Υπέρ τών ευσεβεστάτων δεκανέων.

- Τί δώρο θέλεις νά σέ πάρω, Λάκη μου, πού αύριο γιορτάζεις, πουλί μου;!; Ε;

- Χεχε! Γιορτάζω, ναί! Δώρο; Χμ... Θά ήθελα μιά χρονομηχανή καλό μου θείο! Μιά χρονομηχανή, νά τήν δώκω στούς τόν μπόιτσο κλαίγανε αντιμιλιταριστές, ντεμέκ ειρηνιστές, κλάιν μάιν αντιπατριώτες. Νά ταξιδεύσουν 15-20 χρόνια πίσω στήν Μόσχα, στήν ερυθρά πλατεία.
Σέ κάποιαν επέτειο τής οκτωβριανής επανάστασης.
Νά αράξουν κάτω από μιά άς πούμε μοσχόβιον νερατζιά καί βλέποντες γρασαρισμένα άρματα, ευθυτενείς οπλίτες, γυαλισμένα καί ορεξάτα καλάσνικωφ, υπερσύγχρονους πυραύλους νά παρελαύνουν κάτω από τά τεράστια πορτραίτα τών Μάρξ, Ένγκελς, Λένιν, Στάλιν, νά εκσπερματώνουν από τήν χαρά, τήν εξύψωση τού ιδεολογικού του φρονήματος, τήν απιστεύτου καύλα καθώς αί ερυθραί σημαίαι θά γαργαλούν τά οπίσθια καί τήν πλάτη των, νά κορδώνουν διότι θά βλέπουν τήν ατσάλινη κατάσταση τών οργάνων τού καθεστώτος, αυτού τού επιγείου παραδείσου.
Σπασμωδική, ξετρελλαμένη, ακράτητη κορύφωση όχι όμως μέ γενετικό υλικό αλλά πνευματική εξαχρείωση, κομπλεξισμό βάθους κόλπου Γαβριέλλας, χολερισμό βικτωριανής αγγλίας.
Κι όταν πέση η μπαταρία τής χρονομηχανής, κι επιστρέψουν στό ελλαδιστάν τού 2006 μ.Χ. θά σκουπίσουν τήν υγρή ουρήθρα τους, αυτά τά κατακάθια τής πρωκτικής σκέψης καί θά αρχίσουν. Θά αρχίσουν νά μιλάνε γιά τήν οπισθοδρομικότητα τών παρελάσεων, τό ηλίθιον τέτοιων κινήσεων, γιά τήν μίμηση κάποιων αφρικανικών χωρών καί τής αλβανίας όσον αφορά τίς παρελάσεις*, τόν φασισμό, τόν ελληναραδισμό καί λοιπές άλλες ρανίδες σπέρματος.

* Μπά; Έγινες καί ρατσιστής χρησιμοποιών αρνητικό παράδειγμα τό Ζαΐρ καί τήν Αλβανία; Πιπέρι στό στόμα, τζουτζούκο μου...