Άκατάσχετη ανεκδοτολογία σέ πέρφεκτ περιβάλλον.

Αφού μαγάρισε τήν Τήλο, η οποία είχε τήν τύχη νά προμοταρισθή από τόν Μ.Κ. κί αβρόχοις αγαπηθή, είπε νά μολύνη διά τής παρουσίας του καί τό 6ο παγκόσμιο συνέδριο ποντιακού ελληνισμού. Κατ’αρχήν έβαλε πολλή δύναμη ώστε νά συμμετάσχη σέ κάτι πού φέρει τίτλο κάτι σχετικό μέ «ελληνισμό». Κι όταν κατάφερε νά τό συνηθίση, ξεκίνησε τό αγορεύειν. Έλεγε – είπε, τίς άπειρες αυνανείες του (όταν θά γίνω πρωθυπουργός δεσμεύομαι ότι θά σταθώ δίπλα σας φτιάχνοντας μιά Νέα Αργυρούπολη στό Ελληνικό, στό πρώην αεροδρόμιο καθώς επίσης μιά Νέα Τραπεζούντα στόν Εύοσμο) καί βεβαίως δέν παρέλειψε νά αποτίση φόρο τιμής στήν μεταναστολαγνεία του.

Ακούστηκε νά λέη κάτι γιά : «Όταν κι εγώ ήμουν πρόσφυγας καί μετανάστης κατά τόν καιρό τής χούντας...» ελπίζοντας ότι τό ακροατήριό του θά είναι Πόντιοι καί θά τού πιστέψουν τήν μαλακία.

Προσπαθώ νά φανταστώ τόν Γιωργάκη ταλαίπωρο μετανάστη νά κατοική κάτω από γέφυρες όπως κάνουν κάποιοι γύφτοι στήν Πέτρου Ράλλη καί Κηφισού. Προσπαθώ νά τόν δώ νά φορά κάτι τελειωμένα τζήν 2 νούμερα μεγαλύτερα από τό κανονικό νά παρακαλά νά καθαρίση παρμπρίζ... Προσπαθώ νά νοιώσω τό άλγος τής θύμησης τής πατρίδας του (λέγε με ΗΠΑ βεβαίως).

Μέγας καϋμός! Πολλή δυστυχία τότες μέ τόν Yorgo μετανάστη καί πρόσφυγα στήν Σκανδιναβία. Τότε πού ο πατέρας του, μετέπειτα Μέγας Υπέρτατος Μάγιστρος Υπερασπιστής τού δημοσίου χρήματος Ανδρέας, έκανε αντίσταση κατά τού στρατιωτικού καθεστώτος τής Ελλάδος, διάγοντας ντόλτσε βίτα, γαμώντας εκείνη τήν Σουηδέζα δημοσιογράφο, γκαστρώνοντάς την καί φτιάχνοντας ένα μούλικο* τό οποίο είδαμε στήν κηδεία του νά ίσταται παρά τώ νύν προέδρω τού ΠΑΣΟΚ. Μεγάλη αγωνία, φόβος πολύς, ταλαιπωρία ανείπωτη κι όλα αυτά στόν βωμό τών προσπαθειών αποκατάστασης τής δημοκρατίας.

* Έχει χειλάρες όμως η Αιμιλία! Καλή της ώρα...