Ταξείδι στὴν Ῥωσσία

a million years - μὲ τὸ δέον ἀξὰν

A game we once played.

Pretend we're fairies.

I'm a girl fairy,

and my name is Lauralee.

and you're a boy fairy,

and your name is Teetery.

Pretend when we're fairies,

we fight each other.

And I say,

"Stop hitting me or I'll die."

And you hit me again,

and I say:

"Now I have to die."

And you say,

"But I'll miss you."

And I say, "But I have to.

And you'll have to wait

a million years

to see me again."

Charlie Kaufman

Πορφυρογέννητος Γωνιὰ

 

Ὀλ. Βόλου ΑΕΚ 1-0 (Πανθεσσαλικὸν Στάδιον) 22/5/2011

Πρωτάθλημα – Πλέυ Ὂφφς – 5^η Ἀγωνιστικὴ

23 Σάχα, 31 Γεωργέας (67΄ 20 Ἔντερ), 15 Καράμπελας, 4 Μανωλᾶς , 5 Δέλλας, 21 Ντιόπ, 11 Μίτσελ (88΄ 6 Ματέος), 19 Λαγός, 39 Μπαχά, 7 Γκερέιρο (85΄ 9 Λεονάρντο), 32 Σκόκκο

Σκόρερ: –

Κίτριναι: Καράμπελας Μίτσελ Δέλλας

Διαιτητής: Κωνσταντινέας

ΑΕΚ ΠΑΟ 0-2 (ΟΑΚΑ) 25/5/2011

Πρωτάθλημα – Πλέυ ὂφφς – 6η Ἀγωνιστικὴ

23 Σάχα, 15 Καράμπελας, 13 Νταντόμο, 26 Ντρπίτς, 6 Ματέος, 90 Γκέντσογλου (63' 77 Κλωναρίδης), 1 Καφές (71' 20 Ἔντερ), 14 Μάκος, 19 Λαγός (79' 7 Γκερέιρο), 32 Σκόκκο, 39 Μπαχὰ

Σκόρερ: -

Κίτριναι: -

Διαιτητής: Τριτσώνης

Blackmail!

Σὲ ἐπανέκδοση προβάλλεται στὸν κινηματόγραφο (sic) Ζέφυρος στὸ Θησεῖον, τὸ Blackmail, ἡ πρώτη ὁμιλοῦσα ταινία τοῦ μαῖτρ.


Μιὰ γυναίκα (τζίιιιζ) δολοφονεῖ τὸν παρ’ὀλίγον βιαστή της ἀλλὰ τὴν βγάζει καθαρὴ διότι ἕνα ὄργανον τῆς τάξεως, ἀστυφύλαξ ζηλώσας τὸν σχωρεμένο, wannabe διατρυπωτὴς τῆς φόνισσας [εἴτε μὲ συναίνεση εἴτε ἄνευ τῆς ἑτέρας (μὰ καὶ ἐταίρας) πλευρᾶς] τὴν βοηθᾷ. Ἔστιν δίκης ὀφθαλμὸς ὅμως, ἕνας πλανόδιος χίππυ στὸ περιθώριο παρατηρήσεως ἀγρίων πτηνῶν, αὐτοπτoμαρτυρώνεται τοῦ περιστατικοῦ καὶ ἐκβιάζει τὴν σκρόφα.



Ἂν ἔχουτε τὸν Θεό σας ἀγαπητοὶ σκεπτικισταὶ καὶ ἄθεοι. Μιὰ γυναίκα βρίσκει καταφύγιο σὲ ἐργαστήριον καλλιτέχνου τινός, δέχεται νὰ ποζάρῃ γυμνὴ αὐτῷ, τοῦ ἐπιδεικνύει, τοῦ ἀποκαλύπτει τὰ ἂς ποῦμε ἀπόκρυφά της. Ἀνερυθρίαστα τοῦ ἐκθέτει τὰ ἐρυθρά αὐτῆς μέρη (ἴσως πορφυρὰ μπορεῖ καὶ φούξια, σίγουρα ὅμως ξυρισμένα) τοῦ λικνίζεται μὲ περισσότερη τῶν καλλιτεχνικῶν συνιστωσῶν εὐλυγισία, προφασιζομένη ἀναζήτηση δεούσης στάσεως. Κατόπιν δύο τζουρῶν τζήν, τύψεων καταπατηθεισῶν καὶ χειρῶν προταθεισῶν, τὸ στῆθος της ἀφήνεται στὴν κριτικὴ τοῦ καλλιτέχνου ματιὰ ἀξιολογούμενο κυρίως κατὰ τὶς στιγμὲς ποὺ ἕνας ἄρρωστος Τάμεσης, μιὰ ὑγρασίας πνοή του τὴν ταλανίζει διαστέλλοντας τὰ ψηφία (τῆς οὐδέποτε ὡστόσο μέλλοντι πραγματουμένης) μητρότητος. Κι ὅταν τὸ ἁλκοὸλ πληθύνει, ἡ κυρία αὐτὴ σὲ ἕναν οἶστρο καλλιτεχνικό, ἀναλαμβάνει πρωτοβουλία γιὰ μιὰν πιὸ ἐμπνευσμένη μεντορικὴ στάση· στρέφει τὰ νῶτα της στὸν ζωγράφο, τοῦ προτείνει τὴν πυγή της, τοῦ παρουσιάζει ὅ,τι δικό της σὲ θέα κοινή, ἡ κοινή. Κι ὅταν ἐντελῶς νομοτελειακὰ ὁ τεχνάνθρωπος, ζυγίσας ὅλα αὐτὰ τὰ ξεκάθαρα, τὴν προσεγγίζει γιὰ νὰ τῆς δώσῃ ὅ,τι φωναχτὰ τόση ὥρα τοῦ ζητᾷ, αὐτή, ξεκάθαρα πρόστυχα, γυναικεῖα δηλαδή, υἱοθετεῖ στάση βλενοπαρθένας. Μὰ γιὰ ποιά μέ περάσατε;;; Καὶ δὲν φθάνει ὅλο τοῦτο τὸ ὁποῖο εἶναι ἀρκετὸ γιὰ νὰ τὴν καταδικάσῃ σὲ ἀργό, ἐπώδυνο κοινωνικὸ ἀλλὰ καὶ βιολογικὸ θάνατο· τοὐναντίον! Ἡ πόρνη Ἰουδὴθ πιστὴ στὴν συνήθη, δεδομένη γυναικεία ψυχοσύνθεση, ἁρπάζει μιὰν μάχαιρα καὶ δολοφονεῖ τὸν ἀτυχὴ ζωγράφο, τὸν παρολίγον βιαστή της ὅπως δηλοῖ ἡ φεμίνιος προπαγάνδα! 

Προσέξατε ἀγαπητοί, ἡ ξανθιὰ μὲ τὸν σπαραξικάρδιο ἀπογνώσεως μορφασμὸ τῆς παρακάτω φωτογραφίας ἀποζητᾷ τὸν οἶκτο σας, θέλει νὰ σᾶς προσεταιριστῇ. Μὴν τὴν λυπηθῇτε ὅμως!










ἰδοὺ τὸ κτῆνος!




















 

Ἔλα στὸν θεῖο, μικρή μου, ἔλα ποὺ κάνεις τὴν δύσκολη, τόση ὥρα τὄθελες στὸ πιάτο! Ἔλα μωρὴ σκαρμούτσα μὴν τὸ δυσκολεύῃς, φαίνεται πόσο τὸ λαχταρᾷς! Ἔλα,θὰ σὲ τρατάρω καὶ λοκόμι!

ἦταν ἡ ζωή μου κόλαση καὶ τὴν ἔκανες ἀπόλαυση...

Τὸν θυμᾶμαι κάποτε, τοῦ θυμᾶμαι τὴν γραφὴ πολὺ εὐχάριστη νἆναι – δὲν γράφω τίποτε πιότερο μὴν καὶ λογιστῇ λειχία.


Τώρα, τὸ δίχως ἄλλο καὶ στάνταρ κι ἀβλεπί, τὸ παρακάτω πόστ του κάποιον ἄλλον ἐπιθετικὸ προσδιορισμὸ ἀπαιτεῖ - ὁ ὁποῖος ἐλλείψει καλλιεπείας ἐκ μέρους μας [δὲν εἴμεθα καὶ pitsirikos) δύσκολο πολλὰ νὰ διατυπωθῇ:


http://pitsirikos.net/2011/07/%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BC%CF%8C%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%B7-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%85%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD/


ἀχαχαχαχαχαχαχα!!!


Μὰ εἶναι δυνατόν; Χαχαχαχαααααααααα!


post's best of: 

Αφού το σκέφτηκα διεξοδικά, κατέληξα πως η καλύτερη αντίδραση απέναντι στην αστυνομική βαρβαρότητα είναι η κοινωνική απομόνωση των αστυνομικών – όλων των αστυνομικών

Η πρότασή μου είναι να μη μιλάει κανείς στους αστυνομικούς. Αν καθίσουν δίπλα μας –σε καφέ, εστιατόριο ή οπουδήποτε αλλού- να σηκωνόμαστε αμέσως και να αποχωρούμε. Αν μας μιλούν, να μην τους απαντάμε. Να τους δείξουμε με κάθε τρόπο πως τους θεωρούμε ανεπιθύμητους.

Ο κοινωνικός αποκλεισμός των αστυνομικών πρέπει να γίνει με κάθε τρόπο, όπου κι αν βρίσκονται.

Θα έχουν να αντιμετωπίσουν όχι μόνο την αντίδραση των πολιτών αλλά και τις αντιδράσεις των γυναικών τους, των παιδιών τους, των γονιών τους και των φίλων τους.

Θα γίνει η ζωή τους κόλαση.

Και τι θα βγει από όλο αυτό; Θα αναγκαστούν οι αστυνομικοί να πάρουν θέση. Σε κανέναν δεν αρέσει να τον περιθωριοποιούν. Ο κοινωνικός αποκλεισμός θα προκαλέσει μεγάλο πλήγμα στους κόλπους της Αστυνομίας.

Πέρα ἀπὸ τὰ γέλια ὅμως – εἰδικὰ ἐκεῖ στὸ νὰ σηκωνόμαστε ὅταν κάθωνται δίπλα μας στὰ καφενεῖα καὶ τὰ καπηλειὰ - μιὰ συμπαθείας σκέψη στέλνεται σ’αὐτὸν τὸν φίλο τοῦ pitsirikos, τὸν ἀστυνομικὸ ὁ ὁποῖος ἀπεδέχθη (ἄγνωστο μὲ τί μορφασμό, συγκατάθεσης ἄραγες, πικρίας; Πανικοῦ; ἀπογοήτευσης;) τὴν ἀπόφασή του γιὰ ἐμπάργκο ἐπαφῆς μέχρι νὰ νὰ νὰ νὰ νά. Τί θὰ ἀπογίνῃ, μοῦ λέτε; Πρέπει νὰ ζῇ σὲ ἐφιάλτη πιά, ὁ συγκεκριμένος ἀστυνομικός, τὸ δίχως ἄλλο…




ΥΓ: Προσωπικῶς, ὡς ἕνας ταπεινὸς ἀρχιφύλακας μὲ 29 χρόνια εὐδόκιμης θὰ ἔλεγα, ὑπηρεσίας θὰ ἤθελα νὰ εὐχαριστήσω τὸν pitsirikos ποὺ οὔτε μία φορὰ δὲν ἀναφέρει τὴν λέξι, μπάτσος. Τί καλός!