τῆς ἐπετείου

Ὁ ὕπνος ποὺ κάνεις τὸ ἀπομεσήμερο μετὰ ἀπὸ βρῶσιν σκοροδάλμης εἶναι (μὴ συγκρινάμενος οὔτε κατὰ διάνοια μὲ ψιτ! χοφάρμακα περὶ τὸ ἀϋπνεῖν) γαμιστερὸς καὶ ὅταν ξυπνᾷς, νομὰς πῶς κοιμόσανε 79 ὧρες ξερωγωτὶ καὶ εἶσαι ἕτοιμος ἀσποῦμε νὰ σκάψῃς κατὰ μόνας βόθρο δεκατεσσάρων κυβικῶν μέτρων παρὰ τῷ ὄρχῳ του 783 Λόχου Γενικῶν Μεταφορῶν καὶ μὲ χωρὶς ὑστερόβουλος σκέψις περὶ τιμητικιάν, διότι κατὰ μόνας ὁ σκάψης μέν, τοῦ λόχου συγκόρμως ὁλάκερου τὸ χέζεσθαι καὶ πληρεῖν ἐκεῖ δέ.

 

Τώρα περὶ τῆς μποχός, στὰ ἄτομα ποὺ μᾶς νοιάζουσιν, δὲν τῶν πειράζει ἐνῷ στὰ ἀτόματα ποὺ δὲν μᾶς νοιάζουσιν ἀκόμα κι ἂν τῶν πειράζῃ , ποὺ προφανᾶ τῶν πειράζει, сбуца μας καὶ μᾶς Κωστῆς ὁ Παλαμᾶς.

 

Ἴνφο τιτανώδους ἐπιρροῆς στὰ ἀνθρωπινά: ἡ σκορδάλιος μπόχα εἶναι ἔνα πολὺ καλὸ τεστάκι γιὰ νὰ μάθουμε ἂν ἡ κόρη ξανθὴ μελαχροινὴ ποὺ καθημέραν μᾶς περιτριγυρίζῃ μπεγλερίζουσα τὸ ἄνω χείλι της διὰ τῆς γλωττὸς αὐτῆς, προοικονομίζουσα τὴν δεξιότητά της ἐπὶ τοῦ αἱμμάτωντος μυός μας, μᾶς ἀγαπεύει τῷ ὄντι ἢ ἁπλῶς μᾶς θέλει διὰ τὸ κορμί μας. [ἀκολουθεῖ ξήγα ἀνάλογος ἐκ τοῦ φαναρτζοῦ μας κατὰ τὴν φτιάξιν πονεμένης ἀεροτομῆς : Διὸ ὁ φλέβινος ἡμῶν αὐλὸς ἀποπνέει καὶ μαρτυρᾷ σκόρδο - ἂν ἡ κόρη ξανθὴ μελαχροινὴ μαρτυρήσῃ δυσαρέσκεια (τηρῆστε ἀναφθὲν πορτατίφι) κατὰ τὸ σουσέλ, τότες ζητῆστε ἑτέραν τράπουλα καὶ δοκιμάσατε πυρόξανθον (κόρη). Μόνο ποὺ θὰ πρέπει νὰ ἀναμείνετε 364 ἡμέρες].

 

Εἶναι Πέμπτη, ὥρα εἰκοσιδύο καὶ τεσσαράκοντα καὶ δύο ἔτι λεπτὰ καὶ μόλις μετήσχατε σοφίας ποὺ πάλλει τὰ ἄνω διαμερίσματα τοῦ σύμπαντος κόσμου.