παρέλασις

Ὁ ὁποῖος διακοσμητικὸς ἀνώτατος ἄρχων στὸ μήνυμά του τῇ περατώσει τῆς παρελάσεως, ἐξέμεσε λογύδριον στερούμενο νοήματος σχετικοῦ μὲ τὴν ἡμέρα. Θὰ μποροῦσε νὰ χρησιμοποιηθῇ κατὰ τὴν ἔναρξι τοῦ σχολικοῦ ἔτους ἢ κατὰ τὴν 17η νοεμβρίου ἢ τὴν ἡμέρα τῆς πριτζόλας (sic) καὶ τῆς πίπας.

Γίνεται γελοιώτερο τὸ συμπέρασμα τοῦτο διότι ὁ λόγῳ πολιτικῆς συναλλαγῆς καὶ μόνον, κριθεὶς ὡς ἱδανικὸς γιὰ ἀνώτατος ἄρχων, εἶναι καθηγητής, τοῦ πούστη κάποιο ἐπίπεδον διαθέτει, δὲν εἶναι δὰ κι ἀγράμματος μπουρτζόβλαχος (σόρρυ βλάχοι) ὡς ἦτο ὁ κουφὸς σερραῖος.

Στὸ λογύδριον, ἀνηφέρθη ἡ λέξις ἔθνος ἅπαξ, ἅπαξ κι ἡ ἕλληνες ἐνῷ - πῶς θὰ μποροῦσε νὰ λείπῃ; - ἅπαξ ἀνηφέρθη ἡ δημοκρατία. Ὁ ἐκφραστὴς τοῦ ΟΧΙ, πουθενά.