Χὸ ψὶ ψί χό.

Μᾶς εἶδα, στὸν ὕπνο μου, ἤμαστε στὴν _____, παραμερίσαμε τὰ προκαταρκτικά, βρεθήκαμε ἂ μπὸρντ ντὲ λώ, βουτήξαμε, βούτηξα, κολυμποῦσα· κολυμποῦσα πολὺ γρήγορα, ὑπτίως κι ἀσταμάτητα, ἔφθασα πολὺ βαθιὰ τόσο ὥστε τὰ ἐκεῖ λεπιοφόρα ἀπέσχον παρασάγγας ἀπὸ τὸ δέμας μαρίδας παρὰ ταῦτα δέν ἦσαν καρχαρίες ἀλλὰ κορκόδειλοι. Μ’ ἀπειλοῦσε μάλιστα ἕνας τὸν ὁποῖον ὅταν πρόσεξα καλλίτερα, ἀντελήφθην ὅτι χωροῦσε σὲ ἕνα σπιρτόκουτο. Πιὸ μετά, συνειδητοποιήσας (ἐντὸς τοῦ ἐνυπνίου) ὅτι ἐπρόκειτο περὶ ὀνείρου, σοῦ ἀνέφερα ὅτι θὰ ἦταν μιὰ καλὴ τουριστικὴ λύση αὐτὴ ἡ τῆς καραϊβικῆς νῆσος. Δὲν ξέρω τί ἀπέγινε τὸ κορκοδειλάκι.