Άνταρσία!

Αγαπητόν μου ημερολόγιον

Είπα νά αρχίσω νά σού ξεπαρθενέψω, νά οργώσω, νά νεμηθώ ολίγον τής καταλεύκου επιφανείας μπας καί χαλαρώσω διότι αυτή η κωλοδευτερα μού φαίνεται θά είναι πίπα κώλο εμπλοκή. Ναί μωρέ, μετά άπό πολύ καιρό δέν θά είναι κολοβή, δέν θά είναι μή πενθήμερος. Δέν ξέρω έάν τό έχης πάρει γραμμ………………………………..

Μπζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζγρκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκπτικιτι! Κιτι! Κτι! Κκκτι!

Αγαπητέ μαλακουάρδε μου,

Δέν ξέρω έάν τήν βρίσκης, έάν είσαι ικανοποιημένος μέ τήν φάσι σου, εγώ όμως καθόλου! Φτού μου γκαντεμιά, τόσοι αγορασταί ημερολογίων, μπροστά μου έσύ έπρεπε νά πέσης, γαμώτη σου;

Τί έλεγα; Συγχύστηκα τό ημερολόγιο… Α ναί… Κάτσε καί σκέψου, βάλ’τα κάτω, συγκρότησον τήν σκέψι καί τά θέλω σου καί … Καί άκου με! Θέλω λίγη δημοσιότητα! Κάνε κάτι ρέ! Επιτέλους! Τί ζητώ τό έρμο;;!!;!

Μέ τήν τιμή πού σού πρέπει,

Τό ημερολόγιο σου.