Άνευ τίτλου
Ξερεις; Ολες οι αγαπες, τα ξημεροβραδιασματα, οι αγωνιες, οι αποριες, τα θελω καί τα μπορω, οι αλαλες ματιες, τό παιγνιδι των σωματων, η σμιξη των αναπνοων, τα γελια καί τα αμφισημα δακρυα, οι κρυμμενοι λυγμοι, η θαλερη διαθεση, τό αφατο μελλον…
… ποτε δέν χανονται.
Πτερόεσσες ως επι τό πλειστον, καταστασεις, ανελισσονται κι ανερχονται πολύ ψηλα, μπολιαζονται λιγο άπό τό πιπερι των πιο απομερων κλαδιων των ευκαλυπτων καί εξαρτησει των διαθεσεων των ανεμων κινουν γιά καπου.
Συνηθως φθανουν (χωρις κοπο) σέ παρθενες κορφες βουνων εκει οπου ουτε ξενωνες, ουτε καιομενα σέ τζακι ξυλα, ουτε κουβεντες εχουν ακουστει. Μέ ηδεια διαθεση ακομη μεσα τους καί παραχωρητικη συναμα, παρασερνονται άπό την γκριζαδα του περιβαλλοντος (η οποια κατι τους θυμιζει, μα δέν προσπαθουν νά βρουν τί) καί στις σειρηνες των ταξιδιαρικων νεφων ποτε δέν λεν όχι.
Στην λειψη θαλπωρη των συννεφων, μέ ταχυτητες ικανοποιητικα αργες γιά νά εισπραττουν κάθε εικονα άπό ψηλα, ξεκινουν.
Κι όταν τό πρασινο καποιας καλοχτενισμενης κοιλαδας φαινεται ιθακεστερο της Ιθακης αφηνουν ένα γεια στους ξενιστες τους, οι οποιοι μέ την σειρα τους, υγρα ανταποδιδουν τό χαιρετε.
Η καινουρια τους τοποθεσια, ένα πεδιο οπου κάθε ικμαδα αυτης της ουσιας θα αφηνεται. Θα αφηνεται καί θα μεταδιδεται. Σέ κάθε ανοιξη μαζυ μέ τα αναγεννημενα ανθη. Κι ο κοσμος, οι ανθρωποι, τα ζευγαρια, τρεχοντας κι εκδραμοντας εκει, εκφραζοντας χαμηλοφωνα αφοσιωση και ερωτα, συνοδεια σφιχτου πλεξιματος 10 δακτυλων, χαριζοντας μαργαριτες, αγριοβιολετες κι αγριοκρινα, αντρειωμενα στο μερος αυτό, θα παιρνουν μαζυ τους όλα αυτά που κουβαλησε η αυρα του προηγουμενου, του μη αδικως χαμενου τελικα, του συνεχως ανανεουμενου.
Ο κονιορτος της γυρης άπό μιά μαργαριτα, θα θυμιζη τα απομειναρια σκουπιζομενων δακρυων στην παλαμη.
Είναι κι αυτό κατι σάν παραμυθι. Δέν θα λαβη όμως ποτε καποιο σχολιο χαρας, μιά παρατηρηση μπραβο, ένα εναλλακτικο ευγε. Κρυμμενο στην απαξιωση του κυνηγημενου, του καταδικασμενου, του ξενου, θα θυμιζη φιγουρες αφορισμενες άπό τό αυστηρο προσωπειο της αρχης του αλλου.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα