Τουμπεκιασμένος Μάρτιος.

Τραυματισθείς φωτορεπόρτερ, καθηλωμένος οίκοι επειδή τό ποζαράκι του βαβά, μή εφευρετηθέντος εισέτι τού gameboy, τού facebook καί τού cyber sex, περνά τήν ώρα του, κατοπτεύων διά τού παραθύρου του τούς γειτόνοι γειτόνοι η ντάγκλα μάς αγχώνει. Όταν όμως γίνηται αυτόπτης μάρτυς μιάς δολοφονίας εκεί στά πέριξ, αφιερώνεται είς τό νά εξιχνιάση τό έγκλημα μετά τής ερωμένης του.

Ταινία τού 1954 μέ τόν θαυμάσιο Τζέημς Στιούαρτ υπό τήν σκέπη τού Χίτσκοκ. Φιλμάκι τό οποίο επί δεκαετίες δέν ήταν διαθέσιμο στό κοινό ένεκα πνευματικών δικαιωμάτων τού δημιουργού [μαζύ μέ αυτό, «μπαναρισμένα» ήσαν τά The Man Who Knew Too Much, Rope, Vertigo, Trouble with Harry (τά τρία πρώτα επίσης μέ τόν Τζ. Στιούαρτ)].

Παίζεται σέ τρείς (!) αθηναϊκές κινηματογραφικές αίθουσες.

.
.
.
.
.
.
.
.

Ετρεχα νά προλάβω τό βράδυ τού Σαββάτου, (μέ) είδα (ευχάρως) νά φθάνω/προλαβαίνω οριακώς αλλά ο κόσμος πού περίμενε γιά τήν δευτέρα παράστασι τής ενδεκάτης νυκτερινής είχε καλύψει όλη τήν Αποστόλου Παύλου. [κινηματόγραφος (σίκ) Θησείον]. Ούτε στόν παράδεισο τών ανατολικών χωρών (rip) όταν μοίραζαν μέ τό δελτίο αραβοσιτέλαιο δέν ήταν έτσι!

Έδωσα άκυρο (δέν γαμείιιιιιις), κατηφόρισα, κάθησα σέ ένα - από τά πολλά εκεί - γαλακτοπωλείον μέ θέα τόν ιερόν βράχον καί παλαμοκροτήσας, παρήγγειλα κάτι πολύ αρσενικό, ένα λίαν τεστοστερόνικο, μιά σχεδόν στύση στίχου εδεσμάτων. Πέρασα τήν ώρα ασχολούμενος μέ τά ντεκολτέ τών γειτονισσών καί διερχομένων καταπιολών, ωλοκλήρωσα τήν γρανίτα μου ρουφώντας λίαν θορυβωδώς μάλιστα τίς έσχατες ρανίδες στό βάθος τού ποτηριού, ηγέρθην καί κατηφόρισα πρός τόν ηλεκτρικόν αισθανόμενος ρίγος γιά τό επερχόμενο χούφτωμα καί κολλητηλίκι στούς συρμούς. Άαααααχ! Αυτά είναι σαββατόβραδα! Γιαννάκη Τραβόλτα πιάσ'τά τρία μου!

Ξενέρωσα λίγο πού οι κόπανοι γάμησαν τήν αυθεντική ονομασία: Από Σιωπηλός Μάρτυς, σέ Σιωπηλός Μάρτυρας.