Στά ίδια μετερίζια καί «θά τήν πάρω τήν ασσίστ»…

Ε, θά κάτση! Δέν θά κάτση; Πού θά πάη…Θά κάτση... Θά κάτση φάσις πάλι! Τόσος κόσμος, τόσες προθέσεις, τόση διάθεσις... Τό εξ ουρανού μάννα θά έλθη… Κι έάν είναι κι άπ’τήν θαλασσίαν αλλοδαπήν… Τότε… Γιούχουυυυυυυυυυ!