Θερινὸ λιοστάσι – ἡ μεγαλύτατη ἡμέρα
Σκοπεύω, σκόπευα μᾶλλον, νὰ βάλω τὴν Κοραθὸν νὰ μοῦ (sic) τρίψῃ ἀπόψε.
Μὰ εἶναι ἡ μεγαλυτέρα ἡμέρα τοῦ ἔτους καὶ λίγο θὰ δύσκολο νὰ πραγματωθῇ τὸ τῆς λαϊκῆς Σοφίας ῥητὸ πὼς ὅσο νυχτώνει ἡ πίτσα μεγαλώνει. (φισκώνει ἡ ζύμη της δηλαδή, στὸν κόκκινο φοῦρνο ἔνθα τὸ γκρίλλ του καμουτσικώνει τὸ λευκὸ σαρκίο τοῦ ὁσονούπω στοματωμένου).
Χμ... Θὰ δῶ τί θὰ κάνω.
Λαϊκὴ Σοφία.
Πρόκειται γιὰ τὴν Σοφία ἀπὸ τὰ Καμίνια, ἀπόφοιτο ἐσπερινοῦ ΤΕΛ, φερέλπιδος νυμφιδίου, ληψάσης ὅλον τὸν ἄρρενα πληθυσμὸ τοῦ σχολειοῦ +περιλαμβανομένων τοῦ κυλικιάρχη καὶ πατέρων +μαθητῶν.
Σχολείου περατωθέντος, σπούδασε στὴν σχολὴ κομμωτικῆς τοῦ Ἀμάραντου. Τσίμπησε μάλιστα μπαρμπέριο μάστερ καθὼς διέθεταν χέλια δεξιότητα τὰ χέρια της. Κορνίζωσε τὸ πτυχίον καὶ μιὰ οὐρίτσα phd καὶ ξόδεψε καιρὸ πολὺ νὰ ἀναζητᾷ κάποιον συνάδελφό της ὀνόματος Ἄγγελος ὥστε συνεταιρικῶς νὰ ξεκινήσουν κατάστημα – φεῦ! ἀνεπιτυχῶς! Σημαῖνον στέλεχος τοῦ φὰν κλὰμπ τοῦ Γιώργου Γερολυμάτου καὶ διαπρύσια θαυμάστρια τῆς Χρυσηΐδος Δημουλίδου, μὲ εὐρὺ φάσμα γνωριμιῶν στὸ μεσοδιάστημα καταπιολῶν ἄμστελ, μιὰ Κατερίνη Στανίση μὲ πέρλες, μὲ τὴν Ἄρτα καὶ τὰ Γιάννενα πάνω της, νυστάζω - κοιμᾶμαι ὅποτε ἀνοίγω βιβλίο.
Στὰ κρίσιμα πρὸ τῆς συμπλήρωσης τῶν 30 ἐτῶν, χρόνια, τὴν κατακυρίευσε τὸ σύνδρομο θέλω νὰ γίνω μάνα καὶ ἄρον ἄρον ἐγκατέλειψε τὶς ἐφήμερες διασκεδάσεις· κότσισε τὰ μαλλιὰ (ποὺ τόσο ὅμορφα τὰ πετύχαινε!) καὶ πῆρε τὰ βουνά· τὸ ὅρος Αἰγάλεω γιὰ τὴν ἀκρίβεια. Λίγο πιὸ κάτω ἀπὸ τὰ πυροβολεῖα, σὲ ἕνα ἄνευ ἠλεκτρισμοῦ καὶ ὅλων τῶν ἀνέσεων ποὺ δὲν εἶναι πιὰ ἀνέσεις τὴ σήμερον ἡμέρα, λυόμενο καλύβι 16 τετραγωνικῶν καὶ μόνη τροφὴ ἀκρίδες κι ἄγριο θυμαρίσιο μέλι, γίνηκε μιὰ ἀναχωρήτρια, μιὰ χίππυ, μιὰ προφήτις.
Κόσμος πολὺς μαζωχνόταν ἐκεῖ καὶ κρεμόταν ἀπὸ τὰ χείλη της γιὰ μιὰ κουβέντα. Κάθε δεύτερη Τετάρτη μάλιστα, ὑπῆρχε happy hour καὶ γινόταν τὸ πήγαινε νὰ δῇς. Σὲ ἕνα τέτοιο, κάποιο ἀπόγευμα ποὺ γνωστὴ φίρμα πίτσας τὴν εἶχε πλευρίσει μὲ δόλιους καπιταλιστικοὺς σκοπούς, ἡ λαϊκὴ Σοφία, ἵνα ἀπέλθῃ ἀπ’αὐτῆς, ἔμεσε πὼς ὅσο νυκτώνει ἡ πίτσα μεγαλώνει.
Μὰ εἶναι ἡ μεγαλυτέρα ἡμέρα τοῦ ἔτους καὶ λίγο θὰ δύσκολο νὰ πραγματωθῇ τὸ τῆς λαϊκῆς Σοφίας ῥητὸ πὼς ὅσο νυχτώνει ἡ πίτσα μεγαλώνει. (φισκώνει ἡ ζύμη της δηλαδή, στὸν κόκκινο φοῦρνο ἔνθα τὸ γκρίλλ του καμουτσικώνει τὸ λευκὸ σαρκίο τοῦ ὁσονούπω στοματωμένου).
Χμ... Θὰ δῶ τί θὰ κάνω.
Λαϊκὴ Σοφία.
Πρόκειται γιὰ τὴν Σοφία ἀπὸ τὰ Καμίνια, ἀπόφοιτο ἐσπερινοῦ ΤΕΛ, φερέλπιδος νυμφιδίου, ληψάσης ὅλον τὸν ἄρρενα πληθυσμὸ τοῦ σχολειοῦ +περιλαμβανομένων τοῦ κυλικιάρχη καὶ πατέρων +μαθητῶν.
Σχολείου περατωθέντος, σπούδασε στὴν σχολὴ κομμωτικῆς τοῦ Ἀμάραντου. Τσίμπησε μάλιστα μπαρμπέριο μάστερ καθὼς διέθεταν χέλια δεξιότητα τὰ χέρια της. Κορνίζωσε τὸ πτυχίον καὶ μιὰ οὐρίτσα phd καὶ ξόδεψε καιρὸ πολὺ νὰ ἀναζητᾷ κάποιον συνάδελφό της ὀνόματος Ἄγγελος ὥστε συνεταιρικῶς νὰ ξεκινήσουν κατάστημα – φεῦ! ἀνεπιτυχῶς! Σημαῖνον στέλεχος τοῦ φὰν κλὰμπ τοῦ Γιώργου Γερολυμάτου καὶ διαπρύσια θαυμάστρια τῆς Χρυσηΐδος Δημουλίδου, μὲ εὐρὺ φάσμα γνωριμιῶν στὸ μεσοδιάστημα καταπιολῶν ἄμστελ, μιὰ Κατερίνη Στανίση μὲ πέρλες, μὲ τὴν Ἄρτα καὶ τὰ Γιάννενα πάνω της, νυστάζω - κοιμᾶμαι ὅποτε ἀνοίγω βιβλίο.
Στὰ κρίσιμα πρὸ τῆς συμπλήρωσης τῶν 30 ἐτῶν, χρόνια, τὴν κατακυρίευσε τὸ σύνδρομο θέλω νὰ γίνω μάνα καὶ ἄρον ἄρον ἐγκατέλειψε τὶς ἐφήμερες διασκεδάσεις· κότσισε τὰ μαλλιὰ (ποὺ τόσο ὅμορφα τὰ πετύχαινε!) καὶ πῆρε τὰ βουνά· τὸ ὅρος Αἰγάλεω γιὰ τὴν ἀκρίβεια. Λίγο πιὸ κάτω ἀπὸ τὰ πυροβολεῖα, σὲ ἕνα ἄνευ ἠλεκτρισμοῦ καὶ ὅλων τῶν ἀνέσεων ποὺ δὲν εἶναι πιὰ ἀνέσεις τὴ σήμερον ἡμέρα, λυόμενο καλύβι 16 τετραγωνικῶν καὶ μόνη τροφὴ ἀκρίδες κι ἄγριο θυμαρίσιο μέλι, γίνηκε μιὰ ἀναχωρήτρια, μιὰ χίππυ, μιὰ προφήτις.
Κόσμος πολὺς μαζωχνόταν ἐκεῖ καὶ κρεμόταν ἀπὸ τὰ χείλη της γιὰ μιὰ κουβέντα. Κάθε δεύτερη Τετάρτη μάλιστα, ὑπῆρχε happy hour καὶ γινόταν τὸ πήγαινε νὰ δῇς. Σὲ ἕνα τέτοιο, κάποιο ἀπόγευμα ποὺ γνωστὴ φίρμα πίτσας τὴν εἶχε πλευρίσει μὲ δόλιους καπιταλιστικοὺς σκοπούς, ἡ λαϊκὴ Σοφία, ἵνα ἀπέλθῃ ἀπ’αὐτῆς, ἔμεσε πὼς ὅσο νυκτώνει ἡ πίτσα μεγαλώνει.
αναρτήθηκε από το χρήστη vangelakas στις
8:43 μ.μ.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα