χὰ καὶ χὰ

πόσο ἀπίστευτα ταιριαστὴ ἡ ἔκφρασις τοῦ διαιτητοῦ!😜

καὶ ἀπὸ τέτοια, ἔχομε.

Ἔκπαλε βλάμης κουρμπετίῳ, ζορισθεὶς λίαν, ἐν τέλει ἐπενόησα μέθοδόν τινα διὰ τῆς ὁποίας δύνασαι νὰ διαβάζῃς σκυλοβαρεῦον βιβλίον σπεύδων συγχρόνως τὸν μυαλὸ ἀλλαχοῦ. Δὲν εἶναι τόσο ἁπλὸ ὅσο ἀκούγεται· ὁ νοῦς π.χ. σκοπεύει καὶ δρομολογεῖ:

1) ἑβδομαδιαῖον πρόγραμμα βρώσης [Δευτέρα λαχανοπρασόρυζο, Τρίτη μπεφτέκια κοτοπούλου μὲ ὄρυζα, Τετάρτη (νηστεία) φακαί, Πέμπτη ῥιγκατόνια μὲ λάϊτ μαγιονέζα καὶ τόνο, Παρασκευὴ (νηστεία) ῥεβύθια, Σάββατον (πεφρυγμέναι) κουτσομοῦραι, Κυριακὴ ντάκος καὶ εὔπυγος οἰφολὶς]
2) πλέϋλιστ σὲ τετράωρον γλέντι γάμου μωραϊτη (πυργιώτη) μὲ δὲν ἀναφέρεται ἐθνικότης ἕνεκα ἐλλοχεύων ἀντιρατσιστικὸς νόμος.
3) Δικαιολογίαι στὸν ἀφεντικὸ διὰ τὰς πρωϊνὰς καθυστερήσεις.

ἐνῷ διαβάζεις μὲ ἀδιαλείπτως σταθερὸν ῥυθμὸ δοκίμιον γιὰ τὸν “Μοντεκούκολι (ὅστις) δὲν ἐπέτρεπε νὰ γνωρίζῃ τὴν ἑγελιανὴ διαλεκτικὴ ποὺ ἐπέτρεπε στὸν Μάο νὰ βλέπῃ τὸν συμβεβηκότα χαρακτῆρα τοῦ ἐπιμέρους καὶ νὰ ξεπερνᾷ ἔτσι τὸν ἐκθαμβωτικὸ καὶ παραμορφωτικὸ ἐξαναγκασμό του” χωρὶς νὰ χάνῃς στὸν πάτο τῆς σελίδος τὰς σημειώσεις διὰ τὸ ὅτι εἴμεθα ἀνάξιοι ἐπιγόνοι τοῦ Χέγκελ καὶ τοῦ Κλάουζεβιτς καθὼς ξέρουμε ὅτι ὁ κόσμος ὑπάρχει γιὰ νὰ ταξινομηθῇ καὶ νὰ συνδεθοῦν ἀπὸ τὴν σκέψι αἱ διάσπαρτοι λεπτομέρειαί του ---- καὶ ὅλα τοῦτα ἐνόσω ἐπισημαίνεις ἀδυναμίας τοῦ μονοτονικοῦ περὶ ξερωγὼ “οι δασκάλοι τους είπαν”.

Ἡ μέθοδο κατετέθη εἰς τὸ πρωτοδικεῖον Ἀθηνῶν· μόλις λάβω τὴν πατέντα, θὰ ἀνακοινωθῇ τῷ δέοντι.

Μέχρι τότε ὁλοκληρώνω μὲ μανία λυσιφλεβοῦς πρωταγωνιστοῦ εἰς ταινίας παραγωγῆς Marc Dorcel τὰ ἑξῆς τρία (καὶ τὰ τρία μαζύ, ἐξόχως παρτουζοειδῶς) :

Δούναβης τοῦ Κλαυδίου Μαγκρίς, ἐκδοσεῶνε Πόλις – τὸ ἔχω ἀρχινέψει ἀπὸ τὰς 13 ἰανουαρίου 2017! Ἂν ἔχῃς τὸν Θεό σου, οὔτε τὴν τρολλιὰ τοῦ Ἰρλανδοῦ ἀρχιαυνάνα δὲν ἔκανα τόσο νὰ τελειώσω, οὔτε τὴν what the fuck διαβάζω τώρα γαμῶ τὴν ψυχή μου; τύφλωση τοῦ Ἡλία τοῦ Κανέττη.

Πρῶτος παγκόσμιος πόλεμος, τοῦ Νάϊαλλ Φέργκιουσον, ἐκδόσεις Ἰωλκός.

Μία στὸ καρφὶ στὸ πέταλο τοῦ Ἐσμπραγιά, ἐκδόσεων Λυχνάρι.

Θὰ παραθέσω δεξίωση μὲ στραγάλια ὅταν τὰ τελειώσω – δὲν ἀργοῦσιν λέγω!