Ψάλτου

Λοιπὸν διάβαζα στὰ τρίβια τῆς μαρμοτίου ἡμέρας στὸ imdb, ὅτι ὁ Βασίλης ὁ Μάρεϋς τὴν ἔζησε ἐπὶ 8 ἔτη, μῆνες ὀκτὼ καὶ ἡμέρας 16. Προσπαθώντας νὰ συνειδητοποιήσω τὸ μέγεθος, τὴν φάση νὰ ζῇς τὸ ἴδιο πρᾶγμα, μεγεθυμένο 3100 φορές, μὲ ἔπιασε μιὰ ἀσφυκτιώδης κρίση πανικοῦ. Κι ὅμως κάτι τέτοιο δὲν εἶναι πρωτόγνωρο. Τὸν τελευταῖο καιρὸ διαβάζουμε, κάθε φορά, γιὰ τὶς ἐπανεκκινήσεις ποὺ γίνονται λόγῳ ἐκλογῶν, ὅτι *θὰ* ξεκινήσῃ ἡ ἐφαρμογὴ τῶν ὅρων τῶν δανειστῶν, θὰ πραγματοποιηθῇ ἡ ὀρθολογικοποίηση τῶν δαπανῶν τοῦ δημοσίου, θὰ κινηθῇ κάπως ἡ οἰκονομία. Κάθε φορά. Ἦταν ὁ Παπανδρέου, ἦταν ὁ Παπαδῆμος, εἶναι-τὰ ἴδια λέει κι ὁ Σαμαρᾶς. Καὶ ἐντάξει νὰ λέῃ αὐτὰ ποὺ πρέπει ἕνας πολιτικός. Ὁ σκληρὸς κι ἄτεγκτος δανειστὴς ὅμως ὁ ὁποῖος κανονικὰ θὰ ἔπρεπε νὰ εἶχε βαρεθῇ καὶ καταλάβει, γιατί συνεχίζει νὰ περιμένῃ ὅτι θὰ ἐφαρμοστῇ τώρα ὅ,τι ἔπρεπε νὰ εἶχε γίνει τόσο καιρό;