Πέντε χρονάκια ὑπομονὴ νὰ ἔκανες...

Νὰ σοῦ πῶ ἐκείνη τὴν ἐποχὴ ἤτανε ἡ μόδα ἀσποῦμε αὐτὸ τὸ εἶδος τοῦ τραγουδιοῦ ἔεε ἲ ἒ συγκεκριμένα δηλαδὴ παιζότανε τὰ ἔργα τῆς Ναρκίς...

Ἒ εἶναι οἱ μελωδίες οἱ ἀνατολίτικες αυτὲς ποὺ μᾶς ἀγγίζουνε περισσότερο δηλαδὴ         ὅπως καὶ τώρα ἀσποῦμε ἔτσκι στὴν ἐποχή μας πολλἂ τραγούδια ἀκοῦμε τραγουδισμένα ἀπὸ εὐρωπαίους τραγουδιστὲς ἀσποῦμε   γαλλικὰ ἰταλικὰ τὰ ὁποῖα τὰ βάλανε ἀσποῦμε ἕνα ἑλληνικὸ στίχο καὶ τὰ τραγούδησαν δικοί μας συνάδελφοι ναποῦμε καὶ γινήκανε μεγάλες ἐπιτυχίες δηλαδὴ ἤτανε μεγάλες ἐπιτυχίες καὶ γινήκανε καὶ στὰ ἑλληνικὰ

Ναὶ     γιὰ μένα ἤτανε μία ἄσκχημη ἐποχὴ τότε ἀσποῦμε δηλαδὴ ὄχι ἄσκχημη ἒ μοῦ φάνηκε πάρα πολὺ δύσκολο ἀπὸ καθιζμένος στὴν καρέκλα νὰ σηκωθῶ νὰ τραγουδήσω νὰ κάνω ἀσποῦμε τὴν τραγουδίστρια ξαφνικὰ ἀσποῦμε γιατὶ ἦταν μόνον οἱ γυναῖκες σηκωνόντουσαν ὄρθιες καὶ τραγουδούσανε ὁ ἄντρας τὸ εἶχε ὑποτιμητικὸ νὰ σηκωθῇ ὄρθιος στὴ μπίστα νὰ τραγουδήσῃ