Φρένο!

Η βροχερή εβδομάς μού έδειξε πόσο σοφή ήτο η επιλογή νά αλλάξω τά λάστιχα στό Σιμκα.

Πολύ γλύστρα νά’ούμ’!

Πολύ πράμμα ρέ σύ…

Δέν ξέρω όμως γιατί - προφανώς συσσωρεμένη γλωσσοφαγιά άπό 98 κυρίες (42 υπανδρεμένες, 56 ελεύθεραι) διότι δέν τους κάθισα - έκανε μιά θεότητα τών αστικών οδών τε καί λεωφόρων νά μέ κυττά μέ φθόνο. Κι η πρός Πειραιεί πορεία προδιεγράφετο τουλάχιστον επίφοβος.

Οδηγώντας, επιστρέφοντας, χρειάστηκε νά κόψω ταχύτητα μπαίνοντας σέ μιά λοξώς αριστερή οδό. Η μέχρι πρότινος σέ βρόχινες λιμνούλες, σολά του υποδήματος επί του πεντάλ του φρένου δέν φάνηκε νά εφάπτεται καί τόσο καλά. Τό υγρόν της καταστάσεως έκανε τό παπούτσι νά γλυστρήση λίγο. Ανησύχησα. Έάν χρειαζόταν νά πατήσω φρένο γιά νά ακινητοποίηση τό αυτοκίνητο; Αλλά σχεδόν αμέσως αισθάνθηκα σίγουρος κι ασφαλής. Η μαλακία της ημέρας ήταν εκείνη. Δέν μου «χρώσταγε» καμιά άλλη ανωμαλία ο Έρμης.