Κι ἐγὼ ὄνειρο ἔχω...

Δικαίωση. Αὐτή ἦταν ἡ λέξη πού ἀκούστηκε ἐντόνως ὅταν ἐξελέγη ἐπικεφαλής τῆς ἐκκλησίας ὁ Ἰερώνυμος. Δικαίωση διότι τοῦ εἶχαν παίξει πουστιά, λέει, τότες, τό 98 καί τῆς πουστιᾶς περατωσθείσης, ἐξελέγη ἀντ’αὐτοῦ, πρόεδρας ὁ Χριστόδουλας ὁ ὁποῖος ὡς γνωστόν, ἀγαπητά μου παιδιά, πέθανε ἀπό ἀρρώστεια τήν ὁποίαν κολλᾷς μόνον ἐάν τόν παίρνῃς - ἔτσι εἶχα διαβάσει σέ βλόγ, ἔλεγε τό βλόγ, ἀνερωτεῖτο ὁ κτήτωρ του, ἐρώτει ἑαυτόν: ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΕ, ΠΟΥ ΤΗΝ ΚΟΛΛΗΣΕΣ ΤΗΝ ΗΠΑΤIΤΙΔΑ C; μέ ἀποκαλυπτικές πρᾶγμα τι ἀποκαλύψεις γιά τήν ζωή, τό σύμπαν καί τά πάντα.

Τί ἔλεγα; Τέλος πάντων, μόλις εἶδαν τό καινούριο μοντέλο στήν ἐκκλησία, οἱ χριστοδουλόφοβοι, ἀγαλλίασαν. Ἠσύχασαν! Τσούλησαν στήν πολυθρόνα των, ἔλυσαν τήν ζώνη, χώσαν τό χέρι στίς ἀνατολές τοῦ σλίπ, γούρνεψαν λίγο τίς κατσαροπουτσότριχες καί κροτάλισαν τά δάκτυλα τῶ ποδιῶνε.

Καί μέ ὕφος σοβαρόν, τόνισαν ὅτι ἔφθασε ἡ ὥρα, ὅπως ἡ ἐκκλησία ἀφήσῃ τήν πολιτική ὥστε νά ἀφιερωθῇ στήν πραγματική ἀποστολή της, ἡ ὁποία σχετίζεται μέ τήν πνευματική καθοδήγηση τοῦ ποιμνίου της. Μέ τήν φιλανθρωπία. Μέ τό ἀγαπᾶτε ἀλλήλους καί ὅ,τι ἄλλο σχετικό τέλος πάντων.

Καί ὅλα αὐτά μέσῳ τοῦ Ἰερώνύμου ὅστις δικαιώθηκε· τοῦ εἶχαν παίξει πουστιά γάρ, τότες, τό 98 καί τῆς πουστιᾶς περατωσθείσης, ἐξελέγη πρόεδρας ὁ Χριστόδουλας ὁ ὁποῖος ὡς γνωστόν πέθανε μπλά μπλά μπλά.

Κι ὁ Ἰερώνυμος, ἐπί τῶν ἡμερῶν του, ἔφθασε νά ἀπολαμβάνῃ τήν Ἰερά Σύνοδο νά ἀθωώνῃ ἕναν - βάσει τῶν δεδομένων τοῦ δόγματος - ἀνώμαλο πού ἔκανε φώουν σέξ μέ ὁμόφυλό του ἐνορίτη, ἕναν – βάσει τῶν ἐπιταγῶν τοῦ δόγματος – ψεύτη καί κλέφτη πού μάζευε ἐκατομμύρια εὐρώ γιά τά γηρατειά του.

Τέτοιο ἔσχατο σημεῖο ξεπεσμοῦ γιά τήν ἰερά σύνοδο ἴσως νά μήν ἔχῃ ξαναϋπάρξει στά χρονικά τῆς Ψωροκώσταινας· μπράβο τοῦ Ἰερωνύμου, γαμάτο ἐπίτευγμα!

Ξεπεσμός γιά τήν ἰερά σύνοδο ἡ ὁποία δείχνει νά ἀπέχῃ τόσο μά τόσο πολύ ἀπό τήν πραγματικότητα. Μιά πραγματικότητα, στήν ὁποίαν τό ποίμνιο διαθέτει ὀργή γιά τόν μητροπολίτη - ξεφτύλα. Μά ἐπιτέλους, πόση ἁπλή καί κοινή λογική χρειάζεται ὥστε νά συνειδητοποιήσῃ ἕνας ἰεροσυνοδίτης πώς εἶναι τοὐλάχιστον προκλητικό νά ἀθωώνῃς κάποιον ὁ ὁποῖος ἀπό τήν κοσμική ἐξουσία ἔχει καταδικασθῇ καί εἶναι φυλακισμένος;