ἀναξιοπαθοῦντες μὴ προνομιοῦχοι

Δὲν ξέρω ἂν ἀληθεύῃ, ἀλλὰ μᾶς ἐκπλήσσει εὐχάριστα ἡ εὐαισθησία τῆς πρώτης φορᾶς ἀριστερά, κυβερνήσεώς μας. Μπράβο κι εὔγε.

Φόρος 40% στο βοήθημα για τα θύματα του Norman Atlantic

ἱππαστὶ

Ἡ φράσις:

«παίζει νὰ εἶναι ἡ πιὸ γιὰ τὸν ποῦτσο καβάλα κυβέρνηση στὸν ἑλληνικὸ χῶρο ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Κλεισθένους»

δὲν εἶναι σωστὴ οὔτε ἀκριβής.

Διότι δὲν παίζει νὰ εἶναι.

Εἶναι.

Εἶναι ἀληθής.

Ἡ κυβέρνηση αὐτή, ἡ πρώτη φορὰ ἀριστερά, μὲ τὰ κουσούρια τοῦ παλαιοῦ πασὸκ καὶ τοῦ παλαιοκομματισμοῦ ἐν γένει, συνδυαζομένων αὐτῶν μὲ τὰ κολλήματα τῶν κομμουνιστῶν, εἴτε ἐλαφρᾶς περίπτωσης εἴτε βαρέας, εἶναι ἐντελῶς γιὰ τὸν ποῦτσο. Αἱ δὲ ἐπιδόσεις της, δὲν φαίνεται νὰ καταρριφθῶσιν εἰς τὸν αἰῶνα τὸν ἅπαντα.

 

ἅπαξ λέμε

Ἂν μὴ τί ἄλλο, ἡ Ἀριστερὰ ἔχει ἦθος καὶ δὲν σπεκουλάρει ποτές.