Απορία καί βοήθεια καί ρωτώ καί...

Μού είχε ζητήσει βοήθεια γιά τό καπάκι τής άμστελ τήν οποίαν έπινε πάντα παρέα μέ κονσερβάτη καυτερή σαρδέλλα. Κι εγώ μέ τήν σειρά μου, δέν είχα ντραπεί νά τής ζητήσω τήν εναπομείνασα καί μοναχούλα κόκκινη πιπεριά. Τήν κατάπια ατρόμητα, δέν έδειξα καθόλου νά πειράζωμαι ή νά μήν αντέχω τά terajoule τής καυτεράδας της. Έκτοτε προέκυψε ένας αμοιβαίος θαυμασμός. Αυτή γιά τό σχεδόν λάνσελοτ δέμας μου κι εγώ γιά τήν μητρική – προφανούς lactating – γαληνάδα τής αύρας της. Έτσι κύλησαν μήνες τρείς.

Καί δοκίμασα τά πάντα. Κάτι γυαλιά μέ ακτίνες χί, άτινα βλέπουν μέσα από τά ρούχα, διαφημισθέντα επί 6ετίαν στό Τηλέραμα. Άρωμα πού όταν τό φοράς, δημιουργεί παραλήρημα στίς αφροδίσιες ορμόνες τών γυναικών! διαφημισθέν στό μηνιαίο Τούτι Φρούτι. Συμπλήρωμα ποτού πού θά κάνη κάθε γυναίκα νά σέ θέλη - όσο χάλιας κι άν είσαι! Από ολοσέλιδη διαφήμιση τού Αθήνα Λάς Βέγκας. Τίποτε. Δέν πέτυχα τίποτε! Αυτά τά θεόβαρα μαστάρια παρέμεναν σέ ανήλιαγα μέρη, σέ μιάν συνεχή έριδα μεταξύ τών νόμων τής φυσικής καί τών μεταλλικών ενισχύσεων τών εσωρούχων. Μέχρι καί πιπί καθιστός έκανα, νά τής επιδείξω ξεχωριστές ευαισθησίες, μιάν εναλλακτική θεώρηση τών καθημερινών, ένα εγγυημένο αύριο. Τίποτε όμως. Τό τονίζω. Δέν τελεσφόρησε η μου προσπάθεια νά πειραματιστώ στήν επιτάχυνση τής βαρύτητος τών σάρκινων ειδώλων της πάνω στό τοτέμ μου. Κι αναπόφευκτα, μέ πήρε από κάτω, παρητήθην τών προσπαθειών, δέν ήθελα νά κάνω τίποτε, κλείστηκα κι άλλο στόν εαυτό μου, εγκατέλειψα κάθε μου καλλώπισμα, αρνήθηκα οιανδήποτε κοινωνικότητα. Μέχρι προχθές.

Μέ είχε στείλει μιά θειά μου στό φαρμακείο γιά μιά αρμαθιά μεσουλίντ. Στό απόξω περίπτερο τήν είδα! Δέν στεκόταν σπαθάτη μέ τόν ήλιο νά τήν λούζη καθώς κινούσε τό μαλλί της σάν τήν Μπό Ντέρεκ! Αντιθέτως είχε δύστροπο ύφος, σχεδόν φώναζε στόν έφηβο γυιό της όστις κάτι τής ζητούσε. Ναί, δέν ήταν καθόλου ελκυστική η έκφρασίς της, εγώ όμως παρετήρουν τό μυριοκαμπυλωτό προφίλ ολοκλήρου τού σώματός της καί άφηνα τήν μου φαντασία νά καλπάζη σέ πεδιάδες μέ ολάνθιστα μέρη, όπου μέχρι κι οι πέτρες είχαν πρέζες γύρης, ορμές παντού. Θέλησα νά τήν πλησιάσω έστω γιά ένα γειά, όμως μιά μου φρέσκια μυική ανατομία φανέρωνε άπρεπες εικόνες. Δέν πρόλαβα όμως ν’απογοητευθώ, κίνησε η ίδια πρός μένα!

Χτυπούσε τίς νάυλον τσάντες στά πόδια της καθώς μού μιλούσε, κάτι από αμηχανία έφερνε η στάσις της· δέν προλάβαινα όμως νά τήν καταλάβω. Απλώς προσπαθούσα κάθε στιγμή νά τήν κρατήσω μέσα μου, σ’ανήλιαγα επίσης μέρη. Από τήν παραζάλη τής οχείας μέ συνέφερε μιά κατάληξη κουβέντας της, ερωτηματικής χροιάς:

«... θά μέ βοηθήσης; Ε, Βρασίδα μου;»

Άς μήν πολυλογώ, θέλω χάρη κύριοι. Η τύπισσα φεύγει ταξείδι καί απηυθύνθη σέ μένα, συμβουλήν νά τής δώσω γιά ποιό/τί βιβλίον νά πάρη μαζύ της. Πουρκουά μέ θεωρεί ειδικό σέ τέτοιο θέμα, δέν ξεύρω. Ίσως νά είναι μιά αφορμή γιά μιάν επανέναρξη τών βασάνων μας. Ίσως. Μακάρι. Μακάρι! Μακκκκάρι!!! Έν πάση περιπτώσει, μού έδωσε κατάλογο βιβλίων ώστε νά (τής) διαλέξω 3-4 κομμάτια γιά νά πάρη μαζύ της. Σέ Κεντρική Ευρώπη, Αυστρία, Σλοβακία καί Γερμανία, θέλει νά δή τό γούστο μου, είπε. Βιβλία γιά ταξείδι περίπου 21 ημερών. Ειδικά γιά Βερολίνο; Τί προτείνετε; Τί προτείνετε από τά κάτωθι, τά οποία δέν γνωρίζω καί τρέμω στήν ιδέα ότι μπορεί νά φανερώσω ότι τό πιό ψαγμένο πού έχω διαβάσει είναι τό Τρουένο...

Τόστ ζαμπόν – Μπουκόφσκι
Η Χαμένη Τιμή τής Κατερίνας Μπλούμ - Χάινριχ Μπέλ
Ο μαίτρ καί η Μαργαρίτα - Μιχαήλ Μπουλγκάκωφ
Τό Τενεκεδένιο Ταμπούρλο - Γκύντερ Γκράς
Μυθοπλασίες - Μπόρχες
Τό Μαγικό Βουνό - Τόμας Μάνν
Η γραμμή τού Ορίζοντος - Βακαλόπουλος
Σιντάρτα - Χέρμαν Έσσε
Τό Χρώμα τής Μαγείας - Πράτσετ
Έν Ψυχρώ - Καπότε
Δόκτωρ Κριμινάλε - Μπράντμπερρυ
Τό Θείο Τραγί - Σκαρίμπας
Ο Τρελός τού Μπερζεράκ - Ζώρζ Ζιμενόν
Γενναίος Νέος Κόσμος - Άλντους Χάξλευ