Ούτε κάν στό σιγανό!

Βαριέμαι απίστευτα πολύ νά κάτσω νά δώ τσαπιολί απόψε, κάποιος μού είπε ότι έχει τελικό, δέν ξέρω, ίσως καί νά έχη, τόν τύπο όστις τό’πε δέν τόν εμπιστεύομαι γενικώς, είναι σοτίρης (σίκ) μέγας, βλέπω όμως στόν μαχαλά τίς νερατζιές ανθισμένες εδώ καί κάμποσο, θερινά ρούχα στόν κόσμο (φανερά πορδοστόπ σέ καλλίπυγες καταπιόλες) καλαμπόκια στούς καστανάδες καί καταλήγω ότι μπορεί νά λέη καί αλήθεια ο άθλιος. Τό θέμα όμως είναι ότι βαριέμαι τόν τελικόν. Γενικώς δηλαδή απεχθάνομαι νά βλέπω μπάλα, πλήν ΑΕΚ.

Η τελευταία περίοδος καθ’ήν μέ θυμάμαι νά αράζω καί νά βλέπω ποδόσφαιρο ήταν εκείνα τά μεσημέρια τού Σαββάτου στήν ΕΡΤ 2, σέ εκπομπή τινά μέ Αργυρίου, Δεληγιάννη καί περιγραφή Κοτσώνη (;) - ρέ γαμώτο δέν θυμάμαι πώς έλεγαν τόν τύπο, ύπαρχε κι ένας άλλος. Εποχή, αρχαί ’80, μάς έκανε μπάνιο η μάδερ κι αράζαμε στό κρεβάτι σάν καλά (πρό) νήπια. Ο πατήρ έβλεπε μπάλα βασικά, αλλά η ΕΡΤ 1 πρέπει νά είχε πίπες, δέν υπήρχε λόγος νά αλλάξη ο κάναλος, αλλά καί νά υπήρχε, σιγά μήν τό άλλαζε εδώ πού τά λέμε, τεσπά. Έκτοτε δέν μπορώ νά (μέ) θυμηθώ νά (μού) λέω «πωπώ, απόψε έχει μπάααααλα τρέχα Φιόνα, τρέχα» . Προφανώς, η παρακολούθησις όχι λίγων μάτς μέ έντονο παιγνίδι κέντρου, μιά πεισιθάνατος ανία δηλαδή κάποτε (τότε) μού δημιούργησαν αυτήν τήν απώθηση γιά μπαλοπαρακολούθηση.

Συνεπώς νομίζω ότι θά προετίμων νά δώ Καλομοίρα αντί τελικού τσαπιολί. Στάνταρ. Γιά πάμε! Μάι σήκρετ κομπινέισον ίζ έ μύστερυ φόρ γιούυυυ, γιούζ γιόρρρ ιματζινέισον άμ νότ ήζυ μπάτ άμ τρούυυυ... Τό τραγουδώ μέ προφορά Θώδη, παρετήρησε συνάδελφος τις, εγώ όμως τήν (μέ) ακούω ώς κόκνυ. Άσ’την νά λέη.

Πρέπει νά σάς ειδοποιήσω. Από αυτό τό σημείο, ξεκινώ νά εκπέμπω ένα σήμα 3 πίκο χέρτζ πρός τούς στά αθλητικά εθισθέντας νευρώνες τού εγκεφάλου σας. Μέ μιά τεχνολογία βασισμένη στό αυτεξούσιο τής θερμότητος τού βίξ, τσιγαρίζω τά καμμένα (=αθλητικά) κύτταρα τού μυαλού σας, αυτά πού ριγούν στίς σέντρες τού Στυλιανόπουλου, τού Τσιαντάκη καί τού Ξενάριου. Καταπολεμάται επίσης κάθε φανκλαμπισμός τής φράτζας τού Μπακατσιά αλλά καί τών Γκέκου, Ελληνιάδη. Γιατρεύεται τέλος ο αστραπιαίος αριθμομνήμων υπολογισμός αποδόσεων είς τό στοίχημα.

Όση ώρα διαβάζατε όλα ταύτα (άκρως ενδιαφέροντα, τί νά λέμε!) η εκπομπή περατώθη καί (μισό νά ελέγξω) ναί, περατώθη επιτυχώς. Μπορεί νά μήν αντιλαμβάνεστε ξεκάθαρη διαφορά ανακαλώντας ενδεχομένως διάφορα αθλητικού περιεχομένου, θεματίδια, τούτο όμως γίνεται γιά λόγους προασπίσεως τής υμετέρας ασφαλείας. Η επάλειψις όλων τών προαναφερθέντων ενοχλητικών δεδομένων θά λάβη χώρα σταδιακώς.

Εάν παραταύτα θέλουτε μιά τζούρα αθλητικών, βουαλά:

Σνίιιιιιφ!