Όχι... Δέν είναι τά συνοδεύοντα τράνς.

Τό πιό μου οξύ πρόβλημα υγίειας μέχρι μου στιγμής π’αντιμετώπισα, η επούλωσις τών πληγών (!) στίς παρωνυχίδες. Τά πιό χαλαρά μου δέ, ήσαν κάποια σπυράκια ακμής. Βράχος, δηλαδής! Βράχος! Καί μ’ανοσία στό ιώδιο, τό ύπουλα διαβρωτικό.

Ε, φαντάσου λοιπόν όταν προκύπτη ανάγκη νά αρχίσης νά τσιμπουκώνης χάπια, ακόμη καί εφ’όρου ζωής!

(Γιατρέ! Δέν καταλαβαίνω τό «εφ’»! Γράψτε το ώς «επ’»... Τήν καταργήσαμε τήν δασεία! Ο Κριαράς!)

Μωρέ μπράβο κέφι, σκάλωμα πάλι μέ τόν κριαρά καί τούς συν’αυτώ... Χαρά στό κουράγιο σου νά ξεκινάς μοιρολόγια γιά τόν Τέως_Βράχος καί νά καταλήγης στά κολλήματά σου... Πάλι καλά πού δέν σέ υποθέτισε ο δόκτωρ...