα φτάνει το ποσόν των οκτώ εκατομμυρίων). Παγώνουν α υπόλοιπα 5,5 δις.
Η ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ
Στην τροπολογία για τη ρύθμιση που μπήκε στο σχέδιο νόμου «Κίνητρα Ανάπτυξης επιχειρήσεων, διαρρυθμίσεις στην έμμεση και άμεση φορολογία και άλλες διατάξεις» τονίζονται ………(δυσανάγνωστο χωρίο) τα εξής ……….( δυσανάγνωστο χωρίο)…….. ερασιτεχνικών σωματείων αυτών, που έχουν βεβαιωθεί για είσπραξη στις Δημόσιες οικονομικές Υπηρεσίες , δύνανται να καταβληθούν σε εκατόν είκοσι μηνιαίες δόσεις μαζί με τις οφειλόμενες προσαυξήσεις εκπροθέσμου καταβολής. * Η καταβολή των δόσεων εξυπηρετείται με παρακράτηση του ποσού κάθε δόσης από την κρατική επιχορήγηση. Σε περίπτωση που η παρακρατούμενη επιχορήγηση δεν καλύπτει ……( δυσανάγνωστο χωρίο) της οφειλόμενης ΠΑΕ ή το σωματείο στην αρμόδια ΔΟΥ. Η παράλειψη καταβολής του επιπλέον ποσού προς κάλυψη του συνολικού ποσού των δύο συνεχών δόσεων συνεπάγεται την απώλεια του ευεργετήματος του τρόπου εξόφλησης και το υπόλοιπο του χρέους καθίσταται εφάπαξ απαιτητό υπολογιζομένων και των προσαυξήσεων. *Οφειλές ΠΑΕ προς το Δημόσιο από φόρους δωρεάς ποδοσφαιριστών για τις οποίες έχουν εκδοθεί πράξεις φόρου δωρεάς που εκκρεμούν κατά την ημερομηνία .( δυσανάγνωστο χωρίο) του παρόντος ( δυσανάγνωστο χωρίο) οι δε πράξεις αυτές παύουν να ισχύουν. *Οφειλές ΠΑΕ υφιστάμενες προς Τράπεζες που θα επιδικαστούν ύστερα από αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις, καταβάλλονται από το Δημόσιο μέχρι του ποσού για το οποίο έχει παρασχεθεί εγγύηση εκ μέρους αυτού, χωρίς δικαίωμα αναγωγής του σε βάρος της ΠΑΕ.

Όλο αυτό τό κόπυ πέηστ δέν είναι αφιερωμένο στά ντουγάνια πού δέν μπορούν νά καταλάβουν ότι τό άρθρο 44 έγινε γιά πάσα ανώνυμο εταιρεία πού πληροί κάποιες προϋποθέσεις καί όχι μόνο γιά τήν ΑΕΚωνσταντινουπόλεως. Είναι αφιερωμένο σέ αυτούς πού δέν κοκκινίζουν, πού δέν ντρέπονται όταν σάν κοκοράκια χλευάζουν περί «ΑΕΚ 44» καί ξεχνούν τά δικά τους, τήν τροπολογία – αφιέρωση στον γαύρο, αυτά τά δις πού χαριστήκαν ειδικά καί μονό γιά τον Ολυμπιακό.

Όσο γιά τό Σάββατο; Άς κερδίσει ο καλλίτερος. Είτε η ΑΕΚωνσταντινουπόλεως, είτε ο ΟΣΦΠ-Μάνος

Εξαιρέσει τού Τ.! Τά σέβη μου ντήαρ καλτσό!

Φθινοπωρινή ίσημερία.

Όταν μεγαλώσω θέλω νά γίνω ταξιτζής.

Νά απαγορεύω μέ μειλίχιον ύφος, τσιγάρο νά ανάψη (μά αυτό είναι συνήθεια τού μετά!), νά καταριέμαι τόν Τρίτωνα γιά τήν ανυπαρξία ψιλών, νά τακτοποιώ πάντοτε τό παραπλεύρως καθρεπτάκι.

Κυρίως όμως νά εκμεταλλεύωμαι τό σγούψιμο μελαχρινών* κυριών καθώς θά προσεγγίζουν τό ταχι λέγοντάς μου πού θέλουν νά σπεύσουν ένόσω εγώ θά κατεβάζω τό παραθύρι.

Η απαραίτητος συνθήκη, δέον νά είη θέρος, γιά νά έχωσιν προτεραιότητα τά ντεκολτέ είναι απαραιτητοτάτη, ναί!

* μωρέ καί ξανθών καί καστανών καί πυροξάνθων καί λευκομαλλουσών!

Άνέτοιμον τό έτυμον.

Τί μπορεί άραγε νά σημαίνη «Ισλάμ»;

Η λέξη δηλαδή, καθαυτή, όχι κάτι άλλο.

Πάω νά ψάξω…

Συνολικόν άπόθεμα μπαταριών: 76%.

Εντάξει, προλαβαίνω.

Ουδέν ασφαλέστερο κολλητάρι τού περιποιηθέντος!

Μήν φλυαρείτε περικαλώ!

Τί μπορεί νά κρύβη η διάθεση ενός οπαδού καί θαυμαστή των παραδείσων της πάλαι ποτε ανατολικής Ευρώπης, νά βάζη τό επώνυμο δίπλα (όχι ακριβώς στο βαπτιστικό αλλά) στο όνομα πού υιοθέτησε ώς πάπας, ο …Πάπας; Αφ’ενός πιθηκομιμείται τούς (λοιπούς) χριστοδουλόφοβους οι οποίοι βάζοντες τό «Παρασκευαΐδης» μετά άπό τό «Χριστόδουλος» νομίζουν ότι θά ξεπεράσουν τόν Άρειο σέ φθοροποιά αποτελέσματα κατά τής εκκλησίας, αφ’ετερου θέλει αποκλειστικά γιά τούς ήρωες και τά είδωλά του τήν ενονυμία (τόν πούτσο κλαίγανε sic). Όχι Ιωσήφ Βησσαριώνοβιτς Τζουγκασβίλι, όχι Λέβ Νταβίντοβιτς Μπρόνσταϊν, όχι Βλαντιμίρ Ίλιτς Ουλιάνωφ.

Άσχετο: Τί νά έκρυβε άραγε εκείνο τό τσαντάκι ; Ποιοι οι λόγοι εκείνης τής βόλτας ; Έάν υπήρχε τότε αστυνομία, θά είχε κελαηδήσει τό πουλάκι, θά είχε πει πολλά· ε άς ασχολείτο τώρα καί μέ τόν Ράντζιγκερ, κακό δέν θά έκανε.

Χωρίς πολλά μπλά μπλά...

Ε, εντάξει… Κάποιους είχε απογοητεύσει μέ αυτά τά ισλαμοφοβικά της η Φαλάτσι, αλλά τό ότι δέν εδέχθη ιερέα ρέφαρε κάπως! Είναι απολαυστικό πάντως, τό εδαφιάκι αυτό εδώ:

Άς είναι καλά η ψυχή της!

Τό ρεφραίν δέν λαθεύει ποτέ!

Μεγάλο κωλοσφίξιμο παρατηρείται σχετικά μέ τόν Ψωμιάδη. Γιατί όμως τόσα νιούτων ενεργείας στό παχύ έντερό μας; Τά δεδομένα είναι πολύ απλά: Άς επέμβη κάποιος εισαγγελέας αφού φύονται επιλήψιμες ένέργειες. Καί έάν προκύψη ότι έχει κάποια ευθύνη ο νομάρχης (είτε μέ χι «κολεγιές» μέ τούς φίλους του, είτε μέ τίς προσφορές σημαιών είτε μέ ο,τιδήποτε άλλο μπορεί η φαντασία μας νά πλάση) τότε στείλτε τον στήν μπουζού καί κόψτε του τόν κώλο.

Έάν όμως δέν υπάρχη κάτι γιά τό οποίο κάποιος εισαγγελέας μπορεί νά κινηθή, τότε γλύψτε του τόν κώλο. Έτσι απλά μωρέ. Ειδικά, οι γλώττες ποιητριών καί διανοουμένων, είναι πιό τσαλιμιάρες.

Καί γιά νά μήν ξεχνιόμαστε...

Πενήντα επτά χιλιάδες πεντακόσια σαράντα έξι δευτερόλεπτα παρελθοντιασμένης τής Τετάρτης, ακούστηκε, μέ μιάν απαξίωση καί ύφος πού θά έκανε τήν Τασσώ Καββαδία νά φανή παρθενόπη, η εξής αποστροφή παρέα μέ επίφαση δικαιολογημένης οργής:

ΠΙΓΚΟΥΪΝΕ!

Πορφυρογέννητη γωνιά.

ΑΕΚ – Ηρακλής 3-0 (ΟΑΚΑ) 18/09/2006
Πρωτάθλημα – 4η Αγωνιστική

28 Σορεντίνο, 31 Γεωργέας, 4 Μόρας, 5 Τσιρίλο, 24 Ουντέζε (61΄ 23 Λάκης), 25 Έμερσον, 17 Ίβιτς (80΄ 16 Ζήκος), 99 Σέζαρ, 19 Λαγός, 33 Λυμπερόπουλος, 35 Καπετάνος (73΄ 9 Ντελίμπασιτς)
Σκόρερ: 5’, 53’ Λυμπερόπουλος, 91’ Λάκης
Κίτρινες: Ουντέζε, Γεωργέας
Διαιτητής: Καρατζάς (Ευβοίας)

Στόν ανυπόμονο τόν Τ.!

Ποιός; Σάρκασε ο Παυλόπουλος. Ο Πότης Κοντός κι η συμμορία του; Άς γελάσω!

Ο Μ. Καραγάτσης (1908-1960) κράτησε τήν στήλη τής θεατρικής κριτικής στήν έφημερίδα Βραδυνή άπό τό 1946 μέχρι τόν θάνατό του, τό 1960.

Οι κριτικές αυτές – πού υπερβαίνουν τίς 350 – έκδίδονται γιά πρώτη φορά στό σύνολό τους καί μάς άποκαλύπτουν μιάν άλλη διάσταση τού κορυφαίου πεζογράφου, άγνωστη στούς νεότερους άναγνώστες του. Παράλληλα είκονογραφούν τήν κρίσιμη δεκαετία τού’50 προσφέροντας στούς έρευνητές τής ίστορίας τού μεταπολεμικού θεάτρου τήν δυνατότητα νά μελετήσουν τήν πορεία τής νεοελληνικής δραματουργίας, τήν πρόσληψη τού εύρωπαϊκού καί άμερικανικού θεάτρου στόν τόπο μας, καθώς καί τίς προσπάθειες γιά τήν σύγχρονη άναβίωση τού άρχαίου δράματος. Μέ κυρίαρχο τό αίτημα τής έλληνικότητας, η θεώρηση τού Καραγάτση γιά τήν άναβίωση τής τραγωδίας διερευνά τίς δυνατότητες γιά μιά σύγχρονη παρουσίαση, μέ σεβασμό στήν ποιητικότητα καί στό μεταφυσικό στοιχείο τού είδους.

Ο Καραγάτσης, πού παρακολουθεί συστηματικά τήν θεατρική κίνηση τής Άθήνας, συγχαίρει καί στηλιτεύει, άποδοκιμάζει ή ένθαρρύνει ήθοποιούς, σκηνοθέτες, σκηνογράφους, μουσικοσυνθέτες. Ύποστηρίζει μέ σθένος τίς σκηνικές άναζητήσεις τής εποχής: Ένισχύει τήν έκδοχή ενός Άριστοφάνη μέ λαϊκότροπες άναλογίες στίς πρωτοποριακές σκηνοθεσίες τού Σολομού καί έπιδοκιμάζει τούς πειραματισμούς τού Κούν στό Θέατρο Τέχνης. Άναγνωρίζει τίς άνανεωτικές προτάσεις τού Ροντήρη καί τού Μινωτή στό επίπεδο τής έκφοράς τού λόγου. Ύπερασπίζεται μέ ένθουσιασμό τήν σκηνογραφική κι ένδυματολογική όψη τών Τσαρούχη, Βακαλό, Βασιλείου, Μόραλη καί τήν έμπνευσμένη μουσική τού Χατζιδάκι. Τέλος, προβλέπει μέ έκπληκτική άκρίβεια, άπό τίς πρώτες ήδη έμφανίσεις τους, τήν λαμπρή σταδιοδρομία τού Άλέξη Σολομού, τής Έλλης Λαμπέτη καί πολλών άλλων.

Τήν έκδοση αύτή, πού πλουτίζει τήν ισχνή βιβλιογραφία τής θεατρικής σκηνής, προλόγισε ο Κώστας Γεωργουσόπουλος καί επιμελήθηκε ο θεατρολόγος Ίωσήφ Βιβιλάκης.

(άπό τό όπισθόφυλλο τού τής φώτο βιβλίου)

46 χρόνια από τόν θάνατό του, 14 Σεπτεμβρίου τού 1960, μία κριτική του λοιπόν, ίσως έντελώς τυχαία, έπελέγη:

Βαθειές είναι οι ρίζες

Τών Ντ’Ουζώ καί Γκάου, έφ. Βραδυνή, 30-3-1948

Όπως γνωρίζουν οι αναγνώστες τής «Βραδυνής» από τήν Ιστορία τής Αμερικής, πού εδημοσιεύθη τό περασμένο καλοκαίρι, τό κοινωνικό χάσμα μεταξύ λευκών καί μαύρων εξακολουθεί νά υφίσταται στίς Ηνωμένες Πολιτείες. Χάσμα αυστηρώς κοινωνικό πού βγαίνει από τήν πραγματική κατάστασι. Επειδή συνταγματικώς καί νομικώς, δέν υφίσταται καμμία απολύτως διάκρισις μεταξύ τών δύο χρωμάτων. Αιτία τού χάσματος είναι η βιολογική κατωτερότης τής μαύρης φυλής. Δέν χρειάζονται ιδιαίτερες μελέτες γιά νά καταλάβουμε αυτή τήν αλήθεια, εμείς οι λευκοί. Η στοιχειώδης παρατήρησις καί τό ένστικτο αρκούν νά μάς πείσουν ότι ανήκουμε σέ δύο βιολογικούς κόσμους χωριστούς...

Είναι αδύνατο σ’έναν λευκό νά συνεννοηθή πνευματικώς καί ψυχικώς μ’έναν μαύρο. Πιό πολύ ακόμα αδύνατο είναι σ’έναν λευκό νά ερωτευθή έναν μαύρο τού ετέρου φύλου. Δέν μιλώ, φυσικά, διά τούς σεξουαλικά διεστραμμένους λευκούς, οπόταν δέν πρόκειται γιά «έρωτα», αλλά γιά κάτι άλλο.
Πιθανόν, ο παραπάνω κανών νά έχη εξαιρέσεις. Ίσως νά υπάρχουν μερικοί μαύροι πού νά διακρίνωνται γιά πλούτο τής ψυχής καί πνεύματος. Αλλά ο κανών, είναι ο κανών. Καί σάν βιολογικός είναι ατράνταχτος.

Όπως είναι φυσικό, ο βιολογικός αυτός κανών έχει κοινωνικόν αντίκτυπο. Σ’όλα τά μέρη τής υφηλίου όπου συγκατοικούν οι δύο φυλές, οι λευκοί δέν έρχονται σέ γενικώτερη επιμιξία μέ τούς μαύρους. Διάφοροι ιστορικοί λόγοι κάνουν ώστε τό παγκόσμιο αυτό φαινόμενο νά είναι πιό έντονο στίς Ηνωμένες Πολιτείες. Κι ακόμη πιό έντονο στίς Πολιτείες τού Νότου. Εκεί, οι λευκοί θεωρούν τόν μαύρο σάν κτήνος καί τού φέρονται μέ τήν εσχάτη απανθρωπία. Κατάστασις άδικη, πού πρέπει οπωσδήποτε νά διορθωθή. Καί σιγά-σιγά θά διορθωθή, όταν λείψουν οι παλιές προκαταλήψεις. Καί οι λευκοί παραδεχθούν νά δώσουν στούς μαύρους κοινωνική θέσι ανάλογη μέ τήν βιολογική τους.

Άν οι κ.κ. Ντ’Ουζώ καί Γκάου περιώριζαν τό θέμα τους μέσα στήν παραπάνω επιστημονικήν πραγματικότητα, δέν θά διαφωνούσα μαζύ τους. Απεναντίας θά βροντοφωνούσα πώς είναι απανθρώπως βάρβαρο νά μήν μπορή ο μαύρος νά φάη στό εστιατόριο τών λευκών, νά ταξιδέψη στό βαγόνι του, νά πάη στόν κινηματογράφο του, νά μπή στήν Βιβλιοθήκη του κτλ. Θά προχωρούσα ακόμα πιό πολύ. Καί θά έλεγα πώς είναι βαρβάρως απάνθρωπο, όχι νά λυντσάρεται αλλά καί απλώς νά ενοχλήται ένας μαύρος, επειδή μιά σεξουαλικά ανισόρροπη λευκή θέλησε κτλ.

Αλλά οι κ.κ. Ντ’Ουζώ καί Γκάου, φαίνονται νά πιστεύουν πώς δέν υπάρχει βιολογική διαφορά μεταξύ λευκής καί μαύρης φυλής, αλλά μόνον κοινωνικές προκαταλήψεις. Γιά νά πείσουν τόν θεατή, παρουσιάζουν έπί σκηνής έναν μαύρο εξυπνότατο, γενναιότατο, τιμιώτατο, πολύ μορφωμένο, μέ πλούσιο ψυχικό κόσμο, πνεύμα εκλεπτυσμένο κτλ. καί γενικώς ανώτερο από τήν πλειοψηφία τών λευκών. Καί ύποτίθεται πώς αύτός ο μαύρος, αντιπροσωπεύει τίς βιολογικές ίδιότητες ολόκληρης τής μαύρης φυλής...

Αυτό καί μόνον τό γεγονός, μάς καθιστά ύποπτο τήν πρόθεσι τών συγγραφέων. Ώς γνωστόν, η θεωρία περί βιολογικής ισότητος τών φυλών, εχαλκεύθη είς τά χαλκεία τής Μόσχας... Κατά τ'άλλα, τό έργο είναι κατασκευασμένο μέ μεγάλη τέχνη. Τόση τέχνη, πού ο θεατής συγχωρεί πολλές απιθανότητηες καί πολλά αψυχολόγητα ευρήματα.

Εκείνο πού πραγματικά αξίζει είναι η ερμηνεία τού θιάσου τού Ρέξ. Σπανίως είδαμε τόσο καλοπαιγμένο έργο. Ο Γιώργος Παππάς, κρατάει θαυμάσια τόν ρόλο του. Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας εξελίσσεται σέ ηθοποιό αξίας. Ο Μάνος Κατράκης κυριαρχεί στήν σκηνή. Η Βασούλα Μανωλίδου ερμηνεύει άμεμπτα έναν ρόλο πού προσδιορίζει τήν ιδιοσυγκρασία της. Η Λέλα Χατζηαργύρη ξεπέρασε τόν εαυτό της καί μέ κατέπληξε. Η Άννα Ραυτοπούλου συμπληρώνει θαυμάσια τό σύνολο. Μόνον ο κ. Μορίδης είναι περισσότερο υπερβολικός απ'ό,τι χρειάζεται.

Πορφυρογέννητη γωνιά.

Μίλαν-ΑΕΚ 3-0 (Τζουζέππε Μεάτσα) 13/9/2006
Τσάμπιονς Λήγκ - Όμιλος 8ος – 1o παιγνίδι
28 Σορεντίνο, 13 Παουτάσο, 55 Δέλλας (55΄ 17 Ιβιτς), 5 Τσιρίλο, 14 Τζιωρτζιόπουλος, 4 Μόρας, 25 Έμερσον (70΄ 88 Τόζερ), 99 Σέζαρ, 35 Καπετάνος (46΄ 19 Λαγός), 33 Λυμπερόπουλος, 9 Ντελίμπασιτς
Σκόρερ: -
Κίτρινες: Τσιρίλο, Μόρας
Διαιτητής: Μάικλ Ράιλι