προδοσίας ἀργύρια

Ἡ κυριακάτικη Ἐλευθεροτρυπία, πρωτοσέλιδα ἀφιερώνει ἕνα κάτι στὸν Πλουμπίδη, ἑορτάζουσα τὰ ἑξῆντα χρόνια ἀπὸ τὴν ἐκτέλεσή του.

Βάζει φῶτο μὲ τὸ τότε ὑψηλοστέλεχος τοῦ ΚΚΕ χαμογελαστό· παρέα μάλιστα μὲ ἕνα παιδάκι – μικρὸ χαριτωμένο ζουμπουρλούδικο.

Ἄχ! Πάντα εἶχαν πολὺ σουξὲ καὶ ἐπιδιώκοντο, τέτοιες πιασάρικες πόζες κομμουνιστῶν.

Ὅπου δὲν ἦταν μόνον ὁ χῖ ψῖ μπολσεβίκος ἡ μοναδικὴ μούρη στὸ κάδρο.

ἀλλὰ καὶ κάτι ἄλλο, λίγο εὐαισθήτου καὶ ἰδιαιτέρου γωνία· ἕνα γαρούφαλο, ἕνα παιδί.

Στοιχεῖα ποὺ ἀναβιβάζουν τοὺς (δικαζομένους) κομμουνιστὲς σὲ κάτι ταυτόχρονα γήινο καὶ ὑπείροχο!

Γήινος ὡς πατήρ (;) - ὑπείροχος ὡς ἐπαναστάτης (διὸ οἱ κομμουνισταὶ ἐπαναστάται θὰ μᾶς κάμνουν νὰ τρῶμε μὲ κουτάλια χρυσᾶ)

Τέτοια ἀποεξαπανέκαθεν εἶχε ἀνάγκη ὁ κλασσικὸς μαλάκας ἕλληνας, ὅστις πάντα ψάρωνε μὲ παπαριές! Ἤτοι, κοῖτα μωρέ! Παιδὶ ἔχει ὁ τάδε κουμουνιστής! Καὶ ἀνάμεσα στὰ καθήκοντά του ὡς ἐπαναστάτης, μπορεῖ καὶ παίζει μαζύ του κἄνα τάβλι! Μικρὸς γιὰ τάβλι ὁ μικρός; Ἐντάξει, παίζει μαζύ του κἄνα οὗνο! Τί; Δὲν ἔχει ἐπινοηθεῖ ἀκόμα; Τέλος πάντων, μπράβο στον κομμουνιστή μας ποὺ μπορεῖ καὶ τὰ κάμνει ὅλα!

Ἡ Ἐλευθεροτυπία, πρωτοσέλιδα κάνει λόγο γιὰ τὸν ἅγιο τῶν ἀθέων, μὲ τόνο μάλιστα στὸ ἒ ψιλόν, ἂχ πάει ἡ πλέρια δημοτικιὰ σύντροφοι, χαλάσατε κι ἐσεῖς! Δὲν τὴν ἠγόρασα γιὰ νὰ δῶ μέσα ἂν γράφει ἐπακριβῶς ὅ,τι καταλογίστηκε ἀπὸ τὸ ἐπίσημο ΚΚΕ στὸν δυστυχὴ Πλουμπίδη - ἡ ἐκτέλεσή του ἦταν εἰκονικὴ καὶ τώρα ζῇ στὴν Ἀμερικὴ ὅπου γλεντοκοπάει μὲ τὰ ἀργύρια τῆς προδοσίας του. Τονίζεται βεβαίως ὅτι προδόθηκε ἀπὸ τὸ κόμμα του ἀλλὰ ἴσως καὶ νὰ μὴν ἀναφέρεται ὅλο αὐτὸ τὸ ἀνατριχιαστικὸ ἐδαφιάκι.

Τέλος, ἂν κρίνουμε ἀπὸ τὸ ποιὸν τῶν ἐπικεφαλῆς τοῦ ΚΚΕ τότε, διόλου ἀπίθανο νὰ συνέβη ὅ,τι ἀναφέρει χωρὶς παραπομπὲς ὁ Γ. Γεωργαλᾶς στὸ ἱστορία τοῦ ΚΚΕ, ὅτι καταδόθηκε στὴν ἀστυνομία ἀπὸ τὸ ἴδιο τὸ Κόμμα.

Καὶ ξανὰ τέλος, πόσο μαλακισμένη ἦταν ἡ Δεξιὰ τότε, ποὺ ἐκτελοῦσε ἕναν φυματικό. Προκαλεῖ μεγάλη συμπάθεια ἡ μορφὴ τοῦ Πλουμπίδη κι ὄχι μόνον ἐπειδὴ τὸ ΚΚΕ τοῦ φέρθηκε τόσο πρόστυχα.