Κυπελλοῦχος Πορφυρογέννητος Γωνιὰ

Τὸ ΚΚΕ ἀποδοκιμάζει!

Μάλιστα… Τὸ ΚΚΕ ἀναφερόμενο στὴν Μοναρχία στὸ ΗΒ κάνει λόγο γιὰ ἀπομεινάρια τοῦ μεσαίωνα. Οἱ ἄνθρωποι μὲ τὶς ῥοχάλες ἀκόμα στὸ πρόσωπο νὰ τοὺς γαργαλοῦν, τὶς βλένες στὰ μάτια νὰ τοὺς κόβουν τὴν ὁρατότητα, μὲ σκατὰ (οἱασδήποτε μάλιστα μορφῆς καὶ ὑφῆς) ἀλειμμένοι ἀπὸ τοὺς λαοὺς σὲ τόσες χῶρες, τόσο πρόσφατα καὶ μιλᾶνε γιὰ ἀπομεινάρια. Δὲν πά’ νὰ κάνετε ἔρωτα, σύντροφοι; 

«Αηδία και αποστροφή προκαλεί η απίστευτη προβολή στην Ελλάδα, όπου οι λαϊκές οικογένειες δεινοπαθούν από την ανεργία και τη φτώχεια, του γάμου των απομειναριών του μεσαίωνα τον οποίο η ιστορικά ξεπερασμένη αστική τάξη της Βρετανίας και της Ευρώπης τιμά και επιδεικνύει προκλητικά. Αυτοί να χαίρονται τη σήψη τους, οι λαοί όμως έχουν χρέος να ξεμπερδεύουν μαζί τους».

ἀνεξήγητο, ναί.

Ὁ νονὸς τοῦ γαμπροῦ!

Ἂ ῥὲ Κῶτσο! Σπασμένη λίγο τὴν φωνή σου ἤκουσα, ἴσως ἐκείνη ἡ πέρυσι…

Ἂς κόβῃ ἀπὸ ἐμένα ὁ Μεγαλοδύναμος χρόνια,  νὰ τὰ δίνῃ σὲ σένα.

ἀλλὰ ὄχι «νὰ τὸν ὑπακούῃ»

Όσο για το τυπικό της τελετής, αυτό δημοσιοποιήθηκε την Πέμπτη, και δείχνει πως η Κέιτ θα ακολουθήσει το παράδειγμα της Νταιάνα: Θα ορκιστεί «να αγαπά, να υποστηρίζει, να τιμά και να τηρεί» τον πρίγκιπα Γουίλιαμ -αλλά όχι «να τον υπακούει».

Ὡς φαίνεται, τὸ πάθημα ἑνὸς γτπκ γάμου δὲν ἔγινε μάθημα καὶ ἔτσι ἐπαναλαμβάνεται ἡ ἀπερισκεψιὰ τῶν γονέων τοῦ γαμπροῦ. Καίτοι ἡ Μοναρχία εἶναι τὸ κατ’ἐξοχὴν πολίτευμα ποὺ ἔχει νὰ κάνῃ μὲ τὴν Παράδοση, κάποια νέα ἤθη, ἐξόχως διαβρωτικά, ἐπέβαλλον νὰ μὴν τὸ θήλυ ὑπακούῃ τὸν Ἄνδρα.

Ὁ πρίγκηψ Οὐίλλιαμ καλὸν θὰ εἶναι νὰ παραμερίσῃ προοδόπληκτες μαλακίες. Ἂς βάλῃ δὲ καλὰ στὸ μυαλό του πὼς τρὶς ἡμερησίως ἀξίζουν κλωτσιὲς (κι ὅποιο ἄλλο τέτοιο χάδι) στὴν γυναίκα κατὰ πὼς εἶπε κάποιος ἐξ ἀνατολῶν. Κι ἂν δὲν ξέρῃς ἐσὺ τί ἔχει συμβῇ καὶ πρέπουν οἱ σφαλιάρες, μὴ σκᾷς! Ξέρει ἡ γυναίκα σου τὸν λόγο.

αἱ μωραὶ παρθέναι (sic)

Ὁ ἐν ἀθήναις πρέσβυς τοῦ Ἐνωμένου Βασίλειου (sic) μπλογκάρει καὶ ὑποστηρίζει ὅτι δεν υπάρχει κάτι το παράδοξο στη συντήρηση της ιστορικής μνήμης και τη διατήρηση των παραδόσεων που διαμορφώνουν την εικόνα της χώρας μας από τη μια,  και τον μελλοντικό ρόλο μας στον σύγχρονο κόσμο, από την άλλη. Κι αυτός ακριβώς είναι ο συνδυασμός που αντικατοπτρίζεται στον εορτασμό του Πριγκιπικού Γάμου.

Ἄποψη μὲ ἔννοιες ὄχι ἰδιαίτερα περισπούδαστες, ὅμως γιὰ τὸν μέσο νεοέλληνα, ἀκατάληπτες· γιὰ τὸν μέσο νεοέλληνα τοῦ ὁποίου ὁ μαλακουαρδισμὸς συναγωνίζεται καρικατοῦρες κωμωδιῶν τῶν ἀφῶν Φαρέλλι.

Κι ὅταν ὁ κλασσικός, ὁ μαλάκας ἐλληνάρας (ἐννοεῖται ἀντιβασιλικὸς φυσικά, μὲ ἐπιχειρήματα περὶ βασιλικῶν χορηγειῶν, δημοκρατικοῦ ἐλλείμματος, παρωχημένων θεσμῶν) ἀπευθύνεται κουνώντας τὸ δάκτυλο ἐκ καθέδρας σὲ ἕναν ἄγγλο (μὲ ὕφος καθηγητίστικο νουθεσίας ὕφος κηρύττοντας γιὰ ἀναχρονιστικὰ καθεστῶτα, γιὰ παρελθοντολαγνεῖες, γιὰ τὸ νόημα τῶν περουκῶν τῶν δικαστῶν, ὕφος καταλῆγον σὲ σκωπτικὸ τέτοιο) ἒ τότε οἱ κωμωδίες καταντοῦν jackass.

Χαχαχά! Νεοέλληνας, διδάσκει ἄγγλο!

ἤμουν κι ἐγὼ στὸ κότερο!

Ἄτομα ποὺ ἀγαπῶ κι ἐκτιμῶ εἶπαν/ἔγραψαν ὅτι τοὺς ἔγιναν τσουρέκια μὲ τὴν τόση προβολὴ τοῦ γάμου τῆς Αὐτοῦ Βασιλικῆς Ὑψηλότητος Πρίγκηπος Γουΐλλιαμ.

Κι ἐγώ, καίτοι μιὰ καμμένη λυχνία στὴν τηλεορασίτσα δὲν μοῦ ἐπιτρέπει νὰ θαυμάζω τὰ πονήματα τῶν ἑλλήνων δημοσιογράφων, μὴ εἰδὼν τίποτε, δὲν μπορῶ νὰ μὴν πιστέψω τοὺς ἐν λόγῳ φίλους. Ὡς ἔνδειξη σεβασμοῦ, εἶπα νὰ μὴν τίποτε ποστάρω post γάμου.

Ἀλλὰ δὲν γίνεται καθόλου νὰ μὴν ἀσχοληθῇς μὲ τὴν πιὸ εὐτυχιὰ στιγμὴ (sic) τοῦ βαφτησιμιοῦ τοῦ Βασιλέως Κωνσταντίνου ἀφ’ἑνός, ἀφ’ἑτέρου μὲ θέματα ποὺ προκαλοῦν ἕνα κάποιο στρίψιμο στοὺς συμπλεγματικοὺς βασιλοκτόνους ἑλληναράδες. 

fiat lux!

25/4/2011

Ἑορτδιακοπὲς

21η Ἀπριλίου 1967 - Καὶ εἰς ἄλλα!

Οἱ πολιτικοί, κάθε 21^η Ἀπριλίου, δίνουν τὴν δική τους ἑρμηνεία γιὰ τὴν τότε διακόρευση τῆς δημοκρατίας. Γιὰ 36-37 χρόνια ἡ ἴδια πρόζα, τὸ αὐτὸ τροπάρι γιὰ κάποιους σατανικοὺς συνταγματάρχες ποὺ ἐπιόρκησαν καὶ ἔξωσαν τοὺς πολιτικούς.

Ἀπὸ τὶς ἐλάχιστες φορὲς ποὺ ταυτίζεται τὸ ὕφος τους γιὰ κάποιο θέμα. Μιὰ ξυνίλα, μιὰ ἀποστροφή, μιὰ ἀνατριχίλα γιὰ τὸ παραμέρισμά τους γιὰ ἑπτὰ καὶ κάτι χρόνια. Εἶναι πράγματι ἀρκετὰ σοκαριστικὸ νὰ συλλαμβάνεται ὅλος ὁ πολιτικὸς κόσμος τῆς χώρας σὲ περίπου τρία τέταρτα τῆς ὥρας ἀπὸ μιὰν συντονισμένη κίνηση στρατιωτικῶν, ὁπότε καλῶς κάνουν καὶ κάθε χρόνο ἀκοῦμε τὰ ἴδια σχεδὸν φωσκολικά.

Κάθε 24 Ἰουλίου, σὲ ὅμοιο ὕφος κάνουν λόγο γιὰ μιὰ Δημοκρατία ποὺ δὲν κινδυνεύει, γιὰ θεσμοὺς ποὺ λειτουργοῦν κανονικά, γιὰ τὸ ὅτι ὁ τόπος προχωρᾷ μπροστὰ καὶ ὅλα τὰ σχετικά.

Γιὰ 36-37 χρόνια ἡ ἴδια πρόζα, τὸ αὐτὸ τροπάρι γιὰ τὴν ἄψογα λειτουργουμένη δημοκρατία μας. Ἀπὸ ἐφέτος ὅμως, ποὺ ἦρθε ὁ λογαριασμὸς γιὰ τὴν τόσα χρόνια ἄψογη λειτουργία τῶν θεσμῶν, εἶναι τοὐλάχιστον γελοῖο νὰ δίνεται σημασία σὲ ὅ,τι μνημοσύνιο ἀνακοινώνουν οἱ πολιτικοί – οἱ μόνοι ὑπεύθυνοι γιὰ τὴν σχεδὸν ἀπώλεια τῆς ἐθνικῆς ἀνεξαρτησίας μὲ τὰ πρόσφατα οἰκονομικὰ γεγονότα.

Γι’αὐτὸ καὶ εἶναι ξεκάθαρο πὼς ἡ ὁποιαδήποτε γιατρειὰ δὲν γίνεται νὰ ὑπάρξῃ μέσα σ’αὐτὸ τὸ σύστημα. Οὔτε φυσικὰ μέσα ἀπὸ κινήσεις, κινήματα, ἐπαναστάσεις τοῦ «λαοῦ», ποιός λαός; Μιλᾶμε γιὰ τὴν Ἑλλάδα τοῦ 2011, ποιός λαός;

Τίποτε ἀκόμα δὲν ἔχει χαθῇ – ἐλπίδα ἀπομένει σὲ ἕναν, σὲ κάποιον μόνον Ἕλληνα ποὺ προφανῶς θὰ φορᾷ στολὴ ἀξιωματικοῦ καὶ θὰ τολμήσῃ νὰ θυσιάσῃ ἑαυτόν –ἀφοῦ ὁ νεοέλληνας ἀμέσως μετὰ ἀπὸ τὴν σωτηρία θὰ σπεύσῃ νὰ τὸν καταδικάσῃ– ὥστε νὰ ἀλλάξῃ ἡ βόθρῳ μοίρα τῆς χώρας. 

ἡ μόνη ἁρμόζουσα γιὰ τὴν δημοκρατία καὶ τὸν κοινοβουλευτισμό, συμπεριφορά.

Θὰ ξανάρθω, γαμιόλες!

Κάθε μεγάλη ἑβδομάδα θυμᾶμαι ἐκείνη τὴν μαλακία ἀπὸ ἕνα γαμωβιβλίο πού οὔτε τόν τίτλο του δέν θέλω νά ἀναφέρω. 

Τότε στὰ 80s χρόνια τοῦ δημοτικοῦ σχολειοῦ ποὺ ἦταν μὰστ νὰ τὸ ἔχῃς διαβάσει, οἱ δάσκαλοι, παιδαγωγοὶ - προπαγανδιστὲς μᾶς τὸ προέτειναν, βουτώντας μας σὲ βοθρόνερα στρατευμένης λογοτεχνίας δαιμονοποιούσης τὴν Δεξιὰ καὶ καθαγιάζοντας τὴν ἄλλη πλευρά, δηλητηριάζοντας παιδιά σὲ τόσο τρυφερὴ ἡλικία. 

Μωρὲ ὁ Δακρυτζίκος τὸ ἔλεγε ἢ ὁ Χαμωλιᾶς; 

Μεγάλη Δευτέρα, ὁ Χριστὸς στὴν μαχαίρα

Μεγάλη Τρίτη, ὁ Χριστὸς στὴν λύπη

Μεγάλη Τετάρτη, ὁ Χριστὸς ἐχάθη

Μεγάλη Πέμπτη, ὁ Χριστὸς εὑρέθη

Μεγάλη Παρασκευή, ὁ Χριστὸς στὸ καρφὶ

Μεγάλη Σάββατο, ὁ Χριστὸς στὸν θάνατο

Μεγάλη Κυριακή, μπὰμ μποὺμ ἐδῶ μπὰμ μποὺμ ἐκεῖ

:-(

Πορφυρογέννητος Γωνιὰ

 

ΑΕΚ Ἡρακλῆς 0-0 (ΟΑΚΑ) 17/4/2011

Πρωτάθλημα – 30ὴ Ἀγωνιστικὴ

22 Ἀραμπατζῆς, 8 Γιάχιτς, 19 Λαγός, 3 Νασούτι, 6 Ματέος, 1 Καφές, 7 Γκερέιρο (63΄ 20 Ἔντερ), 11 Μίτσελ, 14 Μάκος, 39 Μπαχὰ (56΄ 32 Σκόκο), 18 Μπλάνκο (87' 9 Λεονάρντο)

Σκόρερ: –

Κίτρινες: –

Διαιτητής: Μήτσιος

 

ΑΕΛ ΑΕΚ 2-3 (ΑΕΛ Arena) 10/4/2011

Πρωτάθλημα – 29^η Ἀγωνιστικὴ

23 Σάχα, 31 Γεωργέας, 15 Καράμπελας, 3 Νασούτι, 4 Μανωλᾶς (78΄ 26 Ντρπὶτς), 21 Ντιόπ, 1 Καφές, 20 Ἔντερ (66΄ 24 Μπὲρνς), 19 Λαγός, 33 Λυμπερόπουλος (46΄ 7 Γκερέιρο), 39 Μπαχὰ

Σκόρερ: 3΄ Μανωλᾶς 5΄ 18΄ Λαγὸς

Κίτριναι: Ντιὸπ Νασούτι Γεωργέας Καράμπελας

Διαιτητής: Τσινιάρης

ΑΕΚ Ἀτρόμητος 1-0 (ΟΑΚΑ) 3/4/2011

Πρωτάθλημα – 28^η Ἀγωνιστικὴ

23 Σάχα, 31 Γεωργέας, 15 Καράμπελας, 3 Νασούτι, 6 Ματέος (56΄ 8 Γιάχιτς), 21 Ντιόπ, 14 Μάκος, 11 Μίτσελ, 18 Μπλάνκο (78΄ 1 Καφές), 7 Γκερέιρο (67΄ 33 Λυμπερόπουλος), 32 Σκόκκο

Σκόρερ: 32΄ Γκερέιρο

Κίτριναι: Γεωργέας Μίτσελ Γιάχιτς

Διαιτητής: Μάνταλος

Τίμα τὸν πατέρα σου, μπασταρδάκο.

Ὁ Τζὲφ Ῥόμπερτς Φὲλπς γεννήθηκε στὶς εἴκοσι πέντε Φεβρουαρίου τοῦ χίλια ἐννιακόσια σαράντα ἑπτὰ στὸ Ντὲντγουντ τῆς πολιτείας τῆς Νοτίου Ντακότα. Ἦταν τὸ δεύτερο παιδὶ τοῦ Ἄνταμ, ἑνὸς ἀλμπίνου κομμωτοῦ ἀμνοεριφίων στὴν δημοτικὴ ὑπηρεσία σφαγείων, καὶ τῆς Λώρα, μιᾶς οἰκοκυρᾶς μᾶλλον συνήθους καὶ βαρετῆς, σπουδαίως ὅμως πολλὰ ἐπηρμένης ἕνεκα μιᾶς νευρωτικῆς προσκόλλησής της σὲ βράβευσή της –στὴν τρίτη γυμνασίου– ὡς miss boobies.

Ὁ Τζ. Ῥ. Φέλπς, ἐν ἀντιθέσει μὲ τὰ ὅ,τι συνέβαινε στὶς τότε οἰκογένειες, ἦταν μοναχοπαίδι, ἀπήλαυσε λοιπὸν ἀποκλειστικῶς τὰ χάδια τῶν γονέων του - ζωστήρας χάδια γιὰ τὴν ἀκρίβεια, κουτουλιὲς στὸν τοῖχο ἐξ ἀπαλῶν ὀνύχων, ἡμερῶν ἀταϊσιὲς ὡς τρόπος σωφρονισμοῦ, νουθεσίες μὲ κακοποίηση ἢ κακοποίηση μὲ νουθεσίες. Γαλούχησε ἕνα θεόρατο ὑπερδαιδαλῶδες κόμπλεξ κι ἔτσι παρουσίασε δυσλεξία, διάθεση ἀπομονώσεως, ἀναχωρητικές, ἀπόβλητες τάσεις μὰ παρὰ ταῦτα, συνέχισε νὰ διάγῃ ὡς φιλότιμο μειράκιο τῆς κλασσικῆς ἀμερικάνικης (sic) ἐνδοχώρας.

Ἄφησε τὸ σχολεῖο νωρὶς καὶ προαλείφετο γιὰ συνεχιστὴς αὐτῆς τῆς σπουδαίας πατρικῆς ἐργασίας μὰ ἡ ἐξ ἀπίνης σύλληψή του ἀπὸ τὸν θυρωρὸ τοῦ κτηρίου τῶν σφαγείων, Τζέσσε Μπλάκ, ἕνα κάποιο βράδυ Τρίτης, νὰ ἐρωτοτροπῇ μὲ ἕνα πουλαράκι διέκοψε κάθε σχέδιο καὶ ὄνειρο λαμπρῆς σταδιοδρομίας ὡς ἐκδοροσφαγεύς.

Λαβὼν τὴν κατάρα τῆς μητρός του διατυπωθείσης σὲ ἕνα δεκαπεντασύλλαβως ἰαμβικῶς μοιρολόι καὶ ἑπτὰ μιλλιγκρὰμ ῥοχάλας ἀπὸ τὸν πατέρα, ἔφυγε ἀξημέρωτα τὸ ἴδιο βράδυ. Πλὴν τῶν ἐντελῶς ἀπαραιτήτων στὴν σὰκ βουαγιάζ του, πῆρε μαζὺ καὶ ἕνα μικροβιάκι στὴν οὐρήθρα του ὡς σουβενὶρ ἀπὸ τὸν παθιασμένο πουλαρικὸ ἔρωτα.

Περιμένοντας στὴν στάση τοῦ ΚΤΕΛ, εἶδε τὸν θεῖο Σὰμ σὲ μιὰν ἀφίσσα νὰ τοῦ λέῃ πὼς τὸν χρειάζεται στὰ στρατά. Μὴ ἔχων καὶ πολλὰς ἐναλλακτικάς, ὡρίμου σκέψεως σὲ τρία νανοδευτερόλεπτα περατωσθείσης, τὸ πῆρε ἀπόφαση καὶ τελικὰ ἔκοψε εἰσιτήριο γιὰ τὴν Γουιντσιτὰ τοῦ Κάνσας. Κατετάγη – μάλιστα, κατὰ κάποιον περίεργο λόγο, δὲν κόπηκε στὶς ἰατρικὲς ἐξετάσεις – στὸν τρίτο λόχο Ν/Σ τοῦ τετάρτου τάγματος τυφεκιοφόρων καὶ μετὰ ἀπὸ τρεῖς μῆνες ἦταν ἕνας φέρελπις καθαριστὴς καλλιοπῶν. Ἡ κρίση μὲ τὸν πόλεμο τῶν ἔξι ἡμερῶν τὸν ἔστειλε στὸ θωρηκτὸ Οὐάσιγκτων ὁπότε καὶ εἶδε πρώτη φορὰ θάλασσα στὴν ζωή του.

Μπάρκαραν λοιπὸν διεθνοχωροφυλάκειως καὶ μετὰ ἀπὸ μερικὲς ἡμέρες βρέθηκαν στὰ χωρικὰ ὕδατα τοῦ λιβυκοῦ, ἀκομπάνιαραν τὸν ἕκτο στόλο, μὰ δὲν πρόλαβε ὁ Tζ. Ῥ. Φ., ἀπὸ κοντὰ νὰ συμμετάσχῃ στὸ πατιρντί. Ἡ ὕφεση τῆς κρίσης ἐπέτρεψε στὸ Οὐάσιγκτων νὰ κουλάρῃ ὀλίγον τί. Λαβὸν σχετικὰς ὁδηγίας ἀπὸ τὸ ἐπιτελεῖο προσέγγισε τὰ ἑλληνικὰ ὕδατα καὶ στὶς δεκαπέντε Ἰουνίου τοῦ χίλια ἐννιακόσια ἐξῆντα ἑπτά, ὁ Τζὲφ Ῥόμπερτς Φὲλπς πατοῦσε τὸ πόδι του στὰ ἱερὰ χώματα τοῦ Πειραιῶς ἀκριβῶς ἀπέναντι ἀπὸ τὸν Ἅγιο Σπυρίδωνα.

Ἡ Σπυριδούλα Νταβατζάκου θυγάτηρ τοῦ Γεωργίου Νταβατζάκου ἀπὸ τὰ Μανιάτικα τοῦ Πειραιῶς καὶ τῆς Μαριγὼς τὸ γένος Περιστροφάκου, ἦταν ἕνα ἥσυχο κορίτσι, μὲ ἠθικὰς ἀρχάς, προσπαθὸν νὰ ἀποφοιτήσῃ τῆς ἕκτης γυμνασίου καὶ νὰ τηρήσῃ τὴν παρθενίαν της μὲ ὅμοιο τῶν ἀρχαίων σπαρτιατισσῶν, τρόπο . Μὲ ὄνειρα πολλὰ ξεκάθαρα ἐπηρεασμένα ἀπὸ τὶς ἡρωϊδες τοῦ λευκοῦ τοῦ σινεμὰ πανιοῦ, καὶ τῶν ἀράδων τοῦ Φαντάζιο, ἤθελε νὰ γίνῃ μιὰ νέα Βουγιούκλακη, μιὰ Καρέζη, ἔστω ῥὲ ἀδερφὲ μιὰ Ζέτα Ἀποστόλου. Στὶς δεκαπέντε Ἰουνίου χίλια ἐννιακόσια ἐξῆντα ἑπτά, μὲ εἰκοσιτρεῖς δραχμὲς στὴν τσέπη κατέβηκε στὴν Δραπετσώνα γιὰ νὰ ἀγοράσῃ χαλβὰ ὅστις πολὺ ἄρεζε στὸν πούστη μανιάτη - σόρρυ γιὰ τὴν πλεονασμὸ - πατέρα της. Βλέποντας πὼς διέθετε χρόνο, περπάτησε λίγο μέχρι τὸ λιμάνι πρὸς διαπίστωση ἐὰν κουνιοῦνται οἱ βάρκες. Στὴν ἀκτὴ Τζελέπη καὶ ὥρα 11:52, εἶδε ἕνα ναυτάκι καλοσιδερωμένο, τσίλικο καὶ μὲ πονηρὸ μουστάκι νὰ τὴν κυττᾷ. Καρδιοχτύπησε ἔντονα διότι τῆς θύμισε τὸν Σέρτζιο Λεόνε, κάποιο ἀνηψάκι του θἆναι, τί λὲς τώρα, κάτσε καλά!

Ὁ Τζὲφ Ῥόμπερτς Φὲλπς τὸ πρωὶ τῆς 15^ης Ἰουνίου 1967, ὥρα 11:51 τριγυρνώντας ἄσκοπα σὲ δρόμους πέριξ λιμανιοῦ μιᾶς χώρας ποὺ μέχρι πρότινος ἀγνοοῦσε τὴν ὕπαρξη, πρόσεξε καὶ ἐπισήμανε τροφαντὰ καπούλια νὰ παλεύουν σὲ ἕνα λουλουδάτο φόρεμα σὲ μιὰν μελαχροινή. Ἀπηυδυσμένος ἀπὸ ὄ,τι εἶχε κάνει μὲ συναδέλφους του γιὰ νὰ καταπνίξῃ τὶς σωματικὲς ὀρέξεις του, τόσες μέρες στὸν ἁτλαντικό, σκέφτηκε νὰ τὴν προσεγγίσῃ.

Συνεννοημένοι σὲ σώματος γλώσσα καὶ λικνισμῶν τῶν ὀφρέων, ἔδωσαν ῥαντεβοὺ σὲ μιὰν πλατεία γιὰ τὸ ἴδιο βράδυ, κάπου στὴν Τερψιθέα. Ἡ Σπυριδούλα Νταβατζάκου ἔφθασε πρώτη, βιαζόταν νὰ τυλίξῃ τὸν ἀνεψιὸ τοῦ Σ. Λεόνε ἵνα γινόταν νάμπερ οὐὰν ἠθοποιὸς στὸ χόλυγουντ. Ὁ Τζὲφ Ῥόμπερτς Φὲλπς φάνηκε στὴν ὥρα του κρατώντας ἕνα μπουγαρίνι, τὸ ὁποῖον ἀφικνούμενος, ἔθεσε στὸ σημεῖον τῆς πολλὰ ὑποσχομένης μαστοχαράδρας τῆς Σπυριδούλας. Ἔπιασε τὸ νόημα αὐτή, καὶ ἄνευ περισσοτέρων κουβεντῶν συστάσεως τοῦ ξεθύμανε (ἐκεῖ στὸ ὄρθιον) μπόλικες ἑβδομάδες χαρμανοσύνης ὥστε νὰ τὸν τυλίξῃ καὶ νὰ τὴν νυμφευθῇ. Ὁ Τζὲφ χωρὶς πολλὲς δυνατότητες αὐτοἐλέγχου, δὲν μπόρεσε νὰ συγκεντρωθῇ καὶ ἀφέθηκε σὲ ἀδράνεια ἡ ὁποία μετὰ ἀπὸ ἐννέα μῆνες τοῦ χάρισε ἕνα ἀγοράκι· μὰ δεδομένου τοῦ ὅτι εἶχε γυρίσει στὸ Μπρὸνξ γιὰ μιὰν λαμπρὰν καριέρα καθαριστοῦ καθισμάτων σὲ πορνὸ σινεμά, δὲν εἶδε ποτὲ τὸ βλαστάρι του. Ἡ Σπυριδούλα, τοῦ θανατᾶ σαλταρισμένη ποὺ τὴν πάτησε ἔτσι, ἀφιερώθηκε ἀπογοητευμένη στὸν κανακάρη της ὁ ὁποῖος λόγῳ γενετικῶν ἀνωμαλιῶν δημιουργηθεισῶν ἀπὸ κάποιο ἀφρόδισιο κτηνοβατικὸ νόσημα τοῦ πατρός του, νομοτελειακῶς, ἔγινε ******.

87 ἔτη ΑΕ Κωνσταντινούπολεως

Μακάρι τὸ μέλλον σου ὁμοίως ἔνδοξο μὲ τὸ παρελθόν…