Στάξε με κι άλλο! Στάξε με!
Έπιασα πρωί πρωί τήν κυριακάτικη τής 9ης τού μηνού καί τήν ξεφύλλιζα στά χί φανάρια στόν δρόμο γιά τήν δουλειά. Τό ένδονο καί έντοξο τράφφικ μοι επέτρεψε νά τερήσω καί σέ πιό μικρές ειδήσεις. Μακράν τών βαθυστοχάστων αναλύσεων υπό επιστημόνων όπως ο Πλωρίτης (η στά άρθρα του, φωτογραφία του η οποία χρονολογείται από τήν εποχή πού η Σαπουντζάκη πήγαινε δημοτικό σχολείο) καί ο Μαρωνίτης (ούτινος η φωνή φέρνει κάτι από Ψινάκη καί καταλήγει στά «ζήτω τών Βαβυλωνίων, τών θεμελιωτών τού παγκοσμίου πολιτισμού!»)
Είδον, ανέγνωσα κάπου γιά τόν πατριάρχη πρώην Ιεροσολύμων Ειρηναίο. Κι αμέσως, μπόγιασα τήν φυλλάδα καί δι’αυτής μαστίγωσα τό κάθισμα τού συνοδηγού.
- Μά γαμώ τό γαμώτο μου! Πάλι έχασα επεισόδια; Τί επεισόδια λέω ο κόπανος!;! Σήριαλ ολάκερα!
Μέ πολλά νεύρα, μέ περισσότερα νεύρα δηλαδή, ξεκίνησα καί εν μέσω οπισθίων φώτων κάποιων χιουντάι, σκόντα καί νισσάν, εξαπέλυσα ψόγους οξείς, κατηγόριες ασήκωτες.
Αυτή η αποχή μου, οι μεταχρονολογημένες βουτιές στήν τέως επικαιρότητα μού στοιχίζουν τελικά. Καί άν χάσης κάποια προσφορά εφημερίδος, σκέπτεσαι ένα δέν γαμιέται... Αλλά τώρα; Αυτή η άγνοιά μου πρέπει νά μού στοίχισε, νά μού στέρησε πολλές γαργαλητώς απώλειες σωματικών υγρών. Διότι εάν θεωρήσωμε δεδομένο ότι τά Ιεροσόλυμα γειτνιάζουν κολλητά μέ τά Σόδομα* καί τά Σόδομα έγιναν πρώην επειδή η σκοινιού καί παλουκιού φάσις των είχε παραγίνει, επειδής πούστηδες καί παλληκάρια είχαν γίνει μαλλιά κουβάρια καί βιάγκρα γιά τράγους δέν είχε σπονσοραρισθή τότενες, αυτός ο προσδιορισμός πρώην γιά τά Ιεροσόλυμα κάτι τέτοιο θά μαρτυρά. Τό δίχως άλλο, βέβαιααααα· ο αέρας εκεί κάτω προκρίνει μόνο έκτροπα και εκτραχύνσεις στό σεξουαλικόν πεδίον.
Πατριάρχης πρώην Ιεροσολύμων Ειρηναίος.
Έτσι όπως το διετύπωσε η καλή εφημεριλλάδα, δηλαδής, συνεχίζει καί είναι Πατριάρχης ο Ειρηναίος αλλά σέ μιάν πρώην πόλη, σέ πόλη πού δέν υφίσταται. Γιά τό ποίμνιον δέν ξέρουμε, έρχονται καί μέρες πονηρές, γκαστρωμένες νύκτες μέ οβελίες πού έχουσιν γύρισμα.
* Μάλλον η ονομασία αυτή αντίκειται στήν καθεστηκυία τάξιν τής πολιτικής ορθότητος. Οσονούπω, από Σόδομα, Γέυλανδ.
ΥΓ: Ρέ τί πάθαμε! Μιά μέρα είπα νά μήν μιλήσω, νά μήν φωνάζω, νά μήν τραγουδώ, κοντολογίς νά μήν λέω μαλακίες στήν δουλειά, κι όλες οι ψυχές μέ ρωτάν τί έπαθα! Χαχαχαχα!
Πολύ χαίρομαι μέ αυτό τό δωράκι. Είναι πασχαλιά, λίαν συντόμως θά ανθίση η εν Μουλκίω, φρόντισα (ε) νά έχω τέτοιο αρωματάκι όπερ τή συνδρομή ενός ρεσώ, θά αράζω σέ περβόλια. Βεβαίως λείπει η συσκευή αλλά εντάξει νά’ούμ’...
Είδον, ανέγνωσα κάπου γιά τόν πατριάρχη πρώην Ιεροσολύμων Ειρηναίο. Κι αμέσως, μπόγιασα τήν φυλλάδα καί δι’αυτής μαστίγωσα τό κάθισμα τού συνοδηγού.
- Μά γαμώ τό γαμώτο μου! Πάλι έχασα επεισόδια; Τί επεισόδια λέω ο κόπανος!;! Σήριαλ ολάκερα!
Μέ πολλά νεύρα, μέ περισσότερα νεύρα δηλαδή, ξεκίνησα καί εν μέσω οπισθίων φώτων κάποιων χιουντάι, σκόντα καί νισσάν, εξαπέλυσα ψόγους οξείς, κατηγόριες ασήκωτες.
Αυτή η αποχή μου, οι μεταχρονολογημένες βουτιές στήν τέως επικαιρότητα μού στοιχίζουν τελικά. Καί άν χάσης κάποια προσφορά εφημερίδος, σκέπτεσαι ένα δέν γαμιέται... Αλλά τώρα; Αυτή η άγνοιά μου πρέπει νά μού στοίχισε, νά μού στέρησε πολλές γαργαλητώς απώλειες σωματικών υγρών. Διότι εάν θεωρήσωμε δεδομένο ότι τά Ιεροσόλυμα γειτνιάζουν κολλητά μέ τά Σόδομα* καί τά Σόδομα έγιναν πρώην επειδή η σκοινιού καί παλουκιού φάσις των είχε παραγίνει, επειδής πούστηδες καί παλληκάρια είχαν γίνει μαλλιά κουβάρια καί βιάγκρα γιά τράγους δέν είχε σπονσοραρισθή τότενες, αυτός ο προσδιορισμός πρώην γιά τά Ιεροσόλυμα κάτι τέτοιο θά μαρτυρά. Τό δίχως άλλο, βέβαιααααα· ο αέρας εκεί κάτω προκρίνει μόνο έκτροπα και εκτραχύνσεις στό σεξουαλικόν πεδίον.
Πατριάρχης πρώην Ιεροσολύμων Ειρηναίος.
Έτσι όπως το διετύπωσε η καλή εφημεριλλάδα, δηλαδής, συνεχίζει καί είναι Πατριάρχης ο Ειρηναίος αλλά σέ μιάν πρώην πόλη, σέ πόλη πού δέν υφίσταται. Γιά τό ποίμνιον δέν ξέρουμε, έρχονται καί μέρες πονηρές, γκαστρωμένες νύκτες μέ οβελίες πού έχουσιν γύρισμα.
* Μάλλον η ονομασία αυτή αντίκειται στήν καθεστηκυία τάξιν τής πολιτικής ορθότητος. Οσονούπω, από Σόδομα, Γέυλανδ.
ΥΓ: Ρέ τί πάθαμε! Μιά μέρα είπα νά μήν μιλήσω, νά μήν φωνάζω, νά μήν τραγουδώ, κοντολογίς νά μήν λέω μαλακίες στήν δουλειά, κι όλες οι ψυχές μέ ρωτάν τί έπαθα! Χαχαχαχα!
Πολύ χαίρομαι μέ αυτό τό δωράκι. Είναι πασχαλιά, λίαν συντόμως θά ανθίση η εν Μουλκίω, φρόντισα (ε) νά έχω τέτοιο αρωματάκι όπερ τή συνδρομή ενός ρεσώ, θά αράζω σέ περβόλια. Βεβαίως λείπει η συσκευή αλλά εντάξει νά’ούμ’...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα