Πού είχες τό αριστερό σου χέρι, Βαγγέλη;

Κλεψύδρες, ρολόγια κάζιο, χοντρά ή λεπτά ημερολόγια, αλάθητος τρόπος μετρήσεως τού χρόνου.

Προσφάτως προέκυψε κι άλλη μέθοδος. Τά βιβλία.

Τά κάθε Κυριακή μέ Βήμα καί Γελοιοτυπία, τά Σάββατα μέ τά Νέα...

«Τό πρώτο τό είχα πάρει στήν Καβάλα, σ’εκείνο τό ταξιδάκι, τέσσερα βλέπω τώρα τής σειράς αυτής, πέρασε – κιόλας – ένας μήνας από τήν εκδρομή εκείνη; Πωπώώώώώώ! Πρέπει νά εμφανίσω τίς φώτος!»

«Άντε ψόφα μωρή καριόλα, σέ έχω καί σέ παρακαλάω 7 τόμους αρχαίων συγγραφέων/φιλοσόφων – νεοπλατωνικών θαρρώ. Ούστ, πού θέλεις νά τό σκεφθής κιόλας!»

«Τό έχω φυτέψει εδώ, 3,5 βιβλία ιταλικής μαγειρικής... Αλλά δέν έχει ψηλώσει ούτε χιλιοστό!»

Σπουδαία, καινοτόμος μέθοδος... Βιβλιομέτρησις... Επειδής κατά τ’άλλα, μέ τά βιβλία δέν έχω ιδιαίτερη σχέση, τό (αναγκαίον) σάλιο στόν δείκτη γιά τήν αλλαξοσελιδιά τό μετρώ, τό υπολογίζω καθόσον οι εικόνες ισχνών αγελάδων, τής χέρσας, άνυδρης Αφρική, τά παιδάκια τής Μπιάφρα μέ είχαν συγκλόνισαν, μέ είχαν ταράξει άνευ δυνατότητος ιάσεως...

Καί πλέον τά βιβλία μόνον γιά νά βοηθούν νά υποδεικνύουν πότε τό επόμενο σέρβις τού αυτοκινήτου.