Πορφυρογέννητη Γωνιά.

AEK – Φιορεντίνα 1-1 (ΟΑΚΑ) 29/11/2007
Κύπελλον Ουέφα - Γ΄ Όμιλος - 3η Αγωνιστική
32 Μορέτο, 2 Ράμος, 3 Αρουαμπαρένα, 15 Παπασταθόπουλος, 5 Δέλλας, 88 Τόζερ, 8 Ενσαλίβα (71’ 1 Καφές), 99 Σέζαρ (82’ 7 Παππάς), 20 Μανού, 22 Κονέ (55’ 11 Μαντούκα), 77 Μπλάνκο.
Σκόρερ: 34’ Μπαλτσαρέτι (αυτ.)
Κίτρινες: Ράμος
Διαιτητής: Κρεγκ Τόμσον (Σκωτία)

Aπορώ καί από σίγμα.

Ασφαλιστικό
Ρούλα
Ζωνιανά
Ασφαλιστικό
Ρούλα
Ζωνιανά
Ασφαλιστικό
Ρούλα
Ζωνιανά
Ασφαλιστικό
Ρούλα
Ζωνιανά
Ασφαλιστικό
Ρούλα
Ζωνιανά
Ασφαλιστικό
Ρούλα
Ζωνιανά
Ασφαλιστικό
Ρούλα
Ζωνιανά
Ασφαλιστικό
Ρούλα
Ζωνιανά
Ασφαλιστικό
Ρούλα
Ζωνιανά
Ασφαλιστικό
Ρούλα
Ζωνιανά
Ασφαλιστικό
Ρούλα
Ζωνιανά
Ασφαλιστικό
Ρούλα
Ζωνιανά
Ασφαλιστικό
Ρούλα
Ζωνιανά
Ασφαλιστικό
Ρούλα
Ζωνιανά
Ασφαλιστικό
Ρούλα
Ζωνιανά
Ασφαλιστικό
Ρούλα
Ζωνιανά
Ασφαλιστικό
Ρούλα
Ζωνιανά










Rien ne va plus, αγαπούλες!





Κλίκ κλίκ κλίκ...

Κλίκ κλίκ κλίκ...


κκκκκκλίκ.

Ασφαλιστικόν.



Μέγας θόρυβος!

Χαμός!

Τό ρεζουμέ:

Άν δέν προσέξουμε, προσεχώς θά τόν πιούμε. Σκόνη καί θρύψαλα θά γενούν δηλαδή τό ασφαλιστικό, οι συντάξεις (καί οι ουροσειρές στήν Εθνική κάθε αρχή τού μήνα – ουδέν κακόν αμιγές καλού).

Αλλά ρέ γαμώτο... Τώρα πού τό καλοσκέφτομαι... Τά ίδια μάς λέγαν καί μερικά χρόνια πρίν. Γιά επικείμενα ολοκαυτώματα, καμμένη γή, σαχάρες στήν κοινωνική ασφάλιση. Τότε βέβαια, οι επαΐοντες εξέφραζαν μιάν κάποια επιφύλαξη γιά τό εάν τελικώς συνέβαινε ο αρμαγεδών... Διότι τότες, υπήρχε μιά αμυδρά ελπίς – ίσως νά προέκυπτε ένα φιλί ζωής στό κακοπολυταλαιπωρημένο ασφαλισττικό. Μιά μικρή ελπίδα, υπαρκτή ελπίδα, η οποία μπορεί καί νά έσωνε τήν παρτίδα...

Ρωτώ λοιπόν κι εγώ ο κάφρος: ΜΑ ΚΑΛΑ , ΚΑΛΕ, ΔΕΝ ΕΣΩΣΑΝ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣΣΣΣΣΣΣΣ;

Είμαστε δυό, πωρορόμ, είμαστε τρείς!

Αντιγραφή

Ο Τζόυς λέει στον βιογράφο του Μπάτζεν: "Ανήκω σ' αυτή τη γλώσσα (-ελληνική), είναι το πεπρωμένο μου να μπω."

Συχνά παινευόταν στους φίλους του: Ξέρω να διαβάζω και να γράφω ελληνικά. Ο αριθμός των σελίδων που καλύπτουν τα ελληνικά μαθήματα με τον δάσκαλό του Φωκά, καλαμπούρια, τραγούδια, αποτελούν μια ενότητα, γνωστή στους ερευνητές με το όνομα Τετράδια της Ζυρίχης, που βρίσκονται στη βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου του Μπάφαλο στις ΗΠΑ. Υπάρχουν τρία δερματόδετα τετράδια και σκόρπιες σελίδες. Όλα μαζί καλύπτουν περίπου 93 σελίδες χειρόγραφες με το χέρι του Τζόυς και του δασκάλου του Φωκά. Επίσης, υπάρχει ένα τετράδιο των Μυθολογιών, όπου στις 35 σελίδες του, εναλλάσσονται ελληνικά, αγγλικά, ιρλανδικά και εβραϊκά. Ανάμεσα σ' αυτά υπάρχει και ο ελληνικός εθνικός ύμνος, με την αγγλική του μετάφραση, γραμμένος δύο φορές, όπως επίσης και ο ανεπίσημος εθνικός ύμνος μεταφρασμένος στα αγγλικά: Μαύρη είναι η νύχτα στα βουνά.

Τα συμποσιακά μας βράδια τελείωναν πάντα με τον ελληνικό εθνικό ύμνο που τον τραγουδούσαν ο Φωκάς, ο Ρουτζιέρο (-έλληνας της Θεσσαλονίκης) και ο Τζόυς, γράφει ο Μπάτζεν.

Τα απογεύματα στο καφενείο Τεράς στη Ζυρίχη, επάνω στην προκυμαία του Λίματ, με θέα το κανάλι, διηγείται ο Μπάτζεν στη βιογραφία του Τζόυς:

- Μπάτζεν, πες μου, πως σου φαίνονται οι φίλοι μου οι Έλληνες;

- Δε νομίζω πως μ' αρέσουν, μοιάζουν πιο πολύ με Εβραίους. Μιλάνε όλοι μαζί και κανένας δεν ακούει κανέναν.

- Κοίταξε, είναι σπουδαίοι άνθρωποι και για μενα πολύ χρήσιμοι. Ο Νικόλας Σάντας ήταν αγράμματος, όμως μπορούσε να απαγγείλει ολόκληρες ραψωδείες από την Οδύσσεια. Ο Παύλος Φωκάς, φορτωμένος μ' αυτό το ένδοξο όνομα βυζαντινού αυτοκράτορα, είναι ένας μικροϋπάλληλος σε μια εμπορική επιχείρηση. Όσο για τον Αντώνη Χαλά, έγραψε ένα βιβλίο όπου αποδεικνύει ότι το κέντρο βάρους της γης περνάει μέσα από την καρδιά της Αθήνας. Έστειλα ένα αντίτυπο του βιβλίου του στον πρόεδρο των ΗΠΑ Ουίλσον και περιμένω την απάντηση του. Ξέρεις, Μπάτζεν, πιστεύω πως ο καλύτερος δρόμος για να μπεις στο πνεύμα της αρχαίας Ελλάδας, είναι ο σύγχρονος Έλληνας.

Ο Τζόυς απαίτησε από την εκδότρια του Σύλβια Μπητς, το εξώφυλλο του πρώτου αντιτύπου του "Οδυσσέα" να είναι γαλάζιο. Όχι οποιοδήποτε γαλάζιο, αλλά εκείνο της ελληνικής σημαίας.

Είμαι προληπτικός με τους Έλληνες. Μου φέρνουν τύχη, έλεγε ο Τζόυς.

Ζητούν μια σημαία από την ελληνική πρεσβεία. Η πρεσβεία αρνείται τη δωρεά! Ο κύριος Τζόυς δεν είναι Έλληνας. Μια ελληνική σημαία αναζητείται σε όλο το Παρίσι του 1922. Τέλος, κάποιος γράφει σε κάποιον Γάλλο στην Αθήνα. Η ελληνική σημαία τοποθετείται σε περίοπτη θέση στο βιβλιοπωλείο της Σύλβια Μπητς. Ο τυπογράφος της Ντιζόν που θα τυπώσει το εξώφυλλο παίρνει σαν χρωματικό μοντέλο το ύφασμα της σημαίας. Όμως στο χαρτί το χρώμα της σημαίας αλλοιώνεται, το μπλέ στο χαρτί γίνεται διαφορετικό. Επιτέλους, βρέθηκε το σωστό γαλάζιο χρώμα και στις 2 Φεβρουαρίου 1922, ημέρα γενεθλίων του Τζόυς, φτάνει με ειδικό ταχυδρόμο το maledito libro, καθώς έγραψε στο φίλο του Ρουτζιέρο στη Ζυρίχη.

Αντιγραφή από εδώ.

Πορφυρογέννητη Γωνιά.

ΑΕΚ – ΟΦΗ 4-0 (ΟΑΚΑ) 25/11/2007

Πρωτάθλημα – 9η Αγωνιστική
32 Μορέτο, 2 Ράμος, 19 Λαγός (65΄ 99 Σέζαρ), 4 Άλβες (31΄ 8 Ενσαλίβα), 15 Παπασταθόπουλος, 16 Ζήκος (46΄ 7 Παππάς), 1 Καφές, 11 Μαντούκα, 10 Ριβάλντο, 33 Λυμπερόπουλος, 18 Μπλάνκο

Σκόρερ: 47΄ Ριβάλντο, 50΄ Μαντούκα, 62΄ Μπλάνκο, 74΄ Παππάς

Κίτρινες: Λαγός

Διαιτητής: Ν. Χαραλαμπίδης (Καβάλας)

Κρέμα γιά τίς κοκκινισμένες, ξέρεις.

Η πολυθρύλητη δημοκρατία μας τήν οποίαν όλοι ευχάρως βιώνουμε τά τελευταία χρόνια (καί οι ταγοί της συνεχώς μακαρίζουν εαυτούς καί εμάς διότι απέχουμε από τά κακά παρελθόντα) έχει πραγματοποιήσει μόνο μία φορά διαδικασία άμεσης δημοκρατίας, τήν κλασσικότερη έκφανση αυτής.

Διαδικασία πούρα δημοκρατική, καθώς δίνεται τό δικαίωμα στόν κυρίαρχο δήμο όχι απλώς νά εκλέξη αυτούς πού θά λαμβάνουν αποφάσεις γι’αυτόν, αλλά νά πάρη ρέ παιδί μου, κι αυτός μιάν απόφαση.

Όχι όμως! Πεισματικά αρνούνται οι κυβερνώντες νά χορηγήσουν μιάν έστω παραζάλη κυριαρχίας στόν μή ιδιώτη· τά 15 λεπτά τής διασημότητος. Καί δέν (μάς) έχουν συμβεί λίγα τά οποία άξιζαν τής άμεσης επιδοκιμασίας ή όχι, τού δήμου.

Δέν θά έλεγα πάντως, δέν νομίζω ότι φοβούνται οι κυβερνώντες τό τί θά εισπράξουν από τόν λαό σέ κάποιο δημοψήφισμα καί γι’αυτό δέν πραγματοποιούν δημοψηφίσματα. Απλώς βαριούνται. Βαριούνται νά θέτουν σέ ισχύ μηχανισμούς ποδηγέτησης τού κόσμου. Εάν π.χ. τό ζήτημα τής ονομασίας τής β. Μακεδονίας ετίθετο σέ δημοψήφισμα, (δεδομένης τής συντριπτικής πλειονότητος υπέρ τής χωρίς μακεδονο ονομασίας τής χώρας τών σλαβοβούλγαρων τού βορρά) θά επιστράτευαν αλαβανίζοντες ελληνόφοβους προπαγανδιστές 25 ώρες τό 24ωρο, στά ράδια καί τίς τηλεοράσεις καί θά κάναν τούς έλληνες νά πιστέψουν ότι τό σωκρατικό δαιμόνιο ενεφάνιζε υπότιτλους στόν κερατοειδή τού Σωκράτους στό κυριλλικό αλφάβητο.

Δέν είναι καθόλου δύσκολο γιά τούς εξουσιαστές νά κάνουν τό άσπρο μαύρο στήν συνείδηση τού λαού κι αυτός νά ψηφίση κατά τό δοκούν· άσε πού τό έχουν πετυχοδοκιμάσει πρό 33ετίας μέ εκείνο τό ανφαίρ. Απλώς θέλει χρόνο. Καί βαριούνται.

ΥΓ: Έχουν πάντως φάση οι δικαιολογίες τού πρωθυπουργού στό γιατί δέν είναι αναγκαίο ένα δημοψήφισμα. Δικαιολογίες – απάντηση στό ερώτημα πού τού έκανε ο φασίστας Καρατζαφέρης, ο σαλτιμπάγκος τής πολιτικής, ο τιποτένιος, κι ό,τι άλλο τού κατελόγιζαν κάτι κωλoτρuπiδες πού μέχρι hate blog ανέβασαν!

Περισσότερα εδώ: http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=849803&lngDtrID=244.

Disconnecting Network Drive.

Μία φοβερή καί τρομερή δικαιολογία τών επιστημόνων, τών καθ’ύλην αρμοδίων, τών σούπερ ντούπερ ιστοριογράφων, γιά τήν λάιτ θεώρηση τών βιαίων γεγονότων στά σχολικά εγχειρίδια ήταν ότι η ψυχούλα τού παιδιού τού δημοτικού δέν αντέχει σέ αναγνώσεις ξεκοιλιάσματων τών ελλήνων από τούρκους!

Θυμήθηκα πάντως τά δικά μου σχολικά χρόνια όταν γιορταστικώς γιορτάζαμε τήν γιορτή μέ τίς χιλιάδες τών νεκρών τού πολυτεχνείου. Η συνήθης φράση: «Τό τάνκς μπαίνοντας, μπαχαλεύοντας τήν πύλη τού πολυτεχνείου, έλιωσε κόσμο» ήταν πολύ σουξεδιάρικη. Καί κάργα αποτυπωματική στίς ευαίσθητες ψυχές τών παιδιών τού δημοτικού. Φαντάζομαι σήμερις θά έχουν αποστρατεύσει τέτοιες εκφράσεις. Εξάλλου καί τό Πολυτεχνείο, ιστορία είναι. Μελέτη τού παρελθόντος χωρίς ακρότητες καί εξαλλοσύνες καί ό,τι άλλο τελοσπάντων.

Οι παπάδες διαταράσσουν τήν ηρεμία τού δέλτα.

Είδατε στό γιοφύρι στόν Έβρο, τόν Καραμανλή νά σπεύδη νά χαιρετίση τόν κουμπάρο του;

Ωραία. Κάποια στιγμή, τό πλάνο περιείχε τόν ιστό μέ τό πανί τού γιουνανιστάν, τό είδατε;

Ωραία. Είδατε πάνω πάνω, στόν ιστό νά καμαρώνη ο ... ο... Ο...

Ο σταυρός ρέ παιδί μου, φιού! Τό είπα!

(πάτα τό play! Πάμε!)

Αίσχος, τέκνα τού αειθαλούς μεσαιωνικού ερέβους!

Χωρισμός Ιστού - Εκκλησίας, Πότε;

Ένα από τά ελάχιστα πού μπορούμε νά.

Από τό βαζάκι όμως, όχι σέ πιατάκι!

Οι σλαβοβούλγαροι κάτοικοι τής βόρειας Μακεδονίας, παρατηρώντας μιά μας κίνηση τόν τελευταίο καιρό, νά φλερτάρουμε βέτο ένεκα ονομασίες καί τά ρέστα, απεφάσισαν νά μάς καλοπιάσουν.

Εξάλλου καταπολλάκις έχουν πεί οι αθρώποι ότι θέλουσιν κι αποζητούν καλή γειτονία, αξιώνουν νά σεβαστούμε τήν διάθεσή των νά ονομασθούν Μακεδόνες αφού κι αυτοί μάς χρειάζονται, άλλωστε είμεθα οι πρώτοι διεισδύσαντες καπιταλιστικώ τώ τρόπω κλπ κλπ.

Έτσι λοιπόν, στά πλαίσια αυτού τού καλοπιάσματος, απεφάσισαν νά μάς τρατάρουν μελιτζανάκι μίας λίαν σπανίας εσοδείας από καλλιέργειες στήν ανατολική μεσόγειο.


Γέφυρες προς το κατοχικό καθεστώς στην Κύπρο επιχειρεί να ρίξει η ηγεσία της ΠΓΔΜ, αντιπροσωπεία της οποία μετέβη στο κατεχόμενο τμήμα της Μεγαλονήσου. Έντονη ήταν η αντίδραση του Ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών.

Η αντιπροσωπεία υπό τον Νίκολα Κλούσεβ, πρώην πρωθυπουργού της ΠΓΔΜ και νυν επικεφαλής της Υπηρεσίας Εξωτερικών Επενδύσεων της χώρας του, θα συμμετάσχει στις εκδηλώσεις για την επέτειο ανακήρυξης του τουρκοκυπριακού ψευδοκράτους, στις 15 Νοεμβρίου του 1983. (Περισσότερα εδώ: www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=849254&lngDtrID=244)


Καί ένα εξόχως ενδιαφέρον εδαφιάκι από τήν «Α1»:

Tό αποκάλυψε ο διαπρεπής θεσσαλονικιός βαλκανιολόγος Σπύρος Σφέτας, τό βράδυ τής Τετάρτης 31 Οκτωβρίου στήν εκπομπή τού Παντελή Σαββίδη στήν ΕΤ-3: Ο εθνικός ήρωας τών σκοπιανών καί πατέρας τού σλαβομακεδονικού εθνικισμού Κρίστε Μισίρκωφ κατά τήν διάρκεια τού Α΄ παγκοσμίου πολέμου ομολόγησε γραπτώς ότι ο μακεδονισμός τών σλαβομακεδόνων είναι μιά σύμβαση, ότι δέν έχουν τήν παραμικρή σχέση μέ Μακεδόνες καί ότι είναι στήν πραγματικότητα Βούλγαροι! Τά σχετικά ντοκουμέντα τά έδωσαν στήν δημοσιότητα πρίν από λίγους μήνες οι Βούλγαροι καί δημιουργήθηκε φοβερός σάλος στά Σκόπια. Είναι σάν νά λέμε ότι ο πατέρας τού ελληνικού εθνικισμού Ίων Δραγούμης ομολογεί γραπτώς ότι συμβατικά οι Ρωμιοί ονομάστηκαν έλληνες γιά νά αποκτήσουν εθνική ταυτότητα. Κι όμως: Κανένα ελληνικό ΜΜΕ δέν μάς ενημέρωσε τόσο καιρό γιά τόν πάταγο πού έκαναν στά Σκόπια οι αποκαλύψεις τών Βουλγάρων γιά τόν Κρίστε Μισίρκωφ.

Αυτό εννοούσα, θυμάσαι;

Δέν ζεσταίνεσαι;

H μαζό φάση κάποιων μπορεί νά τούς κάνει νά γουστάρουν νά γλύφουν τίς γιομάτες, τίς ξεχειλίζουσες πάπιες αρρώστων ώστε νά μήν στάζουν τά ούρα.

Όταν όμως δέν κυκλοφορούν λόγω δακτυλίου στό κέντρο τών Αθηνών καί δέν μπορούν νά επισκεφθούν νοσοκομεία, κάθονται σπίτι καί ενημερώνουν τό βλόγ τους.

Σέ συναφείς παραϊατρικές δραστηριότες, μπορεί καί νά αναρωτηθούν:

Πόθεν κόλλησε τήν ηπατίτιδα ο Χριστόδουλας;

Καί επειδή, λέγουν, οι τρείς βασικοί τρόποι μετάδοσης είναι η σεξουαλική επαφή άνευ καπότας, η μέ σύριγγες χρήση ντρόγκας καί η μετάγγιση μολυσμένου αιμάτου, βγάζουν συμπέρασμα ότι ή είναι λούγρα ή ζάκι. Εκφράζουν καί σιγουριά γιά τό ιατρικό του ιστορικό και όλα ΟΚ! Τό βγάλαμε τό πόρισμα νά’ούμ’!

Υπάρχουν κι άλλοι πού γράφουν τά απίστευτα κτηνώδη, φανερώνοντας ότι κάποτε, αρκετά χρόνια πρίν, μειράκια όντα, σέ κάποιο σκοτεινό δρομάκι κάποιος παπάς τούς ανάγκασε σέ πίπες, σέ κωλοχεριάσματα, σέ άνευ γράσου διάνοιξη τής σούφρας τους.

Φαντάσου κοντά σου, έναν απαίσιο, κακάσχημο, μουσάτο τύπο νά βγάζη καταπιεσμένους ήχους ανακούφισης, νά συστρέφη τό πρόσωπο του καί στά καπάκια, καλό μου μειράκιο... Στά καπάκια νά βλέπης από τό κατακόκκινο μόριό του υγρά νά πετάγωνται, νά νοιώθης – τί παράξενο! – ζεστά πολύ, υγρά, στά ρουθούνια, στά μάγουλα, στά χείλη μέ δύναμη τά υγρά, τά ζεστά πολύ. Καί μετά, όταν αυτός ο σιχαμερός παπάς, επιβραδυνομένων τών θορυβωδών αναπνοών του, σέ κυττά μέ παρά φύσει βλέμμα... Κι επιστεγάζει τό εκπαιδευτικό σου πρόγραμμα σκουπίζοντας – ο άθλιος – τό καuλί του στήν γυμναστικής φόρμα σου. Φέρνει τό πρόσωπό του κοντά στό δικό σου, αυτή η βρωμερή αναπνοή νά διατυπώνη απειλές γιά τό τί θά πάθης εάν, καλό μου μειράκιο! Τό τί θά πάθης εάν αποκαλύψης όλα αυτά...

Τί θά πάθαινες εάν απεκάλυπτες όλα αυτά!

Τώρα, η επώδυνη θύμηση γιατρεύεται μόνο μέ ποστάκια πολεμικής τά οποία έχουν σχέση μέ τήν πραγματικότητα όση κι ο Ανεμοβρόχης μέ τήν αστρονομία τού Κοπέρνικου.

Η κατάσταση όμως επειδή έχει νά κάνη μέ υγίεια, είναι λίγο ιλαρή. Δέν συζητάμε γιά μετανάστες, γιά ακρίβεια, γιά παιδεία. Μιλάμε γιά άνθρωπο πού πεθαίνει. Κανείς μας δέν έχει κάνει 100ετές συμβόλαιο μέ τόν χάρο...

Γρούχου γρούχου!

Η Κυριακή τού προχθές ήταν ημέρα ξεχωριστή. Είχε αυτό τό κατιτίς της, αυτό τό αλμυρούτσικο πού τερψεύει ουρανίσκους, τό γιοματάρι πού αιματώνει βαλάνους καί τό ριγέ σκληρό πού ευδιαθετίζει πλάτες καί νάνι.

Μέ δυό λέξεις, είχε μπάνιο. Λουτρό δηλαδή, μετά από αααρκετό καιρό - όπου ο αριθμός τών άλφα στό «αρκετό», η τετραγωνική ρίζα τών συνολικών ημερών αποχής από τό υγρό στοιχείο.

Δέν τό είχα ξαναποτολμήσει, τό’πραξα τώρα βοηθηθείς από τήν άδεια τής δουλειάς. Δυό εβδομάδες, μπάνικη ποσότης! Τό ερέθισμα μού τό έδωσε ένας συνάδελφος από τά στρατά ή κάλλιον μιά φώτο του· τίς σκάλιζα τίς προάλλες καί θυμήθηκα τήν απάντησή του στό ερώτημα ενός πυργιώτη δεκανέως, «Γιατί δέν κάνεις μπάνιο;»

«Μπάνιο κάνουν οι βρώμικοι. Εγώ είμαι καθαρός, γιατί νά κάνω μπάνιο;»

Κάπως έτσι κι εγώ. Ξεκίνησα μέ ισχυρά πεποίθηση ότι κάθε μου τετραγωνικό εκατοστό έχαιρε άκρας καθαροσύνης. Η κάθε ημέρα πού περνούσε δέν προσέθετε κάτι εμφανώς κηλιδωτό στήν έν λόγω σχεδόν αστραπτάδα. Συνεπώς, πρός τί τό άγχος γιά τό θνήσκον αμυγδάλιον αφρόλουτρο; Κι έτσι, παρήλθον σχεδόν εννέα ημέρες.

Μέχρι πού κάποιες υποψίες, άφησαν τήν χώρα τού «μωρέ λές;» καί πήραν βίζα βεβαιότητος. Τό πρωί τής Παρασκευής, στήν ΔΟΥ Νικαίας, καθώς περίμενα στήν ουρά. Οι μασχάλες μου είχαν λήξει, αι αναδυόμεναι μυρωδιαί αυτών, έκαναν τούς (συν)φορολογουμένους νά αποζητάν επαφή μέ τόν έφορα! από τό νά συμμετέχουν σέ κοινή σειρά μέ εμένα. Μέ τόν έφορα!

Έφυγα μέ ένα ύφος πού έμοιαζε μέ – έ! Τί γαμωΰφος μπορεί νά έχη κάποιος όστις τρώει μιά κατά κάποιο τρόπο χυλόπιττα, από έναν έφορα*; Από έναν έφορα! Σκεφθείτε εσείς τήν έκφρασή μου, τό ύφος μου καθώς ψυχοραγού έφευγα από τόν 3ο όροφο – τμήμα δήλωσης ενοικίων/μεταβίβασης ακινήτων.

Έσουρνα βήματα στόν δρόμο, κύτταζα χάμω, κρύωνα· ηρνήθην νά πάρω τό 846 γιά τό σπίτι καί νά γίνω στόχος καί στά λεωφορεία τής γραμμής. Θά γύριζα μέ τά πόδια.

Φθάσας οίκοι, η χημική αντίδραση τού φρέσκου ιδρώτα (ένεκα η πεζοπορία) μέ τίς μασχάλες αντικέ χάλασαν κάθε καλή μου διάθεση. Τάχιστα γδύθηκα καί μπάρκαρα στό μπάνιο. Στό λουτρό!

Αχ! Ο Άργος μόνον έλειπε από τό σκηνικό, νά κουνήση τήν ουρά του κι αυτή από εδάφιο ντροπής (στήν εφορία πρίν από μισή ωρίτσα) νά κατασταθή σημάδι αναγνώρισης! Τί συγκίνησις κι αυτή! Νά βλέπω τό λευκότερο δωμάτιον τού σπιτιού μετά από τόσο καιρό! (Καλέ πώς μεγάλωσε έτσι;) Η γλυστερή μυρωδιά τού αποσμητικού χώρου άρχισε τό πρελούδιο. Ο νερός έτρεχε στίς πορσελάνες, ήμουν εκεί! Μέ ένα κυρίως μέρος πολυποίκιλτο, αλέγκρο τίς στιγμές πού τό νερό πιτσίλιζε μέρη καταπιεσμένα καί πλεχτουργίες αποθεωτικές.

Γγγγγδδδδδδδρρρρροοούυυυυυυυυυυυυυυυυυππππππ!

Μά γαμώ τόν μπελά μου, αυτή κι άν ήταν κατακλείδα! Η εσχάτη αρμαθιά νερού πού ξεκοκκαλίστηκε στό σιφώνι! Ο στριγγός ήχος καθώς αδειάζει η μπανιέρα· πωπώωω! Τί κένωσις ήταν αυτή!

Μέ τζιβιτζιλιάρικο ρυθμό πήρα νά στραγγίζω καί τσίμπησα μιά πετσέτα, ε ναί! Ποιά άλλη; Αυτή μέ τά αρχικά «Ε.Σ.». Φλίπ φλίπ πρός τό δωμάτιον, άνοιξα τήν ντουλάπα καί ξεδιπλώθηκα στόν εκεί καθρέπτη. Ήμην ολερρύθριος από τό τρίψιμο καί τήν προσπάθεια, είχε ξεσυνηθίσει τό σώμα εξάλλου, πού τό πάς αυτό;

Τράβηξα τήν πετσέτα κι άναψα ένα 25 βάτ πορτατίφ· οι στήθιες τρίχες είχαν στεγνώσει καί μιά ελκυστική λαμπράδα είχε απλωθή εκεί, οι βραχίονες γυάλιζαν, οι γραμμώσεις στήν χώρα τήν κοιλιακή καλοφαίνοντο, τό πέος καίτοι υγρό καί μαζεμένο διελάλει τήν προικισμένη του εμβέλεια καί τό επίμονο βεληνεκές. Οι μηροί γυμνασμένοι μέ οπίσθια τορνευτά καλοσχηματισμένα καί ζουμερά. Ίνα μή τι απόλλυται.

Τότε νοερείδα τόν άκωλο συνταξιούχο πού ενόσω περίμενε νά δηλώση τήν εκμίσθωση κάποιου ακινήτου του, μέ εκύττει σκωπτικά! Εφάνη καί μιά τέως γυναίκα, γυρεύουσα λύσεις στά περί κληρονομίας μιάς θειάς της, μέ σουφρωμένα χείλη νά μέ εμμεσοσχολιάζη. Καί μιά ωριμοτάτη κυρία στά βυθίσματα τών εμμήνων της λίγο πρίν επικαρπίση ακίνητο, νά τσκτσκίζη τά δόντια της, δεικνύουσα στήν διπλανή της τό λευκοκίτρινο μανίκι μου!

Ξεσπάθωσα!

Δέν γινόταν βεβαίως νά επιστρέψω στήν οδόν Καισαρείας καί ν’αρχίσω νά επιδεικνύωμαι σέ όσους (=όλοι) εκεί, μέ απαξίωσαν! Ήταν όμως απωθημένο, έπρεπε κάπου νά ξεσπάσω..! Καί μιλούσα έντονα, μόνος στό δωμάτιο!

Δέν άργησα νά ξεφύγω από τόν πρός τούς ελεεινολογούντες με, φιλιππικό. Αφοσιώθην σέ μένα. Τό βλέμμα μου σάρωνε όλο τό σώμα. Από πάνω ώς κάτω, χωρίς νά κινήται τό κεφάλι, χωρίς νά ακούγηται κάτι.

Φούσκωνα σάν παγώνι, παρατηρώντας με, όλο καί έβγαινε στήν επιφάνεια μιά στομφώδης διαπίστωσις, ήθελε πολύ νά γίνη δήλωσις.

Ώσπου, ορμώμενος από τίς εικόνες τής αιθούσης αναμονής, φρύαξα. Δέν μπόρεσα νά χουλαντρίσω μιά πλημμυρίδα οργής γιά όλους αυτούς τής εφορίας! Μιά ιδέα μού καρφώθηκε στό μυαλό, πανταχόθεν τέλεια κι αψεγάδιαστη! Έπρεπε! Δίπλα σ’αυτήν, επανήλθε όμως καί η δήλωση πού ενέσκυψε όταν μού ήλεγχα τό δέμας, τό εξίσου αψεγάδιαστο κορμί!

«Τσσσσς! Φοβερός! Ιιιιιι! Λιγώνομαι καί πού μέ βλέπω, φαντάσου οι άλλοι! Μμμμμμ! Άν ήμην γυναίκα, τό δίχως άλλο, θά μέ γαμoύσα!»

* πρασινοφρουρός (τό’80), κωλόγαυρος* έκπαλε, μέ πόστο στό κυριακάτικο γιουσουρούμ τής πλατείας Ιπποδαμείας εκθέτων καρδερίνες καί λούγαρα, φάν τού Κοντολάζου καί τής Βίκυς Μιχαλονάκου.

* Σόρρυ ασιμάκι μου!

Πορφυρογέννητη Γωνιά.

ΠΑΟ - ΑΕΚ 2-1 (Γήπεδον λεωφόρου) 11/11/2007
Πρωτάθλημα – 8η Αγωνιστική
50 Μάχο, 15 Παπασταθόπουλος, 3 Αρουαμπαρένα (68’ 19 Λαγός), 4 Ζεράλδο, 5 Δέλλας, 8 Ενσαλίβα, 16 Ζήκος, 11 Μαντούκα (68’ 20 Μανού), 99 Σέζαρ (46’ 18 Μπλάνκο), 10 Ριβάλντο, 33 Λυμπερόπουλος
Σκόρερ: 42’ Λυμπερόπουλος
Κίτρινες: Παπασταθόπουλος, Μαντούκα, Ζελάρδο, Δέλλας
Κόκκινες: Δέλλας
Διαιτητής: Καλόπουλος (Θεσ/νίκης)

Μήν τό γλωσσοφάμε κιόλας...

Κάαααατι πάει νά γίνη, έ; Κάααααατι προσπαθείται... Έστω αμυδρά, φαίνεται ότι.

Φαίνεται ότι προσπαθή ο χειμώνας νά σταθή στά πόδια του. Νά φανερώση τά χαρακτηριστικά του, νά μάς υπενθυμιστή.

Σιγά σιγά βεβαίως, δέν χιονοκαλυφθήκαμε ντέ, αλλά τσουλά.

Ε! Καιρός ήταν!

Νά δικαιολογήση ρέ παιδί μου, τούς μισθούς του, (ασχέτως πού δέν τού στεκόμαστε καλοί εργοδότες) .

Νά δικαιολογήσωμε κι εμείς κάτι σκούρα πανωφόρια, μιά γκρί τραγιάσκα, ένα πλατύφυλλο κασκώλ. Καί πλήρους αφής αγκαλιές, ημιγόρδειο μπλέξιμο σκελών, θαλπώριες θωπείες.

Διότι, μετά από τίς αδιόρθωτες ντροπές, τό δερματόστικτο χάλι, τήν ανίατη πληγή τού πέρυσι, θά ήταν καταστροφή νά βρίσκαμε ακόμα ένα ήπιο φθινόπωρο στά μέρη τού δεκεμβρογεναροφεβρουαρίου.

Προκαλεί ασφυξία η εικόνα εύκρατου ίσως καί κοντομάνικου χειμώνα καί πάλι καί φέτος.

Πορφυρογέννητη Γωνιά

Ξάνθη-ΑΕΚ 0-1 (Γήπεδον Πηγαδίων) 28/10/2007

Πρωτάθλημα – 6η Ἀγωνιστική

32 Μορέττο, 2 Ῥάμος, 3 Ἀρουαμπαρένα, 4 Ζεράλντο, 15 Παπασταθόπουλος, 88 Τόζερ, 10 Ῥιβάλντο (75΄ 99 Σέζαρ), 8 Ἐνσαλίβα, 11 Μαντούκα (85΄ 7 Παππᾶς), 18 Μπλάνκο (63΄ 22 Κονέ), 33 Λυμπερόπουλος

Σκόρερ: 44΄ Μπλάνκο

Κίτρινες: Ἀρουαμπαρένα Τόζερ Μπλάνκο

Διαιτητής: Κουκουλάκης

Φωστήρας – ΑΕΚ 0-2 (Γήπεδον Ῥιζουπόλεως) 1/11/2007

Κύπελλον Ελλάδος - Φάσις τῶν 32 – (4η Φάσις)

32 Μορέττο, 14 Ἀσκάρατε, 15 Παπασταθόπουλος, 27 Μποῦρμπος (77' 2 Ράμος), 19 Λαγός, 88 Τόζερ (75' 34 Ταχτσίδης), 1 Καφές, 22 Κονέ (54' 18 Μπλάνκο), 99 Σέζαρ, 20 Μανοῦ, 9 Καπετάνος.

Κίτρινες: Καφές, Μανοῦ, Παπασταθόπουλος

Διαιτητής: Ζωγράφος 

ΑΕΚ – Ηρακλής 1-2 (ΟΑΚΑ) 4/11/2007

Πρωτάθλημα – 7η Ἀγωνιστική

50 Μάχο, 2 Ῥάμος, 3 Ἀρουαμπαρένα, 4 Ἄλβες, 5 Δέλλας (67΄ 88 Τόζερ), 8 Ἐνσαλίβα (31΄ 99 Σέζαρ), 16 Ζῆκος (77΄ 20 Μανοῦ), 11 Μαντούκα, 18 Μπλάνκο, 10 Ῥιβάλντο, 33 Λυμπερόπουλος

Σκόρερ: 28΄ Λυμπερόπουλος

Κίτρινες: Ῥάμος

Διαιτητής: Δ.Κύρκος

Ξαναγέμωσε re Packη!

Μά ο Πάκης ο Παυλόπουλας δέν ήντουνα αυτός πού πρό τριμήνου περίπου, απέτιε φόρο τιμής στίς στά early 90’s τού Αντέννα (Μάρω Λεονάρδου, Τζέλλα Παυλάκου , Σαββούλα Λιάτσου), καθώς αλικοβουγιούκλιζε αναφερόμενος στούς συλλήβδην μετανάστες: σάς ευχαριστούμε πού επιλέξατε εμάς γιά τήν ευδοκίμησή σας ;;;

Τώρα, έσκασε μύτη η τού Μητσοτάκη θυγάτηρ καί εξέφρασε* επιφύλαξη γιά τόν αριθμό τών μεταναστών!

Πού είσαι ρέ Πάκηηηηη! Πάκηηηηηη! Πάρε θέση ρέ γιατρέ!

* www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=844499

τού kfc περίγελο...

Διάβαζα ένα αρθράκι τού Κ. Χολέβα γιά τό θέμα τών Σκοπίων, άρθρο μέ τίτλο: «Γιατί Διαφωνώ με την Σύνθετη Ονομασία». Εντάξει, δέν μπορώ τώρα νά ψηλαφίσω κάθε του λεπτομέρεια, εκείνο πάντως πού μού έκανε μεγάλην εντύπωση ήταν η πρόταση:

«Όταν δείχνουμε διατεθειμένοι να υποχωρήσουμε απέναντι σε ένα πολυεθνικό κρατίδιο 2 εκατομμυρίων κατοίκων τότε τί μηνύματα στέλνουμε στην Τουρκία;»

Έλα ντέ!

Άν καί εδώ πού τά λέμε, τά μηνύματα – όλα τά τελευταία χρόνια - πού έχουν λάβει οι Τούρκοι από εμάς, κουτσουλιές κότας είναι. Καφέγκριζη υδαρή μάζα τήν οποίαν καί η κότα κυττά μέ περιφρόνηση. Κι άν είχε εκεί κοντά της ένα, θά τό τραβούσε τό γαμημένο τό καζανάκι!

Εχθροί τού λαού!

Φοβερό καί σούπερ! (www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=844608)

Η μεγαλοφροσύνη τού κομμουνισμού, λίπασμα στό χώμα πού βιαστικά σκέπαζε τούς νεκρούς, σ’ομαδικούς ώς επί τό πλείστον, τάφους.

Καί τί ξεφτύλα αλήθεια, οι χύνοντες στήν εικόνα αυτών τών δολοφονιών, νά τό παίζουν τιμητές καί ανατριχιάζοντες σέ εγκλήματα άλλων!

Ελεμένταρυ Γουατσουνάκο, αλλά έ, καταλαβαίνεις...

Ίσως νά μάς έπρεπε ένα σεμινάριο ορθού προσανατολισμού υπό Κ.Σ. 

Σκόρδο – Κρεμμύδι.

Δεξιά – Αριστερά.

Έγκυος – όχι έγκυος.

Καί έτσι, τού σεμιναρίου περατωθέντος, νά εμπεδώσουμε ότι

ο οπλίτης πού τρέχει νά ξεφύγη δέν κατευθύνεται ανατολάς!

Δέν σπεύδει στόν παράδεισο τού σοσιαλκομμουνισμού γιά νά διακορεύση δυό ουρί καί νά ξεθυμάνουν ίμεροι από σκοπιές, φυλάκια, περίπολα καί καθαριότητες.

Δέν φτύνει τήν Δύση γιά τά μελιτζανιά μάτια τής Επανάστασης!

Οι καμμένοι εναπομείναντες μπολσεβίκοι, άς αντιληφθούν επιτέλους ότι ο Ούλμπριχτ σήκωσε τό Τείχος όχι γιά νά μήν μπαίνουν οι δυτικοί στόν παράδεισό του γιά νά κλέψουν πιλαφισλάμ, αλλά γιά νά μήν φεύγουν τρέχοντας πρός τήν δύση, οι δύσμοιροι υπήκοοί του!

Εδώ καί 18 χρόνια βεβαίως, η ντροπή αυτή έχει πάψει.

Καράτε ίζ χήαρ! Γουώξ όν! Γουώξ όφφ!

Τί κρίμα! Τὰ ἑλληνικὰ νιάτα ἀλληλοτρώγονται!