ἦταν ἡ ζωή μου κόλαση καὶ τὴν ἔκανες ἀπόλαυση...

Τὸν θυμᾶμαι κάποτε, τοῦ θυμᾶμαι τὴν γραφὴ πολὺ εὐχάριστη νἆναι – δὲν γράφω τίποτε πιότερο μὴν καὶ λογιστῇ λειχία.


Τώρα, τὸ δίχως ἄλλο καὶ στάνταρ κι ἀβλεπί, τὸ παρακάτω πόστ του κάποιον ἄλλον ἐπιθετικὸ προσδιορισμὸ ἀπαιτεῖ - ὁ ὁποῖος ἐλλείψει καλλιεπείας ἐκ μέρους μας [δὲν εἴμεθα καὶ pitsirikos) δύσκολο πολλὰ νὰ διατυπωθῇ:


http://pitsirikos.net/2011/07/%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BC%CF%8C%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%B7-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%85%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD/


ἀχαχαχαχαχαχαχα!!!


Μὰ εἶναι δυνατόν; Χαχαχαχαααααααααα!


post's best of: 

Αφού το σκέφτηκα διεξοδικά, κατέληξα πως η καλύτερη αντίδραση απέναντι στην αστυνομική βαρβαρότητα είναι η κοινωνική απομόνωση των αστυνομικών – όλων των αστυνομικών

Η πρότασή μου είναι να μη μιλάει κανείς στους αστυνομικούς. Αν καθίσουν δίπλα μας –σε καφέ, εστιατόριο ή οπουδήποτε αλλού- να σηκωνόμαστε αμέσως και να αποχωρούμε. Αν μας μιλούν, να μην τους απαντάμε. Να τους δείξουμε με κάθε τρόπο πως τους θεωρούμε ανεπιθύμητους.

Ο κοινωνικός αποκλεισμός των αστυνομικών πρέπει να γίνει με κάθε τρόπο, όπου κι αν βρίσκονται.

Θα έχουν να αντιμετωπίσουν όχι μόνο την αντίδραση των πολιτών αλλά και τις αντιδράσεις των γυναικών τους, των παιδιών τους, των γονιών τους και των φίλων τους.

Θα γίνει η ζωή τους κόλαση.

Και τι θα βγει από όλο αυτό; Θα αναγκαστούν οι αστυνομικοί να πάρουν θέση. Σε κανέναν δεν αρέσει να τον περιθωριοποιούν. Ο κοινωνικός αποκλεισμός θα προκαλέσει μεγάλο πλήγμα στους κόλπους της Αστυνομίας.

Πέρα ἀπὸ τὰ γέλια ὅμως – εἰδικὰ ἐκεῖ στὸ νὰ σηκωνόμαστε ὅταν κάθωνται δίπλα μας στὰ καφενεῖα καὶ τὰ καπηλειὰ - μιὰ συμπαθείας σκέψη στέλνεται σ’αὐτὸν τὸν φίλο τοῦ pitsirikos, τὸν ἀστυνομικὸ ὁ ὁποῖος ἀπεδέχθη (ἄγνωστο μὲ τί μορφασμό, συγκατάθεσης ἄραγες, πικρίας; Πανικοῦ; ἀπογοήτευσης;) τὴν ἀπόφασή του γιὰ ἐμπάργκο ἐπαφῆς μέχρι νὰ νὰ νὰ νὰ νά. Τί θὰ ἀπογίνῃ, μοῦ λέτε; Πρέπει νὰ ζῇ σὲ ἐφιάλτη πιά, ὁ συγκεκριμένος ἀστυνομικός, τὸ δίχως ἄλλο…




ΥΓ: Προσωπικῶς, ὡς ἕνας ταπεινὸς ἀρχιφύλακας μὲ 29 χρόνια εὐδόκιμης θὰ ἔλεγα, ὑπηρεσίας θὰ ἤθελα νὰ εὐχαριστήσω τὸν pitsirikos ποὺ οὔτε μία φορὰ δὲν ἀναφέρει τὴν λέξι, μπάτσος. Τί καλός!