Γαρίδα τὸ μάτι

 

’ντάξει, δὲν ξέρω δι’ὐμᾶς ἀλλὰ ἐγὼ πεισθῇ μέχρις ἑλίκων ἐγκεφαλικοῦ φλοιοῦ ἀπὸ τὴν ἐπιχειρηματολογία πνευματικῶν νεοελληνανθρώπων πὼς εἴτε διαβάζαμε ταρατατά, ΟΚΜ, Ἀθήνα Λὰς Βέγκας, εἴτε Μ.Καραγάτση τὸ ἴδιο καὶ τὸ αὐτό. Μάλιστα κἄποια συγγραφεὺς τονίζει ὅτι ἦταν ἔφηβη καὶ ἤδη ἠγνώριζεν τὰ πάντα ὅλα· πὼς καὶ πῶς ψεκάζουν οἱ οἴστρῳ γάτοι τὰ ἔπιπλα γιὰ νὰ δείξουν τί ῥάμπο σερνικὰ εἶναι, μὲ τὸν Καραγάτση νὰ τοὺς παίρνῃ μάτι καὶ νὰ μπολιάζῃ τὰ γραπτά του μὲ μάτσο ἀντράκια Ἄλκης Γιαννακᾶς ἐπὶ Τζὼν Χόλμς.

 

Ἔχω πειστῇ λέμε καὶ μέχρι τὸ τέλο τῆς ἑβδομάδος, θὰ κανονίσω να ὑπάγω στὸ πρῶτο νεκροταφεῖο, ὄπισθεν τοῦ ὁστεοφυλακίου (ἔνθα τὸ μνῆμα τοῦ ἀκατανομάστου) καὶ θὰ κάψω (ὅρα φῶτες) τὴν συλλογή μου ὡς μιὰν μικρὰν ἐκδήλωση - διαμαρτυρία κατὰ τοῦ τοξικοῦ πατριαρχισμοῦ (μὰ γιατί χρησιμοποιεῖτε θῆλυ γένος ὅταν ἀναφέρεστε στὸν ἄρχειν τοῦ ἀνδρός;) – ἁπλᾶ τὸ θέμα εἶναι μὴν ἔχῃ μποφώρια καὶ μᾶς κυνηγᾷ τὸ 199 ἐν τῷ μέσῳ τοῦ ἄστεος. Δηλώσατε συμμετοχὴ ἵνα σμὰκ δὲ πατρίαρχυ.

 

μᾶλλον ἀπὸ κἄνα βοθροσάϊτ

ἔ; 

Όπως αποδεικνύει με αδιάσειστα στοιχεία ο Δρ. Ιωάννης Σ. Παπαφλωράτος στο δίτομο έργο του «Η Ιστορία του Ελληνικού Στρατού 1833-1949», η παραφιλολογία που έχει καλλιεργηθεί για σφοδρή διαφωνία Βενιζέλου- Κωνσταντίνου για την κατεύθυνση που έπρεπε να κινηθεί ο Ελληνικός Στρατός (Θεσσαλονίκη ή Μοναστήρι) αποτελεί ένα ακόμα «δημιούργημα» του Εθνικού Διχασμού, καθώς δεν υπήρξε διαφωνία μεταξύ των δύο και η απόφαση ήταν η ίδια: Θεσσαλονίκη. Το περίφημο «τηλεγράφημα της Θεσσαλονίκης» στάλθηκε από τον Βενιζέλο στις 13/26 Οκτωβρίου. 1 ώρα και 20 λεπτά νωρίτερα είχε εκδοθεί διαταγή του Κωνσταντίνου για κίνηση του Στρατού προς τη Θεσσαλονίκη. Μεσούντος του Εθνικού Διχασμού, στις 15/25 Αυγούστου 1917 στη Βουλή ο Ελευθέριος Βενιζέλος ισχυρίστηκε ότι από την Κοζάνη ο Κωνσταντίνος απέστειλε τηλεγράφημα όπου ανέφερε και τα εξής: «Εγώ, έχω καθήκον να στραφώ προς το Μοναστήριον, εκτός αν το απηγόρευσετε», για να απαντήσει ο Βενιζέλος Σου απαγορεύω». Στην ίδια συνεδρίαση, ο Κρητικός πολιτικός είπε ότι: «Τα στρατιωτικά ζητήματα είναι κατ' εξοχήν πολιτικά ζητήματα... Απηγόρευσα λοιπόν εις τον Διάδοχον τότε να προβεί εις το Μοναστήριον και του είπα να βαδίσει προς τη Θεσσαλονίκην». Πρόσθεσε στη συνέχεια ότι από την αρχή του πολέμου είχε διατάξει τον Αρχιστράτηγο να κινηθεί προς τη Θεσσαλονίκη. Το 1932, επί κυβερνήσεως Φιλελευθέρων, από την ανάρτηση της επίσημης έκθεσης για τους Βαλκανικούς Πολέμους, οι οποίοι άλλαξαν την ημερομηνία αποστολής του τηλεγραφήματος από 13/26 Οκτωβρίου σε 12/25 Οκτωβρίου για να αποδείξουν ότι οι οδηγίες του Βενιζέλου εκδόθηκαν πριν τη διαταγή του Κωνσταντίνου. Ξέσπασε σάλος, καθώς πολλοί από τους πρωταγωνιστές των γεγονότων ήταν ακόμα εν ζωή. Μετά την πτώση της Κυβέρνησης Βενιζέλου έγινε ενδελεχής έρευνα στα αρχεία που αποκάλυψε την πραγματικότητα την οποία αναφέραμε παραπάνω (Περισσότερα στο βιβλίο του Π. Παναγάκου «ΣΥΜΒΟΛΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑΝ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ 1912-1922», ΑΘΗΝΑΙ 1961).

μᾶς τὸν ἔχει βαρύνει ἐδῶ καὶ κἄτι μῆνες ἀσοῦμε.

 

Σὲ ἕναν ἀκριβῶς μῆνα ἀρχινεύουσιν οἱ (πουτάνας γυιοὶ) ὀλυμπιακοὶ καὶ we stand with ukraine τὸ δίχως ἄλλο. ❤   ❤ 8====D 

ἄνευ αὐδῆς

 Tί γυναῖκα, τί στύλ, τί ὕφος, τί νοιώσις. 

lol lol lol καὶ omg

 

SKP

 

ἡ πρώτη πολίτις τῆς χῶρας σέβεται τὴν συμφωνία ἀλλὰ θὰ τὴν ἀποκαλεῖ ὅπως γουστάρει. Καὶ ὁ ὁσονούπω πθ: «Θὰ ἀποκαλῶ τὴν χῶρα μου ὅπως θέλω, ἂν δὲν ἀρέσει στὴν ἑλλάδα, νὰ πάῃ στὴν Χάγη».

Γαμῶ! Εἶναι ὑπέροχος, ἔτσι ξηγιοῦνται οἱ ἡγέτες! Γεισὰν τοῦ μάγκα ἀσποῦμε. Καὶ τῆς μανταμίτσας, ἀμέ!

 

Πολὺ τέλειο!

 

- Θυμᾶσαι;

- Πάντα θυμᾶμαι. Ἦταν τόσο ὄμορφα τότε ὅλα. Ἡ σοφίτα, ἡ τρύπια μας κουβέρτα, ὁ κουμπαρὰς μὲ τὴν μοναδική μας λίρα.

- Τὸν κουμπαρὰ τὸν ἔσπασα καὶ ἡ λίρα ἦταν κάλπικη.

- Κάλπικη;

- Ἡ λίρα ποὺ ὁρκιστήκαμε στὴν ἀγάπη μας νὰ μὴν χαλάσουμε ποτὲ ἦταν...

- Κάλπικη. Ἡ ἀγάπη μας ὅμως ἦταν ἀληθινή, Παῦλο. Και το πορτραῖτο μου, τί ἔγινε τὸ πορτραῖτο;

- Εἶναι τὸ μόνο ποὺ μοῦ ἔχει μείνει ἀπὸ σένα, Ἀλίκη. Δὲν τὸ πούλησα ποτὲ αὐτὸ τὸ πορτραῖτο. Βρίσκεται στὴν σοφίτα πάνω ἀπὸ τὸ κρεβάτι μου. Καὶ ὅταν εἶμαι μόνος, ἀπογοητευμένος μιλάω μὲ αὐτὴ τὴν εἰκόνα καὶ νομίζω πὼς εἶναι ζωντανή. Τῆς λέω τὰ ὄνειρά μου, τὶς ἔννοιες μου, τὶς πίκρες μου. Καὶ ὅ,τι καὶ ἂν τῆς πῶ μοῦ ἀπαντάει πάντα...

- Σ' ἀγαπῶ.