Άγαρμπη Γκερίλα.

Κάποια κουτσαβάκια πουλάνε μαγκιά σέ συλληφθέντες αλλοδαπούς.

Αυτήν τήν μαγκιά άς τήν φυλάξουν καί νά τήν διοχετεύσουν σέ αυτούς πού καίνε αυτοκίνητα, καταστήματα, τήν πόλη ολάκερη. Μόνο τότε τήν βλέπουν αντιρρησίες καθήκοντος οι αστυφύλακες αυτοί.

Δέν πρέπει τέτοια συμπεριφορά στούς συλληφθέντες αλλοδαπούς, ούτε κάν αυτοδικία από τήν γυναίκα τήν οποίαν λήστεψαν. (Διότι ναί, μπορεί νά έχουμε πειστεί από τόν Αλαβγάνο ότι ποτέ ποτέ ποτέ αλλοδαποί δέν έκαναν κάτι επιλήψιμο στήν κωλοχώρα μας, αλλά στήν προκειμένη περίπτωση, οι δύο κύριοι αυτοί λήστεψαν κάποια – η εξαίρεση πού επιβεβαιώνει τόν κανόνα προφανώς).

Νόμους έχουμε, δικαστές επίσης, αυτοί είναι αρμόδιοι. Τίς σφαλιάρες άς τίς κρατήσουν γιά τούς (καί καλά...) αντάρτες πόλεων.

Η φρόιλαϊν έθεσε τά πρότυπα:

Ο εμπρησμός ενός αυτοκινήτου είναι πράξη του κοινού ποινικού δικαίου, ο εμπρησμός χιλιάδων αυτοκινήτων είναι πράξη πολιτική.

Έτσι λοιπόν, νομοτελειακώς καί αναποφεύκτως:

Τό σπάσιμο τού κεφαλιού κάποιου βανδάλου είναι πράξη τού κοινού ποινικού δικαίου, τό σπάσιμο τού κεφαλιού χιλιάδων* βανδάλων (wanna be ανταρτών πόλεων) είναι πράξη πολιτική.

* Καλά, δέν είστε καί χιλιάδες, μήν χαίρεστε...