323

Ὁ Φρέντης ὁ Μέρκιουρης ἦταν ζωροάστρης.

 

Ζωροάστραι ἦσαν (κυρίως) οἱ πέρσαι πρὸ ἰσλάμ.

 

Τὸ δόγμα αὐτό, δὲν τὸ πολυξέρω.

 

Τὰ ἐλάχιστα ποὺ γνωρίζω εἶναι ὄτι Θεὸς εἶναι ὁ Ἀχούρα Μάζντα, δεκαεξαβάλβιδος καὶ ἰντζέκσιον. Καὶ ὅτι τοὺς νεκρούς των, ἐπειδὴ θεωροῦνται βρώμικοι, δὲν τοὺς θάβουν, οὔτε καὶ τοὺς καῖνε (καὶ ἡ στάχτη μᾶς βρωμίζει).

 

Τοὺς ἀφήνουν ἔτσι στὰ ξέμπαρκα στὶς ταράτσες κἄποιων ψηλῶν κτισμάτων (ὀνόματι πύργοι τῆς σιωπῆς) νὰ φαγωθῶσιν ἀπὸ τὰ ὄρνια.

 

Χωρὶς τὴν παραμικρὰ ὑπερβολή, ἀπὸ ὅ,τι διαβάζω καὶ εἰσπράττω, κἄποιοι ῥεπουμπλικάνοι (ἀντιβασιλικoὶ ντέ!) ἂν μποροῦσαν, τὸ ἴδιο θὰ ἔκαναν καὶ μὲ τὴν σορὸ τοῦ Κωνσταντίνου. Xωρὶς τὴν παραμικρὰ ὑπερβολή!

 

Τί στὸ μποῦτσο μᾶς συμβαίνει; Προσπαθῶ νὰ θυμηθῶ πῶς οἱ ἡμέτεροι εἴχομεν χειριστεῖ τὸν θάνατο τοῦ Φλωράκη π.χ. – τέτοια σκατίλα δὲν εἶχε ἐνσκύψει.