εἰκοσάρα (περίπου) ὕπαιθρος

Ὁ Μπερίσας, πρωθυπουργὸς τῆς γείτονος, εὐχαριστεῖ τοὺς ἐν Ἑλλάδι Ἁλβανοὺς μετανάστες διότι τρανέψαν τὴν οἰκονομία τῆς χώρας του (μετὰ φυσικὰ καὶ τὶς δικές του δαιδαλώδεις μπορεῖ καὶ πυραμιδιδώδεις προσπάθειες). Καὶ τὸ δίχως ἄλλο, δημιουργεῖται μεγάλη ἐντύπωση ποὺ οἱ ἐργαζόμενοι αὐτοί, κατάφεραν κάτι τόσο σπουδαῖο σὲ δύο μάλιστα ἐπίπεδα· ἐκτὸς ἀπὸ τῆς πατρίδος των τὴν οἰκονομία, νὰ φτιάξουν καὶ τὴν οἰκονομία τῆς δευτέρας πατρίδος των, τῆς Ἑλλάδος. Ποιός ξεχνᾷ ἄλλως τε τὶς μπαρμπουτοδικαιολογίες τῶν νομιμοποιούντων καὶ τῶν ἀριστερῶν δημοσιοκάφρων παπαγαλακίων τους, πὼς θὰ μᾶς σώσουν τὰ ἀσφαλιστικὰ ταμεῖα, τὴν οἰκονομία ἐν γένει. Καὶ τῷ ὄντι, μᾶς ἔσωσαν (καὶ τὴν οἰκονομία) διότι φαντάζεσαι νὰ μὴν εἴχαμε ὅλους αὐτοὺς τοὺς οἰκονομικοὺς μετανάστες (sic) τί θὰ γινόταν; θὰ ἔτρεχε ὁ πρωθυπουργὸς τῆς χώρας στὶς εὐρῶπες καὶ μεγάλες τῶν εὐρώπων ἐφημερίδες θὰ τὸν χλεύαζαν λέγουσες, γράφουσες πὼς ὁ ἕλλην ζητιάνος περιοδεύει once again στὶς πρωτεύουσες, τρέχει τὸν κόσμον, μὲ ἐξαπλωμένην χείρα ψωμοζητών. Ἐνῷ τώρα...