Άν κάποιος άγνωστος σάς σταματήση στόν δρόμο....

Αυτός ο ήχος πού κατακλύζει τό δωμάτιο, τόν χώρο δηλαδή, πρέπει νά είναι πολύ λιμπιντανεβασιάρικος. Επειδής ανεβάζει πολύ τρίχα ρέ παιδί μου, γι’αυτό... Ή μήπως όχι;

Οχι! Ο ήχος αυτός, ανατριχιάζει όλον τόν κόσμο εδώ, δέν έχει νά κάνη όμως μέ μυρωδιές ίμπαλς καί λοιπά τέτοια.

Ο ήχος είναι ό,τι σέρνει το αλάδωτο, σκουριασμένο, παλιό παράθυρο, εκεί αριστερά καί ξεσηκώνει μορφασμούς ανατριχιλαποδοκιμασίας απ’όλους.

Πλήν εμού. Επειδή μέσω αυτού, ανοίγει τό βλέμμα κι η σκέψις.