13:46 GMT 17 jan 08

Μόλις ἔφαγα. Ἡ τῶν ἐδεσμάτων καταλογάρα ἔσχε παντζάρια,μπρόκολα, ὀλίγες θροῦμπες καὶ μιὰν ἀπιστίας βούτα σὲ γειτνιάζον πινάκιον ανῆκον σὲ μὴ ἔχοντα θέμα μὲ δίαιτες, θερμίδες καὶ τὰ ῥέστα. Τῶν ζαρζαβατικῶν ἐπικεφαλής, μπόλικα τρίμματα σκόρδου, πολὺ σκόρδο λέμε, συγκινήθηκα κάργα καὶ γέμισα ἀναπολήσεις κατὰ τὴν βρῶσιν!

 

Τώρα, χωνεύων, ὁ στόμας μου θυμίζει ἄρβυλον νεοσυλλέκτου μὲ αἴσθηση χοντρῆς ἁλάτης, σὰν τὸ Μεσογγόλι ἕνα πράμα! Θέλω ἕνα γλυκό, ἀλλὰ γλυκὸ οἱ κουφάλες μᾶς δίδουσιν μόνον κατὰ τὰς ἑορτάς...

 

Ἄχ, Ὀρθὲ Λόγε μου! Πόσο θὰ ἤθελον ἕνα οἷον παγωτάκι! 

Φάκ! Ἀκράτεια μ’ἔπιασε βλέποντάς το!