Σύριζα στὸν Ξύριζα

Ἄ, νὰ χαθῇς βλάκα!

Πορφυρογέννητη Γωνιὰ

Ἐργοτέλης - AEK 1-1 (Παγκρήτιον) 26/4/09

Πρωτάθλημα – 30ὴ Ἀγωνιστικὴ
23 Σάχα, 12 Ἐνσιαμπαμφούμου, 31 Γεωργέας, , 4 Ζεράλντο, 5 Μαϊστόροβιτς, 8 Ἐνσαλίβα (84' 90 Γκέντσογλου), 1 Καφές, 80 Ντιοῦφ (71' 56 Χετεμάι), 11 Μαντούκα, 18 Μπλάνκο, 83 Παυλῆς (76' 9 Ἐντίνιο)
Σκόρερ: 84΄ Ἐντίνιο
Κίτριναι: Χετεμάι
Διαιτητής: Καλόπουλος

ἡ ἀγάπη ἄργησε δυὸ ἡμέρες...

Γιὰ φιλοτελιστὲς μόνον!

Fyi ἐφέτος τὰ ΕΛΤΑ τιμοῦν ἕναν μουστακαλὴ Συνταγματάρχη Πυροβολικοῦ ὁ ὁποῖος ἔθεσε τέλος - παρακάμπτοντας διὰ τῶν ὅπλων τὶς προβλεπόμενες διαδικασίες (ἐκλογὲς π.χ., λαϊκὴ ἐτυμηγορία καὶ λοιπὰ ἄλλα κωμικὰ) στὴν φαυλοκρατία τῶν πολιτικῶν. Θὰ ἐκδωθῇ σχετικὸν γραμματόσημον μιᾶς καὶ κλείνουν, ἐφέτος, 100 χρόνια ἀπό τὴν ἐν λόγῳ ἐπανάσταση τοῦ στρατοῦ.

Δὲν γνωρίζω προσέτι, ἐὰν στὸ κάτω κάτω μέρος τῆς κλάσεως λογοτυπίσῃ τίποτε ΖΗΤΩ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΙΣ! Στέυ τιοῦντ!

Προοἰκονομία:
ΖΗΤΩ Ο ΣΤΡΑΤΟΣ, ΖΗΤΩΣΑΝ ΟΙ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΑΙ ΠΕΖΙΚΟΥ!

καλλλλλλλλλλλλλλημέεεεεεεεερα!

Τί περίεργο πράμμα, ἀγαπουλίνι! Τελικά, τὸ ’09 νὰ μᾶς παγαίνῃ ἀνάποδα!

Ἡ ἀνυπερβλήτου κατανυκτικότητος ἡμέρα τῆς μεγίστης Παρασκευῆς εἶχε περίσσια ἡλιοφανείας καὶ σήμερις ὁπότε κι ἔχω μπαφιάσει ἀπὸ τὰ γκλὶν γκλὸν εὐεξισμένης χαρᾶς, ἔχει συννεφιά!

Τέλος πάντων...............

Πορφυρογέννητη Γωνιὰ

Πανθρακικὸς ΑΕΚ 1-1 (Στάδιον Κομοτηνῆς) 5/4/2009
Πρωτάθλημα – 28η Ἀγωνιστικὴ
23 Σάχα, 31 Γεωργέας, 4 Ζεράλντο, 6 Αλεξόπουλος, 5 Μαϊστόροβιτς, 24 Πελλετιέρι, 9 Ἐντίνιο, 18 Μπλάνκο (60' 80 Ντιοῦφ), 11 Μαντούκα (80' 20 Μπὲρνς), 10 Τζιμποῦρ (73' 34 Ταχτσίδης)
Σκόρερ: 57΄ Μπλάνκο
Κίτριναι: Γεωργέας Πελλετιέρι
Διαιτητής: Μαζαράκος

Πανσερραϊκὸς ΑΕΚ 0-0 (Γήπεδον Σερρῶν) 8/4/2009
Κύπελλον Ἑλλάδος – Ἡμιτελικὴ Φάσις – 2ος Ἀγὼν23 Σάχα, 31 Γεωργέας, 7 Χουανφρᾶν, 6 Ἀλεξόπουλος, 5 Μαϊστόροβιτς, 8 Ἐνσαλίβα, 24 Πελλετιέρι, 34 Ταχτσίδης (58' 11 Μαντούκα), 32 Σκόκκο (90' 80 Ντιοῦφ), 10 Τζιμποῦρ (80' 1 Καφές), 18 Μπλάνκο
Σκόρερ: -
Κίτριναι: Μαϊστόροβιτς Μαντούκα
Διαιτητής: Γ. Καστανίδης

AEK Ἄρης 0-1 (ΟΑΚΑ) 12/4/09
Πρωτάθλημα – 29η Ἀγωνιστικὴ
23 Σάχα, 4 Ζεράλδο, 5 Μαϊστόροβιτς, 7 Χουανφρᾶν, 6 Ἀλεξόπουλος, 8 Ἐνσαλίβα , 34 Ταχτσίδης (46' 11 Μαντούκα), 1 Καφές (80' 80 Ντιοῦφ), 32 Σκόκκο (80' 20 Μπὲρνς), 9 Ἐντίνιο, 18 Μπλάνκο
Σκόρερ: -
Κίτριναι: Αλεξόπουλος Μαϊστόροβιτς Μπὲρνς
Διαιτητής: Κάκκος

Εἴμαστε ὅλοι ἑβραῖοι!

Ἡ μοναδικιά ἀραβικιά χῶρα πού ἔχει διπλωματικές ἐπαφές μέ τό Ἰσραήλ εἶναι ἡ Αἴγυπτος, παράγων (ὑπουργός ἐξωτερικῶν) τῆς ὁποίας ὡστόσο ἀπέκλεισε μπλά μπλά μαζύ του ἐάν σκάσῃ μύτη στίς συζητήσεις ὁ σωβινιστής ὁμόλογος του.

Τοῦτο διότι ὁ Λίμπερμαν (ἰσραηλινός ὑπουργός ἐξωτερικῶν) εἶχε δηλώσει τό 2008 ὅτι ὁ Μουμπάρακ μπορεῖ «νά πάῃ στόν διάβολο» ἐάν δέν θέλῃ νά ἐπισκεφθῇ τό Ἰσραήλ.

Ὅλο αὐτό τό σκηνικό, ἀκροδεξιά συμμετοχή στήν ἑβραϊκή κυβέρνηση δηλαδή, μέ ἔκανε νά θυμηθῶ τόν προσφάτως συγχωρεμένο Γιῶργο Χάιντερ.

Τότες πού εἶχε συγκλονιστῇ τό σύμπαν ἐπειδής τό κόμμα Ἐλευθερίας, συμμετέσχε στήν κυβέρνηση τῆς Αὐστρίας. Ἡ Κομισιόν μάλιστα (λόλ) εἶχε στείλει τριμελή ἐπιτροπή στήν Αὐστρία γιά νά διερευνήσῃ μήπως παραβιάζονται τά ἀτομικά δικαιώματα καί οἱ ἐλευθερίες, ἀπό τήν συμμετοχή τῆς «Ἄκρας Δεξιᾶς» στήν κυβέρνηση.

Κάτι ἀνάλογο καί τό 2002, ὅταν ἐναντίον τοῦ χαλκέντερου Ζάν Μαρί Λεπέν, εἶχαν συνασπιστῇ οἱ πάντες –τροτσκιστές, ἀναρχοαυτόνομοι, μαοϊκοί, μπολσεβίκοι ἔδιναν τόν ὑπέρ πάντων ἀγώνα ὑπέρ τοῦ...Σιράκ μπάς καί πάθει τίποτε ἡ Δημοκρατία. (Ναί, ναί. Οἱ μπολσεβίκοι τήν εἶδαν ὑπερασπιστές τῆς Δημοκρατίας).

Περισσότερα στό ἀπολαυστικό ἄρθρο τοῦ Χρήστου Χαρίτου (μέλος τῆς ΚΕ τοῦ ΛΑ.Ο.Σ. – Τί κρίμα! Ὁ Χαρίτος δέν ἐξελέγη στό κοινοβούλιο διότι τήν θέσι του πῆρε ὁ ...Βαϊτσης!) ὅπου μπορεῖτε νά μάθετε πῶς θά ἀντιδράσῃ ἡ ΕΕ στήν συμμετοχή τῆς ἄκρας Δεξιᾶς στήν κυβέρνηση τοῦ Ἰσραήλ.



ΥΓ: Ὑπάρχει/ὑπῆρχε καί ἐδώ ἀνησυχία σχετικά μέ τήν ὕπαρξη «ἀκροδεξιοῦ» κόμματος. Μέχρι καί βλόγς σηκώθηκαν μέ σημαῖα τήν ἐκστρατεία κατά τῆς εἰσόδου τοῦ Λαός στό κοινοβούλιο – τἄχουμε ξαναπεῖ πλειστάκις. Τελικά, μπῆκε ὁ ΛαΟΣ στήν βουλή κι ὁμολογουμένως τό αἰσθητήριο τῶν κατά τοῦ λαός μπλογκούχων ἀπεδείχθη ὁλόσωστο, ὅπως καί οἱ ἀνησυχίες τους. (Κρίμα πού ἡ γῆ συνεχίζει καί γυρίζει!) Τρελλό δημοσιογραφικό δαιμόνιο ἀπό τούς δημοκράτες τῆς κωλοτρυπίδας.

ποτὲ νὰ μὴν γειάνῃς...

...ἀρρώστεια μου!

Δέκα μεῖον πέντε μεῖον πέντε...

...Θἄκανα λοιπόν, δῶρο στόν ἐαυτούλη μου, ναί ναί, βέβαιαααα! Καί ἕνεκα ἡ ἑορτή, ἀλλά καί ἡ ἀνάγκη πρός σουβενίρ, ὁπότε ναί, ἀπό ἐδῶ!

Ἤμεθα στάς ἐκβολας τῆς λεωφόρου Ἁγίου Μιχαήλ, καί πιάσαμε νά κατηφορίζωμε ἕνα δρομάκι ἀκολουθώντας τίς μυρωδιές. Ἐγώ, πιστός εἰς τάς ἑλληνοχριστιανικάς ἐπιταγάς πεισματικῶς ἀρνούμην νά παραδώσω τό βῆμα καί τήν κατεύθυνσή μου σέ τολύπες ὁσμῶν αἵτινες λίκνον ἔσχον αἱμάτινα σαρκία.

Ὡστόσο, ἡ παρέα μου, μιά θλιβερά ὑπαρξις [τήν ὁποίαν μοῦ ἐπέβαλλε μιά ζοφερά νύκτα ἀσήκωτης μέθης ἕνεκα τῆς ὁποίας δέν ἐδυνήθην ὅπως τραβηχθῶ (σέ φεστιβάλ κατσαρῶν διαχυτητικοτήτων) ἀποτελέσματι ἐννιάμηνο βάσανο καί ἰσόβιον ταλαιπωρίαν] ἕνα ἀσεβέστατον ὑποκείμενον, μιά κακοηθεστάτη παρουσία, ἕνας ἀποτρόπαιος ὀργανισμός ἄνευ τῆς παραμικρᾶς ἠθικῆς ἀναστολῆς μέ αἴσχιστες καί ἀνύπαρκτες ἀντιστάσεις, ἔσπευδε πρός μέρος ἔνθα τσιτσίριζε θράκα μεγαλοπρεπής μέ μπόλικα πινάκια καί ἀχνίζουσες χύτρες.

Κυττοῦσα δεξιά, κυττοῦσα ἀπό τήν ἄλλη, ἔψαχνα τρόπους ἀπαγκιστρώσεως ἀπό τήν σκύλα ἀλλά κάποιος μυστικός ὁμοιοπολικός δεσμός μέ τηροῦσε δίπλα της, σχεδόν κολλητά καί ἐντελῶς ἀναπόφευκτα μέ τήν σιχαμένη μυρωδιά της, οἴστρου μυρωδιά, ἔαρ γάρ.

Ὥσπου, ὥσπου ὥσπου ὥσπου ὥσπου, ἐκεῖ δεξιά (ἄχ! πάντα δεξιά!) στήν ἄκρη τοῦ βεληνεκοῦς τοῦ μέ θολή ὁρατότητα ὀφθαλμοῦ μου, διέκρινα ἐντός καφέ προθηκῶν, σέ βέγκε περιβάλλον κάτι μαῦρα καί μαρόν ἀντικείμενα. Μά ναί, ὁ ἵμερος ἦταν οἷος ὥστε ἅμα τῇ θέᾳ των, μύριζα κιόλας βελούδινο καπνό!

Γορδίεψα τήν ἐκ τοῦ σύνεγγυς ἐπαφή μέ τήν ἀπαίσια συμβία μου – πού κακή δεκαετία νἄχῃ ἡ ἐλεεινή – τήν ἔσπρωξα μάλιστα ἐλαφρῶς μπάς καί ἀντιληφθῇ τό ἀγανακτησιακό μου μπούχτισμα καί προσέτρεξα στό tabac mall.

Μπονζοῦυυυρ!

Ὄπισθεν τοῦ ταμείου, ἕνας ψηλός μεσόκοπος τύπος μέ κιτρινιάρικα χαρακτηριστικά· πρόσωπο terra incognita γι’ αὐτό πού λέμε χαμόγελο, ἀξυρισιά τόσων ἡμερῶν ὥστε νά θεωρῇται ἀφροντισιά καί ουχί στύλ, μάτια - ματιά μόνον πρός τά χαρτονομίσματα.

Τοῦ ζήτησα νά δῶ τίς πίπες.

Αἱ ὁποῖαι ἦσαν σέ μιά γυάλινη βιτρινούλα ἐκτός τοῦ πεδίου δράσεως τῶν χειρῶν του. Φόρτωσε μιάν ἀμβλείαν δυσανασχέτηση διό τόν ἠνάγκασα νά ἀφήσῃ τούς τσιγαραγοράζοντες καί ἐξῆλθε τοῦ χώρου του. Ξεκλείδωσε τήν βιτρίνα καί ὦ λαλά, ἐπέδειξε μιάν ἀβρότητα ἐπιτρέπων μοι νά προσεγγίσω.

Ἄρχισα νά ἐξετάζω ἀποκαθηλώνοντας τά συρίγγια ἀπό τάς θέσεις των. Κατ’ἀρχάς, τέσσερις μοῦ ἄρεσαν, τίς ἐγκολπώθην καί τίς ψηλάφιζα. Ἡ κάβα ὡστόσο εἶχε ἀρκετές, ἐνδιαφέρουσες πρέπει νά εἴπω, συνεπῶς ξεστράτιζα τίς ματιές μου βιτρίνοζε, ἀπιστών στίς πρῶτες.

Κι ἐκεῖ, ὡσάν τήν τσουτσοῦ ἤρχετο ὁ καπνέμπορας ἐτσίμπει τάς τέσσαρες καί τίς ἐκρέμει καί πάλι εἰς τήν προτέραν αὐτῶν θέσιν!

Καλέεεε! Θέλω νά τίς δῶ, νά τίς συγκρίνω! Θέλω νά μέ θαυμάξω στόν καθρέπτη, ποῖα δένει ἁρμονικώτερον μέ τά ἐκπάγλου καλλονῆς μεσόγεια χαρακτηριστικά μου! Άλλά ποῦ νά ξέρῃς ἀπό θάλαττα, σηκουάνειε ἀνήλιαγε χολερικέ καχεκτίκου!

Τίποτε αὐτός! Ὅποια ἄφηνα γιά νά δῶ μιάν ἑπομένη, μέ τάκτ καμαριέρας τήν ἐπέστρεφε στό λίκνο της. Μά γαμῶ τόν μπελά σου, ἀγνώστου πατρός!

Κι ἔμενα μπουκάλα μέ δύο μόνον πίπες· τῆς δευτέρας ἐσοδείας, ναί ὀρθῶς ἀντελήφθητε!

Τέλος πάντων, εἶδα κι ἀπόειδα, συνειδητοποίησα ὅτι δέν θά ἔβγαζα ἄκρη μέ τόν ἄξεστο γαλάτη καί δέν συνέχισα τήν ἀναζήτησίν μου· ἄλλωστε ἔσχον καμακώσει μιά τῆς ὁποίας ἡ καμπύλη τοῦ τσιμπουκιοῦ μοι δημιουργοῦσε ῥίγη εὐαρεσκείας.

Τόν πλέρωσα, ζήτησα ἀπόδειξη, στήν ἔδωσα μοῦ εἶπε ὁ παρίας, δέν εἶχα πάρει τίποτε ἀλλά ἄντε νά κάτσῃς νά εὕρῃς ἄκρη· ἄλλωστε ἡ ἐντός τοῦ τής περισκελίδος μου θυλακίου πίπα, ἐξέπεμπε σήματα ἐπιτακτικότητος.

Ἐπέστρεψα σούμπιτος στό ξενοδοχεῖον καί παραμέλησα μέχρι καί τό κατούρημα γιά νά καθαρίσω τήν νιόφερτη παρέα μου. Ξαπλώσας, γράπωσα τά χνουδωτά ἐργαλειάκια κι εἶπα νά ἀρχίσω νά καθαρίζω.

Ἔσμπρωχνα, ἔσμπρωχνα ἀλλά τίποτε! Δέν ἀνέτελλε εἰς τήν ἀντίθετον πλευρά τό μάκτρον, παρέμενε στά σκότη τῆς παρθενίας, ἀφήνοντάς με ἔκθετον στίς ὀρέξεις μου. Ἐν τέλει, πλήρης ἀπογοητεύσεως ἀλλά καί πανικοῦ ἀντελήφθην ὅτι τό τσιμπούκι δέν ἦτο διάτρητον. Καί τώρα;

Καί τώρα, πῶς θά εὕρισκα τήν ἄκρη μέ ἕναν ἀλλόγλωσσον μπαγλαμά καί κυρίως ἄνευ ἀποδείξεως; Μέ σάρωσε ἕνας προβληματισμός, μιά ἀνησυχία ἕως φοβία.

Τό ἄλλο πρωί ἐπέστρεψα στά μέρη τοῦ ἄγχους καί ἀπό τήν πρώτη στιγμή οἱ οἰωνοί δέν φάνηκαν αἴσιοι.

Ἀπουσίαζε ὁ χθεσινός σκιτζής, μᾶς προϋπάντησε μιά ἄλλη τύπισσα μεσόκοπη κι αὐτή μέ ἀξούριστες μασχάλες τό δίχως ἄλλο.

(Χρησιμοποιῶ πληθυντικό διότι βουτηγμένος σέ αὐτήν τήν δύσκολον θέσιν, ξαναγάπησα τήν μπιτσάρα τήν σύζυγο μου ἥτις τά καταφέρνει ἀψόγως εἰς τήν γαλλικήν.)

Εἰς τάς αιτιάσεις ἡμῶν, η τύπισσα (ἡ καπνοπώλισσα ντέ) μᾶς εἶπε ὅτι αἱ γαλλικαί πίπαι δέν εἶναι διάτρητοι.

Ἔπιασα νά φορτώνω.

Ἔβγαλα μιά ἄλλη πίπα ἀπό τήν τσέπη μου, γαλλική καί τῆς κατέδειξα ὅτι ἦτο διάτρητον τό τσιμπούκι.

Ἀντέτεινε ὅτι αἱ μετά στρεβλοῦ τσιμπουκίου εἶναι μέ αὐτήν τήν ἰδιαιτερότητα.

Ἄφησα στήν ἄκρη τό φόρτωμα, ἔψαξα στήν βιτρίνα, τσίμπησα μιά μέ ἔντονο στράβωμα καί τῆς ἔδειξα ὅτι ὅτι ἦτο διάτρητον.

Συνέχισε νά δικαιολογῇται ἡ πατσαβούρα:

Μόνον αἱ ακριβαί στραβοῦ τσιμπουκιοῦ εἰσίν διάτρητοι.

Ἐπέστρατευσα μιάν φθηνή ἀπό τήν κάβα της ἡ οποία (πρᾶγμα τι, ὀρθῶς μαντέψατε) εἶχε πέρα ὥς πέρα περατζάδα.

Ἐξάλλου, μανδάμ, τά τσιμπούκια δέον νά ὦσιν διάτρητα ἵνα καθαρίζωνται. (Ἰδού ὁ ἐγγενής πουρκουαδισμός τῶν περί τῆς καθαριότητος...Ἀ χά!)

Ἐντάξει λοιπόν! Τί θέλετε; Κατέληξε ἀτάκτως ὑποχωροῦσα ἡ άνεκδιήγητος ἀπόγονος τῶν ἐξάλλων δημοκρατῶν τῆς γκιλοτίνας!

Τί νά θέλωμε μωρή τρώγλη! Ἤ τά λεφτά μας πίσω ἤ μιάν ἄλλη!

Ἔδειξε νά συγκατανεύῃ, μοῦ ἔδειξε, τῆς ἔδειξα μιάν, συμφωνήσαμε καί ἐκεῖ κράτησα τήν ἀναπνοή μου. Θά ζητήσῃ ἀπόδειξη ἡ παλιοσιφινιέρα ἤ...;

Τελικά ἐπεκράτησε τό «ἤ». Κινήσαμε διστακτικῶς στά πολύ ἀρχά (σίκ) στά δέ κατόπιν μέ ἀποφασιστικότητα πρός τήν ἔξοδον καί... Καί... Βγήκαμε ἔξω ἐλεύθεροι καί πιποῦχοι!

Φφφφφφ! Τί ἄγχος!

Ὄθεν, ἀπέκτησα τό ἕκτο καπνοσυρίγγιόν μου τό ὁποῖον ἤδη πολύ τό ἀγαπῶ ἀλλά δέν σᾶς τό δείχνω (φωτογραφικῶς), ἔτσι, γιά νά ζουλέψετε!

KKE καὶ ψυχανωμαλία.

Ὁ Πάγκαλος κάποτε δέν ὑπῆρξε μέλος τοῦ ΚΚΕ;
Ὅταν ἦταν μέλος, δέν εἶχαν θεσπιστοσυντελεστῇ τά "ψυχιατρεῖα" στήν σοβιετική ἔνωση (σᾶς παρακαλῶ ἑλληνόφωνες μπολσεβίκοι, μή ξεροχύνετε στήν ανάγνωση καί μόνον τοῦ ὀνόματος τῆς μεγάλης σοβιετικῆς πατρίδας!) τά γκουλάγκς δέν ἦσαν γνωστά; Οἱ πολιτικοκοινωνικὲς δομές τῶν χωρῶν τῆς ἀνατολικῆς εὐρώπης, γνωστές δέν ἦσαν τόν καιρό πού ὁ Πάγκαλος πλέρωνε συνδρομή στό τιμημένο κάπα κάπα ἔεε, τό κόμμα σου, χαφιέ; Δέν εἶχε τήν κριτική σκέψη, τήν ὡριμότητα, ἀλλά καί τόν ἀνδρισμό ἐδῶ πού τά λέμε, νά παραδεχθῇ ὅτι συγκεντρωτικότατες δικτατορίες ἦσαν ὅλα καί συλλήβδην τά παρά φύσει καθεστῶτα τοῦ ὑπαρκτοῦ σοσιαλισμοῦ;

Ὄψιμος άντικομμουνισμός* λόγῳ μικροκομματικῶν σκοπιμοτήτων. Κλάιν δηλαδή.

Παρά ταῦτα, δέν μπορῶ νά μήν σταθῶ σέ κάποια πολύ γαμάτα του καί τό δίχως ἄλλο θά προκαλοῦν μιάν κωλοσφίξη στούς μπολσεβίκους...

... Κωλοσφίξη μιᾶς καί μέχρι πρότινος, οἱ ἀλήθειες γιά τόν κομμουνισμό, διετυπώνοντο μόνον ἀπό Γεώργιο Γεωργαλᾶ, Κωνσταντῖνο Πλεύρη κλπ· συνέβαινε μάλιστα ὅ,τι ἀναφέρει τώρα ὁ Πάγκαλος: μόλις τολμοῦσε κάποιος νά ψελλίσῃ κάτι ἐναντίον τοῦ κόμματος τοῦ ἐγκλήματος καί τῆς ἐθνοπροδοσίας, τοῦ ἀπονέμετο ὁ χαρακτηρισμὸς τοῦ ἀντικομμουνιστῆ καί ἄρχιζε τό γαϊτανάκι τῆς σπέκουλας σέ φολκορικό ἐπίπεδο: Ἐξορίες, μακρονήσια, δίκες, διώξεις, καταστολές καί λοιπά καί λοιπά καί λοιπά καί λοιπά καί λοιπά λίαν πιασάρικα.

Ὁ Πάγκαλος ὅμως - ὅσο καί νά’θελαν, γιά εὐνόητους λόγους, οἱ ἑλληνόφωνες μπολσεβίκοι - δέν ὁμοϊδεάζεται μέ τόν Πλεύρη. Ἡ ἀλήθεια εἶναι αλήθεια τήν ὁποίαν μπορεῖ νά τήν ὑπερασπίζεται ἀλλά καί νά τήν ἀκολουθῇ καί ἕνας πασόκος ἀλλά καί ἕνας ἐθνικιστής. Καί ἡ ἀλήθεια -ὅσο κι ἂν κάποιος ἀθῶος μπολσεβίκος τήν ἀγνοεῖ καί ἕνας ἐνσυνείδητος μπολσεβίκος τήν γνωρίζει ἀλλά παραληρεῖ καί θυμώνει ἐνώπιον τοῦ ἐνδεχομένου νά τοῦ τήν θυμίζουμε – εἶναι ξεκάθαρη.

Δικτατορίες τοῦ χειρώτερου τύπου τά συγχωρεμένα κράτη τῆς ἀνατολικῆς εὐρώπης, κράτη μέ κυβερνήσεις οἱ ὁποῖες θά μποροῦσαν χωρίς νά δώσουν λογαριασμό σέ κανέναν, νά στερήσουν τήν δουλειά ἀπό κάποιον, νά τόν φυλακίσουν, νά τόν δολοφονήσουν καί ὅ,τι ἄλλο σαδομαζό.

Τό τραγικό στήν φάση εἶναι ὅτι ὁ Πάγκαλος λέει τά αὐτονόητα. Αὐτονόητα τά ὁποῖα παραμένουν στίς περιοχές τοῦ ταμποῦ καθώς κανείς δέν τολμάει νά τά ἀναφέρῃ.

... Καί τό γελοῖο ὅτι οἱ τοῦ ΚΚΕ δέν ἀπαντοῦν ἐπί τῆς ουσίας στόν πασόκο. Ἁπλά ξερνᾶνε ἀρχιδιές περί κηπουρικῆς, ἄνθρωπος μέ τό γαρυφάλο, πέτρινα χρόνια, πέτρινες ποῦτσες κλπ κλπ κλπ.


ΥΓ: Πόσο αἰσχροί λοιπόν γίνονται κάποιοι ἐδώ στά βλόγς, κάποιοι μπολσεβίκοι ψηφοφόροι τοῦ ΚΚΕ οἱ ὁποῖοι ἐγκαλοῦν τόν ΛΑΟΣ καί ἐμᾶς τούς φασίστες (σίκ) ἐπί φασισμῷ καί τά σχετικά. Γιά λύπηση καί ῥοχάλες οἱ ψυχανώμαλοι μπολσεβίκοι...


ΥΓ2: Ὁ Πάγκαλος συνεχίζει ἀκάθεκτος. Ἐδῶ ἀναφέρεται στό ζήτημα τῆς λαθρομεταναστεύσεως (συμβολική ὥστε νά ἀνακοπῇ τό ῥεῦμα, λέει) ἐνῷ δέν σταματᾷ στά κατά τοῦ ΚΚΕ. Ἀπολαυστικός!











* Επιμένει στην κόντρα του με την ηγεσία του ΚΚΕ ο Θόδωρος Πάγκαλος, επιστρατεύοντας επιχειρήματα από την ιστορία του εμφυλίου πολέμου και τα όσα συνεβησαν στην Ανατολική Ευρώπη μετά το 1945.

Μιλώντας τη Δευτέρα στον ρ/σ ΑLPHA, ο πρώην υπουργός κατηγορεί την ηγεσία του ΚΚΕ ότι αν είχε κερδίσει τον εθνικό στρατό, θα είχε επιβάλει δικτατορία σοβιετικού τύπου, αλλά και το νόμο της σιωπής στους αντιφρονούντες

"Είναι μια ακόμα εκδήλωση της ολοκληρωτικής νοοτροπίας ενός πολιτικού σχηματισμού που δεν έχει καμία σχέση με το δημοκρατικό μας σύστημα και τον τρόπο σκέψης της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού" είπε ο κ. Πάγκαλος και πρόσθεσε: "Αν ήταν το κόμμα της κ. Παπαρήγα στην εξουσία στην Ελλάδα θα μπορούσε να με είχε απολύσει από τη δουλειά μου, να με βάλει φυλακή, να με στείλει στο ψυχιατρείο... και ενδεχομένως στο παρελθόν να με εκτελέσει...".

Η Αλέκα Παπαρήγα, που έδωσε τη Δευτέρα συνέντευξη Τύπου παρουσιάζοντας τις θέσεις το Κομμυνιστικού Κόμματος για τις ευρωεκλογές, απάντησε στον κ. Πάγκαλο λέγοντας: "Ο Θόδωρος Πάγκαλος ετοιμάζεται για ένα νέο 509 ή 375. Επειδή τον ξέρω και έχουμε ανοιχτούς λογαριασμούς από πολλά χρόνια δεν αξίζει να ασχοληθείς μαζί του. Όμως αυτό που πιστεύουμε είναι ότι του έχουν αναθέσει καταμερισμό από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ".

Ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ, πάντως, όταν ρωτήθηκε για τις δηλώσεις της κ. Παπαρήγα, είπε ότι ο Γιώργος Παπανδρέου θα απαντήσει στην επιστολή της. Δεν άφησε, ωστόσο, αναπάντητα τα πυρά του Περισσού. "Κάθε κόμμα -είπε ο Γ. Παπακωνσταντίνου- κρίνεται και οι Έλληνες πολίτες έχουν κρίνει την πορεία και τη στάση του ΚΚΕ σε μια σειρά από ζητήματα".

Το ΚΚΕ επανήλθε, απαντώντας με ανακοίνωση πως "ο λαϊκός κόσμος του ΠΑΣΟΚ αντιλαμβάνεται το λόγο που επαναφέρουν τη μαύρη προπαγάνδα της δεκαετίας του 1950 και θα τους κρίνει".

Από την πλευρά του, ο Αλέξης Τσίπρας επέλεξε να κρατήσει χαμηλούς τόνους για παλιότερο σχόλιο της κ. Παπαρήγα εναντίον του ότι δεν είναι αριστερός. "Εχουμε πολλά βέλη στη φαρέτρα μας για τις δύο κυρίαρχες δυνάμεις του πολιτικού συστήματος. Δεν θα ασχοληθούμε με το να επιτιθέμεθα ή να απαντάμε στις μονότονες και διαρκείς πια κουραστικές πια επιθέσεις που δεχόμαστε από την κ. Παπαρήγα" τόνισε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.

σβῆστε τά φῶτα κι ἄνᾶψτε τούς φακούς...

Στό προηγούμενο σαββατοβραδινό χάππενινγκ ὄχι λίγοι στάθηκαν σκεπτικοί, ἐνῷ ἄλλοι πιό ἐκδηλωτικά ἐναντιώθησαν στήν πρωτοβουλία περί τῆς παγκόσμιας ὥρας· σέ ῥυθμό καί ὕφος ὅμοιο μέ αὐτόν πού πολλοί ἐν μέσῳ τσιγαροσυζήτησης περί σάσας μπάστας (σίκ), χάρεως σιανίδη, ῥωτοῦν τούς λοιπούς παρισταμένους μέ μιά έπιτήδευσι πού προκαλεῖ ἐμετό:

Ποιός εἶναι αὐτός ῥέ παιδιά;

Ὡστόσο, αὐτήν τήν φορά ἡ ἀρχή τοῦ συλλογισμοῦ των δέν εἶναι ἐμετικός, εἶναι ὀρθός. Ἐνίστανται γιά τήν ὑποκρισία τῶν συμμετεχόντων οἱ ὁποῖοι τίς λοιπές ὥρες ξεκωλιάζουν τό περιβάλλον καί τώρα γιά 3.600 δευτερόλεπτα τήν εἶδαν πρόσκοποι. Μπροστά ὅμως στήν συνειδητοποίηση τοῦ πόσο τραγικά ὁριακή εἶναι ἡ κατάσταση τοῦ περιβάλλοντος θά ἔπρεπε ἡ ἄνευ ὅρων συμμετοχή σέ αὐτό τό πανηγυράκι. Γιά μιά μικρά παύση ἐκπομπῆς διοξειδίου τοῦ ἄνθρακα, γιά μιά μικρά ἀνάσα τῆς γῆς, θά ἔπρεπε νά συμμαχούσαμε καί μέ τόν διάβολο, πολλῷ μᾶλλον μέ ἕναν ὑποκριτή δήμαρχο ἤ καπιταλιστή.

Αὐτή ἡ στρυφνή γεροντοκορίστικη, αὐτός ὁ πατερναλιστικός ἰαβερισμός, ἡ μή μοῦ ἄπτου ξερολίστικη μυρίζει λίγο αὐτοσκοπό. Εἶναι κρίμα νά ἀφήνουμε καί σέ αὐτήν τήν ὄντως χαζούλα φάση νά ὑπερισχύσῃ ὁ σκεπτικισμός, ἡ μιζέρια καί νά μήν σταθοῦμε - δοῦμε τό θετικό (ἔστω τήν στόν ὠκεανό σταγόνα). Κρίμα πού δέν ἔχει διαποτίσει ὅλους μας ἡ σκέψις τοῦ Ἀνρί Ματίς: ὑπάρχουν παντοῦ λουλούδια γιά ὅποιον θέλει νά τά δῇ.

ἄιντε μωρήηηηη