Κούνιααα, μπέλααααα.

Όταν κάποιος προσπαθή νά αναθεωρήση κάτι από τό παρελθόν, η πρώτη αντίδραση είναι νά τόν τσεκάρουμε.

Εάν η αναθεώρηση έχει νά κάνη μέ πεπραγμένα τής δεξιάς, τότε τόν στηλιτεύουμε με μπόλικη ξιπασιά υπό τού κριτηρίου ότι η Ιστορία στέκει ως ογκόλιθος ενώπιον κάθε υποκειμενικού αλληθωρίσματος. (Πολύ σωστό τό τελευταίο, βέβαια.)

Όταν όμως κάποιος προσπαθήση νά αναθεωρήση αριστερά γεγονότα (κάνε μιά παραχώρηση καί δέξου τά αδόκιμα), τότε αυτή η όχληση (κατά τούς υπερασπιστές τής Παρελθόντος, όπως τούς είδαμε πρίν) πρός τήν Ιστορία δέν είναι κάτι κακό. Είναι εποικοδομητική έρευνα....

Τί νά πή κάποιος γιά τήν κατάντια κάποιων...

Δέν φέρνω παραδείγματα τί αναθεωρείται είτε από δεξιούς, είτε από αριστερούς. Υπάρχουν πάρα πολλά παραδείγματα, εύκολα ανασύρσιμα...

Η συμπεριφορά αυτή (κρίνω αφενός μέ ύφος πανεπιστήμονα, αλλά χάριν προσωπικών συμπλεγμάτων καί ιδεών κάνω κοκοκό σέ μερικά άλλα) παρατηρείται καί ώς στάσις απέναντι σέ μερικά χθεσινά.

Ένας πυγμαίος δημοτικός σύμβουλος τού Ναϋάλα στό Σουδάν τονίζει ότι τό λογικό είναι, όπως σεβαστό (πρέπει νά) γίνεται τό δικαίωμα τής απεργίας, αντιστοίχως σεβαστό καί τό δικαίωμα τής απεργίας.

Η τουβούλα έδειξε κάποιους δάγκες συνδικαλιστές (οι οποίοι δέν υπάρχει καμμία περίπτωση νά είναι στήν βουλή τά επόμενα χρόνια) νά προγκάρουν μερικούς οι οποίοι γούσταραν, τούς κάπνισε, τούς καύλωσε, νά δουλέψουν.

Όόόόόχι, στύση δέν προβλέπεται τίς Τετάρτες! Γι’αυτό καί κλωτσιές, μπουνιές, ξύλο δημοκρατικό κι αριστερό από τά άπλυτα γκιογκιό, τούς συνδικαλιστές, χάρις στούς οποίους (αλλά καί στό πρωτοπόρο σέ τέτοια ζητήματα ΚΚε) έχει θεσπιστεί από τόν Μάρτιο τού 2002 τό 35ωρο...

Ενώπιον τού τραμπουκισμού αυτού, οι απροσμέτρητα καρακαταευαίσθητοι πολλών χώρων, μηδενός εξαιρουμένου, δέν βρήκαν νά πούν τίποτε... Κρατάν δυνάμεις γιά νά κράξουν κάποιον ομοφοβικό. Α, ναί! Καί τόν ΧριστόδουλΑ!