Στὶς ἐξ ὧν συνιστῶσες - Τῆς συνιστώσης τὸ μαγκάλι

Τώρα φαντάζομαι ὅτι θὰ παίξῃ τὸ σύνηθες κολπάκι τῶν κομμουνιστῶν ὅταν κάποιος μὲ καλοδιαρθρωμένη ἐπιχειρηματολογία, τοὺς χώνει κωλοδάχτυλο· ὁ Γλέζος θὰ γίνῃ κωλόγερος ποὺ τὰ ἔχει χάσει καὶ οὐ γὰρ ἔρχεται μόνον καὶ γεροντικὴ ἄνοια καὶ καὶ καί. Τὰ λέει ὡραῖα ὅμως ὁ ναξιώτης. Ἀλλὰ τόσα χρόνια στὸ κουρμπέτι, δὲν ἔχει μάθει πὼς ὅταν ὁ κομμουνιστὴς πλησιάζῃ στὴν ἐξουσία γίνεται ὁ χειρότερος συγκεντρωτιστὴς καὶ καταληγοκαταντᾷ ὁ χείριστος φασίστας; Ὄχι ὅτι εἶναι ὕβρις τὸ φασίστας (χιχιχιχὶ) τώρα ἀλλὰ ντάξ’ἀκολουθοῦμε τὴν μεηνστριμικιὰν ὁρολογία.

Φετιχιστικὴ Ἐπέτειος

Ὅ,τι εἶχε περατωθῇ ἡ σαιζόν· τελευταῖο παιγνίδι μὲ τὴν ὁμάδα – franchise τῶν ναπτῶν τοῦ ἕκτου στόλου ὅπου μᾶς εἶχαν χαρίσει τὸ πρωτάθλημα (sic). Ὁ Ντράζεν Πέτροβιτς χανόταν σὲ κάποιο σὲ κάποια βροχερὴ ἄουτομπαν τοῦ ὁσονούπω τετάρτου ῥάιχ ἐνῷ τὰ ὀνόματα Μητσοτάκης καὶ Σαμαρᾶς ἦταν ἐπίσης πολὺ τοῦ συρμοῦ.

Ἡ πρώτη χρονιὰ τοῦ συνεταιρισμοῦ τῶν Καρρὰ Μελισσανίδη εἶχε τελειώσει λίαν σένια καὶ ἦταν ξεκάθαρες κάποιες προσπάθειες (ὀλίγον τί καραμπαμπίστικες) ἐκσυγχρονισμοῦ τῆς ΠΑΕ, κάτι χαϊλίκια, μαρκετίστικες κινήσεις γύρω ἀπὸ τὴν ὁμάδα.

Κοντὰ σὲ αὐτά, ἦλθε καὶ ἡ συμφωνία ἔνδυσης μὲ τὴν ἑταιρεία Basic, ὄνομα παντελῶς ἄγνωστο· θὰ μαθαίναμε ἀργότερα ὅτι ἦταν θυγατρικὴ τῆς ἰταλικῆς Kappa. Ἡ μορφὴ τῆς φανέλλας ἄλλαξε ἄρδην. Στὴν ἐντελῶς καὶ χωρὶς τὸ παραμικρὸ σημάδι πλὴν τῶν προβλεπομένων, κίτρινη (ὅλων τῶν ἀποχρώσεων κατὰ τὰ προηγούμενα χρόνια) προέκυψαν ἰταλικὲς πινελιές. Μεγέθυνση τοῦ θυρεοῦ ὁ ὁποῖος τοποθετεῖτο στὸ ἀριστερὸ μέρος τῆς φανέλας, κάνοντας τὴν φανέλλα τῆς ὁμάδος σχεδὸν πίνακα τοῦ Μαγκρὶτ (ἂν ἡ φανέλλα ἦταν πίναξ του, τὸ δίχως ἄλλο θὰ ἦταν τὸ the return) δίνοντας πινελιὰ μεταμοντερνισμοῦ σὲ χῶρο κατ’ἐξοχὴν καγκουρίστικο ὅπως εἶναι αὐτὸς τοῦ ποδοσφαίρου. Ἡ καινοτομία δὲν περιορίζετο σ’αὐτό· δύο διαφορετικὲς φανέλλες φοροῦσαν οἱ παῖκται κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ ἀγῶνος (μία σὲ κάθε ἡμίχρονο) μὲ ἀρκετὲς διαφορὲς, εἰδικῶς γιὰ κάποιον φετιχιστὴ ψυχαναγκαστικὸ ὅπως ὁ γράφων.

ἡ μέν: 

ἡ δέ:

 

Τότε φυσικά, δὲν ἦταν γνωστὸ μὰ ἡ ἀλλαγὴ ὄχι ἁπλᾶ στὴν ἑταιρεία ἔνδυσης (διότι καὶ τώρα, τὰ τελευταῖα χρόνια ἔχουμε «ντυθεῖ» μὲ puma, adidas, nike) ἦλθε γιὰ νὰ βάλει τέλος στὶς συχνές, ἀναίτιες ἴσως καὶ χωρὶς προγραμματισμό, ἀλλαγὲς στὴν μορφή, στὴν γραμμή, στὸ σχέδιο τοῦ ἐμβλήματος· ἀλλαγὲς ὄχι σημαντικὲς ἀλλὰ εὔκολα διαπιστούμενες μὲ τὸ μάτι.

 

Τὸ ἔμβλημα ποὺ ἦλθε τότε, ἦταν ξεκάθαρα ΑΕΚ, μὲ ἔντονα τὰ χαρακτηριστικά του.

Παρὰ τὶς τόσες ἀλλαγὲς ἑταιρειῶν ἔνδυσης, παρὰ τὶς τόσες καὶ τόσες ἀλλαγὲς στὸ ἰδιοκτησιακό, οὐδεὶς ἔκρινε σκόπιμο νὰ ἀλλάξῃ τὴν μορφὴ τοῦ θυρεοῦ τῆς ὁμάδος. Καὶ τώρα, καλοκαίρι τοῦ 2013, κλείνουν εἴκοσι χρόνια ἀπὸ τότε ποὺ πρωτοπροωθήθηκε.

Νὰ τὰ ἑκατοστήσῃ!

Ἀπό: 

 Ἐδῶ: