Σάν Δευτέρα.

Ο Αλεξανδρινός είναι η εύκολος λύσις γιά τους μή έχοντες καί κατέχοντες υπόβαθρο καί (από κάμποσες έως πάρα πολλές) παραπομπές.

Τί νά κάνουμε όμως... Η αβάν γκάρντ είχε κάνει σόλντ άουτ εκείνη τήν περίοδο τής μέ τήν σέσουλα παροχής εφοδίων.



Είς τό Έπίνειον.

Νέος, είκοσι οκτώ ετών, μέ πλοίον τήνιον έφθασε είς τούτο τό συριακόν επίνειον ο Έμης, μέ την πρόθεσι νά μάθη μυροπώλης. Όμως αρρώστησε είς τόν πλουν. Καί μόλις απεβιβάσθη, πέθανε. Η ταφή του, πτωχοτάτη, έγιν’ εδώ. Ολίγες ώρες πρίν πεθάνει, κάτι ψιθύρισε γιά «οικίαν», γιά «πολύ γέροντας γονείς». Μά ποιοί ήσαν τούτοι δέν εγνώριζε κανείς, μήτε ποια η πατρίς του μές στό μέγα πανελλήνιον. Καλλίτερα. Γιατί έτσι ενώ κείται νεκρός σ’ αυτό τό επίνειον, θα τόν ελπίζουν πάντα οι γονείς του ζωντανό.