Τρόμος!
Μόνον ειλικρινείς ευχές γιά περαστικά μπορεί νά δημιουργούν τέτοιες ειδήσεις. Ο Λεωνίδας Κύρκος μέ εκείνη τήν γαμάτη παρατήρησή του – εξομολόγηση (Καί είδα ότι όλοι αυτοί, ας μην τους πω όλους, ήταν περιτρίμματα. Με πιάνει τρόμος άμα σκεφτώ ότι π.χ. άν νικούσε τότε η επανάστασή μας θά είχαμε πρωθυπουργό τον Μάρκο, έναν γελοίο άνθρωπο -τον είδα από κοντά καί κατάλαβα τι γελοίος άνθρωπος ήταν- θά είχαμε υπουργό Οικονομικών τον Μπαρτζώτα, θά είχαμε υπουργό τής Παιδείας π.χ. τόν Στρίγγο, θά είχαμε υπουργό των Εσωτερικών τόν άλλον, τον ανεκδιήγητο άνθρωπο πού ήρθε από τήν Κρήτη, τον Βλαντά, ο οποίος ήταν γιά τήν εποχή εκείνη ένας ήρωας γιά τη νεολαία, γραμματέας τής νεολαίας κ.τ.λ. Άνθρωποι γελοίοι, χωρίς καμιά παιδεία γιά νά παίξουν έναν ουσιαστικό ρόλο, σάν αυτόν πού φιλοδοξούσαν νά παίξουν) η οποία ξεβράκωσε κάθε ελληνόφωνο μπολσεβίκο πού μάς έχει ξεμείνει έν έτει 2007, έδωσε ρέστα (κι άς μάς τά χαλάει λίγο επειδή άγαρμπα κράζει τόν Χριστόδουλο).
Σέ μιά πρόσφατη συνέντευξή του, τονίζει επίσης μέ έντονο ύφος αυτοκριτικής:
8/7 Τύπος τής Κυριακής
- Διηγείστε στό βιβλίο σας μιά συνάντησή σας μέ τόν Κων/νο Καραμανλή τό 1980, όπου, πολύ κατηγορηματικά, σάς είχε πεί ότι βρίσκεστε σέ λάθος τόπο, σέ λάθος χρόνο καί θά αποτύχετε. Τί εντύπωση σάς έκαναν αυτές οι παρατηρήσεις;
- Είχε δίκιο ο Καραμανλής. Η διάγνωσή του ήταν σωστή. Καί οι ιδέες ήταν προχωρημένες γιά τόν τόπο καί ο λαός δέν ήταν έτοιμος νά τίς δεχτεί... Πράγματι, απέτυχα νά πραγματοποιήσω αυτό πού φιλοδοξούσα. Νά γίνει η Αριστερά κάτι μεγάλο, πού θά περάσει σέ πλατύτερα στρώματα λαού. Από εκεί καί πέρα έχω τήν ικανοποίηση ότι δέν ήμουν απών. Σέ ολόκληρη τήν ζωή μου κάποιο δικό μου λιθαράκι τό έβαλα...
Δέν συμμερίζομαι τήν ανησυχία του γιά τό ότι η Αριστερά παρέμεινε τζούφια· τό καπέλωμα τού κινήματος από ατομάκια πού μάς θέλαν σκατιάρηδες πνευματικά καί σωματικά θά είχε τραγικά αποτελέσματα. Ούτε υποθετικά δέν μπορεί κάποιος νά σκεφτή στόν αυχένα μας αυτούς τούς ελεεινούς τύπους όπως ήταν ο Βαφειάδης - κατά Λεωνίδα βεβαίως. Εάν η ανανεωτική έκφραση τού αείποτε μπολσεβικισμού γινόταν αυτή, από μενσέ, μπολσέ τότε σίγουρα θά λέγαμε κρίμα γιά τήν περιθωριοποίηση τής Αριστεράς...[στό βαθμό πού αυτή δέν θά περιφρονούσε ακατάβλητες αξίες τού έλληνα. (άν...)]
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα