σταδιάλα ἂς ποῦμε!
Ἂ ῥὲ Γιατζόγλαινα!
Ὅλοι οἱ φίτσουλες, οἱ πουθενάδες, οἱ τίποτες εἶναι στὴν τηλοψία κι ἐσὺ στὴν ἀπόξω ἀσοῦμε ναοῦμε…
:-( :-( :-( :-( :-( :-( :-( :-( :-( :-( :-( :-( :-( :-( :-( :-( :-( :-(
αναρτήθηκε από το χρήστη vangelakas στις
8:13 μ.μ.
5 σχόλια:
το κατερινάκι το είχα πριν δεκαπενταετίας κάθε βδομάδα τραπεζωμένο μετά των μπαλκονιών της σε καλοκαιρινή διαθεση και όψη, αγκαλιά με τον αγαπούλη -τόσο δα μικρό- δημητράκη, λέγε με αδέσμευτο Ρίζο. Μεγάλες βραδιες! Όσο και τα τραπέζια αυτών. Πατείς με, πατώ σε, να πούμε. Η κόλαση, αδελφέ, με το "η" να διαβάζεται όσο πιο κοφτά μπορείς. Ααααααχ
Στό μαγαζί στήν γούβα τοῦ βάβουλα δέν λές; Ναί, τήν εἶχα μπανίσει μιά φορά, Θεέ μου, τί καύλα γυναίκα, μπορεῖ καί νά τόν εἶχα παίξει στίς τουαλέττες, μπορεῖ.
Είσαι τόσο προβλέψιμος ρε Bανζέλ... αλλά έχεις και τόσο δίκιο... :)
Και για να μην ξεχνάμε τον άντρα που κρύβεται (εύκολα) πίσω από αυτή τη μεγάλη γυναίκα:
"Το Μάη το χιόνι λιώνει"
"Η όπερα δεν τελειώνει πριν βγει η χοντρή".
Α, ρε Στηβ ηγέτη! Αυτοί ήτανε αντρήδες, ο Γιατζόγλου κι ο Τάκης ο Κορωναίος, όχι οι φίτσουλες οι σημερινοί!
lol γιὰ τὰ σχόλια.
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα