Η Ελλάδα είναι κράτος δικαίου και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπίζει όλους

Τί εἶναι οἱ τύπος; Καὶ τί εἶναι ὁ νόμος; Τηροῦμε τὸν τύπο, τηροῦμε καὶ τὸν νόμο. Ναί, ἀλλὰ εἶναι τὸ ἴδιο; Δὲν ξέρω, δὲν ἔχω ἰδέα. Ἡ τήρηση τοῦ νόμου ἢ ὄχι, εἶναι κάτι πιὸ ἁπτὸ κατὰ κάποιο τρόπο, ἡ τήρηση τοῦ τύπου; Ὑπάρχουν συνέπειες ἂν δὲν τηρήσεις τὸν τύπο; Κι αὐτός, ποῦ ἐντοπίζεται; Ποῦ (πρέπει νὰ) ἐφαρμόζεται;

Ἐθιμοτυπία, παρατυπία, τυπολατρία, τυπολογία, τυπομανία· προχείρως ἀνακαλούμενες κάποιες σύνθετες τοῦ Τύπου, λέξεις.

Κι ὅλες αὐτές, σὲ παραπέμπουν μᾶλλον σὲ Βαρώνη Φὸν Στὰφφ καὶ τὸ σαβουὰρ βίβρ της παρὰ σὲ κάτι ποὺ ἐπισύρει ποινές, περιορισμούς, φυλακίσεις, ὅπως ἡ τήρηση ἢ ὄχι τοῦ Νόμου.

Κι ἔρχεται λοιπὸν τὸ ΠαΣοΚ γιὰ νὰ θυμηθεῖ ὅτι ἔχει κι αὐτὸ μερίδιο στὴν ἀνίατη μαλακία περὶ τῆς λαθρομετανάστευσης ποὺ διέπει ὅλην τὴν Ἀριστερὰ κι εἶπε νὰ τὴν δεῖ φιλολογία. Δὲν ὐπάρχουν λάθροι μετανάστες, ἰσχυρίζεται τὸ ΠαΣοΚ καὶ ξαφνικὰ κάθε διαβατήριο σὲ συρτάρια καὶ φακέλλους στὶς τέσσερες γωνιὲς τοῦ κόσμου, κουλούριασε καὶ μουτζούρωσε τὶς λέξεις του. Ὑπάρχουν μόνον πρόσφυγες, λέει τὸ κόμμα τοῦ πράσινου ἥλιου. Μπλὰ μπλὰ μπλὰ καὶ καθὼς ἔρχεται σὲ τραγικὸ ἀδιέξοδο διότι ἡ γλῶσσα κι οἱ λέξεις εἶναι ἐνίοτε μαθηματικά, πετάει τὴν μαλακία του:

Η Ελλάδα είναι κράτος δικαίου και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπίζει όλους, όσοι εισέρχονται παράτυπα στο έδαφός της.

Ντρέπεται κάπως καὶ ἀναγκαστικὰ παραδέχεται πὼς κάποιοι μπαίνουν ὄχι ὅπως θὰ ἔπρεπε στὴν χῶρα. Ἀλλὰ ἂν διατυπώσει πὼς παράνομα μπῆκε ὁ ἐκ Λαχώρης προερχόμενος, τότε τὸ λαθρομετανάστης εἶναι φυσικὸ κι ἑπόμενο. Κι ἔτσι προτιμᾷ τὸ παράτυπα λὲς καὶ ἦρθε ἐπίσκεψη ἕνας μπάρμπας μας ἀργὰ τὸ βράδυ καὶ δὲν μᾶς ἔφερε τὰ πρέποντα κουρκουμπίνια ξερωγώ, ἢ τὸ χρῶμα τῆς καζάκας του δὲν ταιριάζει μὲ τὸ παντελόνι του ἢ τοῦ ξέφυγε ἕνα ῥέψιμο κατὰ τὴν χώνεψιν τοῦ ῥαγοῦ, ποὺ ἔλεγε κι ὁ Μπέκας.

Ὦωωωω, δὲν γαμιέστε σύντροφοι, ποὺ σᾶς ἔπιασε ὁ πόνος καὶ πρέπει νὰ πιστέψουμε πὼς ὅλα τοῦτα εἶναι προϊὸν ἀνθρωπισμοῦ...;

Φυσικά, ἡ περίπτωση τῆς Συρίας καὶ τῶν ἀπὸ ἐκεῖ προσφύγων εἶναι ἰδιαίτερη. Ἀλλὰ δὲν ἔγινε ἀναφορὰ εἰδικὰ στοὺς σύρους, οἱ ὁποῖοι βεβαίως ἔχουν μέγιστη ἀνάγκη καὶ ἐπιβάλλεται διαφορετικὴ ἀντιμετώπιση.