Πολλές θερμίδες φιλαράκο-

Τό νέο σαντουιτσάκι τής Mac!

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

μπουχαχαχαχαχάάάάάάάάάάάάάάάάάάάάάάάάάάάάάάάάάάάάάάάάάάάάά!!

Count on me! (Δεκατρία)

Παρασκευή 84,70

Ελεεινός καί τρισάθλιος.

Η πρώτη εικόνα πού μάς έρχεται στό μυαλό όταν θά ακούσουμε τήν λέξη, φανατισμός ή κάποιο παράγωγό του, είναι ο Χίτλερ. Ένας Χίτλερ ενώπιον μικροφώνου νά φωνάζη σάν γκόμενα τά ρούχα της νά’χη, σάλια νά τρέχουν - νά πετάγωνται μάλλον, η φράτζα νά χαλά χωρίς ελπίδες επανόρθωσης.

Η σκηνή μέ κάποιον νά χρησιμοποιεί έναν μειλήχιο τόνο, χαμηλές συχνότητες σέ μιά κουβέντα, θά μάς έκανε, τουλάχιστον κατ’αρχήν, νά μήν τόν κατατάξουμε σέ απορριπτέες γιά τήν στενοκεφαλιά τους, κατηγορίες.

Βλέποντας π.χ. τόν πάπα Βενέδικτο νά απευθύνεται σέ κάποιους, η πρώτη σου εντύπωση δέν θά είναι αρνητική. Η εικόνα του, αυτό τό ύφος τού καλόβολου κι έτοιμου νά κάνη κάθε χατήρι, παππού, δέν σέ προδιαθέτει αρνητικώς, δέν θά τόν χαρακτήριζες φανατικό, όσο κι άν έτσι τόν πής ακούγοντάς του τήν άποψη περί καπότας π.χ..

Δέν ξέρω γιατί, ίσως παραμένουν κάποιοι αταβισμοί καί καταδικάζουμε τόν φωνακλά, ενώ ο πράος, ο ήμερος, ο ήπιος, τουλάχιστον χαίρει πολλών ευκαιριών μέχρι μιά ενδεχομένη απόρριψη.

Ακόμη κι άν τά εκφραζόμενά του είναι πιό προκλητικά, πιό ψευδή, πιό σκανδαλώδη.

Διάβαζα τήν Κυριακή τήν Καθημερινή. Όταν έφθασα στήν επιφυλλίδα τού Παντελή Μπουκάλα στάθηκα όσο χρειαζόταν νά δώ τήν ζωγραφιά πού είχε. Η κόρη μου όμως πρόλαβε νά τσιμπήση μερικά περί ξένων.

Θαυμάζω τήν εμμονή κάποιων. Δέν έχει κουρασθεί καθόλου ο έν λόγω δημοσιογράφος. Παραμένει ακμαίος. Χωρίς νά ξαποσταίνη, πρός τήν δόξα τραβά.

Σέ κάθε ευκαιρία θά αναφερθή μέ συγκίνηση στούς ξένους. Τό χείλος τρέμει ανεπαίσθητα, η συγκίνησις όμως είναι φανερά... Ω ξείν!

Ποία η σκοπιμότης συνεχούς αναφοράς τού νταλγκά τών έν Ελλάδι ξένων; Όλο καί κάποια θά είναι, τό δίχως άλλο. Κάποιος λόγος θά υπάρχη – βέβαια! Άς κάνω τόν καλό καί νά δεχθώ ότι η πρόθεσις τού Μπουκάλα είναι θετική. Η όλη του προσπάθεια επικεντρώνεται στήν επίκληση τών ανθρωπιστικών μας συναισθημάτων, στήν κατανίκηση τής άρνησης. Επικαλείται κάποια παραδείγματα τών οποίων η διάμετρος δέν είναι μικρή, απέχουν αρκετό διάστημα. Επικαλείται τά έργα καί τίς ημέρες ενός ψυχοπαθούς, τού Καζάκου. Μιλά γιά μιάν δολοφονία στήν Ζάκυνθο, Αλβανού. Γιά μιάν άλλη ενός εφήβου , στό Ρέθυμνο, αλβανού. Όλα αυτά ώστε νά καταδείξη τί; Κι αυτός δέν ξέρει. Σημασία έχει νά προβληθούν τά δράματα κάποιων ξένων.

Σέ αυτό, πολύ καλά κάνει. Ωστόσο τό νά πής ότι είναι καταδικαστέα μιά δολοφονία ίσως νά είναι καί προσβλητικό γιά τήν μνήμη τού νεκρού. Εννοείται ότι είναι καταδικαστέα μιά δολοφονία.

Αναλόγως προσβλητική όμως είναι η σκύλευση τής μνήμης.

Σέ αυτό τό σημείο, έρχεται σάν ογκόλιθος νά σκιάση κάθε κονιορτό φωτός ελεύθερης σκέψης αυτός ο ανεπανάληπτος φανατισμός τού Π.Μπουκάλα. Είναι αδιανόητα φρικτή η ύβρις τήν οποίαν διαπράττει. Εκτός κι άν.... Εκτός κι άν μάς αναφέρη ότι σέ φιάλη, σέ μπουκάλα ήταν κλεισμένος ο Μπουκάλας όλα αυτά τά χρόνια καί κατέβηκε σάν άλλος Λιαντίνης από κάποια ανήλιαγη χαράδρα τού Ταϋγέτου κι είδε μόνον κάποιες δολοφονίες δυστυχών αλβανών.

Διότι σαφώς σέ μπουκάλα κλεισμένος θά έπρεπε νά ήσουν όλα αυτά τά χρόνια ώστε νά νομίσης ότι (όχι οι εγκληματικές ενέργειες βεβαίως, αυτές καταδικάζονται ασυζητητί) η αρνητική στάση έναντι τών αλβανών (καί όχι τών ξένων) παρθενογεννήθηκε, κυρ Μπουκάλα.

Πού πήγε ο γλαφυρός σου λόγος στήν ανάγκη αναφοράς αντιστοίχων περιστατικών; Πόσες καύλες είχες ώστε νά γαμήσης έτσι αισχρά τό παρελθόν, κλείνοντας τά μάτια, ανθρωπάκο, σέ ό,τι έπαθαν κάποιοι από μερικούς αλβανούς; Όλα αυτά πού ακούγαμε στά χρόνια τού 90, δέν συνέβησαν; Δέν υπήρξαν; Δέν σέ άγγιξαν;

Καλά, πολύ καλά κάνεις πού στηλιτεύεις κάποιους έλληνες εγκληματίες αλλά γιατί μένεις μόνο εκεί; Ποιός ήταν ο βίος κι η πολιτεία κάποιων, όχι λίγων αλβανών; Γιατί δέν τό λές; Τί σέ κάνει νά μένης μόνο στά εγκλήματα τών ελλήνων; Τό είπαμε πρίν. «Κάποιος λόγος θά υπάρχη – βέβαια!»

Οι έλληνες ποτέ δέν τήρησαν απάνθρωπη, εχθρική, στάση έναντι ξένων. Ούτε κάν στάση σκεπτικισμού. Οι πρώτοι ξένοι, δέν ήσαν πρώτοι οι αλβανοί πού ήλθαν, εξάλλου. Πρίν από τό 1991, υπήρξαν κι άλλοι. Πακιστανοί. Από τό Μπαγκλαντές. Πολωνοί – στά χρόνια τού δικτάτορα Γιαρουζέλσκι. Ποτέ δέν δημιουργήθηκε καί δέν δημιουργείται αρνητικό συναίσθημα – εμφανές ή όχι – απέναντί τους, μαζικά βεβαίως. Αυτό τά λέει όλα.

Σέ όλο αυτό τό φάσμα, συνίσταται ο ανίατος φανατισμός. Μιά μονόφθαλμη θεώρηση τού παρελθόντος αλλά καί τού παρόντος, παρουσίαση μερικών περιστατικών, ξεκομμένων από κάθε περιστατικό τό οποίο επέδρασε στό παρουσιαζόμενο καταλυτικότατα.

Στήν καλλίτερή μας ο μπουκάλας είναι ψεύτης, τυχόν παρρησία μάς παροτρύνει νά τόν χαρακτηρίσουμε φανατικό. Σιγά μήν χρειάζεται παρρησία βεβαίως γιά νά ασχοληθής μέ έναν τόσο αισχρό ψεύτη, τέλος πάντων...

... Καθότι πνευματικόν τέκνο τού Νίκου Καντερέ!

Πολλά μποφώρια, ναί! Δέν έχει πέσει, λέει, η ισχύς των υπό τού 6.

Τράβα Ιόνιο, τότε ρέ...

Τό διάστημα μεταξύ δύο πολέμων.

Ρέ πούστη μου είναι απίστευτο... Ναί, όλα αυτά πού συμβαίνουν τόν τελευταίο καιρό, είναι εξοργιστικά, όμως μπροστά σέ μιά τέτοια είδηση/ειδήσεις,

Σε αποκλεισμό του Λιβάνου από αέρος και θαλάσσης προχωρά το Ισραήλ



Εκτός ελέγχου μοιάζει η κατάσταση στη Μέση Ανατολή με το Ισραήλ να προχωρά σε ναυτικό και αεροπορικό αποκλεισμό του Λιβάνου για να σταματήσει -όπως ισχυρίζεται- τον ανεφοδιασμό της Χεζμπολάχ. Ήδη, αχρηστεύτηκε από βομβαρδισμούς το μοναδικό διεθνές αεροδρόμιο της χώρας στη Βηρυτό. Στις επιδρομές των Ισραηλινών στο νότιο Λίβανο σκοτώθηκαν τουλάχιστον 39 άνθρωποι, μεταξύ αυτών 10 παιδιά.


«Το αεροδρόμιο χρησιμοποιείται ως κεντρικός κόμβος για τη μεταφορά όπλων και εφοδίων στην τρομοκρατική οργάνωση Χεζμπολάχ» αναφέρεται στη λιτή ανακοίνωση του ισραηλινού στρατού, με την οποία επιβεβαιώνεται η επιδρομή.


Το ισραηλινό ραδιόφωνο μετέδωσε πως το Ισραήλ με την επίθεση στο αεροδρόμιο της Βηρυτού επέβαλε έναν αεροπορικό αποκλεισμό στο Λίβανο. «Αυτό, έγινε, στο μέσο της τουριστικής περιόδου, για να καταλάβει η λιβανική κυβέρνηση το τίμημα που θα πληρώσει για την άρνησή της να αφοπλίσει τη Χεζμπολάχ» επισημαίνεται.


Λίγο αργότερα, ο ισραηλινός στρατός ανακοίνωσε ότι προχωρά και σε ναυτικό αποκλεισμό του Λιβάνου για να κόψει τους διαδρόμους ανεφοδιασμού της Χεζμπολάχ. Τα πολεμικά πλοία του Ισραήλ αναπτύχθηκαν κοντά στα λιμάνια της χώρας και εμποδίζουν την πρόσβαση σε αυτά.


Τα ισραηλινά μαχητικά έπληξαν με τουλάχιστον έξι ρουκέτες δύο διαδρόμους προσγείωσης-απογείωσης του διεθνούς αεροδρομίου της Βηρυτού και ένα παρακείμενο δρόμο αναγκάζοντας τις Αρχές του αεροδρομίου να εκτρέψουν τις πτήσεις σε άλλα αεροδρόμια της Μέσης Ανατολής, ανέφεραν πηγές την λιβανικών υπηρεσιών ασφαλείας.


Τα αεροσκάφη που είχαν προορισμό το Λίβανο αλλάζουν πορεία και κατευθύνονται προς το αεροδρόμιο της Λάρνακας, ανακοίνωσαν Kύπριοι αξιωματούχοι.


Επλήγη ακόμη ο τηλεοπτικός σταθμός της Χεζμπολάχ, Αλ-Μανάρ, σε προάστιο της Βηρυτού, με αποτέλεσμα να τραυματιστούν έξι άτομα. Πάντως, ο σταθμός εξακολουθεί να εκπέμπει.


Ο υπουργός Αμυνας του Ισραήλ δήλωσε λίγο αργότερα πως δεν θα επιτραπεί ξανά στους αντάρτες της Χεζμπολάχ να επιστρέψουν στις θέσεις που βρίσκονταν στο νότιο Λίβανο και στα σύνορα με το Ισραήλ.

Αντίποινα της Χεζμπολάχ

Σε αντίποινα, αντάρτες της Χεζμπολάχ εκτόξευσαν δέκα ρουκέτες Κατιούσα εναντίον του οικισμού Ναχαράγια στο βόρειο Ισραήλ, με αποτέλεσμα να σκοτωθεί μία Ισραηλινή και να τραυματιστούν άλλα τρία άτομα, σύμφωνα με ιατρικές πηγές.

Έχοντας καταστήσει τη λιβανική κυβέρνηση υπεύθυνη για την απαγωγή δύο Ισραηλινών στρατιωτών από τη Χεζμπολάχ, το Ισραήλ πραγματοποίησε επιθέσεις κατά κύματα εναντίον του Λιβάνου καθ' όλη της διάρκεια της νύχτας της Τετάρτης προς Πέμπτη.

Τουλάχιστον 27 Λιβανέζοι άμαχοι, μεταξύ των οποίων δέκα παιδιά σκοτώθηκαν και περίπου 20 τραυματίστηκαν κατά την διάρκεια των επιδρομών της ισραηλινής Πολεμικής Αεροπορίας σε περιοχές του νοτίου Λιβάνου σύμφωνα με ένα πρώτο απολογισμό της αστυνομίας και νοσοκομείων.

Το Ισραήλ έχει το δικαίωμα άμυνας, λέει η Ουάσινγκτων

Οι ΗΠΑ κάλεσαν και τις δύο πλευρές να δείξουν αυτοσυγκράτηση, αλλά επισήμαναν ότι το Ισραήλ έχει το δικαίωμα να υπερασπιστεί τον εαυτό του, δήλωσε σύμβουλος του Μπους, που συνοδεύει τον πρόεδρο στο ταξίδι του στη Γερμανία.

«Πρέπει να θυμηθούμε πώς άρχισε αυτό με τις επιθέσεις της Χεζμπολάχ στα σύνορα και την απαγωγή Ισραηλινών στρατιωτών. Οι Σύροι και οι Ιρανοί έχουν εξ ορισμού κάποια ευθύνη με τη στήριξη που προσφέρουν στη Χεζμπολάχ» δήλωσε ο Αμερικανός αξιωματούχος.

Η Γαλλία καταγγέλλει τους βομβαρδισμούς που εξαπέλυσε ο ισραηλινός στρατός στο Λίβανο και τους χαρακτηρίζει «δυσανάλογη πολεμική πράξη» δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών, Φιλίπ Ντουστ - Μπλαζί.

«Για αρκετές ώρες, σημειώθηκαν βομβαρδισμοί του αεροδρομίου μιας κυρίαρχης χώρας, φίλης της Γαλλίας [...] είναι ένας δυσανάλογος πόλεμος» τόνισε.

Και η Ρωσία καταδικάζει τις ισραηλινές επιθέσεις κατά «υποδομών κοινής ωφελείας» στο Λίβανο, τη Γάζα και απευθύνει έκκληση ηρεμίας προς όλα τα εμπλεκόμενα μέρη για να αποτραπεί «μια ευρύτερη σύρραξη» αναφέρει ανακοίνωση του Ρώσου διπλωμάτη Μιχαήλ Καμίνιν.

...μένεις μέ ανοικτό τό στόμα.

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

Count on me! (Δώδεκα)
85,30

Έλα ρέ Μπάγκ Μπάννυ!

Προσπαθώ νά θυμηθώ ημερομηνίες ώστε νά εύρω εκείνα τά πρωτοσέλιδα τού «Φωτός» νά διθυραμβίζει περί τού Λαγού. Πόσο θά ήθελα νά μέ βοηθήση κάποιος! Μέχρι νά επαληθεύσωμε όμως τήν ημερομηνίαν, έχω άλλα πρωτοσέλιδα γιά τήν ημετέραν τέρψιν.

Mάς κακομαθαίνετε μέ τά τσιγκουλατάκια!

Πονηρέ κύρ-πρόεδρα! Νόμιζες ότι θά γλύτωνες; Λίγα μέ τόν Ζιζού! Χεχεχέ!

Περάστε τήν πρώτη τού μηνού.

Διάβασα κάποιες αράδες τού εχθεσινού Βήματος πού μάς γνωστοποιούν ότι θά χρειαστούν 100.000 έουρος γιά τίς επιδιορθώσεις τών ζημιών από βανδαλισμούς τών γνωστών κοπριτών στό ΤΕΙ Αθηνών. Άρχισαν κάποιες κατάρες νά μού ξεφεύγουν περί τού γενεαλογικού τους δένδρου ενώ προσπαθούσα νά εύρω λύσεις εκταμιεύσεως τού ποσού αυτού. Θά έπρεπε άραγε νά αποταθώ στό υπουργείο δημοσίας τάξεως ή στό παιδείας καί θρησκευμάτων μέ την πρόταση νά βγάλουμε στό κλαρί τίς μάνες τών εν λόγω κοπριτών; Πάνω πού άνοιξα τόν χρυσό οδηγό γιά νά μάθω τά τηλέφωνα τών υπουργείων (κύριε υπουργέ, γαμώ τά υπουργεία σας!) πρόσεξα καλλίτερα τήν φώτο... Καλέ ναί! Τό έλεγε ξεκάθαρα! «ΚΚΕ, τό κόμμα σου, χαφιέ!»

Έκλεισα θορυβωδώς τό χάρτινο γίγαντα κι απόλαυσα τήν φώτο.

Μέ τέτοια συνθήματα στούς τοίχοι, αγαπητοί κοπρίτες, γαμήστε τα όλα! Μέ τό ακαταλόγιστο επ’ώμου, ω κοπρίτες, κοπρίστε καί στ’αγάλματα άμα γουστάρετε!

Αρκεί νά «ζωγραφίζετε» μέ τέτοια συνθήματα.

Σάς ευχαριστώ.

Πού ήταν ο Χαλβατζής οέο;

Μιά απίστευτη σύμπτωση. Τήν ώρα πού διάβαζα τίς δηλώσεις τών υποψηφίων δημάρχων τής μπασταρδούπολης περί ελευθέρων σεχουαλικών επιλογών, η Λόλα, τό θηλυκό τσιάουά μου αλύχτησε (πωπώ ρήμα!), γλύφοντάς μου το γυμνό πόδι. Μέ κύτταξε αγχωμένα, τά μάτια της, χρώματος Μήν Kάνεις Όνειρα Τρελλά, λέγαν πολλά αλλά μέ πέτυχε σέ δύσκολη στιγμή.

Συνέχισα νά διαβάζω τίς δηλώσεις, τίς τέλεψα, άρχισα νά ψάχνω, βιαστικά στήν αρχή, ψυριάρικα μετά... Δέν ηύρα τίποτις όμως.

Ο Χαλβατζής δέν είναι υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων;

Μήπως μάθατε κάποιες δηλώσεις του;

Ε;

Ξέρουτε κάτι;

Τί μπορεί νά είπε;

Θέλετε νά μού πήτε;

Ε;

Θέλετε;

Θά μέ πήτε;

Πήτε πλζ!

Κι άν δέν υπάρχουν δηλώσεις, αναφερθήτε γενικώς στήν θέση τού ΚΚΕ (αυτού τού τόσο προοδευτικού κόμματος) απέναντι στούς ομοφυλόφιλους.

(χιχιχιχί!)

Count on me! (ένδεκα)
Τετάρτη 85,80

Η φερριτίνη δυστροπιάζει. Καί τό Fe ορού.

Δέν ύποχωρεί η γή άπό τά πόδια σου ρέ!

Έσύ έχεις άρχίσει νά πετάς!

Κύριε Αρχιφύλαξ! Σάς έφερα τό κατιτίς μου! Λέτε νά κάνη μπάμ;

Κάποιοι, οι οποίοι εάν βρούν μπάλα ποδοσφαίρου στόν δρόμο θά τήν πάνε σέ κάποιο αστυνομικό τμήμα επειδής θά τήν έχουν περάσει γιά μπόμπα, βλογάρουν καί λέγουσιν σοφίας περί Ζιντάν.

Άν τό δούμε οπαδικά δέν μάς χαλάει η αντίδραση τού Ζ.Ζ.. Μέ θυμάμαι τόν Απρίλιο τού 95 όταν έβλεπα όλην τήν ΑΕΚ νά πηγαίνη γαμιώντας τόν ανεκδιήγητο Μπάκα καί νά καταριέμαι τόν Δημητριάδη πού προσπαθούσε νά προστατέψη τόν διαιτητή.

Άν τό δούμε «Πάμε σάν άλλοτε» (ένθετο στήν αθλητική εκπομπή τού μέγκα Λεπτό πρός λεπτό όταν γινόταν τίνι τρόπω αθλητική ανασκόπηση σάν σήμερα) τότε θά στηλιτεύσουμε παλαιότερες ανάλογες αλήτικες συμπεριφορές τού Ζιζού.

Άν τό δούμε γιαννοδιακογιαννικά, ίσως νά απορρίψουμε τήν αντίδραση αυτή διότι στέρησε έναν αξιόπιστο εκτελεστή μπενάλτυ.

Άν τό δούμε φαίρ πλέυ, τότε θά αποδοκιμάσουμε τήν συμπεριφορά αυτή. Άν σέ κάθε τι πού λέγεται μεταξύ ποδοσφαιριστών υπήρχαν τέτοιες αντιδράσεις τότε δέν θά είχαμε μάτς Γαλλία - Ιταλία, αλλά Σουγκλάκος - Σκοπιανός.

Tέσπα, πολλές είναι οι εκτιμήσεις, αλλά κάποιοι νά θωρούν τήν φάση αυτή ώς ναζί ματεράτσι εναντίον τού καλού μας τού Ζιζού, ε, τότε μιλάμε ότι πρόκειται γιά τό άκρον άωτον τής πολιτικάντικης εκμετάλλευσης. Σέ επικείμενες διαμαρτυρίες γιά τυχόν ξύλο στήν Αθήνα από παλουκάρια τής Χρυσής Αυγής π.χ. δέν είναι διόλου απίθανο νά μεταχειριστούν ώς μέρος παραδείγματος , επιχειρήματος, τήν περίπτωση τού Ματεράτσι...

Τέλος, άστοχος και ο προσδιορισμός «ναζί». Ένας ιταλός περισσότερο πρός μουσολινικά φασίστας ταιριάζει... Σάν νά αποκαλούμε έναν Γερμανό όχι νεοναζί, αλλά νεοφρανκικό π.χ....

Τί κάθομαι όμως καί λέω ο μαλάκας; Τί ασχολούμαι; (έλα ντέ! Μαλάκα!)

Πάω νά φάω ένα κουλούρι!

Άς βάλω όμως, αυτό πού ήθελα νά βάλω:

Count on me! (Ντίς)

Τρίτη 84,90

Πρόσεξε μήν καταπιείς τήν τζιβάνα από τήν ένταση τού ρούφ!

Έμαθα τά τής Κυριακής. Πολύ χάρηκα πού τό πήρε η Ιταλία. Όχι λόγω ανεκαθενίου αγάπης πρός τούς γειτόνοι, αλλά κυρίως από αρνητισμό πρός αυτήν τήν ομάδα πού καλείται Γαλλία. Όπως φαίνεται κι από τό ίματζ, μιά βασική προτεραιότης επιλογών είναι τό «original». Ενεκα τής ντιρεκτίβας ταύτης τό λεπόν, δέν θά μπορούσα νά μήν απορρίψω τήν Γαλλία, μιά χώρα πού μπασταρδεύει τό τυπικό τής Αφρικής. Άν ήθελα νά υποστηρίξω αυτήν τήν Γαλλία, θά υπεστήριζα τίς πιό «συνεπείς» Γαλλίες. Θά υπεστήριζα παναπεί τήν Γκάνα, τήν Ακτή Ελεφαντοστού...

Κι αυτοί οι γάλλοι οπαδοί; Τουλάχιστον αχάριστοι, καθόσον μέσα στίς τόσες σημαίες τους δέν ύψωσαν καί κάποιες τών χωρών καταγωγής τού κορμού τής ομάδας των. Χειρότεροι τής (γειτονικής τους) εθνικής Ανδόρας θά ήταν η Γαλλία άνευ αυτών. (όχι τών οπαδών, τών αφρικανών Γάλλων ρέ Πελοπίδα!)




Προέκυψε καί Ζιντάν.

Κάποια χαμερπή έχουν ξεκινήσει ιδεολογικό αγώνα επειδής ο Ζιντάν δέν μπόρεσε νά συγκρατηθή εξαιτίας κάποιας κουβέντας. Από αυτές πού ακούγονται, πού λέγονται απειρότατες στά γήπεδα. Κάτι αντίστοιχο μέ τήν ευαισθησία πού έχει η Φίφα γιά τόν άν υβρισθή ένας αφρικανός όταν, παραλλήλως, οι μανάδες τών ποδοσφαιριστών (συμπεριλαμβανομένων καί τών αφρικανίδων) έχουν γίνει φτηνές πουτάνες, ξεκωλιάρες, πού γαμιούνται πρωί, μεσημέρι, βράδυ, όταν η Παναγία κι ο Χριστός επίσης γαμιούνται από πιθήκους τής εξέδρας, αλλά η Φίφα περί μαύρων τυρβάζει. Ομοίως, ενώ π.χ. η βία ώς μέτρο αντιμετώπισης καταστάσεων αντιμετωπίζεται ώς κάτι φοβερά επιλήψιμο, κάτι πού προκαλεί μιά κρίση σόκ (όπως φαίνεται η Πανδώρα νά αντιδρά στό κυριακάτικο τού Γιανναρά) όταν κάποιος μάς αποκαλεί τρομοκράτη, μουσουλμάνο βρωμιάρη , τότε (κατά τά χαμερπή) επιβάλλεται νά κουτουλιάσουμε τόν απαίσιο! Τώρα βεβαίως γιατί αγνοούμε τήν λίγο ελίτ στάση του Ζ.Ζ. όταν στο Μουντιάλ του ’98 είχε τιμωρηθεί με δύο αγωνιστικές διότι πάτησε εσκεμμένα έναν Σαουδάραβα σε αγώνα της φάσης των ομίλων... Ε, δέν ξέρω... Έχει αναφερθεί πλειστάκις η κατά τό δοκούν ερμηνεία τών πάντων...

Ματεράτσι δέν σέ ήξερα καθόλου πρίν, αλλά τώρα θά σέ βάλω αφίσα, αγαπούλη!

Όχι καί τίποτις, γιά νά μήν ξεχνιόμαστε μωρέ.

Μ’αρέσει περισσότερο κάτι όταν αρχίζει καί μπαγιατεύει... Εξάλλου η μακαρονάδα δέν είναι πιό ωραία τήν επομένη ημέρα; Η φασολάδα; Ειδικώς όταν αρχίζει καί χυλώνει, έχεις ήδη βάλει ταμπάσκο μπόλικο, δεκατέσσερις θρούμπες ελιές πλάι, τόνος μέ αρκετό λεμόνι από τόν μπαξέ τής έν Σαλαμίνι επαύλεως, άρτος καρακαταχωριάτικος μέ προφορά πού τρώει τά φωνήεντα.

Σερβιρισθούτε μόνοι σας:

Από ποιον κινδυνεύει το δικαίωμα στο άσυλο;

Έγραφα σε ανύποπτο χρόνο (13/5/2006) ότι ο θεσμός του πανεπιστημιακού ασύλου έχει μετατραπεί στο αντίθετό του. Κάποτε προστάτευε την ελευθερία έκφρασης, ενώ σήμερα χρησιμεύει για το φίμωμα της ελεύθερης έκφρασης από κάθε λογής δεξιά ή αριστερά καλόπαιδα. Δεν προστατεύει τη συλλογική έκφραση και διεκδίκηση. Προστατεύει τη συλλογική αυθαιρεσία, τον συλλογικό τραμπουκισμό και συλλογικές δράσεις που παραβαίνουν τον ποινικό κώδικα. Το παρακάτω παράδειγμα είναι διαφωτιστικό:

Στις 20 του μηνός συνεκλήθη η Σύγκλητος του υπό κατάληψη Οικονομικού Πανεπιστημίου, κατ’ απαίτηση των φοιτητών -καταληψιών. Θέμα: Οι εξετάσεις σε σχέση με τις καταλήψεις.

Η Σύγκλητος βρέθηκε μπροστά σε δυο προτάσεις. Των φοιτητών -καταληψιών που ζήταγαν να γίνουν δυο εξεταστικές περίοδοι τον Σεπτέμβριο και πολλών καθηγητών --ανάμεσά τους ο επίκουρος Βασίλης Βασσάλος- που θεώρησαν ότι αυτό απάδει σε ακαδημαϊκές εξετάσεις. Δεν υπάρχει χρόνος ούτε για διάβασμα των φοιτητών, ούτε για αξιοπρεπή διόρθωση των γραπτών. Πρότειναν να γίνει η εξεταστική περίοδος «Ιουνίου» τον Ιούλιο. Ήταν τότε που οι καταληψίες δήλωσαν το ανατριχιαστικό: ότι κανένας συγκλητικός δε θα φύγει αν δεν πάρουν τη «σωστή» απόφαση.

Μπροστά στην ιταμή απειλή, η Σύγκλητος αποφάσισε αναβολή του θέματος. Οι καταληψίες όμως επανέλαβαν ότι σε κανένα δε θα επιτραπεί να φύγει, αν δεν ληφθεί η απόφαση της αρεσκείας τους. Ακολούθησε νέα -αναγκαστική- συζήτηση και ψηφοφορία, με φανερή και αιτιολογημένη ψήφο. Η πρόταση «Ιουλίου» έλαβε 4 ψήφους, ενώ η «σωστή» όλες σχεδόν τις υπόλοιπες (20~25). Από εκείνους που την υπερψήφισαν όμως, ελάχιστοι καθηγητές την υποστήριξαν. Οι περισσότεροι δήλωσαν ότι την υπερψηφίζουν βρισκόμενοι σε καθεστώς ομηρίας.

Ωστόσο, το πιο ανατριχιαστικό συνέβη μερικές μέρες αργότερα. Ο Βασίλης Βασσάλος βρήκε το γραφείο του κατεστραμμένο: Σκισμένα βιβλία, σπασμένα παντζούρια, σπασμένος ο υπολογιστής του και ο σκληρός δίσκος -με δουλειά πολλών ετών- να λείπει. Στον τοίχο υπήρχε ένα σύνθημα: «Καμιά ειρήνη με τους καθηγητές». Και ένα άλλο, που φαίνεται στη φωτογραφία: «Φασίστα Βασσάλο θα σε κρεμάσουν οι φοιτητές».

Πιο ανατριχιαστική είναι η συνέχεια. Η «Συντονιστική Επιτροπή Κατάληψης» ανακοίνωσε ότι «η συγκεκριμένη ενέργεια δεν εκφράζει το σύνολο της Επιτροπής και συνεπώς ποτέ δεν πάρθηκε από αυτήν σχετική απόφαση». Συνεπώς, κατ’ αντιδιαστολή, ο τραμπουκισμός εκφράζει τμήμα της Επιτροπής! Και βέβαια, δεν περίμενε κανείς να υπάρχουν επίσημες αποφάσεις για τραμπουκισμούς.

Ωστόσο, αφού οι καταληψίες αρνούνται ανάμειξη στον τραμπουκισμό, ποιος τον έκανε; Λογικό είναι να κληθεί η Σήμανση να διαγνώσει. Αυτό όμως συνιστά, κατά τους καταληψίες ...παραβίαση του πανεπιστημιακού ασύλου. Το φορτώνουν, χωρίς αποδείξεις, στον κ. Βασσάλο και ζητούν την ...αποπομπή του από το Πανεπιστήμιο. Επιπλέον, του φορτώνουν αναλγησίες όπως ...κλείδωμα των φοιτητών στις αίθουσες διδασκαλίας!

Μπροστά στην κατάσταση αυτή, ο καθηγητής Θάνος Σκούρας παραιτήθηκε από μέλος της Συγκλήτου και από Πρόεδρος του Τμήματός του. Εδώ που καταντήσαμε, πρόκειται για πράξη γενναιότητας: κινδυνεύει να υποστεί όσα και ο συνάδελφός του. Ιδού ένα απόσπασμα από το κείμενο της παραίτησής του:

«Ο λόγος παραίτησής μου είναι, όπως λέχθηκε στην Σύγκλητο, ο ηθικός ξεπεσμός του οργάνου που συντελέσθηκε στην συνεδρίαση της 20ης Ιουνίου... Είναι η πρώτη φορά που η Σύγκλητος εξαναγκάζεται σε απόφαση καθ’ υπαγόρευση ομάδας φοιτητών που την έχουν θέσει σε ομηρία. Η απροκάλυπτη απειλή βίας και οι φασιστικές μέθοδοι τρομοκρατίας είναι το φυσικό απότοκο των καταλήψεων και του τρόπου που λειτουργεί σήμερα ο θεσμός του ασύλου. Σ’ αυτές τις συνθήκες, ο εξευτελισμός της Συγκλήτου είναι το φυσικό επακόλουθο μιας συνεδρίασης που ορίζεται κατ’ απαίτηση των καταληψιών και ενώ το πανεπιστήμιο εξακολουθεί να βρίσκεται υπό κατάληψη.

Είναι τραγικό να αποτελεί προαπαιτούμενο της συμμετοχής στην Σύγκλητο η τόλμη των μελών να διακινδυνεύσουν την σωματική τους ακεραιότητα στην άσκηση των καθηκόντων τους. Είναι όμως επίσης απογοητευτικό το προαπαιτούμενο αυτό να σπανίζει τόσο, ώστε η Σύγκλητος να υποκύπτει (έστω και μετά τέσσερις ώρες) στη θέληση των βιαστών της. Είναι, τέλος, θλιβερό και πικρή ειρωνεία για την διαστροφική μετάλλαξη ενός σημαντικού θεσμού, ότι οι βιαστές της ελεύθερης διαμόρφωσης γνώμης μέσα στη Σύγκλητο δρουν υπό την σκέπη του ασύλου -του θεσμού που θεσπίστηκε ακριβώς για την προάσπιση της ελεύθερης από πολιτικούς πειθαναγκασμούς σκέψης και έκφρασης στο πανεπιστημιακό χώρο».

Ποιος θα αποζημιώσει το Βασίλη Βασσάλο και τους φοιτητές του, που έχασαν τις εργασίες τους; Ποιος θα παραπέμψει τους δράστες στη δικαιοσύνη; Κανείς. Το χειρότερο είναι ότι αυτές οι κτηνωδίες δεν είναι εξαίρεση. Οι παροικούντες τα ελληνικά πανεπιστήμια τις γνωρίζουμε πολλά χρόνια. Μας είναι οικείες. Είμαστε λοιπόν κι εμείς ένοχοι, αφού μέχρι σήμερα δε μιλήσαμε. Στο όνομα ποιας προοδευτικότητας άραγε;

Δ. Γουσσέτης

Είναι πλέον ντεμοντέ. Άκουα βέλβα φορούσα στήν δευτέρα λυκείου, πρό δεκατριών ετών. Τώρα όχι.

Count on me! (Νέφ)

Σάββατον 85,20
Κυριακή 85,90
Δευτέρα 86,00

Άκατάσχετη ανεκδοτολογία σέ πέρφεκτ περιβάλλον.

Αφού μαγάρισε τήν Τήλο, η οποία είχε τήν τύχη νά προμοταρισθή από τόν Μ.Κ. κί αβρόχοις αγαπηθή, είπε νά μολύνη διά τής παρουσίας του καί τό 6ο παγκόσμιο συνέδριο ποντιακού ελληνισμού. Κατ’αρχήν έβαλε πολλή δύναμη ώστε νά συμμετάσχη σέ κάτι πού φέρει τίτλο κάτι σχετικό μέ «ελληνισμό». Κι όταν κατάφερε νά τό συνηθίση, ξεκίνησε τό αγορεύειν. Έλεγε – είπε, τίς άπειρες αυνανείες του (όταν θά γίνω πρωθυπουργός δεσμεύομαι ότι θά σταθώ δίπλα σας φτιάχνοντας μιά Νέα Αργυρούπολη στό Ελληνικό, στό πρώην αεροδρόμιο καθώς επίσης μιά Νέα Τραπεζούντα στόν Εύοσμο) καί βεβαίως δέν παρέλειψε νά αποτίση φόρο τιμής στήν μεταναστολαγνεία του.

Ακούστηκε νά λέη κάτι γιά : «Όταν κι εγώ ήμουν πρόσφυγας καί μετανάστης κατά τόν καιρό τής χούντας...» ελπίζοντας ότι τό ακροατήριό του θά είναι Πόντιοι καί θά τού πιστέψουν τήν μαλακία.

Προσπαθώ νά φανταστώ τόν Γιωργάκη ταλαίπωρο μετανάστη νά κατοική κάτω από γέφυρες όπως κάνουν κάποιοι γύφτοι στήν Πέτρου Ράλλη καί Κηφισού. Προσπαθώ νά τόν δώ νά φορά κάτι τελειωμένα τζήν 2 νούμερα μεγαλύτερα από τό κανονικό νά παρακαλά νά καθαρίση παρμπρίζ... Προσπαθώ νά νοιώσω τό άλγος τής θύμησης τής πατρίδας του (λέγε με ΗΠΑ βεβαίως).

Μέγας καϋμός! Πολλή δυστυχία τότες μέ τόν Yorgo μετανάστη καί πρόσφυγα στήν Σκανδιναβία. Τότε πού ο πατέρας του, μετέπειτα Μέγας Υπέρτατος Μάγιστρος Υπερασπιστής τού δημοσίου χρήματος Ανδρέας, έκανε αντίσταση κατά τού στρατιωτικού καθεστώτος τής Ελλάδος, διάγοντας ντόλτσε βίτα, γαμώντας εκείνη τήν Σουηδέζα δημοσιογράφο, γκαστρώνοντάς την καί φτιάχνοντας ένα μούλικο* τό οποίο είδαμε στήν κηδεία του νά ίσταται παρά τώ νύν προέδρω τού ΠΑΣΟΚ. Μεγάλη αγωνία, φόβος πολύς, ταλαιπωρία ανείπωτη κι όλα αυτά στόν βωμό τών προσπαθειών αποκατάστασης τής δημοκρατίας.

* Έχει χειλάρες όμως η Αιμιλία! Καλή της ώρα...

Κουφάλες! Όσο μέ δείτε τώρα! Όσο προλάβετε!

Οι ειδήσεις λένε ότι πήγε ο Γιωργάκης στήν Τήλο. Μάστα...

Γιατί Ποσειδών μου, δέν έκανες ό,τι σού είχε προτείνει ο Μ.Κ. πρό 60 ετίας περίπου;

Δέν θά ήντουνα γαμάτη φάση νά ξεθεμελιωνόταν τό νησί καί νά κίναγε πρός μέρη τού Ειρηνικού φιλόξενα όπως η πλατεία Βάθη σέ νύχτες Νοεμβρίων;

Καί εκεί ο Διάδοχος τής δυναστείας τών Μινέικο νά ασχολείτο μέ τήν ανακύκλωση χρησιμοποιημένων προφυλακτικών π.χ.

Μέ όλα τά σκηνικά όπως τά προτεινόμενα/σχεδιαζόμενα από τόν Μ.Κ , χωρίς κανένα μά κανένα ενδεχόμενο επιστροφής στά πάτρια εδάφη καί ύδατα, αυτά τά οποία ο Διάδοχος μάς ζητά νά χαρίσουμε στούς απανταχού ξεβράκωτους.

Τι νά πή κανείς;

Σέ όλον τόν υπόλοιπο κόσμο, η τιμή τής μπιτζίνας πέφτει· μόνον στήν Ψωροκώσταινα αυξάνεται. Κι έχεις τόν Κωστάκη νά χαριεντίζεται. Μά γαμώ τό στανιό μου πιά, τί αχρηστοσύνη είναι αυτή; Στό φινάλε επιστράτευσον ρέ Καραμανλή, Αλβανούς, χάρις στούς οποίους η οικονομία μας ευρίσκεται στόν Όλυμπο τής ευημερίας! (χρυσά κουτάλια καί πλατινένιες μασέλες άν δέν καταλάβατε)

Σαββατοborn.

Εάν η φωτιά χθές στήν Σαλαμίνα, προήλθε από συνειδητό εμπρηστή, τού εύχομαι μέ ξέχειλη αύρα γκαντεμόσαυρας νά τού πεθάνουν τά παιδιά. (Σιγά μήν έχει)

Count on me!

Παρασκευή 84,00 (Οκτώ)

Σέ συνάντησα στήν πλάζ!

Ναί, γιά εντελώς καλοκαίρι, δέν μάς κάνει εφέτος – μέχρι στιγμής τουλάχιστον. Δέν είμαι καί πολύ σίγουρος (κανείς δέν είναι) ότι διάγουμε θέρος. Η μόνη απόλυτη βεβαιότητα γιά τό καλοκαίρι αυτό, είναι ότι δέν θά περιέχη Γκεστάπο. Γιούπιιιιιιιιιιι!

Έτσι ντέ καλό μου!

Τώρα πληρώθηκε ο χρόνος, τώρα έκλεισε η προσπάθεια (επιτυχώς), τώρα τά πολλά, τά απευθυνόμενα παντού κάποτε, γίναν ένα, απευθυνόμενο σέ έναν.

Έτσι!

Μπλιάχ!

Κάπως έτσι, ναί...

Μπού!

Count on me! (Επτά)

Τετάρτη Πέμπτη 84,00

Μόνο έτσι αφού:

Στράφι κι η ροχάλα.

Κάποια γνήσια τέκνα τού πνεύματος τού Χέμινγουέυ, δηλαδής ολημερίς κι ολονυχτίς πούρα, σοκολατάκια καί ashjobs*, έκαναν ό,τι μπορούσαν ώστε η χώρα μας νά προχωρή (καί) στόν 21ον αιώνα χέρι χέρι μέ τήν Κούβα. Όχι κατ’ανάγκην σέ φαινόμενα λογοκρισίας, διώξεων αντιφρονούντων καί πούστηδων, διακοπή ηλεκτρικού ρεύματος 25 ώρες τό 24ωρο, όπως πράττει τό καθεστώς τού κόκκινου φασίστα Κάστρο, αλλά σέ επίπεδο ιδεολογικής συγγένειας.
Προσπάθησαν μακρύ διάστημα, ώστε νά γίνουμε κι εμείς μιά Κούβα π.χ. αλλά φάγαν τά μούτρα τους τό καλοκαίρι τού 1949 λίγο αφού είχε υπερκοπιαστεί ένας πολύγραφός τους, γεννήτωρ φέηγ βολάν μέ θέμα: «Οι μοναρχοφασίστες θά σβήσουν, τό δίχως άλλο!».

Κι αφού μέ σόδες πολλές χώνεψαν τά φαγωθέντα μούτρα τους, είπαν νά επαναπροσδιορίσουν τούς στόχους τους. Μέ δυναμικό τρόπο προσπάθησαν καί κατέφεραν νά μήν γίνεται καμία νύξις μέ ύφος οιήσεως από τούς νικητές γιά τήν κατατρόπωση τής κωλοτρυπίδος τών ηττημένων.

Διότι μιά τέτοια εκδήλωσις θά ήταν «Γιορτή μίσους».

(Δέν έχουν άδικο εδώ πού τά λέμε... Μαλακία μεγάλη πού δέν γίναμε Κούβα, πού χάσαμε όλα τά μπένεφιτς μιάς λαϊκής δημοκρατίας!)

Είδα όμως εδώ, στήν Ελευθεροτρυπία (www.enet.gr/online/online_hprint?id=35746244) τής 3ης Ιουλίου το εξής :

Στην Κόνιτσα, τιμή για τους πεσόντες του ΔΣΕ


Τους μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ), άνδρες και γυναίκες που έχασαν τη ζωή τους στο Γράμμο και το Βίτσι, τίμησε χθες η Κ.Ε. του ΚΚΕ σε εκδήλωση για την επέτειο των 60 χρόνων από την ίδρυση του ΔΣΕ. Η εκδήλωση έγινε στο χωριό Κεφαλοχώρι της Κόνιτσας με κεντρική ομιλήτρια της γ.γ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, η οποία έκανε και τα αποκαλυπτήρια του μνημείου των μαχητών και μαχητριών του ΔΣΕ.

Η κ. Παπαρήγα σε δηλώσεις της στο αεροδρόμιο τόνισε ότι τιμούμε τη σημαντική αυτή επέτειο, ενώ σε ερώτηση δημοσιογράφων αν μπορεί να επιτευχθεί σήμερα η λαϊκή ενότητα, απάντησε ότι αυτό μπορεί να γίνει μόνο στην βάση και όχι στην κορυφή.


Χμ... Μάλιστα... Οπότε βάσει λογικής ΚΚΕ, οι τής άλλης πλευράς (η παράταξη κιόλας πού μπορεί νά περηφανεύεται ότι πολέμησε τήν καρκινιάρικη ιδεολογία τού κομμουνισμού) επίσης δικαιούνται νά τιμήσουν τούς νεκρούς τους, αυτοί οι οποίοι έπεσαν γιά τήν ελευθερία, αποτρέποντας οι έλληνες νά γίνουν ό,τι έγιναν όλοι οι λαοί τής ανατολικής ευρώπης μέχρι τά τελευταία χρόνια τού 80. Όλα αυτά, βάσει «λογικής» τού ΚΚΕ.

Βάσει τής λογικής τής Ελευθεροτρυπίας, η οποία εκτός από τό νά μιλά γιά φαντάσματα κάθε 29-30-31 Αυγούστου χύνει χολή γιά αυτούς πού τιμάν τούς νεκρούς τού ελληνικού στρατού, ο οποίος συνέτριψε κι εξανέμισε τό ενδεχόμενο θρονιάσματος τής ανώμαλης ιδεολογίας, θά πρέπει νά κραχτή καί η εν ελλάδι εκπρόσωπος τών απανταχού εγκληματιών μέ ιδεολογικό πρόσχημα, Παπαρήγα. Παπάρια όμως. Η είδηση είναι εντελώς ουδέτερη. Είπαμε εξάλλου! «Ελευθεροτρυπία!»

* Παρακαλείται ο χασομέρης (γειά σου Πελοπίδα) πού διαβάζει τό παρόν νά μήν μπερδευτή καί ταυτίσει τό anal μέ τό ashjob. Αναλόγως μέ τό blow καί τό hand, έχουμε τό ash. Στό ashjob δέν υπάρχει διείσδυσις στήν απόληξιν τού εντέρου, δέν υφίσταται μιά οιονεί φυσιολογική επαφή. Απλώς η όλη ανακούφισις (εκσπερμάτωσις παναπεί) επέρχεται δια τής τριβής τού πέους στά ανάγλυφως τεταρδιάστατα κωλομέρια (εντός τής κωλοχαράδρας δηλαδή) πού μόνον μιά αραπίνα λάγνα ερωτιάρα μπορεί νά έχη. Όλη αυτή η επινόησις1 μιάς παραπλεύρου σεχουαλικής δραστηριότητος έγινε γιά νά τονισθή τί ηδεία πάρεργα είχε, έχει, θά έχη ένας μποέμ στήν Κούβα.


1.Είμαι πολύ περήφανος γιά τήν ευρεσιτεχνία μου! Πρέπει νά καταχωρήσω αυτόν τόν όρον!

Η κατάληξη τού αρθιδρίου (τής 4ης Ιουλίου) τού αχώνευτου κατά τ’άλλα Πρετεντέρη είναι η καλυτερότερη καί αποτελεί δύσκολο - κατά τήν αποπάτηση - κατσικίσιο σκατό στήν κωλοτρυπίδα τών ηλίθιων καί κολλημένων κομμουνιστών.

«Κι άν είναι νά θυμόμαστε, τό δικαίωμα στήν μνήμη τό έχουν κατ’αρχάς αυτοί πού πολέμησαν γιά νά σώσουν τόν τόπο τους, πού νίκησαν καί πού δικαιώθηκαν από τήν Ιστορία.»

Συνεπώς... Βάλτε δάκτυλο αγαπούλες! Βάλτε δάκτυλο!

Καί κάτι χθεσινό από τήν Πανδώρα:

Χειρότεροι από τούς χειρότερους δεξιούς. Χειρότεροι.

Φέρτε μας, φέρτε μας τήν Αλσατία!

Τώρα πού φθάσαμε στήν πρό τής τελικής ευθείας στροφή καί τά συμπεράσματα δέν επιδέχονται σοβαράν αμφισβήτησιν, δέν είναι μαλακία νά ειπωθή ότι η τού ποδοσφαίρου ημετέρα εθνική μέχρι καί πρωτιά χτύπαγε σέ ένα τέτοιο μουνδιάλ, νά’ούμ’.

Πρίν μερικές ψιχάλες πιτσιλίσουν τό σβέρκο μας.

Τί αφρόγαλα, τί απιστεύτου κρέμα στόν καπυτσίνο, ψές είς τό *********

Αυτή η κρέμα μέχρι καί πρώτη ύλη γιά μπεσαμέλ μουσακά έκανε... Θά μπορούσε νά χρησιμοποιηθή καί γιά στοκάρισμα σέ τοίχους νεοτεύκτων οικιών. Ώς γύψινη διακόσμησις.

Κι όχι μόνον στήν μόστρα... Καί στό καταπιολίστικο προτσές αναλόγως εντυπωσιακά δεδομένα. Γαμάτος ο καφές.

Count on me! (Έξ)

Τρίτη 84,90

Νίλς ρέ μαλάκα μου! Νίλς!

Ώς παιδική εκπομπή – αγαπημένη σέ βαθμό μεθαδόνης- θά έπρεπε οι τύποι τού ΔΟΛ νά έβαζαν καί τήν εκάστοτε ταινία τού RTL τίς νύκτες τών Παρασκευών, πρό τουλάχιστον 17 ετών.

Ποσοστά Τσαουσέσκου καί Κάστρο θά λάμβανε αυτή η επιλογή λέμε!

Άσε ρέ μάστορα! Τι RTL καί μαλακίες; Δέν έχω μάθει ακόμη ανάγνωση ρέ μαλάκα, προτιμώ hard copy! Πιάσε καί μιά μπύρα καθώς θά'ρχεσαι...

Count on me! (Πέντε)

Σάββατον – Κυριακή – Δευτέρα 84,90