Δυό αμυγδάλου, τόν Ταχυδρόμο καί... Καί... Καί... Εκείνο εκεί!

Οι γνωστοί ελληνόφοβοι/χριστοδουλόφοβοι, πιάνοντας τό βιβλίο αυτό, θά ένοιωσαν μεγαλύτερη τέρψη κι από τήν πρώτη φορά πού γαργάλησαν τήν ιλουστρασιόν επιφάνεια κάποιου πορνοπεριοδικού, στά γλυκόξυνα χρόνια τής εφηβείας. Οι λόγοι; Γνωστοί. Πάντως δέν είναι εκεί η ουσία, δέν μπορούμε νά καθήσουμε νά ασχοληθούμε μέ τού καθενός τήν σκοτεινή μαλακία η οποία έχει αναχθεί σέ ιδεολογία.

Οφείλω νά ομολογήσω ότι ζούλεψα πολύ βλέποντας τά κατά οιουδήποτε ελληνικού, συμπλεγματικά ατομάκια νά κάνουν τόσο χάι καί προσπάθησα νά εύρω κι εγώ κάτι ανάλογο. Δέν άργησα νά εστιάσω σέ κάτι μή ιλουστρασιόν, μιά κάποια εφημερίδα Press Time στίς 10/6 δημοσίευσε κάτι τό οποίον προσωπικώς μέ καύλωσε* πιό πολύ κι από τά βυζιά τής Έντεν Μόρ:

«Ο Μ. Βασιλάκης με αρθρογραφία του σε διάφορες εφημερίδες το 1999, κατασυκοφαντούσε τον Αντώνη Σαμαρά, τον Δικηγόρο Φ. Κρανιδιώτη, τον Πανεπιστημιακό καθηγητή κ. Χρ. Γιαλουρίδη και τον Στρατηγό κ. Τσίρκα - όλοι μέλη του «δικτύου 21» που ασχολείται αποκλειστικά με τα εθνικά μας θέματα. Ο εν λόγω εκπαιδευτικός τούς απέδιδε κακουργηματικές πράξεις, χαρακτηρίζοντάς τους ως... πραξικοπηματίες και... παρακρατικούς!Ακολούθησαν αγωγές και καταδικαστικές αποφάσεις για συκοφαντική δυσφήμηση και ο κ. Βασιλάκης το 2001 ζήτησε δημόσια συγγνώμη, στην οποία, μεταξύ άλλων, ανέφερε:

"Έκανα τις εν λόγω δημοσιεύσεις και δηλώσεις, μεσούσης της υπόθεσης Οτσαλάν, μετέχοντας σε ένα πολιτικό παιχνίδι παραπληροφόρησης και δημιουργίας αποδιοπομπαίων τράγων, που δημιουργήθηκε από κατευθυνόμενες και ψευδείς «πληροφορίες», τους διακινητές των οποίων κωλύομαι να αποκαλύψω για ευνόητους λόγους, αλλά και καλυπτόμενος από το δημοσιογραφικό απόρρητο... Ο τρόπος που χρησιμοποιήθηκα από τους αρχιτέκτονες αυτής της εκστρατείας λάσπης, με τις κατευθυνόμενες ψευδείς «πληροφορίες», με το συκοφαντικό περιεχόμενο, στην οποία, δυστυχώς, δέχθηκα να συμμετάσχω, τυφλωμένος από την πολιτική μου πίστη σε αυτούς, με εξέθεσε ανεπανόρθωτα και με υπέβαλε σε μια δικαστική περιπέτεια, στην πορεία της οποίας οι «φίλοι» μου, αφού υπέθαλψαν τα παραπάνω, με εγκατέλειψαν».

Χαχαχαχα! Τί μπορεί νά πή κανείς γι’αυτόν τόν σύγχρονο Όλιβερ Τουίστ ο οποίος σάν στυμμένη λεμονόκουπα έμεινε έκθετος στά kinky παιγνίδια τών αέρηδων οι οποίοι μιά τόν πήγαιναν στήν δύση και μιά στήν ανατολή αλείφοντάς τον μέ αφροδίσια έλαια...

Μήν έχομε όμως καί παράπονο! Ο άνθρωπος ρέ, τό παραδέχεται! Τά σέ πρώτο ενικό, λεγόμενά του, είναι ξεκάθαρα! Τί «ψευδείς πληροφορίες», τί «συκοφαντικό περιεχόμενο», τί «τυφλωμένος από την πολιτική μου πίστη», τί «με εξέθεσε ανεπανόρθωτα»!!! Άσε πού προοικονομούν κατά κάποιο τρόπο, λέγοντας σέ οιονδήποτε ενδιαφερόμενο:

Βρε μαλάκα, εμένα φέρεις ώς παράδειγμα; Εμένα (κάθεσαι καί) διαβάζεις; Εμένα προτάσεις; Εμένα χρησιμοποιείς; Τόν επαγγελματία, τόν κατά συρροή ψεύτη καί στρατευμένο στήν υπηρεσία τής απάτης; Εμένα; Τί άλλο θέλεις βρέ Φόρεστ Γκάμπ νά πώ – πέρα από τό: «μέ εξέθεσε ανεπανόρθωτα» - ώστε νά πειστής γιά τό κίβδηλον τών γραπτών μου;

Είναι πολύ αστείο, λοιπόν όταν βλέπης τίς πηγές τών γνωστών χριστοδουλόφοβων... Ίσα ίσα πού προλαβαίνει νά εκλυθή πολύ εύκολα, ένα «ούστ λασπολόγε» (καί μέ τήν βούλα λασπολόγος, εεεε;) όμως δέν είναι εκεί το καλό... Ο χαβαλές είναι στούς μπόζους πού κάθονται καί τόν διαβάζουν...

* Κύττα βίτσια ο τύπος, κύττα μέ τί καυλώνει ο μαλάκας!