μὲ τὴ μπωλήτρια ἑταιρείιια
Στὸ πλαίσιο μιᾶς συγκεντρώσεως – ἀνθολογήσεως τῶν πεπραγμένων τοῦ (προσφάτως φαρμακωμένου) ἰδιοκτήτου τῆς ἑταιρείας ποὺ σκέπει τὸ ποδοσφαιρικὸ τμῆμα τῆς Α. Ε. Κπόλεως, θὰ ἤθελα νὰ καταθέσω μιὰ θύμησή μου ποὺ κατρακυλᾷ δυόμιση - τρεῖς δεκαετίες πίσω.
Εἶναι ποὺ τότενες ποὺ τὸ Στάδιον Νέας Φιλαδελφείας, καλλωπιζόταν.
>>> Στὴν γωνία, ἔναντι τῆς Ἁγίας Τριάδος, ἑτοιμάζεται κατάστημα, ἐμπορευόμενο ὑλικοῦ τῆς ὁμάδος, μάρκας μπαζὶκ ποὺ ἔλεγε ὁ Στράτος ὁ Γιδόπουλας, ἀγλαὴ πνευματικὴ μορφὴ τοῦ τόπου, ἡ ὁποία μορφὴ συνέλεγε ἐμπειρίες παραγοντισμοῦ γυροφέρνοντας σὲ κάμποσες ὁμάδες – ποῖος ξεχνᾷ γὰρ τὰ πανηγύρια του στὸ 4-4 τῆς ΑΕΚ μὲ τὴν ζμπαουκάρα, πανηγύρια ὅμως στὰ τέρματα τῶν ἀσπρόμαυρων – μέχρι καὶ στὸν πάγκο τους καθόταν ἐκεῖνο τὸ αὐγουστιάτικο (τοῦ 1999) βράδυ, ὁ ἀπίθανος! Κούγιας πρὶν ἀπὸ τὸν Κούγια καὶ τὸ κατὰ δύναμιν Μπέος.
Ἡ μπαζίκ, μπέηζικ (basic) γιὰ φλώρους εὐρωπαίους, ἦταν θυγατρικὴ τῆς kappa καὶ τίς οἶδε ποῖος ὁ λόγος μιὰ ἑταιρεία μεγάλη νὰ παραγάγῃ κἄτι καὶ νὰ ἀρνῇται σὲ αὐτὸ τὸ κἄτι, τὸ σπουδαῖο μπράντ νέημ της! Ἡ κοακόλα π.χ., ἔχει προωθήσει κόλα ζῆρο, λάϊτ, λεμόνι, ἄνευ καφεΐνης*1 , μὲ περισσότερη καφεΐνη, κεράσι, βανίλια... Σὲ ὅλα ταῦτα, παραμένει τὸ κοακόλα, δὲν στερεῖς ἀπὸ προϊόν σου, τὸ πλέον ἀναγνωρίσιμον τοιοῦτον σου!
Τέλος πάντων. Μπαζίκ τις*2 μὲ σῆμα τὴν φρατέρκουλα*3 τοῦ ἀτλαντικοῦ, πάφφιν ἑλληνιστί, αὐτὸ τὸ πουλὶ ποὺ ἀπαντᾷ στὴν Ἰσλανδία (καὶ oὐχὶ μόνον) ἐπελέγη ἀπὸ τὸν φαρμακωμένο ἡμῶν ὡς ντύτρια ἑταιρεία – κατὰ τὸ πωλήτρια ἑταιρεία*4. Τυχὸν ὁμοιότης μὲ πρόσφατον περίπτωσιν ντύτριας ἑταιρείας τρισυλλάβου ὀνόματος, σαφοῦς ἰταλικῆς προελεύσεως κρίνεται ἐπισφαλὴς. Κακόβουλαι ἐπ’ἴσης διαδόσεις εἰσὶν ὅτι ἡ ἐπιλογὴ ντύτριας ἑταιρείας ἀπὸ τὴν μπαὲ τῆς ΑΕΚ, ἔχει τὸ αὐτὸ κριτήριον, εἶναι ὁμοία μὲ τοὺς μειοδοτικοὺς διαγωνισμοὺς κυλικείων σὲ δημοτικὰ σχολεῖα στὸν Γερολιμένα τῆς Μάνης, ἐν οἷς ὁ κος Νταβατζάκος, κερδίσας αὐτὸν (τὸν διαγωνισμὸ ντέ!) εἶχε κέρδος στὸ κυλικεῖον μόνον ταΐζων τὰ μικρὰ μανιατάκια σχολιαρόπαιδα, τυρόπιττες μὲ γατοτροφὴ καὶ ἡ πορτοκαλὰς [σὲ ἐκεῖνο τὸ θολὸ μπουκάλι τὸ ὁποῖον γιομίζαμε χαρτοσκούπιδα καὶ παίζαμε μπάλα (sic) εἰς τὰ διαλείμματα] ἐπεξεργασθέντων καὶ ἐν πολλοῖς γκοτζίλα, ὑγρῶν προϊόντων παχέος ἐντέρου.
Πρέπει ὡστόσο νὰ πανευρωπαραδεχθῶμεν ὅτι ἐκεῖναι αἱ ἐμφανίσεις ἦσαν γαμάτες - ἐνῷ μπαζὶκ διέθετε ἡ ὁμὰς γιὰ δύο σαιζόν: 1993 – 94 καὶ τὴν ἑπομένην. Ἀπὸ τὸ θέρος τοῦ 95, ἦλθε ἡ κάππα*5.
>>> Ὅλη ἡ πλευρὰ τῆς ὁδοῦ Καππαδοκίας, «ντύνεται», ἐπενδύεται μὲ κίτρινο τοῦβλο. Πυρότουβλο δῆλα δη ὅπερ πωλεῖτο κοψοχρονιὰ τότε, μήνα Αὔγουστο.
>>> Ἀνεγείρεται ὑπὸ τῆς θύρας δεκαοκτώ, τὸ κέντρον σκοποβολῆς ἄλλως πως μέμπερς κλάπ, φόρος τιμῆς εἰς τὸ ψιλομόηχον «σάντουϊτς τοιοῦτον» γνωστοῦ ταχυφαγείου.
>>> Συντίθεται καὶ ἠχογραφεῖται ὕμνος*6! Ὑπὸ τοῦ Ἀθανασίου Πολυκανδριώτου καὶ Ἐλευθερίου Παπαδοπούλου νάαααααααατοι νάαααααααατοι οἱ πρωταθληταὶ! Ἀπεσύρθη συντόμως ὅμως καταγγελθεὶς ἐπὶ ἀθεμίτῳ ἀνταγωνισμῷ ὑπὸ μειζόνων φαρμακοβιομηχανιῶν, διότι ὁ πᾶσα ἕνας ἀϋπνιακὸς καθὼς ἄκουγε τὸ «αααααα» στὸ «νάαατοι νάτοι οἱ πρωταθλητὲς» γινόταν παραχρῆμα ναρκοληπτικός.
Ἐκτὸς ἀπὸ ὅλα αὐτὰ ὅμως (τὰ ὁποῖα δὲν εἶναι καὶ τόσο σπάνια ἐδῶ ποὺ τὰ γράφουμεε - ὑπάρχουν ἄλλως τε παντοῦ μπακάληδες οἱ ὁποῖοι τί φυσικό! προωθοῦν τὸ προϊόν των) τὸ πιὸ ἀπίστευτο ἦταν ἕνα ἄλλο.
Σενιάρεται τὸ γήπεδο.
ΟΚ, τὸ εἴπαμε.
Ἐκτὸς ἀπὸ τὰ πέριξ, μπῆκε ὁ Αἰλουρίδης καὶ μέσα, στὶς κερκίδες.
Καὶ τί ἔκανε ὁ τσίλικος!;
Ἔριξε τὸ κιγκλίδωμα σὲ δυο σημεῖα.
Τὸ χωρῖζον τὴν θύρα 18 ἀπὸ τὴν 19 καὶ τὴν 17.
Καὶ τὸ ἔστειλε ὅσο μποροῦσε περισσότερο τρώγοντας χῶρο ἀπὸ τὶς ἑκατέρωθεν τῆς 18, θύρες.
Μεγάλωσε δῆλα δη μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο τὴν 18.
Καὶ ἀπὸ τὸ πουθενά, δῆλα δη ἐντελῶς ἀεριτζίδικα ὅπως εἶναι τὸ σωστὸ ἐπίρρημα ποὺ πρέπει νὰ χρησιμοποιηθῇ, ἔβγαλε τὸ κατιτίς του.
Διότι ἄλλο ἦταν νὰ εἶσαι στὴν 19, κι ἄλλο στὴν 18! Παρεμπιπτόντως, ἡ δεκαεννέα, σὲ κἄποια σημεῖα (σὲ αὐτὰ προφανῶς ποὺ ἔγιναν θύρα 18) ἦταν πολὺ μπάνικη.
Κι ἀνέβαινες τὰ σκαλιὰ στὴν 19, θυμᾶμαι, καὶ μόλις ἔφθανες στὸ πῶς νὰ τὸ πῶ, πάνω πάνω, ὅταν ἔβγαινες στὴν κερκίδα, ἐντελῶς δεξιά, ὑπῆρχε τὸ κάγκελο ὁπόθεν ξεκινοῦσε ἡ δεκαοκτώ. Ἡ δεκαεννέα μόνον πρὸς τὰ ἀριστερά, πρὸς τὸ πέταλο.
Κἄτι τέτοια ἔκανε, ὁ φαρμακωμένος. Ποὺ δὲν εἶναι ξύγκι ἀπὸ τὴν μυίγα. Ὄχι. Ἄλλωστε ἂν πιάσουμε (μὲ κἄποιον τρόπο) 300 ἑκατομμύρια μυῖγες, ἡ σάρκα τους θὰ φθάνει καὶ θὰ εἶναι μιὰ χαρὰ γιὰ τάϊσμα βατράχων ξερωγώ. Ἀλλὰ ἀπὸ τὸ τίποτε, γέννησε (μᾶλλον «ἀφόδευσε» ὁ ὀρθότερος ὅρος) ἡ κούτρα του τρόπο γιὰ τὸ πῶς θὰ πιάσει τὸν ΑΕΚτζὴ ὁ ὁποῖος συνηθίζει θύρα 19 καὶ δίνει 1.000 δραχμές, νὰ τοῦ πάρει ἄλλο ἕνα πεντακοσάρικο;! Αὐτὰ εἶναι!
Θὰ τὰ χαρακτήριζα νικαιώτικα, ἀλλὰ εἶμαι νικαιώτης καὶ δὲν μὲ συμφέρει.
ΕΠΙΜΥΘΙΟΝ:
Εὐτυχῶς ποὺ διαθέτω δύο νεφροὺς γιὰ νὰ πουλήσω τὸν ἕνα καὶ νὰ ἀγοράσω εἰσιτήριο γιὰ τὸ ὅταν μποῦμε (sic) στὸν ΟΠΑΠ ἀρίνα.
*1 ἰῶτα μὲ διαλυτικὰ καὶ ὀξεία, σχηματίζεται με: shift + ς καὶ (φυσικὰ) ἰῶτα.
*2 Σ.τ.Μ.: κἄποια μπαζὶκ
*4 ἦρθε ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ ἕνα ταξείδι τριάντα ὡρῶν καὶ ἀπὸ μία δεκαπεντάωρη μπίζνα διαπραγμάτευση μὲ τὴ ***μπωλήτρια*** ἑταιρεία.
Χρυσόστομος Ψωμιάδης, 514a–517a, lux aeternai - Index Vaticana. (https://www.youtube.com/watch?v=iXEFzyTevsI)
*5 Καὶ τὸ 97 – μᾶλλον ἡ καλλιτέρα ὅλων! Μιλοῦμε (sic) γιὰ ἐκείνηνα ποὺ ἔκανε πρεμιέρα τὸν ὀκτώβριον τοῦ 97, στὸ ἐντὸς ἕδρας μὲ τὸν ΠΑΟΒ - ἂαααχ πόσο μοῦ λείπει ὁ Φρῖξος Κώνστας!
*6 Ὕμνος
https://www.youtube.com/watch?v=6y6H76720ns&list=RDMM&index=4
Ἂν βαρεθήκατε λίγο
μὲ τὶς λαμακεῖες μου, σᾶς ζητῶ συγγνώμην. Ἐν τάξει, Ντέμη, παῖδες,
περαστικὸς ἤμανε καὶιιι καλή σου σας νύχτα!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα