Μυρωδιές.

Σήμερις τό πρωί, στό αγαπημένο μά πένθιμο Σίμκα λίγο πρίν άπό μιά αριστερή στροφή πρός τήν δουλειά. Ένα τραγούδι μού χαμήλωσε τήν ταχύτητα γιά νά μήν έμενε ένα άσμα ανολοκλήρωτο επί τή αφίξει στό γιαπί.

"Άχ ο μπαγλαμάς!

Μεσάνυχτα στά χέρια τού Αρσένη"

Αντίς Αρσένη συμπλήρωσα vangelakas, έβαλα καί εισαγωγικά στόν μπαγλαμά...
Άχ, αυτό τό προηγούμενο βράδυ... Κάτι ξέρει ο ποιητής γαμώτο! Γαμάτη μύτη ο μάγκας! Λαγωνικός!