Νὰ γίνετε!

Ὅταν ὁ ἄνθρωπος πεινάει πρέπει νὰ φάῃ· ὁμοίως ἡ ἀνάγκη γιὰ γαμήσι εἶναι ἐπιτακτική. Συνέχεια ἀναφέρουμε τὶς νευρώσεις ποὺ διαθέτουν οἱ ἀπέχοντες ἀπὸ τὸ σὲξ λόγῳ θρησκευτικῶν πεποιθήσεων π.χ., συνεπῶς ἡ βοήθεια ποὺ προσφέρεται στοὺς πρόσφυγες πρέπει ἐκτὸς ἀπὸ φαγητό, νὰ εἶναι καὶ μουνί. Ἂν τοῦτο γινόταν στὴν Ἑλλάδα [φαντάζομαι ὅτι ὑπάρχουν πολλὲς ἑλληνίδες (καὶ ἕλληνες ἐπίσης φαντάζομαι) οἱ ὁποῖες γουστάρουν ὑποσαχάριο καυλὶ) δὲν θὰ εἴχομεν ὅ,τι εἴχομεν στὴν Εὐρώπη (καὶ τόσο ἄμεσα κι εὑρέως ἔγινε γνωστὸ ἀπὸ τὴν ΕΡΤ καὶ ἀναλόγου φυράματος μέσα] μὲ ἀποτέλεσμα σοσιαλδημοκράτες γερμανοὶ (ἀλλὰ καὶ σλοβάκοι ἐπίσης σοσιαλδημοκράτες) πολιτικοὶ νὰ μιλᾶνε σχεδὸν ξενοφοβικά. 

Θυμᾶμαι τὸν σεπτέμβριο στὸν Πειραιᾶ, τὸ λιμάνι νὰ εἶναι γεμάτο ἀπὸ πρόσφυγες καὶ λαθρομετανάστες· ἦταν τὸ πὶκ τῆς καταστάσεως. Ὑπῆρχαν γυναῖκες καὶ παιδιὰ – ξεκάθαρα πρόσφυγες, ὑπῆρχαν καὶ νέοι, μικρότεροι ἀπὸ ἐμένα στὴν ἡλικία, προφανῶς λαθρομετανάστες, ἐκμεταλλευθέντες τὴν ἀνοχὴ τῶν ἡμερῶν, τῆς κατάστασης. Κατόπιν, τὸ πρὸς Ἀθῆνας, βαγόνι τοῦ ἠλεκτρικοῦ ἦταν γεμάτο ἀπὸ 25άρηδες – 30άρηδες ἄνδρες· ἴσως νὰ ὑπῆρχαν (τὸ πολὺ) ἕνα ἢ δύο παιδιὰ νήπια μὲ τὶς μητέρες τους βεβαίως. Σὲ κάποια φάση, ἕνας τύπος μὲ ὑποφερτὰ ἀγγλικά, ῥωτάει τὴν τύπισσα μὲ τὴν ὁποίαν ἤμουν ὁμοῦ, ποῦ εἶναι ἡ ὁμόνοια. Ἤθελα νὰ πεταχτῶ νὰ τοῦ πῶ νὰ ῥωτήσει ἐμένα κι ὄχι τὴν συνοδευομένη (αὐτό, διότι ἤθελα νὰ τὸν κάνω νὰ νοιώσει οἰκεῖα μὲ τὰ δικά του, καθ'ὅσον νομίζω ὅτι σὲ μέρη ὅπως τὸ Χαλέπι π.χ. ἂν κάνεις κάτι τέτοιο, τὴν ἑπομένη στιγμὴ σὲ ἔχουν πιάσει ταλιμπὰν καὶ σὲ σουβλᾶνε - ἐπειδὴ ἀπετάθης σὲ γυναῖκα συνοδευομένη) ἀλλὰ δὲν τὸ ἔκανα διότι:

1) ἦταν τόσο ξεκάθαρα ἐρώτημα χαβαλέ.

2) τὸ βαγόνι γεμάτο συντρόφους τοῦ “ἀποροῦντος”- δὲν θὰ ἔβγαινα ἀπὸ τὸν συρμὸ μὲ τὴν μέχρι τούδε ἀρτιμέλεια.

Ἡ συνοδός μου, γιομάτη ἀντιρατσιστικὰ συμπλέγματα ποὺ μᾶς ἔχουν φυτέψει οἱ ἄνθρωποι οἱ ὁποῖοι κατὰ τ'ἄλλα, μὲ καμάρι τονίζουν ὅτι ἐξοστράκισαν ἀπὸ τὰ μέσα τὸν ὅρο λαθρομετανάστης, ἔσπευδε νὰ ἀπαντᾷ, νὰ ἐξηγῇ ποῦ ἡ στάσις ὁμόνοια· ὁ ζῆλος της ἦταν τέτοιος ὥστε δὲν μπόρεσε νὰ δῇ ὅτι ὅλοι οἱ λοιποὶ γελοῦσαν. 

Ξέχωρα ἀπὸ τὸ παραπάνω, προσπαθῶ νὰ καταλάβω τὸν τρόπο σκέψης τῶν ἀριστερῶν σήμερα. Ἀγνοοῦν τὴν πραγματικότητα διότι ἔτσι θὰ δώσουν δίκαιο στὴν ἄκρα δεξιά. Τὰ συμπεράσματα καὶ οἱ διαπιστώσεις μετὰ ἀπὸ τριῶν λεπτῶν έπαφὴ μὲ τὴν πραγματικότητα τοὺς στέλνουν κάπου ὅπου οἱ ἀγκυλώσεις τους, ἁπλῶς τοὺς κάνουν νὰ τὴν ἀγνοήσουν. Ἐν τάξει, κατανοητότατο πὼς εἶναι ἀρκετὰ δύσκολο νὰ χωνέψῃς πὼς μπόλικες ἀπὸ τὶς ἰδέες σου ἦσαν ἐντελῶς ἀπραγματοποίητες παπαριὲς (δὲν γίνεται ἀναφορὰ στὰ 1989-1990) καὶ τελικῶς, παθαίνει χοντρὴ ζημιὰ ὁ ψυχισμός σου. Μισθὰ πολλῶν μηνῶν πρέπουν σὲ ἰατροὺς περὶ τῆς ψυχῆς μήπως καὶ σοῦ ἰσιώσουν τὸ εἶναι καὶ τὸ μέσα σου. Ἀλλὰ ἐν τέλει, μὴν κατηγορεῖς τόσο πολὺ τὴν πραγματικότητα. Δὲν γίνεται δηλαδὴ νὰ συμβαίνει τέτοια σφαγὴ καὶ τὸ μόνο ποὺ σχεδὸν νὰ σὲ νοιάζῃ νὰ εἶναι νὰ μὴν ἐνισχυθῇ ἡ ἰσλαμοφοβία (sic) καὶ ἡ ἀκροδεξιά. Λούφαξε λίγο, ἠρέμησε, κάνε τὴν αὐτοκριτική σου καὶ ὅλα τὰ ἄλλα θὰ ἔρθουν μόνα τους. (Ὡραῖο τὸ κάτωθι) 

 

 

 

καθήμενον

Διδάσκονται πράγματα ὅπως... καὶ ἐξηγεῖ τὸ ἄρθρο, ἢ μᾶλλον ὄχι, τὸ ἄρθρο μεταφέρει πῶς χειρίζονται οἱ φινλανδικὲς ἀρχὲς τὶς προσφυγικὲς ῥοὲς ἀπὸ χῶρες μουσουλμανικὲς μὲ ὄχι καὶ τόσο κοσμικὴ βέρσιον τοῦ ἰσλάμ. Ὡστόσο τὸ ἄρθρο τὸ ἔχει γράψει ἑλληνάρας ΦΠ, κάποιος κύριος Κωνσταντῖνος Τσάβαλος τοῦ ὁποίου τὸ ῥεπορτὰζ καταλήγει σὲ κάτι παρολίγον εἰρωνεῖες:

Ευτυχώς, να λέμε, που υπάρχει και η Φινλανδία, γιατί αλλιώς αυτοί οι «απολίτιστοι» πρόσφυγες δεν θα ήξεραν πώς ακριβώς να συμπεριφερθούνε

Μὰ αὐτὸ κατάλαβε (ἀπὸ τὰ μαθήματα καὶ τὸν λόγο αὐτῶν) αὐτὸς ὁ ξυπνητζὴς δημοσιογράφος, τοῦ ὁποίου ἡ ἀποστροφὴ αὐτὴ μοιάζει μὲ τὸ πασίγνωστο πὼς ὅταν ὁ Τσάβαλος κι οἱ πρόγονοί του ἔσιαχναν παρθενῶνες, οἱ προγόνοι (sic) τῶν φινλανδῶν ἔτρωγαν βελανίδια; Ἢ τελικά, τώρα ξύπνησε στὴν εὐρώπη τοῦ τρίτου δεκαημέρου τοῦ 16, χωρὶς νὰ ἔχῃ ἀκούσει τὸ παραμικρὸ γιὰ τὰ πρὸ μηνὸς στὴν ἀπολίτιστή του εὐρώπη; Τοῦ βγαίνει τόσο ξένο καὶ ἄκυρο ἕνας μουσουλμάνος ἀπὸ κάποιο χωριὸ ὄξω τῆς Λατάκια νὰ θεωρῇ ἀστεία τὴν ἄποψη ὅτι οἱ γυναῖκες εἶναι ἰσότιμες τοῦ ἄνδρα; Τὰ Cultural Learnings of America for Make Benefit Glorious Nation of Kazakhstan, γιατί εἶχαν τόση ἐπιτυχία; Μήπως ἐπειδὴ παρουσίαζαν κάτι τόσο ἄγνωστο καὶ ἀπίθανο καὶ ἔλα μωρέ, αὐτὰ δὲν γίνονται οὔτε στὶς ταινίες.!; Γιατί ξένο, κὺρ δημοσιογράφο; Ἀφοῦ καθόλου ἀπίθανο καὶ στὴν οἰκογένειά σου, τὴν ἐξόχως ἑλληνικὴ κι φιλάνθρωπον, νὰ ὑπάρχουν αὐτὲς οἱ γνῶμες – εἶναι τόσο ξένη ἡ φαλλοκρατία στὴν ἑλληνικὴ δημοκρατία; Ἢ τελικὰ οἱ ἀξίες τῆς Εὐρώπης δὲν εἶναι τόσο μακρινὲς κι ἀστεῖες γιὰ κάποιους ταλιμπάν, εἴτε μάχιμους εἴτε ἐν ὑπνώσει – εἴτε γιὰ κάποιους ἔστω λάϊτ μουσουλμάνους, διόλου φανατικούς;

Ἐν τῷ μεταξύ, ἡ Γαλλία, καίτοι φλῶροι (ὅπως θὰ ἔλεγε καὶ κάποιος κάγκουρας) ξηγιέται πολὺ σένια. Οἱ ἰταλοὶ κάλυψαν τὰ πέη καὶ τὰ αἰδοῖα εἰς τὸ καπιτωλίου μουσεῖον, δὲν ἔβγαλαν καὶ ἁλκοολοῦχα ποτὰ στὰ γεύματα· οἱ γάλλοι, δὲν μάσησαν. Τὸ νὰ μὴν πιῶ εἶναι ἐναντίον τῶν (γαλλικῶν) ἀρχῶν, ἂν δὲν θὲς ἐσύ, δὲν θέλω κι ἐγώ, ἄκυρον τὸ (ἐπίσημον) γεῦμα, καλλίτερα διότι πρέπει νὰ μαζέψω τὰ κιλὰ τῶν ἑορτῶν. Κατὰ τὴν ἐπίσκεψη, στὴν φραγκία, τοῦ πέρσου προέδρου. 

Ὅταν συνδυάζεται ἡ προχειρότης μὲ τὴν ἐμμονὴ (μὲ ἰδεολογικὰ κίνητρα καὶ περιεχόμενο) τότε ἡ ὀργάνωσίς τινος, εἶναι τοὐλάχιστον ἐλλιπὴς καὶ τὰ ἀποτελέσματα τραγῳδία. Ὁπότε (καίτοι συνηργάσθη μὲ τὴν Εὐρώπη σὲ οὐκ ὀλίγα) γίνεται μπορετὸ νὰ καταλάβῃ ὁ πᾶς εἶς πόσο γιὰ τὸν ποῦτσο κατάσταση ἔφχιαξε ὁ τσίπρας καὶ ἡ ΠΦΑ κυβέρνησίς του περὶ τοῦ προσφυγομεταναστευτικοῦ. Ἀντιθέτως, εἶναι γνωστὸν παλαιόθεν (πιὸ παλιὰ κι ἀπὸ τὶς ἀγάπες τοῦ ΑΓΠ γιὰ τὸν Ὄλαφ στὸ πλαίσιο τῶν ἓξ ἀφοπλισμένων) τὸ ζηλευτὸν τῆς πειθαρχημένης καὶ μὲ ἀποτελέσματα, ὀργανώσεως τῶν βορείων χωρῶν. 

Δὲν ξέρω ἂν εἶναι βάρβαρο ἢ ὄχι (ἂν καὶ μοῦ φαίνεται λίγο ληστῶδες) ἀλλὰ προτιμῶ τὴν θεώρηση τῶν πολιτισμένων εὐρωπαίων ἀπὸ τὴν ἀντίστοιχη τοῦ κάθε καθυστερημένου, ἀγράμματου καὶ ἄχρηστου νεοέλληνα. Δηλαδὴ φεύγω ἀπὸ τὸν πόλεμο, καταφεύγω κάπου γιὰ τὴν ζωή μου καθ'ἑαυτὴν (κι ὄχι γιὰ καλλίτερη τέτοια) καὶ ὁ προϋπολογισμὸς κάποιων ποὺ θὰ μὲ φιλοξενήσουν, ποὺ μοῦ προσφέρουν ἄσυλο, θὰ ἐπιβαρυνθῇ. Δὲν μοῦ κάνει τόσο ἀποτρόπαιο τελικά, καίτοι ἐλαφρῶς περίεργο καὶ γύπτικον. Ἀλλὰ τὸ προκρίνουν χῶρες πολιτισμένες, πῶς μπορεῖ νὰ τοποθετηθῇ ἀμφισβητοῦσα ἡ ὑποσαχάρια (σόρρυ ἀφρικὴ) ἑλληνικὴ δημοκρατία;

Δὲν ξέρω ἂν εἶναι βάρβαρο ἢ ὄχι (ἂν καὶ μοῦ φαίνεται λίγο ληστῶδες) ἀλλὰ προτιμῶ τὴν θεώρηση τῶν πολιτισμένων εὐρωπαίων ἀπὸ τὴν ἀντίστοιχη τοῦ κάθε καθυστερημένου, ἀγράμματου καὶ ἄχρηστου νεοέλληνα. Δηλαδὴ φεύγω ἀπὸ τὸν πόλεμο, καταφεύγω κάπου γιὰ τὴν ζωή μου καθ'ἑαυτὴν (κι ὄχι γιὰ καλλίτερη τέτοια) καὶ ὁ προϋπολογισμὸς κάποιων ποὺ θὰ μὲ φιλοξενήσουν, ποὺ μοῦ προσφέρουν ἄσυλο, θὰ ἐπιβαρυνθῇ. Δὲν μοῦ κάνει τόσο ἀποτρόπαιο τελικά, καίτοι ἐλαφρῶς περίεργο καὶ γύπτικον. Ἀλλὰ τὸ προκρίνουν χῶρες πολιτισμένες, πῶς μπορεῖ νὰ τοποθετηθῇ ἀμφισβητοῦσα ἡ ὑποσαχάρια (σόρρυ ἀφρικὴ) ἑλληνικὴ δημοκρατία;

Οἱ Σουηδοὶ ἐπίσης καὶ Φινλανδοὶ (ἄλλοι βελανιδοφάγοι κι αὐτοὶ) κρίνουν ὅτι περίπου οἱ μισοὶ μετανάστες (παράνομοι βεβαίως, λάθροι δηλαδὴ) δὲν θὰ μπορέσουν νὰ πάρουν ἄσυλο καὶ θὰ τοὺς στείλουν πίσω. Ἐννοεῖται ὅτι δὲν πρόκεινται γιὰ σύριους ἢ ἰρακινοὺς ἀλλὰ γιὰ ἀπὸ χῶρες τίνι τρόπῳ ἄκαπνες. Θὰ ἐπαναπατριστοῦν σχεδὸν 90 K μετανάσται.

 

 

 

Ἑστία 30 Ἰανουαρίου

Πρώτη φορὰ ἀριστερὰ

(πρώτη φορὰ ἀριστερὰ) Απαγόρευση (/πρώτη φορὰ ἀριστερὰ) συγκεντρώσεων το Σάββατο στο κέντρο της Αθήνας

Ἄ! Καὶ μὴν ξεχάσω! Οἱ ἀντισυγκεντρώσεις μέχρι πρὶν ἀπὸ κάποια χρόνια προκαλοῦσαν τέρμα ἀγανάκτηση στὴν ἀριστερὰ καθὼς θυμόταν τὰ χρόνια λαμπράκη κλπ κλπ κλπ, ἐπειδὴ τὶς ἔκανε ἡ δεξιά. Τώρα μιὰ χαρὰ τὶς υἱοθετεῖ καὶ τὶς ἀπολαμβάνει – ἐντελῶς δημοκρατικότατα πάντα, ἔτσι;

βγὲ ὄξω ῥέ!

Τελικὰ οἰ ἀναρχιστὲς ἔχουν καταντήσει κοινοὶ μπράβοι, τελειωμένοι τραμποῦκοι. (μὲ προσοχὴ βεβαίως εἰς τὴν ἀναλογίαν, 25 ἑλληναράδες πρὸς 12 γερμανούς· ἀναρχοαυτόνομοι ἀγωνισταὶ εἴμεθα, δὲν εἴμεθα μαλάκες.

σκόρδο κρεμμύδι

Μουζάλας σὲ σκάϋ προχθές, ἔλεγε ὅτι θέλει (ὁ Μουζάλας καὶ ἡ κυβέρνησίς του) σκέδιον [ἢ μᾶλλον ἤθελε σκέδιον διὸ οἱ εὐρωπαῖοι τὸν γράφουν (αὐτόν, τὴν κυβέρνησί του μὰ καὶ τὸ σκέδιον) τῷ μπούτσῳ των] ὅταν καταφθάνῃ κάποια βάρκα σὲ κάποιο νησί, νὰ παίρνουν τὸν κόσμο, στὰ χὸτ σπὸτς καὶ νὰ γίνεται, αὐτοῦ, διαλογή. Δηλαδὴς ποῖοι πρόσφυγες, ποῖοι παράνομοι μετανάστες, καὶ οἱ παράνομοι μετανάστες νὰ ἐπιστρέφωνται ὄπισθεν· ἔτσι καὶ τάδε εἶπε ὁ ὑπουργός! Καὶ σκέφτηκα τότες ἀπότομα, μὲ κάποια συστολὴ γιὰ νἆμαι εἰλικρινὴς διότι δὲν πολυβλέπω εἰδήσεις καὶ τὰ τὰ τοιαῦτα, ἐκείνηνα τὴν κυράτσα, μιὰ κάποια στελεχίνα τοῦ Σύριζα, στελεχίνα ὄχι πασόκοθεν, ἀλλὰ γνησία συριζίτισσα, ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς τῶν ἑλληνοφοβικῶν γκρουπούσκουλων νὰ ἑπαίρεται τόσο ἐντόνως ἐπειδὴς ἐξοβέλισαν, ἐξηφάνισαν τὴν χρῆσιν τοῦ λαθρο (προφανῶς καὶ τὸ παράνομος) ἀπὸ τὸ μετανάστης, συμπληρώνοντας ὅτι ὅλο τοῦτο γίνηκε ἀπὸ τόσο ἀνθρωπιστικὰ κίνητρα! Τῷ ὄντι καὶ πράγματι, ἔκτοτε (τί κρίμα ποὺ δὲν θυμᾶμαι τὸ ὄνομά της!) τὸ λαθρομετανάστης ἐξηφανίσθη τῆς γλώσσης τῶν μέσων (μὰ κι ὅλο τὸ μετανάστης εἴτε μὲ τὸ ἐξωραΐζον “οἰκονομικὸς”, εἴτε σκέτο) καὶ συλλήβδην χρησιμοποιεῖτο γιὰ ὅλον τὸν κόσμον ποὺ ἔρχεται στὴν ἑλληνικὴ δημοκρατία, τὸ “πρόσφυγας”. Μὰ τώρα, ξαφνικὰ (;) ἔσκασε μύτη πάλι ὁ διαχωρισμὸς μεταξὺ πρόσφυγα καὶ μετανάστη; Γιατί ὅμως; Ἴσως ἐπειδὴ φθάνουμε στὸ τέλος τοῦ δευτέρου τριμήνου καὶ οἱ φιλολόγοι εἶδον κι ἀπόειδον μὲ τὸ ὅτι τέλος πάντων ἄλλο τὸ σημαῖνον κι ἄλλο τὸ σημαινόμενο καὶ τέλος πάντων οἱ νεοργουλιανοὶ γλῶττο πειραματισμοὶ ἀριστερᾶς κυβερνήσεως, ἔχουν τὰ ὅριά τους; Σύμπαθυ πρὸς τὴν κυράτσα ἐκείνην ἀλλὰ καὶ τὸν κάθε συριζίτη ποὺ ὑποκρίνεται κυρίως πρὸς τοὺς πρόσφυγες ἐξομοιώνοντάς τους_____

Ὁ Ξηρός!

τὸ ἐδιάβασα εἰς τὴν lifo καὶ πόσο εὔστοχον!

Θα ανέβει στο Εθνικό η παράσταση που βασίζεται στο βιβλίο του Σάββατο Ξηρού, του ανθρώπου που σκότωσε εν ψυχρώ ανθρώπους στην προσπάθειά του να καταλύσει το κράτος το οποίο σήμερα χρηματοδοτεί την παράστασή του για να αποδειχτεί για μια φορά οτι αυτή δεν ειναι χώρα, είναι η διασκευή μιας περφόρμανς της Μαρίνα Αμπράμοβιτς από τον Ταμτάκο. Πάντως συμφωνώ ότι δεν πρέπει να μπαίνουν όρια στην τέχνη, πρέπει όμως να μπαίνουν όρια στη μαλακία.

Πραγματικά, δὲν εἶναι χῶρα, δὲν εἶναι (πῶς τὸ λέτε οἱ γραμματιζουμένοι;) εὐνομούμενη πολιτεία ἀλλὰ ἕνα μπουρδέλο ποὺ ἔχει καταθέσει χαρτιὰ στὸ ΤΕΒΕ καὶ τώρα ξεπουλᾷ.

ἠθικὸ πλεονέχτημα

Ἑβδομάδα μὲ τὴν ἑβδομάδα, τὸ ἠθικὸ πλεονέκτημα 

τῆς ἀριστερᾶς γιὰ τὸ ὁποῖο μᾶς εἶχαν πρήξει τὰ 

ἀρχίδια τόοοοσα χρόνια, ἀποκτᾷ ἕνα περιεχόμενο 

πολὺ μούρλια. 
 

Σκέφτομαι πάντως, ἄλλους ἐγγονοὺς κομμουνιστῶν, 

ἐγγονοὺς ἐξορισμένων, διωχθέντων κλπ κλπ, πόσο 

συφιλιασμένοι θὰ εἶναι βλέποντας αὐτὸ τὸ θρασίμι. 
 

Κι ἐντάξει, δὲν λέω, ἕνα κωλόπαιδο, εἶναι κωλόπαιδο· 

δὲν ὑπάρχει ὅμως κανεὶς (ἀπὸ τὸν ΔΙΟΡΙΖΑ δηλαδή, 

κάποιο στέλεχος ὑψηλὸ μὲ μιὰ κάποια ἐπιρροὴ στὴν 

νεολέρα τοῦ κόμματος) ποὺ νὰ τοῦ τραβήξῃ τὸ αυτί; 
 

Ἠθικὸ πλεονέχτημα τῆς ἀριστερᾶς. Πόσο εὐεργετικὴ τελικά, 

αὐτὴ ἡ νίκη, τὸ ἀποτέλεσμα τοῦ πέρση γενάρη καὶ τοῦ 

πέρση ἐπίσης αὐγούστου! 
 

Θ. Χειμωνᾶς σχολιάζων τὸν ἐπειδὴ οἱ παπποῦδες μου... :

«Βασικά πληρώνουμε με τους φόρους μας τους συγγενείς και τους κολλητούς αυτού του σκατόφλωρου επειδή οι χίτες κυνηγούσαν να ξυρίσουν έναν θείο του που ήταν τραγόπαπας μεν, αριστερός δε. Και φυσικά μας βγάζει και γλώσσα. Τυπικός αλήτης συριζαίος από αυτούς που "γνωρίσαμε" στα σόσιαλ μίντια τα τελευταία χρόνια».

http://www.iefimerida.gr/news/246097/dioristikan-sto-dimosio-i-mitera-o-aderfos-kai-i-fili-toy-grammatea-tis-neolaias-syriza#ixzz3xaQadeHv

xa0xa0xa0xa0

Θεατρικὸ τοῦ ΠΕΑΦΕ γιὰ τὰ ἑκατὸ χρόνια τοῦ κούκου ἔ,

γιὰ τὸ ὁποῖο φωτιὲς ἔχουν ἀνάψει σὲ κάθε παλιοσόκακο 

τοῦ γουὲστ ἔντ. 

λὰβ

Τελικά, ὅσος καιρὸς κι περάσει ὁ Κῶτσος πονεῖ.

Ὄχι παθητικῶς -ἂν καὶ δὲν ξέρουμε τὸν ἰατρικό του φάκελλο- ἀλλὰ σίγουρα ἐνεργητικῶς.

Μιὰ προσφορὰ ἐφημερίδος (δεξιᾶς καὶ καλὰ) τὴν ἐρχομένη κυριακή, ἐνῷ εἶδα κι ἀπόειδα· μὲ τὸ σαββατιάτικο πρωτοσέλιδο τῆς Ἑστίας. Κάποιος, λέει, ἰδιαίτερος γραμματεὺς τοῦ δεξιοτάτου κατὰ τ'ἄλλα Γαρουφαλιᾶ, διαψεύδει τὸν Βασιλέα Κωνσταντῖνο γιὰ κάποιες μαρτυρίες του ἀπὸ τὸ τρίτομο βιβλίο του. Τὸ θέμα πάντως εἶναι μὲ κάτι ἐκφράσεις του - αἰσθητικῶς, ἄκρως συριζοειδεῖς. Κι ὅλα τοῦτα, στὴν Ἑστία!

Προηγουμένως, (σὲ σελίδες κοινωνικῆς δικτυώσεως) ἐθαύμαζα (ὅπως θαυμάζω τὴν μύξα μου χειμῶνι) κάτι πεταμένους χουντικούς, ποὺ ἔκραζαν τὸν Βασιλέα διότι, λέει, δὲν ἔδωνε, λέει, μαζὺ μὲ τὰ βιβλία του, λέει, καὶ σιντιὰ μὲ ἄσματα ἀφιερωμένα εἰς τὴν 21η Ἀπριλίου! Ἤ, ἔστω, μπρελὸκ μὲ τὸν φοίνικα! Καὶ διάβαζες στὰ σάϊτ κ.δ., σχόλια ποὺ οὔτε (ἴσως) οὔτε ἀκροαριστεροὶ δὲν θὰ ἔκαναν γιὰ τὸν Κωνσταντῖνο. Πρόκειται γιὰ ξεφτύλες πασόκους, ἀντιβασιλικοὺς ποὺ ἄγνωστον (λέμε τώρα) πῶς εἰσόδισαν στὸν χῶρο.

Καὶ βεβαίως, τὸ κλασσικότερο παράδειγμα χοντρομαλάκα: ἀριστερὸς ἀντιβασιλικός. Γνωστοὶ δημοσιογραφίσκοι τῆς πεντάρας (ἂν καὶ αὐτὴ ἡ παρομοίωσις δὲν εἶναι καὶ ἠ πλέον δέουσα, τὸ κέρμα γὰρ μὲ τὸ στάχυ σὲ κύκλοι συλλεκτικοὶ εἶναι πολὺ ταμὰμ) δημοσιοκάφροι στρατευμένοι σὲ χίμαιρες κι ἀπωθημένα νιότης ποὔδειχνε πὼς θὰ γενόμασταν ἄλλοι, ῥουφιάνοι περιωπῆς, κολλημένοι ὡσὰν στρείδια σὲ σκουριασμένο πτῶμα γκαζάδικου σὲ σπόνσορες καὶ λείψανες ἰδέες, γιὰ νὰ δικαιολογήσουν τὸν κάποτε μαχητισμό των, προσπαθοῦν νὰ ἀποδομήσουν τὴν (τρίτομη) μαρτυρία τοῦ βασιλιᾶ.

Ἀνήκουν στὴν συνομοταξία ἀσπόνδυλων παραγόντων τῆς ἀριστερᾶς ποὺ ἡ ἀνοχὴ στὸ διαφορετικὸ ἔχει πολὺ περίεργα χαρακτηριστικὰ καὶ διαστάσεις. Γιὰ χρόνια σημαιοφόροι τοῦ ἀντιδεξιοῦ ἀγῶνα (ὅπου δεξιὰ [κατ'αὐτοὺς] ἕνα κάτι σὰν ἀουσβιτσικὸς θάλαμος ἀερίων νὰ ποῦμε) ἡ λυδία λίθος τῆς πολιτικῆς κουλτούρας των ἦταν ἡ ὑπόμνησις τῆς δεξιᾶς τοῦ 50 ἀλλὰ καὶ τῶν ἑπομένων δεκαετιῶν. Τῶν ἀπαγορεύσεων ποὺ ἐπέβαλλε ἡ δεξιά, τότε. Σήμερα πάντως, τώρα ποὺ ἔχει καθεστοποιηθῇ ἡ ἀριστερὰ (καὶ ὄχι ἀπαραιτήτως μετὰ ἀπὸ τὸν γενάρη) σὲ κάθε πρώτη εὐκαιρία, θὰ τοὺς δῇς νὰ ντύνουν μὲ ἕνα ὡραῖο ἀμπαλὰζ ὅ,τι κατηγοροῦσαν καὶ πολεμοῦσαν, ὅ,τι ἐν ὀλίγοις τοὺς δημιούργησε: Τὴν λογοκρισία καὶ διάφορες ἄλλες ἀπαγορεύσεις – ἐνεργητικῶς αὐτὴν τὴν φορά. Ἀλλὰ μὲ ἕνα ὡραῖο ἀμπαλάζ, χαριτωμενίδικης κουβέντας: Μὰ θὰ ἐπιτρέπατε ἐμετοὺς στὸ πάτωμα τοῦ σαλονιοῦ σας; (ὅπου ἐμετὸς ἡ διαφορετικὴ ἄποψη) λένε σήμερα κάποιοι ἀριστεροὶ δικαιολογώντας ἀπολύτως κάποια πρὸ πεντηκονταετίας χωρὶς τὰ ὁποῖα δὲν θὰ εἶχαν τὸν παραμικρὸ λόγο ὑπάρξεως.

Τέλος πάντων, πολλάκις τἄχουμε πεῖ αὐτά, σώνει... Ὡστόσο, δὲν θἄθελα καθόλου νὰ ἤμουν στομάχι ἀριστεροῦ αὐτὲς τὶς ἑβδομάδες ποὺ πέρασαν καὶ ἔβλεπε (ὁ ἀριστερός, ὄχι τὸ στομάχι) στὴν τηλεόραση, στὶς διαφημίσεις τὸ πρόσωπο τοῦ Κωνσταντίνου. Φαντάζομαι ζοχάδες καὶ γαστρικὰ ὑγρὰ νὰ κάνουν τὸν κάθε πεταμένο νὰ συφιλιάζεται. Καὶ βεβαίως, ἔπρεπε ἀπάντηση, τακτοποίηση! Μὰ ὁ πρώην βασιλιᾶς νὰ ἀποτολμᾷ νὰ ψελλίσει κάτι; Σαράντα χρόνια, ὁ βόθρος ἔχει πλημμυρίσει ἀπὸ ἀβασίλευτες κουράδες, πῶς τολμᾷς σήμερις νὰ λὲς κάτι ἄλλο; Κι ὅσο κι ἂν χρειάζεται ὁ ἱστορικὸς νὰ ἐλέγχει καὶ σὲ δύο μεριές, μὴ σκᾷς! Θὰ ὁρίσουμε ἐμεῖς ἕναν ἱστορικὸ (ἀκριβῶς ὅπως ἡ πολιτεία ὁρίζει σὲ κάποιον ἄπορο παιδόφιλο κάποιον συνήγορο) νὰ εἴμαστε ἐν τάξει! 

 

Καὶ εἶναι ἀπίστευτο καὶ πολὺ περίεργο ποὺ μεγάλη ἐφημερίδα ἐξέδωσε αὐτὰ τὰ βιβλία. Τὸ θέμα βασιλιᾶς, στὰ χρόνια μας εἶναι βαρὺ ταμπού. Γιατί ἄραγε; Ποιόν φοβίζει; Ποιός τὸ κρατᾷ σὲ σκοτεινὰ μέρη; Ἄ, ναί! Ἡ ἱστορικὴ μνήμη ποὺ ἔθεσε ἐντελῶς στὸ περιθώριο ἕναν τόσο ἀναγχρονιστικὸ καὶ ὀπισθοδρομικό, διεφθαρμένο θεσμό. Κι ἕνα κάτι ποὺ τοὺς ξέφυγε. Κάποτε προσέθεταν τὸ “Γλύξμπουργκ” γιὰ νὰ ἀλερτάρουν στὸν πᾶσα ἕνα ἑλληναρὰ ἀντιβασιλικὸ τὸ ξένο τοῦ Βασιλέως (τὸν περίδρομο νὰ τρώῃ μὲ τὸ ξένο του τὸ σόϊ π.χ.). Σήμερα, αὐτὴ ἡ συγκεκριμένη ἀριστερά, ἡ ῥουφιόλα παντοίου ξένου, δὲν μπορεῖ νὰ προτάσει ὡς ἀρνητικὸ τὸ “ξένο” κάποιου, ἂν μὴ τί ἄλλο... Μᾶλλον τοὺς ξέφυγε ἢ δὲν μπολικίζουν καὶ τόσο τὰ (ὅποια) ἐπιχειρήματα.

* ἀπὸ τὸ βιβλίον τοῦ Κ. Πλεύρη, “Μανιαδάκης Λαδᾶς”

20 Δεκεμβρίου 1967

Μανιαδάκης: Δὲν νομίζω ὅτι σᾶς συμφέρει ποὺ κατηγορῆτε μέχρι ποὺ βρίζετε τὸν Κωνσταντῖνον.

Λαδᾶς: Καὶ λίγα λέγουμε. Ἐγὼ τὰ Χριστούγεννα, ποὺ ἐπισκέφθηκα τὸν Παπαδόπουλον στὸ γραφεῖον του, γιὰ «χρόνια πολλὰ» καὶ εἶδα νἄχῃ κάδρα μὲ τὶς φωτογραφίες τῶν βασιλέων στὸν τοῖχο, τὶς ἔσπασα. Κανονικὰ ἔπρεπε νὰ τὸν συλλάβουμε. Αὐτὸς δὲν πρόκειται νὰ καθήσῃ ἥσυχος. Φαινομενικὰ μένει ἀδρανής, οὐσιαστικὰ λυσσομανεῖ ἐναντίον μας. Μπορεῖτε νὰ μοῦ πεῖτε γιατί τὰ ἔβαλε μαζύ μας; Ἢ μήπως νομίζει, ὅτι οἰ δημοκράτες τὸν θέλουν; Ἂν εἶναι μέρος τῆς δημοκρατίας, τότε τὸν καταργοῦμε μαζύ της. Ἄ, τὸ κωλόπαιδο.

πρόεδρε, τί θὰ γίνῃ μὲ τὸν Γρηγόρη

Ὁ μπὶγκ μάκ, ἀμφιλεγομένη προσωπικότης, καρκινοβατὼν μεταξὺ τῆς (λόγῳ φοιτήσεως στὸ πανεπιστήμιον τῆς πιάτσας) γραφικότητος (πότε ἐλαφρᾶς, πότε ἐξεζητημένης) καὶ τῆς σκοτεινῆς πλευρᾶς τοῦ ἐγκλήματος, διηνθισμένου μὲ σισελιάνικη νουβελικὴ φαντασία καὶ λεπτομερείας, δὲν θὰ ἔχῃ πλέον τὴν εὐκαιρία νὰ ἀνανεώσῃ τὸ ῥεπερτόριόν του. 

 

Σταλινούγεννα ναποῦμε!

Νὰ ἔρχεσαι μὲ τόσες προσδοκίες, καυλωμένος κάργα, νὰ ξεκάνῃς ὀπισθοδρομιὲς καὶ τελικά...

Η είδηση προκάλεσε σάλο στην Ευρώπη του 1950. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, τα μέσα ενημέρωσης της Ανατολικής Γερμανίας προσπαθούσαν να πείσουν τον λαό μέσα από μεθοδευμένη προπαγάνδα, ότι η γιορτή των Χριστουγέννων θεωρούνταν πλέον ξεπερασμένη. Η κομμουνιστική νεολαία σε σχολεία και Πανεπιστήμια τόνιζε το γεγονός ότι η Ανατολική Γερμανία έπρεπε να περάσει «σε ένα στάδιο εκσυγχρονισμού και αποτίναξης του θρησκευτικού σκοταδισμού». Για αυτό τον λόγο η κομμουνιστική νεολαία και η κυβέρνηση πρότειναν τον Δεκέμβριο ως μήνα εορτασμού των γενεθλίων του «πατερούλη». Παράλληλα, πρότειναν ο Δεκέμβριος να γίνει μήνας αφιερωμένος στη γερμανοσοβιετική φιλία. Τα επιτεύγματα του Στάλιν προβάλλονταν συνεχώς ενώ ο Τύπος προσπαθούσε να μεταδώσει την εικόνα του, ως δημιουργού και πατέρα της ΕΣΣΔ.  

τοῦ ἤθους!

Εἶναι ἡ τοῦ ἤθους παράταξη· ἔτσι μᾶς ἔλεγαν κάποτε, ἔτσι (κατ'ἀρχὰς τοὐλάχιστον) μᾶς εἶπαν καὶ μετὰ τὸν Ἰανουάριο. Ἀλλὰ ὅλα αὐτὰ ἰσχύουν καὶ ἴσως νὰ γίνωνται πιστευτά, μέχρι νὰ μποῦν τὰ πράγματα στὴν θέση τους, μέχρι νὰ δῇς τοὺς ἀνθρώπους τῆς τοῦ ἤθους παράταξης, νὰ “τρίβονται” μὲ τὰ πράγματα, νὰ πρέπει νὰ φύγουν ἀπὸ τὴν καβάτζα τοῦ ἀσφαλοῦς.

Δὲν περίμενα ποτὲ τέτοια ἀπρέπεια, τέτοια ξεφτύλα, τέτοιο κωλοπαιδαρισμό. Χωρὶς ὑπερβολή. Τοὺς νόμιζα λίγο διαφορετικοὺς ἀπὸ τοὺς ἀντίστοιχούς τους, κάποια ῥεμάλια τῆς ἄκρας δεξιᾶς. Μπορεῖ νὰ σοῦ τὴν σπᾶνε αὐτοὶ οἱ ὁποῖοι σπεκουλάρουν, ἀλλὰ λίγος σεβασμὸς στὸ κυρίως θέμα τῆς ἱστορίας, ἐπιβάλλεται. Εἰδικά, ἐπειδὴ ἐσὺ ψέγεις ἄλλους, π.χ. αὐτοὺς οἱ ὁποῖοι δὲν τηροῦν ψυχαναγκαστικοῦ τύπου στάση στὴν περίπτωση τοῦ αἰγαίου. Δὲν ξέρω τί ἀκριβῶς συμβαίνει μὲ τὸ θέμα τοῦ κώματι (ἢ ὄχι) ἀστυνομικοῦ ἀλλὰ τὸ ἄρθρο δείχνει πόσο ὑποκρισία παίζει ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς ἀριστεροὺς ὅταν καὶ καλὰ θρηνοῦν γιὰ τοὺς νεκροὺς πρόσφυγες στὸ αἰγαῖο καὶ γιὰ τόσα ἄλλα θέματα.