Έλα νά πιάσω λίγο μαγουλάκι!

Στέρεο νόβα σέ σπανιόλικο ματζόρε

Πωπώ καλοκαιρία! Οσονούπω, καλοκαίρι… Θά πήξωμε άπό τίς φωτογραφίες στά βλευκώματα. Φωτογραφίες αποκαλυπτικά κρύφιες αλλά καί κωδικοποιημένα μαρτυριάρικες. Είναι κι αυτό ένα μέρος της μεθόδου «βάστα τοίχε θά σμπρώξω» ή καλλίτερα «βάστα τοίχε θά (μέ) σμπρώξη»… Μιά γνωστή μου άπό εδώ (ή μήπως μιά εδώ γνωστή μου;) μέ τό ψαρωτικόν όνομα Ευδοκία μού έλεγε - ανήμερα τής εορτής της προσπαθούσα νά μήν σκαλώση στά Αίγίνης ότι μπορεί νά κλειδ –

Τέλος πάντων δέν έχει καί πολλήν σημασία ρέ λακαμά, τί έλεγε – τά άκουγες εξάλλου! Τώρα, άν η προσοχή σου ήταν στήν Αλεξίου καί στό «τό ξέρω πιά δέν μ’αγαπάς, μά πιό πολύ μέ νοιάζει χωρίς «άχ, τελειώνω!!!» πού θά πάς στήν μπόρα καί στ’αγιάζι» ζbούτσαμ, βαριέμαι νά πληκτρολογάω…

Είχαν ενδιαφέρον πού λές, τά λεγόμενά της, κάθε παρατήρησίς της συναντάται στά βλευκώματα τής βλογοσφαίρας. Προσπαθώ ώστε κάθε νάμα της νά μέ κάνη μάγκα καί νά εύρω, έν τέλει, τήν συνταγή ώστε νά «σκοράρω» ρέ! Τό θέλω πολύ.

Πώς θά σκοράρω; Χμ… Δέν ξέρω πώς… Αλλά ξέρω πότε… Όπως κι η τύπισσα μού διηγήθη, βάσει προσωπικών αυτής εμπειριών, νά είσαι σίγουρος ότι όταν μετά άπό πολλά μηνύματα ράβε ξήλωνε σέ άλλα βλευκώματα, κατόπιν πολλών πόστς μέ ερωτήσεις/παρατηρήσεις/συμβουλές εκεί, μέ δής νά σκάω, νά μήν ξαναφήσω ποστάκι, τότε βέβαιος νά είης ότι είμαι πολύ κοντά στό «γκόλ». Ή γιά νά σέ δώκω πιότερο νά καταλάβης, πλήν τού «γκόλ», θά είμαι εγγύς αβέρτα στό «κοντρόλ μέ τό στήθος»…

Νά βρέ, τά τεκμήρια γιά τό μαρσάρισμα πρίν από τό μέ τό θέρος κατάληξη , ταξείδι...

Τό τού βερύκοκου άνθος δρομολογεί, στό βάθος, τό θέρος.